Veel ouders die slachtoffer zijn van BJZ, RvdK,WSG, LdH SGJ enz. vragen zich wel eens af hoe zij BJZ enz. moeten aanklagen en schadevergoeding eisen.
Hier onder geef ik een kleine uitleg, geen wetenschappelijk correcte verhandeling. Als u dat laatste wilt hebben, dient u een advocaat of hoogleraar aansprakelijkheidsrecht te consulteren.
Er zijn twee manieren van aanklagen: strafrechtelijk en civiel. De eerste gebeurt via een aangifte en het vervolg via het Openbaar Ministerie en de strafrechter, het tweede via aansprakelijkheidsstelling en een civiele procedure met eis tot schadeloosstelling.
De strafrechtelijke weg
Hierbij zijn de wetboeken Strafvordering(Sv) en Strafrecht(Sr) van belang. In de eerste staan de procedures, in het 2ewat strafbaar is en welke straffen en strafmaatregelen opgelegd kunnen worden.
Een strafrechtelijk traject begint bij een aangifte. Deze kan gedaan worden door 'iedereen die kennis heeft van een strafbaar feit', aldus art. 161 Sv. Bij wie? Art. 163 Sv geeft de antwoorden. Let wel: in lid 5 staat dat die ambtenaren van het OM verplicht zijn aangifte op te nemen… In de praktijk ziet men vaak dat er gewoonweg geweigerd wordt aangifte op te nemen. Daarom beveel ik de schriftelijke weg aan: rechtstreeks aangifte doen bij de Hoofdofficier van Justitie in uw arrondissement. Waar u die vindt? Op de website van het OM (klik op de kaart!) vindt u alle adressen! Kortom: u kan rustig schriftelijk een aangifte doen, in plaats van braaf bij een politiebureau zitten te wachten en dan afgepoeierd worden…
Gebeurt er niets na uw aangifte, dan kan u ook nog een 'Beklag ex. Art. 12 Sv' doen bij het gerechtshof in uw arrondissement (adres: zie de site van de rechtspraaken klik op de kaart! ). U heeft hiervoor géén advocaat nodig (kan natuurlijk wel). In uw beklag schrijft u op welke aangifte u deed en waarom u vindt dat er 'strafrechtelijke vervolging' zou moeten plaatsvinden. Vaak wordt u dan ook nog gehoord in een speciale zitting van het Hof. Helaas wordt ca. 90% van deze klaagschriften afgewezen…
De inhoud van een aangifte
De basis van een aangifte is eigenlijk de basis van het strafrecht: art. 1 Sv : 'Strafvervolging vindt alleen plaats bij wijze van door wet voorzien' en art. 1 Sr: 'Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling'. Dit betekent dat alleen dus strafbaar is wat in de wet als strafbaar geformuleerd is.
Over het 'familierecht' en 'jeugdzorg'
Veel ouders willen BJZ-enz gaan aanklagen en aangiften doen, maar wat is nu strafbaar, wat heeft eventueel succes?
