Quantcast
Channel: Jeugdzorg Dark horse (plus)

De waarheid, waarheidsvinding en 'kinderroof'

$
0
0
Menigmaal hebben ouders die met 'jeugdzorg' te maken hebben het over 'terreur', 'kinderroof', 'leugens' en meer van dergelijke termen. Sommige ouders schrijven het op.  Het proefschrift van René Clarijs, november 2013, was ook duidelijk: 'Tiranie in de Jeugdzorg"…  
In 1989 was er al een groep die zich 'verontruste ouders' noemden, die een blaadje genaamd 'De Wervelwind' verspreiden. Die ouders maakten zich toen al zorgen over het gedrag van jeugdzorginstanties die meer weg hadden van kinderrovers en vergeleken die met de Rattenvanger van Hamelen.

Om misstanden aan de kaak te stellen zijn er vele publicaties geweest.  Veelal wordt echter door overheidsingrijpen dan wel ingrijpen van justitie die websites of publicaties verboden. Ik geef een paar voorbeelden: 'De Wervelwind' werd door ronduit chantage door een kinderrechter het zwijgen opgelegd,  u kunt de brief van die kinderrechter nalezen op de laatste bladzijde (brief kinderrechter J. Bartels 14-07-1989).


In 1996 schreef Gerrit van Bijsterveld een boek getiteld "Ik wil mijn kinderen zien"… het mocht niet baten.


Met de opkomst van internet kwamen er vele groepjes (o.a. Hyves, FB), websites enz. enz.  Diverse stichtingen kwamen en gingen weer even snel. 

De reacties vanuit jeugdzorg en kinderrechters waren steeds dezelfde: ouders werden gechanteerd over de rug van hun kinderen c.q. omgang met hen dan wel voor de rechter gedaagd.  Zelfs prof.Heertje ontkwam er niet aan in zijn publicaties, waarin hij namen van de liegende en bedriegende gezinsvoogden ronduit noemde: die namen moesten verwijderd worden uit zijn publicaties, de namen van de verantwoordelijke leidinggevende enz. mochten wel genoemd worden. Ik schreef er 2 artikelenover in mei 2014.

Deze maand nog werd een moeder die teveel tweets had verstuurd over het ware gezicht van BJZ voor de strafrechter gedaagd: het OM nam de aangiften van BJZ wel serieus, de aangiften van deze moeder tegen BJZ-medewerkers wegens hun laster en leugenpraatjes over moeder, werden direct geseponeerd!  De strafrechter deed gelukkig wel aan 'waarheidsvinding': geen straf dus! De familierechter echter nog steeds niet: nog steeds komt haar kind niet terug en blijft BJZ volharden in de 'parasietenwaan': let wel: géén parasiet en geen waan, beiden vastgesteld door artsen en psychiater….Zie hier haar website!


Het kan echter altijd nog erger: je schrijft als vader, die al 11 jaar zijn kind niet gezien heeft, een boek  en publiceert daarin gewoonweg de waarheid: de stukken van BJZ en rechters met de namen er in van de verantwoordelijken. Je boek wordt vervolgens door de rechters verboden: de waarheid mag NIET gezegd worden. De GroningerKrant publiceerde onderstaand artikelop 19-06-2016. De waarheid, die deze vader aardig door heeft (er wordt niets gedaan aan terugplaatsing van kinderen….!) mag eigenlijk niet gezegd worden. Hier onder de complete tekst.



Onwelgevallig boek wordt verboden; auteur wordt monddood gemaakt

 

De auteur van het boek ‘De Rotterdamse Babyroof’ heeft van de rechter een publicatieverbod gekregen. Er hangt hem een straf van 8 maanden boven het hoofd. In het boek heeft de auteur een uitgebreide verslaggeving bijgehouden van de uithuisplaatsing van zijn zoontje. Iedereen die daar professioneel bij betrokken is geweest, wordt met naam en toenaam genoemd in het boek. Ook verwijst hij naar jurisprudentie, wetgeving, protocollen en hoe het wel moet.



“Kappen nou met publiceren, anders sluiten we je 8 maanden op”


De auteur vindt dat hij op deze manier monddood wordt gemaakt door justitie die niet wil dat de onwelgevallige literatuur een groot publiek zou bereiken. De huidige situatie doet hem bijna denken aan landen waar het vrije woord ook niet op prijs wordt gesteld.

De auteur procedeert al ruim 11 jaar en heeft nog diverse juridische zaken lopen om zijn zoontje terug te krijgen. Maar tot nu toe zijn die rechtszaken (o.a. 1,2) zo goed als kansloos gebleken. Hij wordt meegezogen in een krankzinnige werkelijkheid van geheime procedures, corruptie en liegende hulpverleners. Jeugdzorg en de kinderrechters gaan echter niet mee met de argumentering van de auteur en hebben hem zelfs een contactverbod met de pleegouders opgelegd. Volgens de auteur heeft dit Nederlandse systeem van hulpverlening maar één doel: zijn zoon moet koste wat kost in een pleeggezin blijven en hij mag nooit meer terug naar zijn familie. Saillant  detail: De jongen (12) geeft al jaren aan zijn vader weer te willen  zien.


“Baantjes op de tocht”


Het familierecht in Nederland lijkt een verborgen agenda te hebben gelet op de vele gelijkgestemde reacties die op de redactie van de Groninger Krant zijn binnengekomen naar aanleiding van een advertentie in het NRC. De strekking van deze verhalen zijn bijna allemaal gelijk. Kinderen worden veelal ten onrechte bij hun ouders weggehaald, fouten worden zelden bekend of hersteld, er wordt geen feitenonderzoek gedaan en geen hoor en wederhoor toegepast.

“Het is een bizarre paradox: er is geen geld en tijd om aan terugplaatsing met de ouder(s) te werken”, zegt de auteur, “met als gevolg dat kinderen jarenlang onnodig in instellingen of pleeggezinnen blijven. Wat bovendien vele malen duurder is. Wie snapt dit nog?” Kinderpsychologen hebben vastgesteld dat ouders bij uit huis geplaatste kinderen hun kroost minimaal drie keer per week moeten zien om een band op te bouwen of in stand te houden. In praktijk worden de ouders met een (paar) uur contact per maand met hun kind afgescheept.

De auteur: “Tegen de rechters zei Jeugdzorg destijds: moeder kan de zorg niet aan en de vader is toch niet belangrijk. Vervolgens riepen diverse rechters mij niet op en werd van alles achter mijn rug om beslist. Tegenwoordig is een netwerkscreening  (onderzoek naar de mogelijkheid van terugplaatsing bij de familie van het kind) verplicht, maar wat heb ik daar nu aan?”

Eerder wees de rechtbank van Rotterdam een miljoenenclaim tegen jeugdzorg van de auteur af. De auteur procedeert nu tegen de Staat.


Klokkenluider

De auteur van het boek kan geen gehoor vinden bij de Nationale  Ombudsman of het Huis voor de Klokkenluiders , omdat er wereldwijd verschil bestaat in de definitie voor klokkenluiders. De wetgever heeft gekozen voor een persoon die vanuit een werkrelatie aan de publieke bel trekt. De Verenigde Naties hanteren een veel bredere definitie van de klokkenluider en stelt niet de eis van de werkrelatie. Nederland heeft het anti-corruptieverdrag weliswaar ondertekend en vervolgens geratificeerd in 2006. Toch worden termen als ‘maatschappelijk belang’ en ‘redelijk vermoeden’ ook genoemd op de website van het Adviespunt voor Klokkenluiders.

“Ik ben in het systeem niet anoniem, mijn kind wordt feitelijk door Jeugdzorg gegijzeld en ik word juridisch niet beschermd voor het melden van de maatschappelijke misstanden.” De man heeft afgelopen jaren tientallen instanties aangeschreven over de diverse misstanden in de Jeugdzorg. “Niemand grijpt in, want niemand is en voelt zich verantwoordelijk. Dat is typisch de Nederlandse jeugdzorg.” Aldus de auteur.


Verder ten strijde

De man heeft een belangrijke herzieningsprocedure lopen om omgang weer op te starten, nadat de Hoge Raad vorig jaar voor het eerst naar de zaak keek. Gevolg: Cassatie voor de man eindelijk een ander Gerechtshof in september dit jaar. “Iedereen bij Jeugdzorg en de rechtbank Rotterdam weet dat ik rechten studeer om advocaat te worden. Ik wil ouders en kinderen bijstaan tegen de uithuisplaatsingsmanie van Jeugdzorg en de slapende rechters.”

De rechtbank Rotterdam heeft echter geen verbod uitgesproken en met onmiddellijke werking en zodoende blijft het boek officieel dus nog te koop gedurende het hoger beroep.
Er is nog een klein gelukje: tot het hoger beroep, is het boek nog steeds te koop en te bestellen bij de auteur à raison van 25 € op rekening NL26ABNA0480896798 (op naam van Rotterdamse Babyroof) + je NAW-gegevens (€25 incl. verzendkosten)


De Groninger Krant was zo aardig om nog enige links naar enige van hun artikelen toe te sturen.  Zonder nadere toelichting geef ik u die ter kennisname:


Hoe treurig bovenstaand verhaal ook is, helaas is er 'niets nieuws onder de zon': steeds worden er kinderen uit huis geplaatst en er wordt er niets gedaan om de kinderen weer terug te plaatsen bij de echte, liefhebbende, ouders.  Ik memoreer maar even Leander (zoon van Arlette Heskes, wel bekend op internet… Leander mag niet terug naar moeder en vader, voor haar dochter mankeert deze moeder niets….(zelfde partner, zelfde huis + omstandigheden) en Yunus (u weet wel: dat jongetje met 'mishandelende ' ouders, alleen voor hem, niet voor zijn 2 broers)  In deze beide zaken zijn de pleegouders medewerkers van de jeugdzorg-industrie en werden de kinderen gewoonweg beloofd aan de pleegouders! Ik kan hier nog een reeks zaken noemen, maar daar wordt u, geachte lezer, niet vrolijk van.


De WAARHEID


Uit het hele gedrag van de jeugdzorg-industrie, of dit nu BJZ, pleegzorg, Veilig Thuis of Raad voor de Kinderbescherming heet, blijkt dat men een hekel heeft aan de waarheid en feiten negeert, verdraait enz. Mochten ouders of ouder-ondersteuners zaken publiceren, dan moet er alles aan gedaan worden om die het zwijgen op te leggen.

Er zijn ook meerdere procedures gevoerd om tot betere waarheidsvinding te komen, sterker nog, de Centrale Raad voor Beroep (gelijkwaardig aan de Hoge Raad!!)  oordeelde meerdere malen dat de rechter die zich uitspreekt over OTS of UHP de indicatiebesluiten daartoe dient te toetsen aan de hand van de kwaliteitsvereisten van de AwB (dat is dus: 'juistheid van feiten', 'gedegen onderzoek', 'alle feiten aan alle partijen bekend zijn', 'een duidelijk doel hebben' enz. zie verder blz. 34-36 van mijn 'Nico Mul's link). Ondanks dat dit al in 2008 vaste jurisprudentie werd, legden kinderrechters deze naast zich neer. Sterker nog, er zijn kinderrechters die gewoonweg stellen "ik doe niet aan waarheidsvinding", dit ondanks de wettelijke taak van rechters…(art. Rv.21-22).

De alom bekende familierechtadvocaat mr. ir. P. Prinsen schreef hier recentelijk nog een artikel over in de nieuwsbrief  van de stichting KOG.


Klachten indienen


Om de 'waarheid' van de jeugdzorg-instanties te onderstrepen ziet men vaak de zin 'de gedragsdeskundige is bij het team betrokken geweest'.  Veelal wordt de naam van deze persoon angstvallig geheim gehouden. Sommige, doorzettende en doortastende, ouders  proberen, vaak succesvol,  juist die gedragsdeskundigen aan te klagen bij hun beroepscolleges (Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg, NIP of  NVO).  Ik schreef ooit een soort gebruiksaanwijzing over het indienen van klachten. Volhoudende ouders krijgen dan ook steeds meer successen.  Om enige voorbeelden aan te halen: zie de eerder genoemde moeder van de 'parasietenwaan' en zie (van een andere moeder, die 'psychotisch' zou zijn, ondanks het tegendeel van deskundigen die wél onderzoek deden dat vervolgens genegeerd werd door Raad en Rechters!) deze uitspraak van het beroepscollege van het NIP: er wordt gewoonweg gehakt gemaakt van de psycholoog… en dat terwijl deze een 'ouderschapsonderzoek' deed op last van een gerechtshof en als 'betrouwbaar extern deskundige' zou moeten gelden… ze nam klakkeloos beweringen van anderen over en negeerde deskundigen….een BERISPING voor deze psychologe! U ziet de lange duur van de procedure en het volhouden van deze bewonderenswaardige moeder…. En nu moet ze nog opnieuw gaan procederen om haar kind terug te krijgen…. De lariekoek van zowel Raad als deze externe deskundigen hebben haar jarenlang haar kind ontnomen (uitgezonderd een bescheiden omgangsregeling).


Een nieuwe manier van aanklagen zou kunnen zijn om jeugdzorgmedewerkers aan te pakken aan de hand van hun eigen protocollen, men moet dan echter wel klagen bij de gemeenten en bijvoorbeeld de College Bescherming Persoonsgegevens Hierbij 2 rapporten van deze instantie over BJZ-Limburg en BJZ- Noord-Holland. De rapporten spreken duidelijke taal.


Is er nog hoop?


Soms wordt gezegd dat de waarheid zal zegevieren. Wat jeugdzorg betreft is het nu inmiddels een reeks van meer dan 50 jaar waar men leugen op leugen stapelt, ouders protesteren en men gaat na een paar sussende woorden van politici als 'het heeft onze aandacht' of 'wij veranderen de wetgeving' al dan niet gevolgd door naamveranderingsoperaties van de instanties, gewoon verder op dezelfde voet: kinderen worden ont-ouderd, ouders worden tot wanhoop gedreven….


Ouders komen wederom in protest. Zo is er aanstaande woensdag 29-06-2016 14.00 tot 17.00 u een manifestatie op het bekende Malieveld in Den Haag. Het thema is de 'waarheidsvinding'!


De Tweede Kamerleden mw.V. Bergkamp en mw. B.I. van der Burg willen graag verzonnen dan wel leugenachtige 'feiten' van JZ-instanties op papier hebben (adres: Tweede Kamer, Postbus 20018, 2500EA Den Haag)


Ik hoop dat de manifestatie in Den Haag en het handelen van de Tweede Kamer zal bijdragen tot een eind aan de terreur van jeugdzorg en herstel van familiebanden voor die 500.000 kinderen in Nederland die een van hun ouders niet MOGEN / KUNNEN zien 'dank zij jeugdzorg'!



Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)










De 'Week van de Kindermishandeling'

$
0
0
Deze week, 14 t.m. 20 november 2016, is het weer de 'Week van de Kindermishandeling'. Opvallen is weer hoe selectief hier mee wordt omgegaan.

In mijn jeugd, ik ben van geboortejaar 1955, heb ik menigmaal een pak op mijn donder gehad, zowel van mijn ouders als van onderwijzers. Ook is er ooit door een onderwijzer zeer hard aan een oor getrokken. Thuis werd er ook af en toe eens een robbertje gevochten met mijn broers en zus. Ook waren wederzijdse stemverheffingen aan de orde van de dag. Toch zal ik nooit of te nimmer mijn ouders of onderwijzers willen verdenken van enige vorm van mishandeling: ik ben er volwassen mee geworden en heb geleerd van mijn fouten. Ik ben blij dat ik mijn ouders meer dan 50 jaar gehad heb en in vrede afscheid van ze heb mogen nemen. Ook ben ik blij met mijn broers en zus: ik had ze niet willen missen.

Tijden veranderen: als het AMK en BJZ in mijn tijd zo'n actieve meldingscampagne gedaan hadden, dan was ik mij familie gegarandeerd kwijt geweest: als onze buren gemeld hadden met 'er wordt daar gevochten' of 'de kinderen schreeuwen tegen elkaar, bijna iedere week wel eens'....

Nu dient er actief gemeld te worden, verklikkers sla uw slag! Wilt u uw buren eens goed treiteren: doe een paar meldingen, altijd goed voor op zijn minst 2 tot 3 jaar juridische procedures en jeugdzorg-interventies.

Het selectieve in de beleving van 'kindermishandeling':

Kindermishandeling is NIET:

  • Kinderen hun ouders ontnemen door 'jeugzorg'.
  • Kinderen in pleeggezinnen waarbij alles van de echte ouders wordt ontnomen, zelfs normaal telefonisch contact.
  • Een kind 'dank pleeg- dan wel jeugdzorg, opvoeden in leugens', vooral over hun eigen ouders en familie (Zie de zaak 'Yunus' die zogenaamd werd mishandeld, zijn broers echter niet, hij ook niet, maar het bewijs werd door BJZ bij de rechter achter gehouden! Yunus mag NIET bij zijn ouders wonen, zijn broers wél.)
  • Kinderen die door een pleegmoeder op zeer hardhandige worden terecht gewezen, zodanig dat voorbijgangers zelfs die pleegmoeder terecht wijzen.
  • Een pleegkind laten spelen zonder enig toezicht op een hoogslaper, zodanig dat na het spelen een kind (van 5) een gebroken arm heeft... niemand weet hoe dat kwam....
  • 3 Kinderen 2 weken achter laten zonder ouders, waarbij de ouders op 24 u vliegen weg zijn... de kinderen hebben verzorgers genoeg... (koninklijk huis)
  • Het structurele seksueel misbruik binnen de 'jeugdzorg'. (Zie het rapport Samson hier over en de 'verboden vragen'!)
  • De geestelijke en lichamelijke mishandeling in pleegzorg en jeugdzorginstellingen als 'vlinderen', 'isoleercel' en andere lijfstraffen.

Mishandeling is (nu) WEL:

  • Gekibbel / geruzie bij de buren.
  • Een kind dat zijn zin niet krijgt en onvrede uit op school.
  • Een 'corrigerende tik'.
  • 'Draai om de oren'.

Uiteraard is het structureel slaan en misbruiken van kinderen een zeer ernstige zaak, maar let wel: veel blauwe plekken kunnen voortkomen uit ziekten en door bepaalde spelletjes als bijvoorbeeld 'loopfietsen' waarbij de punt van het zadel tegen de onderrug stoot: blauwe plekken aldaar en dat heeft geheel niets met kindermishandeling te maken!

Om over kindermishandeling echt te oordelen zijn echte specialisten nodig. Hiervan zijn er ca. 10 in Nederland. Treurig is weer dat de jeugdzorgindustrie wederom denkt zonder die specialisten te kunnen en maar leken inzet om wederom veel meldingen te krijgen, alles ten bate van HUN WERKGELEGENHEID en de schijn op te houden dat ze onmisbaar zijn!

Herinner u, geachte lezer, het feit dat recentelijk de Kinderombudsvrouw stelde dat er juist méér deskundigheid zou moeten komen aan de ingang van de jeugdzorg: keukentafelgesprekken, die met de nieuwe jeugdwet van 1-1-2015 structureel zijn geworden, lossen niets op!


Nico Mul

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)









De Vechtscheiding: de rol van de overheid!

$
0
0
De laatste paar jaar komt steeds meer de 'vechtscheiding' in de media. Steeds weer wordt benadrukt dat ouders moeten leren met elkaar om te gaan na scheiding en aan hun kinderen denken. Ik zal hier in dit artikel niets aan afdoen. Wel wil ik, met een voorbeeld, de rol van onze eigen overheid: politiek, rechters, kinderbescherming en jeugdzorg belichten. Ik zal ook komen met een oplossing.

Als voorbeeld neem ik mijn eigen scheiding uit 1993. Het ging in grote lijnen als volgt.


Op 8-9-93 vertrekt moeder met medeneming van onze dochter in het volste vertrouwen. Ca. 1 week later komt een brief van een advocate met een dagvaarding om op 4-10 bij een rechtbank te komen. Ik was nooit bij een rechter geweest en was na afloop 'met stomheid geslagen': geen enkel onderzoek, moeder vraagt alimentatie (50% van mijn juist vrijwillig gehalveerde inkomen) en het kind en krijgt alles. Geen onderzoek en de leugens: 'kind heeft nu de rust gevonden' en 'kind heeft nu zoveel vriendinnen' ...'in die rust mag geen verandering komen'. 'Vergeten' is dat moeder geen werk, geen inkomen en geen huisvesting heeft, maar dat is niet erg. Op mijn verzoek komt er raadsonderzoek no.1. De Raad (totaal 1 gesprek met vader): 'kind leed onder de ruzies tussen de ouders' (er is nooit of te nimmer ruzie geweest!), 'kind heeft zo veel vriendinnen' (ze klaagde dat ze niemand had, en dat bleek na 15 jaar nog, de waarheid!) en 'kind veranderde weer in het gelukkige kind dat ze altijd geweest was' (werkelijkheid: heeft niemand gezien wél werd er zelfs een melding kindermishandeling gedaan vanuit de omgeving van moeder! Deze meldingen zijn genegeerd.) De leugens van de Raad zegevierden bij de rechter. De bewijsstukken vanuit de omgeving vader werden genegeerd. Ouders moesten, aldus de rechter, 'werken aan hun communicatie'. Moeder weigerde. Dit bleek een vrijbrief om naar hartenlust de omgang kind-vader te stoppen. Ik moestvoor ieder uurtje omgang naar de rechter. Deze omgang beviel niet zo, moeder deed maar een valse incest-beschuldiging: goed voor 4,5 jaar omgangssabotage +extra Raadsonderzoek: de Raad negeerde alle bewijs over de 'leefomstandigheden van vader' en had slechts één vraag voor mij: 'waarom wil moeder u niet zien...er moet toch wat gebeurd zijn..?' Mijn antwoord 'moet u aan moeder vragen' kon de raadsonderzoeker niet begrijpen! Wel bleek ik 'geen zelfinzicht in mijn handelen' te hebben. Uiteraard moest er een OTS komen en het kind bij moeder blijven met als argument: 'moeder laat de meest ruime omgangsregeling met de ander ouder, ruimer dan vader zou doen als het kind bij hem zou wonen'… Deze 'ruime omgangsregeeling' bleek uiteindelijk geen enkele, sterker nog, de gezinsvoogdijinstelling, Leger des Heils, nam na VRIJSPRAAK de valse incestbeschuldiging van moeder in een officieel stuk over. Later wisselde de gezinsvoogdijinstelling in wat later BJZ-Overijssel ging heten. Deze kwam zelfs, na 1 jaar zeer vernederende 'begeleide bezoeken' op hun kantoor, tot de conclusie dat mijn kind bang zou zijn voor mij en geen contact met mij zou willen. Gelukkig stond al mijn 'omgang' op video. Met die video' s ben ik bij 4 orthopedagogen geweest die alle 4 het tegendeel rapporteerden en ik ben opnieuw (moeten) beginnen met procederen: zowaar kreeg ik voor het eerst in 5 jaar een onbegeleide omgang van zowaar 28 uur per 6 weken.... Ieder uur had mij ondertussen ca. f500,- gekost aan advocaats en bijkomende kosten..... Ondertussen waren er uiteindelijk ca. 28 rechtszittingen geweest, en ja, ik moest zélf mijn advocaten betalen.
Soms neemt de praktijk zijn loop buiten alle rechters om: ik was in de buurt van mijn kind gaan wonen en wederom na een ernstig negatieve uitlating van moeder over mij tegenover ons kind vluchtte mijn dochter naar mij toe..... Moeder heeft haar wraakhouding nog lang volgehouden: ik heb 'samen' met mijn dochter gestudeerd en haar vrijwillig een bijdrage in haar studiekosten gegeven... toen zij 24 was stopte haar moeder de vrijwillige bijdrage aan ons kind en zei daarbij: 'ga je geld maar bij je vader halen van wat hij van mij GESTOLEN heeft' Pardon: WAT heb ik gestolen? Maar ja, zo kan je als moeder eindeloos in een wraakhouding blijven. Overigens heb ik geen woede richting moeder, eerder medelijden en begrip: zij moet zich verantwoorden tegenover ons kind.

Ik heb, voor de leesbaarheid, enige feiten en schandalige stukken van de jeugdzorgsector weggelaten. Ik wil alleen maar illustreren hoe een ouder, met de volledige hulp van zowel Raad, jeugdzorg als rechters een kind kan gebruiken als wapen en als inzet voor een scheiding, alles TEN KOSTE van een KIND.

Een opsomming van het falen:

  1. Rechter 1: Waarom onderzocht hij geen feiten en nam klakkeloos de woorden van moeder + de Raad aan die simpelweg zei: 'dat is het beste voor het kind'? Treurig is dat er een griffieformulier was met daarop voorgedrukt bij 'uitspraak': 'Voogdij moeder'… (vraag maar aan Joep Zander www.joepzander.nl )
  2. Raadsonderzoek 1: Geen enkel feitenonderzoek, moeder mocht geheime stukken inbrengen die vader niet mocht zien en doet beweringen die zelfs aantoonbaar onjuist zijn.
  3. Rechter na raadsonderzoek 1: negeerde volledig wat vader en zijn advocaat inbrachten, ook aangevoerde getuigen werden genegeerd. Rechter excuseerde zich met 'de Raad is de bij wet aangewezen deskundige' .
  4. Raadsonderzoek 2: De Raad had als opdracht van het Hof te 'onderzoeken welke omstandigheden vader te bieden heeft' De Raad negeerde dit bevel en had slechts één vraag: 'waarom wil moeder u niet zien?' Alleen voor deze vraag reed een raadsonderzoeker 400 km! Ook deze Raad weigerde getuigen te horen, weigerde zelfs de buurt en de kamer van ons kind te bekijken en kwam wederom met pertinente leugens over moeder, bijvoorbeeld dat zij 'werkzoekend' zou zijn (ze ging juist scheiden omdat ze absoluut niet werken wilde, zelfs geen part-time baantje!)
  5. Het Hof: wees op geen enkele manier de Raad terecht wegens het niet houden aan de opdracht van het onderzoek. Het Hof liet zich wederom leiden door moeder door te vragen hoeveel omgang zij voorstond. Moeder: 'geen enkele omgang'.  Het Hof vraagt aan de Raad wat die er van vindt. De Raad: 'Dit was ook de bedoeling van onze advisering' ... Herinner u hun rapport, waarbij ze ons kind aan moeder toewezen, omdat zij zo'n ruime omgang met vader zou toestaan!!).  Aldus geschiedde voor de 4 daaropvolgende jaren... ik mocht in die 4 jaar onze dochter ca. 64 UUR bezoeken onder zeer vernederende omstandigheden en vervolgens zeggen dat ik haar nooit meer zou mogen zien!
  6. De gezinsvoogdijinstellingen: werkten niet aan de omgangsregeling zoals de rechter die had opgelegd, maar gingen volledig met moeder mee en namen zelfs de valse beschuldigingen van moeder over in hun rapportages voor de rechter en gebruikten die om vooral geen normale omgang vader-kind te verkrijgen.
  7. Uiteindelijk gingen 2 medewerkers van voogdijinstelling 2 samen met 2 medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming met elkaar in overleg en schreven een rapport waaruit zou blijken dat mijn kind bang voor mij zou zijn en omgang met vader niet in het belang van het kind zou zijn! (Let wel: het kind schreef een brief aan de rechter met 6 jr. en met 7 jr. aan de Koningin omdat ze naar haar vader wilde! Ook dit is volledig genegeerd.) 3 Van deze 4 'deskundigen' hadden mijn kind nooit of te nimmer gezien of gesproken en geen van die 4 was orthopedagoog of kinderpsycholoog: amateurs dus!

(De reden dat ik daarna, na het opstarten van volledig nieuwe procedures, toch een onbegeleide omgang kreeg zat 'm in het feit dat een kinderrechter te Zwolle eens iets unieks deed: hij ging eens praten met mijn kind, toen 8 jaar en 7 mnd oud! Het kind gaf een heel ander beeld dan die papieren van de Raad en BJZ! Ook nam die rechter de 4 verklaringen van orthopedagogen serieus. Deze hadden namelijk wel mijn omgang bestudeerd vanuit hun professie!)

Uit bovenstaande moge duidelijk zijn hoe een 'vechtscheiding' wordt gemaakt: door gewoonweg rechters die niet onderzoeken en gezinsvoogdijinstellingen, 'jeugdzorg' die volstrekt partijdig en ondeskundig werken en een overheid die hier niets aan doet, sterker nog:een wetgeving heeft gecreëerd die dit alles mogelijk maakt!

'Een kind heeft recht op TWEE OUDERS punt'

De titel van dit item heb ik vaak gebruikt als adagium, actiekreet en uitgangspunt.
Het lijkt misschien simpel, maar ieder kind begint met een vader en een moeder. Voor een kind maakt het niet uit of ouders samenwonen, getrouwd zijn of niet, het kind erkend is of niet dan wel dat hij / zij de liefde, aandacht en (ver)zorg(ing) krijgt van BEIDE ouders. Dit eenvoudige uitgangspunt staat in schril contrast met wat de wetgever c.q. Overheid van dat recht van kinderen gemaakt heeft. Zo zijn er ca. 5 verschillende soorten kinderen in Nederland. Er was zelfs een verschillende rechter en rechtsgang over de kwestie of een kind omgang met zijn vader mag hebben of niet. In het ene geval de kinderrechter, andere gevallen de gewone civiele rechter en in weer andere de kantonrechter dan wel strafrechter (bij valse beschuldiging kan de strafrechter een ouder een contactverbod met zijn/haar kind opleggen, buiten de kinderrechter om!)
Voor mij blijft het recht van een kind op zijn haar beide ouders buiten iedere discussie. Ook in het geval van detentie van een ouder dan wel misbruik of mishandeling. In het eerste geval is het vreemd hoe krom er geredeneerd wordt: zit een moeder in de gevangenis, zelfs wegens moord op vader, dan wordt gezegd dat men een kind niet de moeder kan ontnemen, anders heeft het niemand meer en wordt er soms voor gepleit om de kinderen in de gevangenis te late komen, heeft een vader moeder vermoord, dan wordt geredeneerd dat men het kind niet in de gevangenis kan late komen bij zo'n brute vader..... In het tweede geval van misbruik of mishandeling, blijkt vaak dat een kind toch de ouder een en ander vergeeft en het juist op de lange duur van belang is om een verantwoord contact te onderhouden, desnoods onder toezicht of begeleiding: alles beter dan een levenslange doorsnijding van de band met die ouder.