Een van de weinige zaken die naar mijn mening succesvol kunnen zijn, zijn aangiften wegens 'mishandeling' en 'met mishandeling wordt gelijk gesteld de opzettelijke benadeling van de gezondheid', art. 300 lid 4 Sr. Dit artikel biedt perspectief als u kan aantonen dat BJZ (-enz.) opzettelijk de gezondheid van u of uw kinderen benadeeld hebben. Samen met het Internationaal verdrag inzake psychische foltering, dat Nederland ook geratificeerd heeft, valt ook onder 300 lid 4 Sr de psychische schade! Om dit aan te tonen: sociale isolatie van kinderen, 'ouder vervreemding' (wordt beschouwd als 'ernstige chronische ziekte' zie het proefschrift van dr. B. Goudard, 22-10-2008, Lyon), de schade door het in de WAO komen door strijd met BJZ (-enz.) de schade kan enorm zijn. Bewijsstukken: dossier huisarts, uw UWV-arts en zijn dossier, misschien een door u geconsulteerde psycholoog/ psychiater…. Over fysieke mishandeling in instellingen: dat kan duidelijk zijn, altijd vastleggen met foto's en getuigenverklaringen over hoe uw kind(eren) behandeld zijn.Ook wordt er geklaagd over 'gebrek aan waarheidsvinding' en 'ik ga aanklagen wegens 'valsheid in geschrifte''. Probleem: zoals in Sr omschreven betreft dit laatste alleen het opmaken van valselijke akten door notarissen, rechters, overheidsambtenaren…. Niet het gewoonweg 'niet op waarheid gebaseerde meningen en indrukken' in indicatiebesluiten / plannen van aanpak en dergelijke.'Aanklagen wegens meineed' wordt ook vaak geroepen. Vrij zinloos lijkt mij: al de vertegenwoordigers van BJZ en dergelijke en RvdK zijn niet beëdigd (advocaten wel overigens, soms komt BJZ (-enz) met een advocaat!) Strafvervolging wegens 'meineed' gaat dus niet, tenzij u specifiek aan de rechter laat vragen die mensen te beëdigen en 'horen onder ede'.Dit laatste kán dus toch, maar wordt zelden gedaan.
Het volgende: 'aanklagen wegens smaad en laster'. Dit zou kunnen, echter men weet vaak niet wat dit is: smaad is van persoon X zeggen, als men niets van hem weet, 'die zou wel een moordenaar kunnen zijn, zo ziet X er uit'… dat is SMADELIJK, men weet immers niet of X een moord begaan heeft, en 'moord' is een STRAFBAAR FEIT in de wet! Nu 'laster', zelfde voorbeeld van persoon X, maar met dit verschil: u weet toevallig dat die een heel nette levenswandel heeft, een schoon strafblad enz.. U zegt, in het OPENBAAR: 'X maakt zich schuldig aan moord en doodslag'…. Dat heet LASTER: u WEET dat X onschuldig is en beschuldigt X in het openbaar van een ernstig strafbaar feit. Daarom wordt laster zwaarder gestraft dan smaad.
In het gangbare gebruik van BJZ en dergelijke instellingen komt u wel eens in rapporten zaken tegen die op zijn zachts gezegd niet zo aardig over ouders zijn als bijvoorbeeld: 'ouders zijn pedagogisch onmachtig', 'het huishouden kent geen orde', 'ouders zijn niet leerbaar', 'moeder heeft borderline', 'het vermoeden bestaat dat moeder een psychische stoornis heeft' of 'vader heeft problemen gehad met drugsmisbruik' (20 jaar geleden, maar dat verzwijgt men dan ). Al deze zaken die ik hier als voorbeeld gaf, zijn niet zo aardig en negatief over ouders, toch zijn de uitlatingen géén smaad en géén laster: al die zaken staan namelijk NIET in het wetboek van strafrecht als 'strafbaar feit'…. Bovendien staan ze in rapporten die NIET voor openbaarmaking bestemd zijn, ze worden alleen 'vanuit hun deskundigheid' aan de rechter voorgelegd…..
Als u een (schriftelijke) aangifte gaat doen, bedenk dan dat een ieder onschuldig is tenzij een rechter een onherroepelijk vonnis van het tegendeel heeft uitgesproken! Derhalve nooit opschrijven bij uw aangifte: '… heeft dit en dat begaan en maakt zich schuldig aan…' NEEN! Altijd respectvol blijven en bij uw aangifte zo formuleren: 'Heb ik het vermoeden dat (persoon) dit en dit gedaan zou kunnen hebben' en bij uw aangifte spreken over 'mogelijke dader' en NIET over 'dader', dan wel zeggen: 'aangifte tegen…(namen noemen) '. Er zijn meerdere wegen om dit netjes te doen. U wenst, geachte ouder en mogelijk BJZ (-enz.) slachtoffer, toch ook dat u ook met respect behandeld wordt!