Oplossingen   


U, geachte lezer, zal het met mij eens zijn dat er eens gewerkt wordt aan een oplossing voor wat nu zo populair 'vechtscheidingen' heet.
Ik bekijk even de rol van de wetgever: vele jaren hebben ouders geprotesteerd tegen de rol van Raad voor de Kinderbescherming, 'jeugdzorg' en rechters over de vader-discriminatie en het juist aanwakkeren van strijd tussen ouders. Nu weer worden vooral de ouders de schuld gegeven hier over: ouders moeten beter gaan communiceren en ouders moeten in therapie om tot elkaar te komen. BJZ-Noord-Brabant had zelfs een project 'expeditie scheiden' dat er op gericht was om 'ouders tot elkaar te brengen' . Dit laatste gebeurde onder leiding van een medewerkster die tevens coördinator uit huisplaatsingen was en geen opleiding tot mediator of zo had...wederom amateurisme dus!
De overheid heeft diverse keren de wet proberen aan te passen zoals op 1-1-1998 toen na scheiding beide ouders altijd het gezag zouden behouden... rechters dwarsboomden dit, vervolgens de wet 'scheiding en gelijkwaardig ouderschap': wederom gedwarsboomd door rechters die een onderscheid als 'zorgend ouder' en 'niet verzorgend ouder' creëerden. Wederom onwil van de politiek om hier een einde aan te maken. (En dat terwijl ik het nog geheel niet over alimentatiestrijd heb gehad!)
Kortom: de politiek heeft gefaald in het waarborgen van de rechten van kinderen op beide ouders: steeds maar weer komen er uitvluchten door zowel rechters als jeugdzorg, zogenaamd 'in het belang van het kind'.

Een voorstel

De volgende oplossing heb ik in meerdere artikelen (zie o.a. 23-09-2013 'De vechtscheiding oorzaken...' en 27-07-2014 'De vechtscheiding, een oplossing?!' ) en toegelicht, toch zal ik deze hier nogmaals toelichten, ookal weet ik dat er bij de politiek een grote onwil zal bestaan om mijn voorstel in overweging te nemen: het zal namelijk veel 'werk' ontnemen en mensen brodeloos maken... De oplossing bestaat uit de toevoeging van slechts 2 wetsartikelen in de NL-wetgeving:

  1. Burgerlijk Wetboek

Bij de geboorte van een kind krijgen beide biologische ouders van rechtswege het ouderlijk gezag en de plicht tot verzorging van hun kind, waarbij iedere ouder verantwoordelijk is voor 50% van die taak en de kosten daarvan

  1. Wetboek van Strafrecht

Het verzaken van de zorgplicht ten aanzien van de aan zijn of haar gezag onderworpen kinderen dan wel het dwarsbomen van de zorgtaak van de andere ouder, wordt gestraft met (strafmaat.....) alsmede de ontzetting uit het ouderlijk gezag″ .

Deze beide artikelen maken een eind aan het onderscheid voor de kinderen of de ouders getrouwd zijn of niet, of er sprake is van erkenning of niet, niets mee te maken: een kind heeft gewoonweg recht op TWEE OUDERS!

Deze artikelen maken een eind aan ieder 'kinderopvangprobleem' en ongelijkheid in zorgtaak: het is de taak van beide ouders, ongeacht hun relaties of burgerlijke status.

Er zal ook geen alimentatiestrijd zijn: beide ouders kunnen ook 50 % werken!

Ook zullen ouders in de buurt van elkaar moeten blijven wonen en wordt het gesol met kinderen verminderd.

Ook de strijd om omgangsregeling wordt beëindigd: je zal wel uitkijken als ouder om de zorgtaak van de ander te dwarsbomen!

Ik waardeer de inspanning van het Tweedekamerlid Bergkamp ten zeerste die ze doet voor vaders die nooit getrouwd zijn geweest en wel hun kinderen hebben erkend: als ze uit elkaar gaan wordt er alles aan gedaan om juist die vader buiten te sluiten ten aanzien van hun kinderen. Treurig is dat er ambtenaren van gemeenten zijn die ronduit zeggen bij aangifte van geboorte: 'het gezag is meteen geregeld' als je als vader je kind komt erkennen.... tot er gescheiden wordt....

Geachte mw Bergkamp en andere politici: er is nog véél meer mis in het recht op familie om maar niet over ´familierecht´ te spreken!

Nico Mul


Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)



Liever de DOOD dan JEUGDZORG….

$
0
0
In deze blog’s heb ik vele malen schokkende verhalen, ernstige stukjes en aardige zaken gepubliceerd, al dan niet doorspekt met pogingen van mij om nog enigszins humoristisch te zijn. Dit alles bedoeld om misstanden in jeugdzorgland aan de kaak te stellen zonder enig gevoel voor humor te verliezen.

Dit artikel, waarvan de inhoud mij al ca. 9 maanden bekend is, is hierop een uitzondering: het verhaal is zodanig schokkend dat dit ernstige emoties op kan wekken. Dus, geachte lezers, als u problemen heeft hiermee, stop dan hier met lezen.


Het relaas van een gezin met ‘hulp van jeugdzorg’…

Het gezin bestaat uit een alleenwonende moeder met 4 kinderen, 3 dochters en een zoon.
Rondom de jaren 2008-2010 kreeg dit gezin ‘jeugdzorg’ hetgeen inhield dat er ongebreideld bemoeid werd met de verhoudingen tussen kinderen en moeder, constant gezocht werd naar ‘problemen’, steeds weer dreigingen met van alles en nog wat door diverse gezinsvoogden (niemand had een ‘hulpverleningsplan’ dat aansloot bij de realiteit, en uiteindelijk de uit huisplaatsing van de zoon van toen 15 jaar…. In 3 maanden tijd werd die jongen eigenlijk verpest en opgezet tegen zijn moeder: hij kwam in een rijk ‘Christelijk’, pleeggezin en de jongen werd gewoonweg omgekocht met van alles en nog wat, zo moest hij bijvoorbeeld ook een eigen badkamer hebben…. Na veel moeite kwam die na 3 maanden thuis en werd als een stuk vuilnis voor de deur gezet, zonder papieren, zijn spullen kwamen later (op dezelfde schofterige manier)… Uiteindelijk is het gezin bevrijdt van ‘jeugdzorg’ en hervindt het zijn rust….. De oudste 2 kinderen zijn sindsdien, in goede harmonie en zonder jeugdzorg, uit huis gegaan. Tot het volgende, schokkende feit: de op 1 na jongste dochter, 15 jaar, doet een ZELFMOORDPOGING…… uit ANGST om weer ‘jeugdzorg’ op hun dak te krijgen…. Zó erg werkte dit door voor een kind van toen ca. 7 tot 10 jaar….
Ik neem hier, met toestemming van de moeder, de volledige afscheidsbrief en de reactie van moeder hierop over.

GELUKKIG heeft het kind het overleefd en is moeder, samen met het kind, hulp gaan zoeken ZONDER jeugdzorg. Hier past alleen HULDE en COMPLIMENTEN voor deze moeder! Ik laat verder dochter en moeder aan het woord.


Afscheidsbrief Dochter 10-02-2017

Hallo Mama,

Ik hou heel veel van je. Maar ik kan nie verder. Dat gezijk met Jeugdzorg, die ons op de korrel heeft. Die dierenpolitie, ons op de korrel heeft en me klas, die doet als of ik niet besta. Ik kan er niet meer tege.
Ik heb me zelf faak afgevraagt waarom leef ik? Wat is het doel? Ik kwam op de conclusie dat je leeft voor de toekomst. En ik zie de toekomst niet zitten. Ik miss me vriende heel erg. In me nieuwe klas, ze kunnen me nergens mee helpe. Vorig jaar was het beste schooljaar van alle jaren, maar helaas is die voorbij. Als ik vorig jaar nie in zoon leuke klas gezete had, had ik ook nie zulke leuke vriende. Ik hou heel veel van me vriende. Ik weet niet wat ik zonder ze had gemoete, nu zit ik in een klas zonder vriende en dat vald heel erg tege. Ik ben en zit altijd alleen.
Ik heb het idee dat ze over me praate en me uitlachen, maar ik snap het wel, wie wil er nou met zoon dikzak als mij omgaan!
En dan nog telkens die onzekerheid over Jeugdzorg. Ik sta onder toezicht, maar waarom? Omdat ik dit van plan ben? Nee, om ons te pesten! Als ik nergens last van had, had ik dit waarschijnlijk ook nie gedaan! De dierenpolitie is al hetzelfde verhaal. Die heeft ook iets tegen ons.
Ik wil bij deze ook vraage mama en mijn zusje met rust te laaten!! Ik hoop dat dat gebeurd.
Wat ik ook jammer vind is dat ik niet over kon naar vakschoolrichtingA. Ik heb namelijk nix met schoolvakrichtingB. Ik vind het niet meer leuk! Dat heb ik aangegeve, maar ik heb gewoon een domme keuze gemaakt!!
Ik heb over dit besluit wat ik nu neem lang nagedacht, maar ik denk dat het zo beter is. Het heeft me wel verdriet gedaan. Ik hou van jullie. Willen jullie dat ook duidelijk maaken aan de dieren? En ze niet weg doen? Wat de dierenpolitie ook doet of zecht?
Ik hou van jullie allemaal.

Kusjes van je dochter xxx
____________________________________________________________________

Reactie van moeder:

Lieve Dochter,
Hier antwoord op je zelfmoordpoging. Op vrijdagavond, 10 februari 2017, na je stage, wilde je niet afwachten tot het weer maandag zou worden en jij weer naar school zou moeten, je gaf aan dat het daar een hel was, op school. Op je stage, op de boerderij had je het fijn en je wilde deze wereld verlaten, juist op je best, als je het fijn had. Gelukkig kwam je tot rust, nadat je de pillen had ingenomen en besefte, dat het ook anders kon. Je kwam net op tijd naar mij toe en we gingen samen met je zus en zusje je leven redden. Je maag werd leeggepompt en je had het over je afscheidsbrief. Je wilde mij dus iets duidelijk maken. Na overleg met jou, besloten we dit schriftelijk te analyseren, zodat andere 15 jarige meisjes zoals jij, er hun voordeel uit kunnen halen. Als voorbeeld namen we Jochem, uit het boek van Carry Slee, die wel zelfmoord pleegde met dodelijke afloop. Voor hem was het te laat, voor jou was er wel een andere oplossing mogelijk dan de dood, dat schreef je zelf in je boekbespreking over Spijt van Carry Slee. De hamvraag voor mij: waarom pleegt een 15 jarig meisje zelfmoord? Waarom doe jij deze poging en was het zonder die pillen slikken niet duidelijk geworden? Wat wil je mij duidelijk maken?

Ten eerste staan de meeste spelfouten nog in je brief, daar je dyslexie hebt en je er niet voor hoeft te schamen. Ten tweede lees ik in je brief dat je 6 punten benoemd.
  1. Jeugdzorg en de druk die ze uitoefenen op jou zit je enorm dwars en er moet iets aan gedaan worden. Dat is pestgedrag en je voelt jezelf verplicht om als modelkind te functioneren, die geen fouten mag maken en ook geen hulp mag vragen voor problemen.
  2. De dierenpolitie en de druk die ze uitoefenen over jou dieren, die is onterecht en moet stoppen, daar wij handelen vanuit het belang en de natuurlijke behoeftes van de dieren, het is gewoon pestgedrag.
  3. Pestgedrag in je klas, je wordt niet als gelijke gezien, je wordt genegeerd en je bent alleen en je hebt er geen vrienden.
  4. Je hebt weinig zelfwaarde, je hebt geen hoge pet op van jezelf, je zegt zelfs “dikzak” over jezelf.
  5. Je bent boos over je verkeerde richtingkeuze op school en die keus is nu voorbij en daardoor moet je nu je vrienden missen, daardoor moet je verder zonder hen en gaan zij een jaar eerder afstuderen, terwijl je ook die keus had kunnen maken. Je kwam er te laat achter dat jij ook die richting kon gebruiken voor je toekomst.
  6. Je wilt rust, je wilt zoveel mogelijk positieve oplossingen voor je problemen, maar door je angst voor de instanties kan/durf je geen hulp te vragen of ook maar aan te geven dat je ergens mee zit, je voelt je eenmaal verplicht om een modelkind te blijven (robot) en die kennen en mogen geen problemen hebben.
Dan nu de uitwerking op je punten.
  1. Jeugdzorg en de druk die ze je opleggen. Jij voelt het alsof je geen fouten mag maken en gaf aan, dat je het pestgedrag in je nieuwe klas niet wilde aangeven aan je mentor, omdat zij dit moet doorgeven aan Jeugdzorg. Zodoende zou Jeugdzorg hier misbruik van kunnen maken en deze problemen zien als reden voor OTS (Onder Toezicht Stelling). Je wist dat jij geen problemen had,op de problemen die je door de instanties hebt overgehouden na, niet op school en niet thuis. Er was een OTS opgelegd, omdat er hulpverleners in huis waren geweest, die aangaven dat jij één keer een grote mond had opgezet naar hen, en nog wel als spel. Wat zij niet begrepen is dat de angst die jij voelt ervoor zorgt dat je zo reageert en in de verdediging schiet! Jij hebt hierdoor een minderwaardigheid complex opgelopen en kan en mag daar geen hulp voor vragen omdat dat een grote reden is om jou een OTS of zelfs een uithuisplaatsing op te leggen. De school had aangegeven deze zogenaamde brutaliteit nooit tegen gekomen te zijn en ook geen problemen van jou te kennen, dit omdat jij je wel gehoord voelt op school, maar aan de kleine problemen niet kan werken door de angst. Je voelt je er wel veilig bij je vrienden, en hebt ook het idee dat wat je wèl aangeeft ze ernaar luisteren, maar door je pest verleden durf je het niet aan te geven als ze over je grens heen lopen! Daarom kon je geen hulp vragen voor het pestgedrag, die er per ongeluk ingeslopen was en hield je jou mond dicht, waardoor het uiteindelijk voor jou niet meer draagbaar werd. Daardoor wilde je rust, toen het niet meer ging en was dit de boodschap: Stop Jeugdzorg, voor zij jou stoppen, onder de grond? Heb ik het zo goed begrepen? De Jeugdzorg is door mijn gevraagde hulp ingezet, de hulp die ons niet hielpen maar de angst alleen maar groter maakten omdat zij alles doorspeelde elke fout die wij maakten. omdat ik graag hulp wilde, omdat ik een beperking heb, wat voor mij zelf, elke dag weer, wat door niemand wordt begrepen en al een hele strijd is, met alles wat ik doe! Voor deze beperking heeft de gemeente mij geen hulp willen geven, dat zou namelijk via Jeugdzorg goedkoper zijn voor de gemeente en dus loopt het nu over de hoofden van twee onschuldige minderjarigen. Schandalig toch? Laat dit pesten toch stoppen, is toch nergens voor nodig? Jullie oudere zus is zo beschadigd door jeugdzorg dat zij nadat ze er nu al 2 jaar vanaf is, nog elke dag een grote strijd moet voeren, bang om weer benadeeld te worden, bang voor hulp, maar de dingen niet los kunnen laten! Dit wil jij niet, maar je wilde het mede daarom ook niet aangeven, omdat je weet dat je zus dat ook heel erg zou vinden en alles op alles zou zetten om voor jou te strijden.
  1. De dierenpolitie, zij komen over ons gesloten hek heen gekropen en als ze een lege waterbak zien, die bij hercontrole een dag later weer normaal gevuld is, dan zijn ze niet blij voor de dieren, nee eerder teleurgesteld, omdat ze graag iets willen vinden om over te zeuren en een bekeuring over te geven. Ze geven dan alsnog een bekeuring voor gebrek aan water, omdat ze vinden dat naast de zelfdrinker, die automatisch de bak vult, voor elk dier een aparte extra waterbak moet staan. Een grote gevulde gezamenlijke waterbak is dan niet voldoende. Inmiddels heb ik alle rechtszaken van vorig jaar gewonnen en dit jaar heb ik zelfs aangifte gedaan tegen de dierenorganisaties, die maar blijven doorgaan met zeggen dat de dieren tekorten krijgen, terwijl ze niet aangeven of de dieren in goede conditie in de bak staan. De dierenarts heeft vorig jaar ook al aangegeven, dat de dieren in goede conditie in de bak staan, elk jaar worden ze gekeurd en ingeënt door de vee arts. Jij weet dat voordat wij dieren aanschaffen wij alles uitzoeken wat het beste is voor een beestje, zo zijn veel mensen jaloers en kunnen wij bijzondere beestjes houden die nergens anders meer geaccepteerd zullen worden. Zo blijven ze doorzeuren en is het de ene keer prima in orde volgens hen en de volgende keer weer helemaal mis, je kan ze niet volgen. Als het vandaag mis is, kan het morgen volgens hen prima in orde zijn, zonder dat ik er iets aan gedaan heb. Zij weten zelf het verschil niet eens tussen voedsel en stalbedekking! Dan zouden zij “proffesioneel” zijn opgeleid en alles weten van de dieren….. Het lijkt of die mensen van de dierenpolitie ziek zijn, of dat ze als ze gefrustreerd zijn het bij ons aan het afreageren zijn of zo. Jij, als mijn dochter wordt er duidelijk erg onrustig van, daar het ook onrust geeft. Continu rechtszaken voeren en je op eigen terrein niet meer veilig voelen, daar zij op je privé terrein binnen dringen en hun meningen onheilspellend zijn. Laat ons dus met rust, dat is voor iedereen beter. Het is echt pesten wat er met ons gedaan wordt, zo ervaar jij, mijn dochter dit dus ook!
  1. Pesten op school, dit nam de school heel serieus en schrokken hier zelfs van. Je mentor kwam na het bericht (zelfs op zaterdag, in haar eigen vrije tijd en na oppas voor haar kinderen te hebben geregeld) nog bij je op bezoek in het ziekenhuis en gaf jou een speciaal cadeau, Een hoelahoep poppetje met een bijzondere betekenis en diepgang voor jou. Er stond op “Ik zal zon en kleur in je leven brengen, wanneer anderen dat van je proberen af te pakken”. Hier werd je erg emotioneel van. Er werd direct actie op gezet, ouders werden geïnformeerd en de pesters werden met hun ouders op gesprek uitgenodigd. Er kwamen speciale afspraken voor deze klas en helemaal voor jou. Jij krijgt speciale hulp op school, ook buiten school hebben we nu goede hulp gevonden via de huisarts. Iets met hoe je met je emotie beter kunt omgaan en daar begeleiding bij krijgt. Voor jou echt een hele opluchting, want je kan je probleem nu wel bespreken en oplossen. Ook voor andere kinderen in die klas misschien een opluchting? Zeker nu je gehoord hebt dat de reden van één van de pesters was, dat zij een moeder heeft die ernstig kanker heeft en die vorige week euthanasie heeft moeten plegen. Dit meisje zit ook in jou nieuwe klas en nu pas kan ook jij begrijpen dat de pesters zelf juist ook zo hun problemen hebben.
  1. Weinig zelfwaarde, dit probleem wordt meegenomen naar de hulp die je ontvangt via de huisarts. Wordt aan gewerkt.
  1. Verkeerde richting op school is nu niet meer te herstellen en nu ga je toch door met die verkeerde keuze en ga je alvast met de stof van je goede richting aan het werk, zodat je misschien in de toekomst nog kan overschakelen naar de voor jou juiste richting.
  1. De rust die je zo zocht, krijg je ook als je over je problemen praat en zo veel mogelijk oplossingen zoekt. Die pillen lijken je wel rust te geven, maar net zoals bij Jochem in het boek van Carry Slee Spijt, lost het niet het probleem op. Het geeft vast wel rust, maar niet die jij ervan verwacht, want zelfdoding levert ook veel boze gevoelens. Dit omdat je ook voor een andere oplossing kan gaan en geloof me, lieve meid, ik ben super trots op je, dat je voor ons gekozen hebt. Dat je gezegd hebt, dat je ons gezin niet kan missen en dat je ook je dieren niet wil missen of pijn doen met je vertrek. Ik hou ook echt zielsveel van jou, lieve schat, ik ben blij dat je er weer bent en dat je nu wel over je problemen en gevoelens wilt/probeert te praten.
Eindconclusie van een bezorgde moeder is dat Jeugdzorg en eigenlijk onze maatschappij meer kapot maakt, dan je lief is. Dat ze hun doel, het beschermen van weerloze kinderen, zelf het meest overlopen, daar ze de kinderen juist beschadigen. Dat problemen op school met pesters opgelost kunnen worden, dat dit echt serieus genomen wordt, je dit beter kan melden dan het in je eentje proberen te dragen. Dat de politie en dierenpolitie burgers aan het pesten is en dat dit via de rechter gestopt moet worden. Dat er altijd een toekomst voor je ligt te wachten, maak er dus iets van, ook al lijkt het met kleine stapjes, je leert overal van en komt langzaam of snel zo dicht mogelijk bij je einddoel terecht.
Jouw zelfmoord poging was niet nodig geweest, als je mij, je zus, school of iemand iets duidelijker had gemaakt over hoe erg je er mee zat, dat je dingen anders had willen regelen, of oplossingen had willen zoeken voor zaken die je anders had willen zien dan konden wij er voor jou zijn en hier samen voor gaan vechten! Je had het over je toekomst, die zag jij niet zitten, nu hopelijk wel weer. Er is altijd een toekomst, maar dan moet je die soms wel duidelijk maken of duidelijk bespreekbaar houden. Voor een fijne toekomst, moet je wel iets doen, namelijk goed communiceren en eerlijk zijn met je gevoelens. Fijn dat je er weer bent en dat je open staat voor hulp, die niet via Jeugdzorg geregeld is. Wij zullen er altijd voor je zijn, en samen staan we sterk lieve meid, want niemand is zoals jij bent en ook jij hebt zulke prachtige eigenschappen die niemand anders heeft, en daar mag je trots op zijn!

____________ Einde verhaal dochter & moeder ____________________________

Geachte lezer, hier hoef ik niets meer aan toe te voegen. Ik wens moeder en dochter veel sterkte en hoop dat meer ouders dit voorbeeld zullen volgen: HELPT uw KINDEREN ZONDER ‘JEUGDZORG’ dan wel ‘VEILIG THUIS” enz. enz.!

Nico Mul



Ceterum censeo BJZ /’Veilig Thuis’ esse delendam (naar Cato Maior)

OORLOG met Veilig Thuis'!

$
0
0
Een ieder die wel eens met mij geskyped heeft, weet dat ik daarin heb staan 'schaf Kerst af.... en laat het eens alle dagen VREDE zijn, in plaats van 1 dag per jaar...!'

Na het zien van de raportage van Zembla van 12-12-2017 (en de uitzending van RTV-Utrecht van 13-11-2017) met betrekking tot 'jeugdzorg', 'Veilig Thuis' en hun leugenindustrie. Mijn reactie: !@$#%@#!!**& F*** #@#!^&%..…..! .

Sorry, ik had ooit gesteld dat hier alleen netjes geschreven zou worden, ik heb enige zelfcensuur toegepast op deze gedachten. Kortom: het is nu OORLOG.


Waarom oorlog?

'Veilig Thuis' pretendeert zorg te dragen voor veilige thuissituaties onder het mom van 'wij brengen jeugdzorg'. Het tegengestelde gebeurt: bezorgde ouders worden als kindermishandelaren neer gezet, vals beschuldigd en ook nog eens aangeklaagd wegens 'poging tot moord' op hun eigen kinderen. Wat nóg erger is in het geval van deze rapportage: Veilig Thuis weet een kinderarts zodanig onder druk te zetten, dat een kind in zeer ernstig levensgevaar werd gebracht en, u begrijpt het al, ouders kregen ook nog eens de schuld. Ik zal proberen dit medisch ingewikkelde geval uit te leggen. Ik waarschuw u, geachte lezer, het zal ook uw bloeddruk doen stijgen enz. enz....

Een kind groeit slecht. Ouders gaan via hun huisarts of consultatiebureau naar een echte kinderarts in een academisch ziekenhuis uiteindelijk. Het kind verdraagt geen voedsel door de darm en krijgt TPV, dit is 'Totale Parenterale Voeding', = 'voeding buiten de darm om' anders gezegd, per infuus. De voedingslijn breekt door het toedoen van een verpleegkundige. Er ontstaat een infectie.... Veilg thuis wordt door het ziekenhuis in kennis gesteld.... VT adviseert: ouders weghalen bij het kind, 'onverklaarde infectie' betekent dat ouders het hebben gedaan, behalve als dat is uitgesloten.... Het gaat verder: nadat ouders zijn uitgesloten zet VT de kinderarts onder druk om alle voeding gewoon door de mond toe te dienen, via de darmen dus...
Het gaat mis: het kind zwelt op, heeft ernstige pijnen.... het gaat verder mis: het kind 'poept' een stuk darm uit.... er volgt direct intensive-care opname en een zeer zware operatie, waarbij een stuk darm werd verwijderd.... De kinderarts, onder druk van de VT-'vertrouwensarts' stelt dat juist doorgegaan moet worden met voeding op de normale manier, maar dan in kleinere hoeveelheden.... het gaat weer mis en ouders nemen de maatregel om het kind door een ander, ook academisch, ziekenhuis te laten onderzoeken. Het kind in kwestie blijkt een zeer zeldzame ziekte te hebben en verdraagt alleen TPV het kind herstelt zodanig dat het gewoon thuis verzorgd kan worden en komt ook thuis, ondanks alle tegenwerking van VT. Toen het kind thuis kwam, op uitspraak van de rechter(!) deed VT een 'aangifte van poging tot doodslag' tegen de ouders. Die ouders werden 2 jaar later (!) opgepakt en in de politiecel gezet voor 3 dagen.... Toen werden ze vrijgelaten en 1 jaar later pas werd de zaak geseponeerd ('gebrek aan bewijs')....

Tot zo ver het globale verhaal.

Mijn woede: VT presteert het, alleen en uitsluitend om zijn eigen gelijk ('ouders mishandelen hun kind, ouders lijden aan 'Munchausen by Proxy' en doen aan PCF (Pediatric Condition Falsification = kind ZIEK maken...)) te halen en brengen, bewust, een kind op het randje van de dood....Mw. Raat, vertrouwensarts van VT, heeft de regie en is daar nog trots op ook...  (zou ze ook zo denken over haar veroordeling + verdere klachten bij het RTvG?)
In de uitzending werd een tweede zaak besproken met zeer grote overeenkomsten: verpleegkundige incidenten, ouders kregen de schuld, dossiers werden vervalst (door VT) en alles werd in het werk gesteld om het kind van zijn ouders te scheiden en liefst levenslang UHP....

Nu is mw. Schoonenberg, voorzitter van de vertrouwensartsen van VT,  bezig met een 'voorlichtingscampagne' voor mensen in de zorg en onderwijs om PCF te herkennen en daaraan werkt de vertrouwensarts te Utrecht, mw.Anne-Marie Raat hard aan mee en een ander vertrouwensarts, mw. Patries Worm, is zelfs bezig met een promotieonderzoek op PCF.... Dat is uiteraard moeilijk als het een verzonnen ziektebeeld betreft: zelfs de kinderartsen in de rapportage stellen dat het hooguit 1 keer in de paar jaar voorkomt en sommige profs kindergeneeskunde het in hun hele beroepsleven niet zijn tegen gekomen... maar nu 'moet' het minstens ca. 600 x per jaar voorkomen, aldus mw. Schoonenberg! Er zijn namelijk maar ca. 100 meldingen en het moeten er meer worden!

De verzonnen ziekten van 'jeugdzorg'

Ik memoreer hierbij en paar ernstige ziekten die jeugdzorg zo in de loop der jaren gepromoot heeft, met alleen en uitsluitend het gevolg dat kinderen in de jeugdzorgindustrie terecht kwamen met alle gevolgen van mishandeling en het structureel aanwezige seksueel misbruik daar binnen.