De 'strafrechtelijke weg' is een moeilijke, art. 300 Sv biedt wellicht mogelijkheden in het strafrechtelijke kader. Ook vervolging wegens meineed zou kunnen lukken, als u de rechter zo krijgt dat die BJZ- en Raadsvertegenwoordigers onder ede gaat horen. Als personen strafrechtelijk veroordeeld zijn, geeft dit een hogere kans op het verkrijgen van een schadevergoeding voor het toegebrachte leed. Soms wordt die schadeloosstelling meegenomen in het strafproces, als een 'slachtoffer zich schikt' hierin. Dit laatste bespaart u de aparte 'civiele weg'.
De civielrechtelijke weg
Wil men een schadevergoeding, dan is het op de eerste plaats zaak om degene van wie u dat verwacht aansprakelijk te stellen voor de geleden schade. Dit gaat heel eenvoudig: een (aangetekende) brief aan het bestuur van de Stichting BJZ/(-enz) met daarin opgenomen de regel 'houd ik u verantwoordelijk en aansprakelijk voor alle door mij en mijn kinderen geleden schade en eventuele vervolgschade door uw handelen' of iets van die strekking. Ook legt u in uw brief uit wie u aansprakelijk stelt (de medewerkers enz.. met naam en functie noemen) en voor welk handelen. De verantwoordelijke kan ook de 'Staat der Nederlanden' zijn: De Raad van de Kinderbescherming, een staatsorgaan, heeft namelijk de wettelijke taak toezicht te houden op BJZ, WSG, LdH enz. wat betreft 'kinderbeschermingsmaatregelen'. Een en ander wordt gedekt door de Rechtelijke macht, ook een staatsorgaan, dat structureel ook zijn taak in zake art. 21 en 22 Rv verzaakt: 'de rechter doet aan waarheidsvinding'… Gezien het feit dat de rechtspraak zélf onafhankelijk is, is derhalve ook de Staat verantwoordelijk voor de schade voortvloeiend uit het handelen van de rechterlijke macht!
De schade
In Nederland is er nog geen uitgebreide jurisprudentie over de 'psychische schade' die aan kinderen en volwassenen wordt aangedaan. Er is ook nog geen maat voor 'het gemis van een ouder' voor een kind of andersom de schade veroorzaakt bij ouders door afgesneden te zijn van hun kinderen. Het is wel mogelijk om schade aan te tonen. Enige voorbeelden:
- De schade aan de kinderen aantonen kan door bijvoorbeeld na te gaan welke behandelingen de kinderen nodig hadden voor kwalen en aandoeningen die vóór de uit huis plaatsing er niet waren en veroorzaakt zijn door de stress van het uit huis plaatsen en het gemis bij kinderen van de vertrouwde omgeving.
- Schade aan kinderen kan ook voortkomen uit mishandeling / misbruik in de jeugdzorg. Let daarom goed op mogelijke signalen daarvan en documenteer die.
- Schade door 'dank zij jeugdzorg' opleiding en scholing missen, achteruitgang in schoolprestaties. (Het schadebedrag kan héél hoog oplopen, gezien de verminderde kansen op goede banen!)
- Uw gemis van uw kinderen is zodanig dat u zelf onder behandeling van een psycholoog/psychiater komt en daardoor uw baan kwijt raakt en in de WAO komt. De schade is eenvoudig te berekenen: het verschil tussen wat u verdiende en uw uitkering over de tijd dat u in de WAO was of werkloos….
- Ook kan uw schade oplopen door de gemiste werkuren door alle procedures en stress.
Wat niet onder 'schade' valt is hoe u zich voelt en een subjectief oordeel over de gang van zaken met rechters, jeugdzorg, pleegzorg enz enz. U dient altijd zaken met bewijsstukken te kunnen illustreren. Schade is dus wel als u zodanig slecht functioneer dat u daarvoor behandeling van een professional nodig heeft om weer 'op de rails' te komen!
De gehele schade
Heeft u een overzicht van al uw schade, dan is het zaak om de instantie die u daarvoor aansprakelijk heeft gesteld aan te schrijven met het verzoek die schade te vergoeden. Er kan nu het volgende gebeuren:- Uw brief wordt genegeerd.