Ik noem:
  1. 'Incest herkenning' met vooral 'levensechte poppen'. ca. 1988. Resultaat: 'Bolderkar-affaire' (nu Trivium geheten!!) met '14 gevallen'... Uiteindelijk vele gestrande huwelijken, geen enkel incest geval en veel menselijk leed aan kleine kinderen door de geruïneerde gezinnen..
  2. 'Niet leerbare ouders'. Rondom 1995 zeer populair in de jeugdzorg-industrie. Schrijf dit op als jeugdzorg-medewerker en het wordt praktisch gegarandeerd een Onder Toezicht Stelling (OTS) en meestal een Uit Huis Plaatsing (UHP).
  3. 'ADHD' Zelfs de bedenker van de term ADHD gaf toe dat hij dit maar verzonnen had. Het was ook een goede stempel voor méér PGB, méér 'zorgpunten' voor het onderwijs en zeer goed voor de farmaceutische industrie. Dat het leidde tot emotionele afvlakking, vroegtijdige dementering, verslaving, werd maar even onder tafel gewerkt...... Hoeveel kinderen hadden niet voor hun 18e het stempel ADHD en willen er nu zo snel mogelijk van af, o.a. vanwege het rijbewijs (Men moet iedere 3 jaar onderzocht worden door een psychiater als men ADHD heeft en wil autorijden...!) Let wel: er bestaan wél kinderen die erg druk zijn, er bestaan wel degelijk gedragsgestoorden, maar het stempel ADHD werd naar mijn mening gewoonweg misbruikt.
  4. 'Borderline'. In de hele medische wereld wordt getwijfeld aan het bestaan van dit ziektebeeld, bovendien bestond er een 'BL-persoonlijkheidsstoornis' en 'BL-persoonlijkheidskenmerken', Die laatsten heeft iedereen een beetje, zoals 'snel van mening veranderen', 'onbegrepen zaken doen', 'impulsief handelen', enz. Volgens BJZ was het een epidemie die in vele dossiers gebruikt is om kinderen UHP en jarenlang te scheiden van hun ouders.
  5. 'Hechtingsstoornissen'. Dit lijkt zelfs een door jeugdzorg verzonnen syndroom, in de medische praktijk komt dit zelden voor, met name bij kinderen die vlak na geboorte lange tijd in het ziekenhuis geweest zijn. Bij jeugdzorg komt deze stoornis als een epidemie voor die het noodzaakt om kinderen van hun echte ouders te scheiden. Men plakt dit etiket namelijk op kinderen die graag bij hun ouders zijn en dank zij (de leugens van) 'jeugdzorg' (i.s.m. de rechter) uit huis geplaatst worden en van de ene instelling naar de andere gesleept worden (soms 5 x in 1 jaar!!) dan wel van het ene pleeggezin naar het andere.... die kinderen vertrouwen niemand meer, durven niets als hun eigen 'veilige omgeving' te zien en laten vaak dwars gedrag zien..... '. 'Hechtingsstoornissen' zegt jeugdzorg dan, want: 'kind moet hechten aan pleeggezin', DUS de echte ouders mogen hun kinderen niet zien....! Alsof een kind vreemden gaat accepteren als zijn / haar echte ouders! Waanzin en pure kindermishandeling!
    Vreemd is hierbij ook dat 'hechtingsstoornissen' alleen een rol zouden spelen als het om terugplaatsing naar de echte ouders gaat, om kinderen van het ene naar het andere pleeggezin dan wel instelling te verplaatsen speelt dit geen enkele rol: kinderen worden vaak zonder enig afscheid te mogen nemen weggerukt!
  1. 'Kindermishandeling' en de 'wet meldcode': in 2012 was er een speelgoed fabrikante, mw. Liliane Limpens, die haar brood meende te verdienen met de ontwikkeling van de 'Poppenvilla'van ca. 1800 € Jeugdzorg vond dit fantastisch en promote die breeduit. In 2 weken hebben enkelen, waaronder ikzelf, meegewerkt om een eind te maken aan die onzin.... Met de Poppenvilla zouden namelijk klasse-assistenten, leraren en jeugdzorg-medewerkers kindermishandeling kunnen herkennen en daarvan, uiteraard, melding doen aan BJZ / VT.... Zie verder de overeenkomst met item 1, de 'incestherkenning'!
  2. 'Loverboy-problematiek'. Ook iets van de laatste jaren, maar in plaats van daders te corrigeren worden slachtoffers onder het mom van 'bescherming van het kind' opgesloten in jeugdgevangenissen en in het ergste geval bij het bereiken van de 18e verjaardag, afgeleverd bij de loverboy..... (Waarom geen weerbaarheidstrainingen en begeleiding voor meisjes en ze thuis laten wonen bij de ouders? NEEN... opsluiten is beter aldus BJZ....!)
  3. 'Munchausen by Proxy', met als gevolg PCF. Een uitermate zeldzaam ziektebeeld dat nu als een soort epidemie kennelijk door Nederland waart.....

Over deze laatste ziekte gaat dit artikel. Dit zou namelijk een epidemie kunnen worden: het was uitermate zeldzaam, hoogleraren spraken van enkel gevallen in hun hele carrière, nu ca. 60 meldingen per jaar, aangewakkerd door Veilig Thuis middels voorlichtingsbijeenkomsten en de noodzaak voor mw. Patries Worm voor haar promotie.

 Zie dit artikel van 5-4-2015 van Brandpunt Reporter en de rapportage van Eenvandaag van 9-9-2017 en hiereen analyse., waar u de uitvluchten van zowel dhr. T. Klijn (directeur Veilig Thuis) en mw. Patries Worm (de vertrouwensarts van VT die graag wil promoveren op PCF). Beiden zeggen in feite NIETS alleen herhalen dat ze zo goed voor de veiligheid van kinderen opkomen, maar hebben geen antwoord op de woorden van de arts van VT die zegt dat hij hoopt dat een kind ernstig ziek zou worden. Vreemde zaak.

Enige opmerkingen

De mening van deskundigen

De beschuldigingen richten de ouders (rapportage Zembla) zijn in geen van beide gevallen afkomstig geweest van de behandelende kinderartsen. Wel hebben deze meldingen gedaan op grond van de Wet Meldcode: bij een onverklaarbare slechte conditie van een kind dienen zij dit te melden.....

De visie van de geraadpleegde hoogleraren:

In de Eenvandaag rapportage stelt prof. Sauer dat er alleen maar naar één conclusie wordt toe geredeneerd. Ook blijft ontlastend bewijsmateriaal als dat een moeder maar liefst 5x door een psychiater als stabiel wordt beoordeeld zonder enige aanwijzing op Munchausen, dat er toch sprake is van PCF. Men bleef ook hier maar doorgaan met beschuldigingen, zelfs met aangifte bij de politie, om maar hun gelijk te krijgen.

Hierbij ga ik niet alles vertellen wat na te lezen is op deze site:

Toch licht ik enkele zaken uit:

Prof. Van Koppen heeft sterke twijfels over de manier van bewijsvoering door VT: men presteert het volgende: in opdracht van VT worden TWEE zaken omtrent de zorg voor het kind gewijzigd te weten: men scheidt de ouders van het kind én men geeft het kind een andere medische behandeling. Als het dat beter gaat met het kind dan is 'dus' bewezen dat de ouders de boosdoeners waren.... Dit presteerde men in beide in de rapportage getoonde zaken!!!! Waar is het bewijs? Nergens, maar VT gebruikt dit wél om ouders valselijk te beschuldigen.

De belangrijkste zaken zijn echter dat prof. van Koppen stelt: “Het lijkt er op dat Veilig Thuis alleen maar uit is op het uit huis plaatsen van de kinderen”

Dit heeft deze prof. goed gezien: bij het UHP verdient men aan de kinderen, bij het bij de ouders laten verdient VT niets meer. Bovendien, sinds de transitie, moet men bij eventuele hulp thuis maar afwachten of gemeenten VT inhuren voor de hulp, heeft de rechter echter een uitspraak tot UHP gedaan, dan blijft het geld van gemeenten naar VT doorstromen... mooi toch? Veel gemeenten hebben dit pas laat in de gaten gekregen. Daarom is er sinds 1-1-2015 een extra intense jacht op kinderen, en zijn de budgetten van gemeenten voor   'jeugdzorg' ontoereikend!
De 'jacht' op kinderen is zelfs zó intens dat in Nederland maar liefst 48x zo veel kinderen UHP worden dan in België bijvoorbeeld. Wil dit zeggen dat de Nederlandse ouders maar liefst 4700 % 'slechter' zijn dan de Belgische? Och, met de waarheid wordt het niet zo nauw genomen.....
Nederland heeft hiermee het hoogste aantal uit huisplaatsingen van de gehele westerse wereld.....!!! Toch een record om trots op te zijn, VT? (Of niet?)

Veilig Thuis: men zou denken, als buitenstaander, dat deze eerst gedegen onderzoek doen, te beginnen aan het kind in kwestie. NEEN: er worden beschuldigingen geuit ZONDER enig ONDERZOEK! Geen van de vertrouwensartsen heeft enig eigen onderzoek gedaan. Wat wél gebeurt is, is veel erger: ze hebben gewoonweg een vermoeden of aanwijzing bestempeld als 'feit' en er zaken aan toegevoegd dan wel weggelaten. Ik noem hier concreet het 'breken van de voedingslijn'... OUDERS kregen de schuld, terwijl uit het verpleegkundig verslag bleek dat een verpleegkundige dat gedaan heeft...
'Besmetting met darmbacteriën': een 'octopus' (verbindingsstuk van infuusslangen) was losgeraakt en het kind had zichzelf onder gesmeerd met ontlasting..... OUDERS kregen klakkeloos de schuld, VT nam niet eens de moeite om het verpleegkundig verslag in te zien! De mogelijk vervuilde gel-nagels van een verpleegkundige werden geheel buiten beschouwing gelaten!
Ondanks dat er artsen werken bij VT blijkt uit alles dat die weigeren zelfs normale zaken te onderzoeken. Niet voor niets heeft een van hen inmiddels 3 tuchtrechtelijke klachten tegen zich..... (en van mij mogen het er meer worden: dit gedrag van 'oordelen zonder enig onderzoek' dient niet straffeloos en onbeperkt door te gaan!)

Treurig en gewoonweg laf is het feit dat zowel de directeur als de vertrouwensartsen van VT niet wilden reageren in de Zembla rapportage.... 'in verband met de privacy'.. Mijns inziens gewoonweg smoesjes en geen openbare verantwoording willen afleggen over wat men met ons belastinggeld doet.

Hierbij is gewoonweg niets nieuws onder de zon: de psycholoog dr. J. Verhulst schreef een artikel in het Eindhovens Dagblad 26-05-2009 'Weinig veranderd na de Bolderkar-affaire' waarbij mij de volgende regels opvallen:

'....door het blindmakende fanatismevan de betreffende hulpverlener, of hulpverlenende instantie. Succes verzekerd, want bij elke heksenjacht wordt altijd wel een heks gevonden. Op de tweede plaats door het verschijnsel dat zo mooi 'gedeelde verantwoordelijkheid' genoemd wordt. Wat er in de praktijk dus op neerkomt dat helemaal niemand verantwoordelijkis.' 

'….Nog steeds zijn er hulpverlenersdie zonder blikken of blozen verklaren dat zij de enige waarheid bezittenen desnoods blind een juiste diagnose kunnen stellen. Nog steeds vinden er behandelingen plaats die voortkomen uit een fanatiek bijgeloof, dan wel een sterk overdreven geloof in eigen kunnen ….'

Goed gezien, dr. Verhulst!


OORLOG  



Een ieder die mij kent weet dat ik in wezen een pacifist ben en groot tegenstander ben van alle wapentuig in de wereld. Nooit heb ik iets goeds gezien van wapens, wie dat wel heeft, laat het mij even weten! Ik zal dan ook, ter geruststelling van iedereen, de strijd op een nette manier voeren!

De WOEDE die mij tot de titel van dit stuk bracht zit 'm in het feit dat VEILIG thuis het presteerde om door hun verdachtmakingen en omwille van het feit dat HUN zo graag 'gelijk' hebben een KIND tot het randje van de DOOD brachten... HOE VER ga je? VT tot het uiterste... NIETS ontziend en als de rechter ze dan ook nog in het ongelijk stelt dan maar ouders gaan beschuldigen van 'poging tot doodslag' op hun kinderen... SCHANDE. (Ja, ik ben BOOS!). Is het kapot maken van ouders en het ruïneren van gezinnen 'in het belang van het kind'? VT, ga toch gauw fietsen of beter emigreren naar een eiland als Sumatra om daar tijgertjes uit huis te gaan plaatsen, kijken wat de moeder-tijgers doen dan wel naar Afrika om leeuwenwelpjes te gaan UHP  en bezien hoe leeuwinnen reageren!

Bij deze roep ik dan ook alle ouders, die te maken hebben met de gewoonweg leugen en verdachtmakingen industrie van jeugdzorg of Veilig Thuis, om de verantwoordelijken daarvoor op een fatsoenlijke manier ter verantwoording te roepen. Met dat laatste bedoel ik niet alleen klagen maar ook aanklagen! Heeft u hierbij hulp nodig, laat het dan gerust even weten!

Aanklagen op de fatsoenlijke manier: psychologen bij hetzij Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (RTvG) of bij het Nederlands Instituut voor Psychologen (NIP) of Nederlandse Vereniging van Opvoedkundigen (NVO). Artsen kunnen aangeklaagd worden bij het RTvG. Klachten indienen kost alleen enige moeite, een postzegel en is verder 'vormvrij', d.w.z. Men is niet gebonden aan een bepaalde manier van schrijven!

Recentelijk zijn bij deze colleges zeer 'leuke' uitspraken gedaan tegen deskundigen die voor de Jz dan wel Kinderbescherming werken! Zie bijvoorbeeld deze tegen een zogeheten 'intern gedragsdeskundige van de Raad': https://www.psynip.nl/wp-content/uploads/2016/11/Uitspraak-CvT-1349.pdfen in hoger beroep bij CvB van het NIP: https://www.psynip.nl/wp-content/uploads/2016/11/Uitspraak-CvB-201417.pdf Hierbij valt op te merken dat de aangeklaagde psycholoog van de RvK probeerde weg te komen door te stellen dat zij NIET als psycholoog werkte, maar als gedragsdeskundige bij de Raad (items 2.6 en 2.7). Dit is verworpen. De voornaamste reden van haar veroordeling, eerst waarschuwing en in hoger beroep berisping, zit 'm in het feit dat zij géén onderzoek deed, moeder nimmer had gesproken en (derden) deskundigen volledig negeerde (items 2.13 en 2.14)! Vele jeugdzorg-slachtoffers zullen dit herkennen!

Voornaamste reden tot veroordeling zijn feiten als: ouders niet horen, pertinente onwaarheden zonder onderzoek overnemen, handelen zonder de wetenschappelijk correcte protocollen in acht te nemen, geen eigen onderzoek verrichten, maar wél vergaande uitspraken doen. Een ieder die met Jz te maken heeft gehad zal deze zaken herkennen!
Ik verwijs verder, als hulp aan ouders, naar mijn artikel 'De farce van de Gedragsdeskundige' waarbij ook een handleiding voor het indienen van klachten te vinden is! Na een succesvolle veroordeling door een tuchtcollege liggen er uiteraard mogelijkheden om schadevergoedingen te gaan eisen. Ik schreef er een artikel over.

Gelijk

Menigeen heeft graag zijn 'gelijk', ook schrijver dezes. Eind juni 2014 schreef ik een 4-tal artikelen over de 'Wet Meldcode' (zie de eerste regels!), ik vreesde namelijk de 'Heksenjacht op kinderen' omwille van het geldelijk belang van de jeugdzorg-industrie. De jacht is, ondanks de mooie praatjes van de nieuwe jeugdwet van 1-1-2015, waarbij 'buurtteams' en 'veiligheidstafels' de zorgen voor ouders weg zouden nemen en de hulp kunnen initiëren / geven.... Helaas zijn al die overlegsituaties eigenlijk een grote geld en energieverspilling gebleken, wordt de juiste hulp zelden via hun bereikt.
Ik vrees dat ik in 3 jaar tijd een gelijk gekregen heb, dat ik niet wilde hebben!

Wie wel hulp geven als echte psychiaters en psychologen die wél hun vak serieus nemen, vluchten weg bij GGZ en gemeenten: zij willen namelijk gewoon rechtstreeks ouders-kind contact en niet uit de derde hand via allerlei Jeugdzorg-werkers en buurtregiseurs enz. Ook willen serieuze psychiaters / psychologen niet schrijven naar de hand van hoe Jz dat zou willen: een integer medicus handelt onafhankelijk en volgens adequaat deskundig onderzoek en niet aan de hand van de leidraad van maatschappelijk werkers of buurtregiseurs dan wel gezinscoaches. Ieder medicus begrijpt waarom er zo'n 660 vacatures zijn bij overheidsinstellingen.....kennelijk begrijpt de Jz-industrie dit nog niet!




Vrede kan het op dit gebied snel worden. De voorwaarde is gewoonweg heel simpel: laat KINDEREN in het genot van de LIEFDE, AANDACHT en (ver)ZORG(ing) van hun BEIDE ouders. Doek de jeugdzorg-industrie op en laat het aan ouders / huisartsen welke hulp voor kinderen / gezinnen noodzakelijk is! Huisartsen kennen hun patiënten en gezinssystemen meestal als besten! Laat ouders, in overleg met hun huisarts, bepalen welke hulp of deskundige er eventueel nodig is en laat de huisarts ouders / kinderen rechtstreeks verwijzen naar systeemtherapeut, psycholoog, psychiater dan wel relatietherapeut indien noodzakelijk. WEG met dat hele circus van 'veiligheidstafel' en 'buurtregie' enz. enz. die alleen uit zijn om kinderen in hun macht te krijgen. Weg met de terreur van de op geld beluste opvolgers van BJZ, nu 'Veilig' Thuis geheten.....

Kortom: laat KINDEREN hun OUDERS!

Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul, arts n.p.

E-mail: N.J.M.Mul@gmail.com

Aanvulling

In dit verband wil ik u attenderen op de artikelen van mw. Mary Sjabbens 'De HEKSENJACHT op onze kinderen' van 17-10-2017  en het artikel van mw. Marieke Sjerps in de Groene Amsterdammer van 10-01-2018 'Als insinuaties feiten worden' Mijn complimenten voor beide schrijfsters!


De FUIK van Jeugdzorg

$
0
0



Bovenstaande is al wat ouder, maar nog steeds actueel, met uitzondering van 'AMK' dat heet nu 'Veilig Thuis'. Hoe veilig dat is, is te lezen in diverse artikelen! Overigens is de stichting Kind Ouders Grootouders te vinden op www.stichtingkog.info  en geeft deze stichting behalve hulp ook nog een paar zeer nuttige boekjes uit over 'De Jungle van de Jeugdzorg'!

Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul, arts n.p.


Het zelfreflecterend vermogen van Veilig Thuis

$
0
0
Menig ouder die met jeugdzorg te maken heeft gehad zal het herkennen als men jeugdzorgwerkers typeert als ongeveer alwetend, overtuigd van hun eigen gelijk en vooral geen zelfreflectie hebbend over hun eigen handelen. Gewetenloos worden gezinnen geruïneerd, kinderen gescheiden van hun ouders en wat dit bij met name de kinderen aanricht, daarvan heeft men geen enkel idee.Gelukkig staan ouders nu niet meer alleen: medisch tuchtcolleges zijn inmiddels ook die mening toegedaan, met name over het 'eigen gelijk van jeugdzorg', maar niet heus....

In het artikel 'Oorlog met Veilig Thuis' was de aankondiging gedaan van de tuchtklacht tegen mw. Raat. Inmiddels is er een zitting geweest van het Regionaal Tuchtcollege te amsterdam op 12-1-2017, waarbij zowel mw. Raat als de kinderarts van het WKZ terechtstonden. RTV-Utrecht maakte een verslag van die zitting. Ik ben zo vrij om de tekst hier onder aan te halen (RTV-Utrecht vraagt immers niet voor niets om dit artikel te delen! Ik doe het graag!) 
1/3
GESCHREVEN DOOR REDACTIE
UTRECHT - Twee Utrechtse artsen moesten zich vandaag verantwoorden voor het Medische Tuchtcollege in Amsterdam. De twee worden er van verdacht de familie Leek ten onrechte te hebben beschuldigd van het expres ziek maken van hun zoon Tibbe.
De zaak speelt sinds het voorjaar van 2017. Het jonge zoontje van de familie Leek werd ernstig ziek. Kinderartsen van het WKZ snapten niet precies wat er aan de hand was. En toen in de zomer de situatie plotseling verslechterde werd er contact gezocht met Veilig Thuis Utrecht, het voormalig meldpunt kindermishandeling. 
Er was sprake van onverklaarbare complicaties. Vertrouwensarts mevrouw R. nam de melding aan. Zij dacht direct aan PCF of Munchausen by Proxy. Dat is een aandoening waarbij kinderen bewust ziek gemaakt worden door hun ouders.
Naderhand bleek dat Tibbe een ernstige darmafwijking heeft, en dat PCF onwaarschijnlijk is. Toch hield mevrouw R. vol dat er sprake was van PCF. Daarop startte de familie Leek een tuchtprocedure tegen de twee artsen.
Ze beschuldigen mevrouw R. er van dat ze zeer onzorgvuldig is geweest bij het samenstellen van rapportages. Ook zou ze ontlastende verklaringen uit die rapportages hebben weggelaten. 
Volgens de advocaat van de familie Leek is R. daarbij zeer vooringenomen te werk gegaan. Zij ging er vanuit dat sprake was van PCF en stond op geen enkele manier open voor andere oorzaken van de ziekte van Tibbe. Ook is de familie Leek boos dat R. in een vroeg stadium een melding heeft gedaan bij de politie. En tenslotte hebben ze een klacht ingediend omdat mevrouw R. intimiderend te werk zou gaan.
De moeder van Tibbe raakte licht geëmotioneerd toen ze aangaf dat mevrouw R. bij voortduring haar verhaal verandert. Van één gesprek zouden maar liefst zes verschillende verslagen zijn. Ook maakt zij zich boos omdat R. in een stiekem opgenomen gesprek zegt dat ze hoopt dat er in het ziekenhuis iets ernstigs met Tibbe zou gebeuren zodat ze PCF zou kunnen bewijzen. 
Tegelijkertijd moest mevrouw W. zich verantwoorden. Zij is kinderarts in het WKZ, en zij was lang de behandelend dokter van Tibbe. De familie Leek neemt haar kwalijk dat zij een - in hun ogen - onterechte melding heeft gedaan bij Veilig Thuis. Bovendien zou ze haar beroepsgeheim hebben geschonden, en onzorgvuldig haar dossiers hebben beheerd.
Vertrouwensarts R. liet tijdens de zitting blijken zich van geen kwaad bewust te zijn. Zij en haar advocaat waren vooral boos dat de Leeks stiekem gesprekken hebben opgenomen. In één van die gesprekken werden zij en een collega aangeduid als 'dozen'. 
R. toonde geen moment enige zelfreflectie, op geen enkel moment bleek dat ze het idee had dat ze iets fout gedaan had of een foute afweging had gemaakt. De ontstane situatie lag vooral aan de Leeks zelf, of aan een computerprogramma waarmee ze moet werken.
Kinderarts W. gaf aan erg met de zaak in haar maag te zitten. Zij had het idee dat ze een goede band met de Leeks had. Zij benadrukte meerdere keren dat ze niet anders kon dan de melding bij Veilig Thuis doen, maar dat ze steeds is blijven twijfelen of er sprake was van PCF. Ze benadrukte tijdens de zitting meermalen dat ze nu nog steeds niet beweert dat de Tibbe PCF heeft.
Het tuchtcollege doet binnen zes weken uitspraak over de twee artsen.

Reageren op dit bericht? Mail naar nieuws@rtvutrecht.nl. (arcering en onderlijningen door N.M.)


In bovenstaand verslag is de mening over mw. Raat die van de verslaggever van RTV-Utrecht. Een ander oordeel is onlangs geveld door een Regionaal Tuchtcollege over de kinderarts mw. dr. A. Teeuw, specialist kindermishandeling die op 17 januari j.l. Promoveerde op een onderzoek naar methodiek om kindermishandeling te diagnoseren. Zij kwam daarbij tot de volgende conclusie, aldus de website van de Nationale Zorggids:
Kinderarts Arianne Teeuw vindt dat alle spoedeisende hulp afdelingen een gecombineerde screening op kindermishandeling zouden moeten toepassen, hoewel dat ook meer onterecht positieve scores oplevert. Dat stelt zij op basis van onderzoek waarop zij op 17 januari promoveert (per hoofdstuk te downloaden / N.M.) aan de Universiteit van Amsterdam, zo meldt het ministerie van volksgezondheid. 
Teeuw onderzocht het screeningsprotocol voor kindermishandeling op de spoedeisende hulp (SEH) van het AMC. Deze schrijft een lichamelijk onderzoek voor en toepassing van de SPUTOVAMO-checklist. Dit is een vragenlijst die signaleert of het letsel van een kind aanleiding geeft tot argwaan. Het verdient volgens Teeuw de aanbeveling beide methodes te combineren, aangezien het regelmatig voorkomt dat een mishandeld kind slechts op een van de twee screeningsmethoden positief scoort.
Haar onderzoek wijst uit dat het combineren van beide screeningstesten het aantal positieve testen aanzienlijk verhoogt. Bij achterwege laten van het lichamelijk onderzoek, de zogenoemde top tot teen inspectie (TTI), zou 5,8 procent van het aantal kinderen met een definitieve diagnose kindermishandeling niet zijn herkend.
Teeuw constateerde op de Nederlandse SEH’s een grote variatie aan methoden van screening, waarbij de empirische onderbouwing grotendeels ontbrak.
Door: Redactie Nationale Zorggids  (onderlijning en arcering door N.M.)


Uit het dankwoord blijkt dat deze mw. dr. Teeuw samenwerkte met Veilig Thuis (mw. Schoonenberg / zie uitzending van Zembla in het artikel 'Oorlog met Veilig Thuis').
Ook zal Veilig Thuis haar dankbaar zijn: als men haar methodieken toepast, komen er meer 'vals positieve' meldingen over kindermishandeling: dus extra basis voor valse beschuldigingen naar ouders toe én meer geld voor Veilig Thuis c.q. de jeugdzorg-industrie!

Erger is echter dat zij kennelijk ook de werkwijze van Veilig Thuis overneemt en zelfs de hele houding. Een en ander bleek uit de recente veroordeling van mw. Teeuw van het Regionaal Tuchtcollege te Amsterdam, waar zij zelfs een berisping (= ernstige waarschuwing) voor kreeg. Wat zij verkeerd deed is na te lezen in de uitspraak van 19-09-2017 .
Voor de duidelijkheid kopieer ik ook hier de complete en openbare tekst:


REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG
AMSTERDAM

Beslissing naar aanleiding van de op 22 februari 2017 binnengekomen klacht van:
A,
wonende te B,
k l a g e r,
gemachtigde: mr. L. van den Puttelaar, advocaat te Rotterdam;

tegen C,
kinderarts,
werkzaam te B,
v e r w e e r s t e r, gemachtigde: D, verbonden aan het E.

1. De procedure
Het college heeft kennisgenomen van:
-het klaagschrift met de bijlagen;
-aanvullende bijlagen bij het klaagschrift;
-het verweerschrift met de bijlagen;
-de correspondentie met betrekking tot het vooronderzoek;
-brief van de gemachtigde van verweerster van 12 september 2017.

De klacht is op een openbare zitting behandeld.
Partijen waren aanwezig. Klager werd bijgestaan door mr. van den Puttelaar, voornoemd,
en verweerster door D, voornoemd. Beiden hebben een toelichting gegeven aan de hand van pleitaantekeningen die aan het college en de wederpartij zijn
overgelegd.

2.De feiten
2.1 klager is de vader van F, geboren maart 2011 (hierna: minderjarige). Verweerster is kinderarts sociale pediatrie in het E te B (hierna: E). Zij is expert op het gebied van
kindermishandeling.

2.2 Klager en G, de moeder van de minderjarige, zijn uit elkaar gegaan toen de minderjarige acht maanden oud was. Zij hebben samen het ouderlijk gezag over hun dochter. Er is sprake van een vechtscheiding.

2.3 De minderjarige woont bij haar moeder en haar nieuwe partner. De rechter heeft een omgangsregeling vastgesteld waarbij de minderjarige drie dagen en één nacht per week bij klager verblijft.

2.4 Op 21 november 2015 is het bezoekmoment tussen klager en de minderjarige vroegtijdig en onplezierig beëindigd.

2.5 Op 23 november 2015 werd klager door de huisarts gebeld dat de moeder van de minderjarige klager beschuldigt van seksueel misbruik. De huisarts heeft de minderjarige vervolgens verwezen naar het E voor onderzoek wegens verdenking van seksueel misbruik. 

2.6 Op 1 december 2015 is de minderjarige door verweerster lichamelijk onderzocht. Tijdens dit onderzoek werden zogenoemde lichtfoto’s gemaakt. Collega H heeft de minderjarige vervolgens orthopedagogisch onderzocht. Ook werd die dag aanvullend onderzoek verricht naar een beperkt aantal seksueel overdraagbare aandoeningen. I was op dat moment ook al ingeschakeld. Naar aanleiding van dit onderzoek heeft verweerster een brief (hierna: ook aangeduid als verslag) opgesteld voor de huisarts waarin haar bevindingen en die van haar collega staan beschreven. De conclusie in de brief luidt als volgt:

Seksueel misbruik is op grond van het orthopedagogisch onderzoek waarschijnlijk.
Moeder en nieuwe echtgenoot geadviseerd zo spoedig mogelijk aangifte te doen bij de
politie.
In verband met het niet verstoren van het mogelijk politieonderzoek biologische vader niet ingelicht over dit consult. Dit is afgestemd met J, lid medische directie.
HA telefonisch op de hoogte gebracht.
VT (VA K), telefonisch op de hoogte gebracht.

TC 4-12 met deze ouders, tel. huidige echtgenoot L (..). Deze
ouders geïnstrueerd suggestieve vragen en napraten over het gesprek met H te vermijden”.

2.7 Op 11 december 2015 heeft klager telefonisch en schriftelijk verzocht om het rapport (brief aan de huisarts) te mogen inzien. Verweerster heeft dit verzoek tot inzage en afschrift afgewezen wegens lopend politieonderzoek.

2.8 Op 18 december 2015 heeft klager op verzoek van verweerster toestemming gegeven voor een verwijzing van de minderjarige naar de M, N.