Zend de brief nogmaals aangetekend, wacht 14 dagen en laat dan een advocaat een dagvaarding sturen.
- U krijgt een uitnodiging tot gesprek.
Als dit gebeurt: ga er op in, desnoods in gezelschap van een advocaat en motiveer uw standpunten. Het zou kunnen zijn dat na enkele gesprekken u een compromis bereikt over de geleden schade en de tegenpartij of diens 'beroepsaansprakelijkheidsverzekering' over gaat tot het vergoeden van een bepaald bedrag, ter voorkoming van rechtszaken. Ook al krijgt u misschien minder, het is ook heel wat waard als die slopende procedures u bespaard blijven.
- U krijgt een brief terug met de mededeling dat men niet op uw brief wenst in te gaan en men zicht niet verantwoordelijk acht.
Hier rest ook niets anders dan een advocaat een brief met een dagvaarding te laten sturen.
De dagvaarding en de procedure
Als er geen overeenstemming bereikt wordt in het stadium van de brieven, rest niets anders dan een advocaat een dagvaarding te laten uitbrengen en de tegenpartij voor de rechter te dagen. Meestal doet een advocaat nog een poging om tot overleg te komen door enkele dagen voor het officieel dagvaarden een brief aan de tegenpartij te sturen met de concept dagvaarding als bijlage. Na het uitbrengen van de dagvaarding kan het ook nog gebeuren dat de tegenpartij 'in minnelijk overleg' tot een compromis wil komen.
Gebeurt dat niet dan rest niets anders dan de rechter. Deze procedures kunnen lang duren, soms wel 2 of 3 jaar (de langste in Nederland, de 'Exota-zaak', duurde 28 jaar. Dit was de zaak over de schade toegebracht door een limonadefles op de TV te laten exploderen en dan in een consulentenprogramma, gepresenteerd door VARA's ombudsman Marcel van Dam, beweren dat die fabrikant zo'n gevaarlijke flessen produceerde… dit leidde tot een faillissement van de Exota fabriek….. De VARA moest toen 8 miljoen guldens betalen en leidde bijna tot de ondergang van de VARA). Uiteraard dient u griffierecht te betalen, afhankelijk van de hoogte van het geëiste bedrag en volgt er ook een proceskostenveroordeling. Dat wil dus zeggen dat u mogelijk ook veroordeeld kunt worden tot betaling van de kosten van de tegenpartij.Over de jurisprudentie aangaande de 'schade door BJZ/ RvdK enz' is slechts één zaak bekend: een slachtoffer dank zij de 'Bolderkar affaire' die daardoor haar vader gewoonweg 'kwijt' raakte kreeg een schadeloosstelling uiteindelijk in 2011…na meer dan 20 jaar…. Helaas: het bedrag dat is uitgekeerd is strikt geheim gehouden, de Staat der Nederlanden heeft het niet op een openbare rechtszaak laten aankomen…. Hier houdt het op wat Nederlandse jurisprudentie betreft over schadeloosstelling door handelen BJZ-enz.
Goed ontwikkelingen
Er zijn inmiddels enkele advocaten die zich willen inzetten voor de 'schade door jeugdzorg' vergoed te krijgen. Een bijkomende gunstige ontwikkeling is dat voor schadeloosstelling -procedures sinds kort 'no cure no pay' voor letselschadeadvocaten wordt toegestaan! Dit wil dus zeggen: het hoeft u niets te kosten, de advocaten krijgen pas betaald bij succesvolle procedures!
Zeer goed bericht voor slachtoffers seksueel misbruik in de jeugdzorg: Er komt eindelijk een regelingin verband met de zaken met betrekking tot
'seksueel misbruikte kinderenin / door de jeugdzorg'!
'seksueel misbruikte kinderenin / door de jeugdzorg'!
Conclusie
Er zijn perspectieven op schadeloosstelling door het handelen van 'jeugdzorg' en
Het wordt eens tijd dat er afgerekend gaat worden voor ál het kind-beschadigend handelen van de jeugdzorg-industrie in samenspan met onze overheid!