2.9 Op 13 januari 2016 heeft klager nogmaals verzocht om het rapport over de minderjarige. Verweerster heeft klager op 15 januari 2016 geantwoord dat hij de brief aan de huisarts pas kon krijgen na het politieonderzoek.

2.10 Op 26 februari 2016 heeft verweerster, nadat zij op 12 februari 2016 had vernomen dat het politieonderzoek was afgerond, de brief per post aan klager doen toekomen.

2.11 Op 31 oktober 2016 heeft verweerster een brief ontvangen van de gemachtigde van klager met enkele vragen over het onderzoek van 1 december 2015.

2.12 Op 30 november 2016 heeft verweerster schriftelijk gereageerd op de vragen van klager.

2.13 Op 23 december 2016 heeft de gemachtigde van klager hierop inhoudelijk gereageerd. In deze brief stelt klager zich op het standpunt dat verweerster op basis van het onderzoek niet tot de conclusie had kunnen komen dat seksueel misbruik waarschijnlijk was. Ook wordt de objectiviteit van het onderzoek in twijfel getrokken.

2.14 Hierna heeft klager op 22 februari 2017 een klacht ingediend bij het tuchtcollege.

3. De klacht en het standpunt van klager
Klager verwijt verweerster dat zij ondeugdelijk onderzoek heeft verricht en een onzorgvuldige rapportage heeft opgesteld die niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Het onderzoek is volgens klager ondeugdelijk en de rapportage is onzorgvuldig opgesteld omdat:
1) het rapport geen blijk geeft van een geschikte methode van onderzoek om de voorliggende vraagstelling te beantwoorden;
2) de conclusies zijn gebaseerd op eenzijdige informatie. In het rapport wordt bovendien niet op inzichtelijke en consistente wijze uiteengezet op welke gronden de conclusies in het rapport steunen.

4.Het standpunt van verweerster
Verweerster heeft de klacht en de daaraan ten grondslag gelegde stellingen bestreden. Voor zover nodig wordt daarop hieronder ingegaan.

5. De beoordeling

5.1 De klachtonderdelen lenen zich voor gezamenlijke behandeling. Ze hebben beide betrekking op de totstandkoming en de inhoud van het verslag van 1 december 2015.

5.2 De klacht betreft het verwijt aan verweerster dat zij onzorgvuldig onderzoek heeft verricht en een onzorgvuldige rapportage heeft opgesteld die niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Bij de beoordeling van de klacht heeft het college onder meer de
KNMG-richtlijn Omgaan met medische gegevens (september 2016), de NHG-Richtlijn informatie-uitwisseling tussen huisarts en specialist bij verwijzingen (2008) die op dit moment wordt gereviseerd door het Nederlands Huisartsen Genootschap en de Federatie van Medisch Specialisten en de Richtlijn ‘Diagnostiek bij (een vermoeden van) Seksueel Misbruik bij Kinderen’ betrokken.

5.3 Het college stelt allereerst vast dat in het verslag aan de huisarts zowel de bevindingen van verweerster als van de orthopedagogisch specialist kindermishandeling staan. Verweerster voert als verweer dat de klacht zich voornamelijk richt op het orthopedagogisch onderzoek dat niet door verweerster, maar door de orthopedagogisch specialist is uitgevoerd. In het verweerschrift verklaart verweerster zich niet primair verantwoordelijk te achten voor het orthopedagogisch onderzoek. Het college is met klager van oordeel dat verweerster door de wijze waarop zij het verslag heeft opgemaakt en haar ondertekening ervan de conclusies van het orthopedagogisch onderzoek heeft overgenomen en tot de hare heeft gemaakt. Hierdoor is zij ook (mede)verantwoordelijk voor bevindingen uit het orthopedagogisch onderzoek en draagt zij ook verantwoordelijkheid voor een zorgvuldige uitvoering van dat deel van het onderzoek en de verslaglegging hierover.

5.4 De voorliggende vraag is of het onderzoek zorgvuldig is uitgevoerd en of het verslag aan de eisen van zorgvuldigheid voldoet waaraan een arts behoort te voldoen. Het college is van oordeel dat die vraag ontkennend moet worden beantwoord en overweegt daartoe als volgt:

5.5 Klager stelt zich op het standpunt dat de informatie in het verslag eenzijdig is. Verweerster heeft ter terechtzitting verklaard dat zij niet aan waarheidsvindingdoet. Het is volgens verweerster niet aan haar, als arts, om een oordeel te vellen over de (de juistheid) van de aangeleverde informatie door de moeder van de minderjarige. Deze informatie vormt derhalve volgens verweerster geen onderdeel van het (kinder-)geneeskundig onderzoek en speelt ook geen rol bij beantwoording van de vraag of seksueel misbruik al dan niet waarschijnlijk is. Het college stelt echter vast dat het verslag voor meer dan de helft uit informatie van de moeder van de minderjarige en haar nieuwe partner bestaat.Klager is in het geheel niet betrokken in het onderzoek. Dit terwijl de richtlijn ‘Diagnostiek bij (een vermoeden van) Seksueel Misbruik bij Kinderen’ expliciet voorschrijft dat niet alleen aan beide ‘vechtscheidende’ gezagdragende ouders toestemming moet worden gevraagd voor het onderzoek naar seksueel misbruik maar dat ook met beide ouders gesproken moet worden. Dit is nu juist bedoeld om een neutrale positie te houden ten opzichte van beide ouders en om het gevaar eenzijdig geïnformeerd te worden te voorkomen. Door enerzijds veel aandacht te besteden aan het verhaal van de moeder van de minderjarige, en anderzijds vader buiten het onderzoek te houden heeft verweerster de schijn gewekt dat de informatie van moeder wel degelijk een rol van betekenis heeft gespeeld bij de beantwoording van de onderzoeksvraag.

5.6 Daarnaast wordt in het verslag bij de medische voorgeschiedenis informatie niet correct en onvolledig weergegeven. Bij het lezen van die informatie kan de indruk ontstaan dat er al eerder sprake was van een verdenking van seksueel misbruik.
In het verslag staat:
medische voorgeschiedenis
-Ziek, presentatie O
Opmerking: 1 jaar oud, op O vond men reactie bij genitaal onderzoek vreemd, teruggekoppeld naar HA”

In de door klager overgelegde uitdraai van het bezoek aan de huisartsenpost staat hierover:
(…)O/ top tot teen: geen afw
uitwendig ; temp 36.0 ; huilt en stribbelt tegen als ze moet
liggen ; longen/buik/billen: ga (geen afwijkingen (toegevoegd college)); vagina : rode plekjes
introitus ; verder gb (geen bijzonderheden (toegevoegd college)); kindje is erg stil en teruggetrokken.
(E) (BOU) problemen in relatie ouders.
(P) (BOU) voor nu BV bljven geven; advies aan oma en moeder AMK
in
te schakelen/ advies aan M. om afspraak te maken met eigen
ha/
sputovamo nu wel oke/ maar problematische situatie”

5.7 Voorts berusten de stellige conclusies die verweerster trekt in het verslag op een onderzoeksmethode, O, die nog niet is gevalideerd en vooralsnog alleen wordt gebruikt in het E. Gelet op het gegeven dat, zoals verweerster zelf ook stelt, onderzoek naar seksueel misbruik bij kinderen zeer complex is, had het op de weg van verweerster gelegen om in het verslag minder stellig te zijn in haar conclusie en in ieder geval te motiveren waarom zij gebruik maakt van een niet (geheel) gevalideerde onderzoeksmethode en waarom haar conclusies desondanks als juist moeten worden aanvaard.

5.8 Verweerster heeft verder ter terechtzitting verklaard dat zij klager in haar conclusie niet heeft beschuldigd van seksueel misbruik en/of aangewezen heeft als (mogelijke) dader. Het college komt tot een ander oordeel.In het verslag van 1 december 2015 staat:
In verband met het niet verstoren van het mogelijk politieonderzoek biologische vader niet ingelicht over dit consult. Dit is afgestemd met J, lid medische directie.”

In een brief van 9 december 2015 aan de huisarts over het onderzoek op 1 december 2015 staat:
In verband met de veiligheid van onze patiënt adviseren wij dat zij gedurende het nog lopende onderzoek van I haar biologische vader niet bezoekt.”

Hiermee is verweerster in haar verslaglegging aan de huisarts buiten haar expertise getreden en heeft zij zich niet beperkt tot het verstrekken van feitelijke en relevante medische gegevens, zoals de richtlijnen en jurisprudentie wel vereisen.

5.9 De conclusie van het voorgaande is dat verweerster onzorgvuldig is geweest ten aanzien van de totstandkoming van het verslag. Daarmee is de klacht in al zijn onderdelen gegrond.
Verweerster heeft gehandeld in strijd met de zorg die zij ingevolge art. 47 lid 1 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg jegens klager had behoren te betrachten.
 
5.10  Al het voorgaande in overweging nemende en gelet op het feit dat de klacht gegrond is bevonden, is het college van oordeel dat verweerster dient te worden berispt.
Bij het bepalen van de aard van de maatregel heeft het college in aanmerking genomen de ernst en het gewicht van de verweten gedragingen. Ook weegt mee dat verweerster ter zitting onvoldoende blijk gaf van enige reflectie op het eigen handelen. Verweerster had op grond van haar ervaring moeten weten wat het effect en de consequenties zijn van haar verslag gezien haar deskundigheid en expertstatus. Bij het opstellen van het verslag, vooral ten aanzien van de stellige conclusies, had verweerster zich er meer rekenschap van moeten geven hoe moeilijk het is om seksueel misbruik vast te stellen. Zij geeft op dit punt naar het oordeel van het college onvoldoende blijk van enige reserves. Bovendien had verweerster zich bij het schrijven van het verslag moeten realiseren in welke context haar verslaglegging gebruikt zou kunnen worden en dat het verslag ingebracht kon worden in verschillende gerechtelijke procedures.

6. De beslissing

Het college:
- verklaart de klacht gegrond;
- legt op de maatregel van berisping.

Aldus beslist op 19 september 2017 door:
mr. A.M. Koene, voorzitter,
dr. C.M. Sonnenberg, D.E. de Jong en K. Haasnoot, leden-arts,
mr. dr. R.E. van Hellemondt, lid-jurist,
bijgestaan door mr. P.J. van Vliet, secretaris,
en in het openbaar uitgesproken ter zitting van 31 oktober 2017 door de voorzitter in aanwezigheid van de secretaris.

WG WG
secretaris voorzitter


Enige opmerkingen met betrekking tot gearceerde delen.

Aangeklaagde

probeert zich te verschuilen achter anderen, in dit geval de orthopedagogisch medewerkster.
baseert zich op informatie die alleen van moeder verkregen, vader staat geheel buiten spel.
houdt zich niet aan geldende regels van onderzoek en protocollen in verband met verdenking op misbruik.
doet niet aan waarheidsvinding en gaat er klakkeloos van uit dat wat moeder en haar nieuwe partner aandragen juist is.
gebruikt niet gevalideerde onderzoekmethodieken, die alleen in het ziekenhuis waar zij werkt gebruikt worden.
is zeer stellig en zelfverzekerd over haar eigen gelijk.
heeft bovendien geen enkele zelfreflectie....


Juist dat laatste is voor het RTvG aanleiding om haar zelfs een berisping op te leggen, met enige spijt, berouw of zelfreflexie had de straf misschien lager geweest....

Mw. dr. Teeuw had wel direct een jeugdzorg c.q. Veilig Thuis medewerkster kunnen zijn: haar handelen lijkt er door ingegeven. Zei een oude uitdrukking niet 'Waar je mee omgaat word je door besmet'??


Ik feliciteer mw. dr. Teeuw met haar doctorsbul c.q. titel, maar hoop toch dat de berisping van het RTvG aanleiding is dat zij haar handelen beter nuanceert en aan de regels houdt!

Moge meerdere uitspraken van tuchtcolleges volgen om eens paal en perk te stellen aan het valselijk beschuldigen van ouders ten bate van de geldstromen naar Veilig Thuis en 'Jeugdzorg'!

Treurig is dat deze hele zaken illustreren hoe weinig nog artsen te vertrouwen zijn als men dit (als geïllustreerd in het artikel 'Oorlog met Veilig Thuis' en in bovenstaande uitspraak) en meer beschuldigingen van kindermishandeling kan verwachten 'dank zij' dr. Teeuw en haar volgelingen. Wat zou de KNMG  (Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering van de Geneeskunst) hiervan vinden? Die lijkt oorverdovend stil in jeugdzorgkwesties.

Uiteraard zal ik over een week of 5 de uitspraak over de zaak van mw. Raat en de kinderarts van het WKZ hier linken dan wel geheel aanhalen.

Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul







Veilig Thuis: complete idiotie!

$
0
0
Bovenstaande titel zal menigeen de wenkbrauwen doen fronsen en men zal iets denken als
'die schrijver durft wel' en degenen die nooit met 'Veilig Thuis' dan wel 'jeugdzorg' te maken hebben gehad zullen helemaal denken dat dit een onzinnig artikel zal worden.
Ik zal proberen mijn titel zo goed mogelijk te onderbouwen. Het oordeel over de juistheid hiervan laat ik aan u, geachte lezer!

Menig artikel op deze en andere jeugdzorgblogs is geschreven over 'waarheidsvinding', de 'tirannie van de jeugdzorg', het bijna onbegrenst kinderen 'roven' om deze uit huis te plaatsen (48x meer dan in België bijvoorbeeld) en de valse beschuldigingen aan ouders, waarbij de meest erge wel is de 'poging tot moord'. Een en ander is beschreven in mijn voorgaande twee artikelen in deze reeks 'Oorlog met Veilig Thuis' en 'Het zelfreflecterend vermogen van Veilig Thuis'. De 'oorlog' gaat verder....

In het verlengde van de promotie van drs. R. Teeuw tot dr. R. Teeuw gaf deze een interview samen met Justine Pardoen (van ouders-online) over haar aanbevelingen om ieder kind tussen de 0 en 18 volledig te onderzoeken op de Spoedeisende Hulp van ziekenhuizen.
Beluister hier het gesprek van15 minuten van 25 januari 2017 met EenVandaag.

Uit haar onderzoek kwamen 107 gevallen van kindermishandeling aan het licht. Dr. Teeuw beschuldigt niemand, maar er waren wel 421 gevallen waar vermoedens van kindermishandeling speelden. Justine Pardoen merkt, geheel terecht overigens, op dat die gevallen waar 'vermoedens' spelen ouders worden behandeld alsof zij hun kind hebben mishandeld. Dan begint voor die ouders de HEL die 'jeugdzorg' heet en waar ze de eerste 30 jaar niet van af komen. In de dossiers blijft immers de valse beschuldiging staan! Deze kritiek wuift dr. Teeuw geheel weg!

Over haar tuchtrechtelijke veroordeling verwijs ik naar dit artikel, waar u een en ander zelf kan nalezen: het moge duidelijk zijn dat zij wel degelijk, indirect, een vader valselijk heeft beschuldigd en het kwam, naar mijn persoonlijke indruk, niet in haar op dat het een valse beschuldiging zou betreffen met als enig doel de omgang tussen vader en dochter te dwarsbomen. Van enige zelfreflectie was geen sprake.
Dr. Teeuw blijft overtuigd van haar eigen gelijk....

Top-tot-teen onderzoek

Dr. Teeuw zegt dat ouders daar geen bezwaar tegen maken. Ouders willen graag dat hun kinderen goed onderzocht worden. In de regel klopt dit wel.
Ze vergeet er echter bij te zeggen hoe ouders er over denken als zij bij een 'vermoeden van kindermishandeling' direct 'Veilig Thuis' op hun dak krijgen en de eis om hun
onschuld te bewijzen samen met de juridische gevolgen en de dreiging van uithuisplaatsing. Ik herinner me nog steeds diverse gevallen van UHP om 'te onderzoeken of er mogelijk zorgen zijn'..... Ze zei het zelf: ze had 421 vermoedens en 107 echte gevallen van kindermishandeling (Welke? 'draai om de oren' of 'tik voor de billen'? Deze gelden tegenwoordig ook als kindermishandeling!). 
 Ze heeft dus door haar meldingen aan 'Veilig Thuis' met als excuus de 'wet meldcode'314 gezinnen in de tirannie van Jeugdzorg gestort... Het is een veelvoud vergeleken met dit ene 'praktijkgeval'. Let wel: iedere melding levert zowel het ziekenhuis als Veilig Thuis extra geld op!!!

Bovendien vergeet ze erbij te vermelden dat kinderen in de jeugdzorg méér misbruikt worden dan in gezinnen thuis, méér dan 100 x meer zelfs, het seksueel misbruik is namelijk 'structureel aanwezig binnen de jeugdzorg' ('Omringd door zorg, toch niet veilig' het rapport van de commissie Samson!! Zie hierbij de nog steeds onbeantwoorde verboden vragen m.b.t. 'jeugdzorg'!)
Vreemd en merkwaardig blijft het dat dit soort lichamelijke én geestelijke mishandeling van kinderen geheel niet meetelt: alleen de 'vermoedens van mishandeling' door de echte ouders zijn ernstig..... Pleegouders die kinderen uitbuiten als goedkope werkkrachten, een arm laten breken door kinderen in gevaar te laten verblijven, geestelijk vernederen door de ouders zwart te maken, en spullen die aan ouders herinneren weg te gooien, dat mag allemaal.

Hoe maak je van 'vermoedens''feiten'?

December 2013 bracht de KinderOmbudsman zijn rapport getiteld 'Is de zorg gegrond?' uit. In dit rapport veegde de KO de vloer aan met het hele handelen van de jeugdzorg-keten waar geen enkel onderscheid gemaakt wordt tussen, vermoedens, indrukken, eigen meningen en werkelijke feiten. 'Waarheidsvinding' was ver te zoeken.
In 2015 komen de gemeenten aan zet.... de 'veiligheidstafels', 'buurt teams', 'ouder kind adviseurs' enz. kwamen. BJZ / AMK nu 'Veilig Thuis' dan wel andere misleidende benaming hebbende instanties namen het roer over.....met de zelfde mensen als die eerst BJZ bevolkten, zelfde manieren van doen en, uiteraard, geheel gericht op het uit huis plaatsen van kinderen en ouders diskwalificeren als 'zwak', 'onpedagogisch' of 'niet leerbaar'. Ouders werden en worden meestal door hen genegeerd.
Juist de laatste groep, die zichzelf nu promoot door 'geregistreerd professional' achter hun namen te zetten of 'jeugdbeschermer', werkten veelal met 'vermoedens' en, ik heb het zelfs voor de rechter horen beweren én in rapporten zien staan, de 'onderbuikgevoelens'...

Dank zij een tip van een Dark-Horse medestander kreeg ik eindelijk eens in beeld hoe de onderbuikgevoelens en intuïtie van de Jz-werkers 'feiten' worden.... daar is namelijk een CURSUS voor, zie dit instituut van Naomi Dessaur. Deze was, aldus een eigen tweet van Naomi, aanwezig bij de promotie van dr. Teeuw, hier haar tweet en de door haar gemaakte foto:

Meer
Promotie van @RianTeeuwover #kindermishandeling.





Ik ben zo vrij enige citaten van haar website te halen:

Vaak hoor ik professionals zeggen: ‘Ik maak me zorgen om een kind, maar ik heb geen bewijs dat er iets aan de hand is en kan mijn vinger er ook niet precies op leggen’

Als jij je, om wat voor reden dan ook, zorgen maakt over een kind: doe er dan iets mee. In dit stadium is het namelijk absoluut nog niet aan de orde dat je een sluitend verhaal nodig hebt of ondersteunende bewijslast. Sterker nog, de meeste professionals zijn niet eens in de positie dat ze hoeven te bewijzen wat er precies aan de hand is. Het gaat gewoon om een kind of een volwassenen met een verhaal dat gehoord en/of gezien moet worden.

Het kan zijn dat er helemaal niets aan de hand blijkt te zijn, en dat zou natuurlijk mooi zijn. Maar het kan ook zijn dat jij de eerste persoon bent die een zorgelijke situatie opmerkt. Waardoor er nu eindelijk een balletje kan gaan rollen. En dat begint bij jouw onderbuikgevoel. Dus neem je zorgen, je eigen waarnemingen en het kind serieus.

---- einde citaat ---

Ik raad u, geachte lezer, van harte aan om eens op deze website verder te kijken. U leert hoe u verhaaltjes kan samenstellen om kinderen uit huis te plaatsen en uw wil aan gezinnen op te leggen. Bewijslast is niet nodig, als er maar een goed verhaal geschreven wordt... en dan worden de insinuaties 'feiten' (artikel mw. M. Sjerps 18-1-2018). 
De fabeltjeskrant is er niets bij...

Samenvatting

Eerst allemaal (tot 18 jaar) uit de kleren, uitgebreid lichamelijk onderzoek inclusief geslachtsdelen, vermoedens van kindermishandeling rapporteren. Zijn die vermoedens niet duidelijk dan maken we er met behulp van een cursus van Naomi Dessaur er maar een goed verhaal van, we leggen deze verhaaltjes als zijnde 'rapport van de jeugdzorgprofessional' voor aan de kinderrechter en dan kunnen we alsnog kinderen uit huis plaatsen, op naar de 50x (meer UHP dan België... dat moet toch mogelijk zijn?) Volslagen idiotie!!!

Verbeterpunten

Zelf zou ik graag eens een wetenschappelijk onderzoek willen doen naar hoe het met de 'oudertevredenheid' over de jeugdzorg gesteld is, met name in een vergelijk van voor 2015 en daarna. Ik zoek overigens nog een promotor (Hoogleraren die dit zien: ik ben bereid zo'n onderzoek op eigen kosten te doen!) Hoe zou 'jeugdzorg' er dan vanaf komen? Hoeveel ouders zijn er nog blij met het feit dat zij dank zij het onderzoek van dr. Teeuw en het 'Top-teen-onderzoek' van hun kinderen een 'vermoeden van kindermishandeling' opgestempeld kregen?


Een definitieve oplossing voor het eindeloos uit huis plaatsen en de vele oude gevallen van onterechte uit huisplaatsingen lijkt mij een soort 'waarheidscommissie', bestaande uit twee (kinder)psychologen / orthopedagogen een systeemtherapeut en een jurist die alle gevallen tegen het licht houdt en daarbij de volgende vragen stelt:
  • Waarom is dit kind uit huis geplaatst?
  • Kunnen ouders voor dit kind zorgen?
  • Zo nee: welke hulp is noodzakelijk?
  • Kan die hulp in de thuissituatie gegeven worden?

U begrijpt dat alleen de kinderen waarbij hulp in de thuissituatie écht niet mogelijk is nog uit huis geplaatst blijven, en dat zullen er heel wat minder zijn dan nu het geval is!!

Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul


(Met dank aan Ranada van Kralingen (Jeugdzorg Darkhorse) voor haar tips en correcties)

Oorlog met 'Veilig Thuis': het offensief van dr. Teeuw

$
0
0
Sommige mensen kunnen slecht tegen hun verlies en zeker de mensen die verbonden zijn aan 'jeugdzorg' dan wel 'Veilig Thuis'. Een van deze is de onlangs veroordeelde en gepromoveerde mw. dr. R. Teeuw, kinderarts en gespecialiseerd in kindermishandeling. Ook zij is nauw verbonden met 'Veilig Thuis' en de jeugdzorgketen. Gezien de negatieve publicaties over haar en haar veroordeling bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg en haar onvoorwaardelijke steun aan 'Veilig Thuis', waarbij zij ieder kind onder de 18 een volledig onderzoek naar kindermishandeling wil aandoen, begint zij nu aan een offensief op 2 fronten: enerzijds een 'charme offensief' om steun te verwerven over het 'fantastische'idee van haar, om middels het 'screenen op kindermishandeling''Veilig Thuis' aan werk te helpen,anderzijds om haar c.q. voor 'Veilig Thuis' het gelijk te halen over de ouders die ten onrechte beschuldigd werden van PCF.

Als onderbouwing van bovenstaande verwijs ik naar een artikel van dr. Teeuw zelf:

Ik citeer een paar regels:

--------Een conservatieve schatting als je dat cijfer vergelijkt met dat van een zelfrapportage-onderzoekonder middelbare scholieren in 2010 dat op bijna 10 procent uitkomt. Nog hoger is het aantal waarvan het boek ‘1 op de 4: kindermishandeling, een publiek probleem’ meldingmaakt. In dit eind 2017 gepubliceerde boek is er sprake van dat 1 op de 4 Nederlanders slachtoffer van kindermishandeling was of is.------------

Dr. Teeuw probeert begrip te kweken voor haar heksenjacht op kinderen.... Zelfs 1 op de 4 zou mishandeld zijn..... WAAR zijn die kinderen dan? Ben ik, geb. 1955,  menigmaal op mijn kop gehad, pak voor de billen en draai om de oren, ook mishandeld? Ook onderrwijzers deden dat: hard in de nek knijpen of aan oor trekken als je niet oplette: ik ben er volwassen en verstandig door geworden!

--------Ten slotte zijn er deskundigen, in het algemeen buiten dienst, die het in de mediafanatiek voor ouders opnemen.------------

Klikt u eens op 'in de media' en u ziet in feite een sneer richting de proffessoren Sauer en Van Koppen, die na uitgebreide analyse de vloer aanveegden met de onzinnige beschuldigingen van doorgeschoten 'Veilig Thuis' vertrouwensartsen: de rapportage van Zembla. Dr. Teeuw wil kennelijk zelfs de ouderondersteuners afvallen. Is het niet treurig dat ouders gewoonweg hoogleraren nodig hebben om zich te verweren tegen de terreur van 'Veilig Thuis'? 'Veilig Thuis' is toch alwetend en 'krijgt altijd gelijk bij de rechters'??? Hoe durven die ouders toch......

Volgens haar dienen ouders zich kennelijk als willoze prooi voor jeugdzorg te gedragen, onmondig en vooral niet protesteren of aankomen met deskundigen, daar houdt jeugdzorg nu eenmaal niet van.

Van kritiek is dr. Teeuw niet gediend: ik schreef een reactie bij dit het artikel van haar. Uiteraard werd mijn reactie niet geplaatst. Ik plaats deze hier wél:

Reactie 1-2-2018 op het artikel van dr. Teeuw

Geachte mw. dr. Teeuw,
ooit ben ik arts geworden omwille van het feit dat ik me met hart en ziel wilde inzetten voor de gezondheid en welzijn van mijn medemensen. Ooit heb ik de Eed afgelegd, welke voor mij nog altijd geldig is, ondanks het feit dat ik sinds kort geen BIG-registratie meer heb. Arts blijf je levenslang!
Tot mijn verbazing wilt u enerzijds u opwerpen om iets afschuwelijks als kindermishandeling terug te dringen, anderzijds lijkt het er op dat u ernstig bent doorgeschoten aan het handje van jeugdzorg die zich zo mooi 'Veilig Thuis' noemt. U werkte samen met VT bij de totstandkoming van uw proefschrift. U propageert het 'top tot teen onderzoek' bij iedereen onder de 18 jaar op de SEH...

Afgezien van de meerkosten (wie gaat die betalen?) door bij iedereen die zich meldt met gekneusde enkel of vinger dan wel sneetje in de vingers vraag ik me af: vertelt u er ook bij dat als u een melding doet welke ellende ouders overkomen? Wat is bij u 'kindermishandeling'? Ben ik (geb. 1955) ook mishandeld, omdat ik wel eens een klap voor mijn billen kreeg en er onderwijzers waren die je heel hard in de nek knepen dan wel hard aan een oor trokken als je niet luisterde? Weet u hoe de terreur is van 'Veilig Thuis' en dat ouders dan 30 jaar lang een etiket hebben als 'gezin met zorgen' dan wel 'probleemgezin'? Waarom heeft u het nergens over een onderzoek naar bijvoorbeeld het misbruik in pleeggezinnen? Ik herinner mij het 'meisje van Nulde' : vader sloeg alarm, jeugdzorg deed niets. Herinner u de zaak in Langeboom: 10 jaar stuurde jeugdzorg kinderen naar een 'pleeggezin' waar ze mishandeld en misbruikt werden. herinner u de dubbele kindermoord in Arnhem op een tweeling...jeugdzorg stelde gewoon 'moeder moest een twee kans krijgen' . Dat die kinderen dood of misbruikt zijn, dat noemde jeugdzorg doodleuk een 'inschattingsfout' .
U heeft nu reeds een veroordeling, zelfs een berisping in verband met uw handelen. Ja, niet over uw onderzoek, maar wel gebruikte u niet gangbare methoden, hield u zich niet aan protocollen en sloot u een ouder volledig buiten. Het Regionaal Tuchtcollege voegde er aan toe dat u geen enkele zelfreflectie toonde, zie https://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.nl/2018/01/het-zelfreflecterend-vermogen-van.html. Ook in bovenstaand artikel is dit, naar mijn persoonlijke mening het geval.
Het feit dat u vele zaken heeft die 'verdacht' zijn maar, naar uw eigen zeggen, u niemand beschuldigt getuigt ook weer van uw zelfingenomenheid: u gaat VOLLEDIG voorbij aan de schade die u aanricht bij gezinnen die valselijk een etiket krijgen van 'Veilig Thuis' ...'dank zij' uw melding!
Ik herinner mij nog de 'Poppenvilla' ( http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/10/de-poppenvilla.html) die als instrument zou moeten komen om kindermishandeling op te sporen door docenten en klasse-assistenten. Nu hebben we u....weer een stap genomen in de richting van de complete idiotie van de jeugdzorg-industrie. Verder verwijs ik naar mijn laatste 4 artikelen op www.meldpuntjeugdzorg.nl, waarvan 3 artikelen in mijn reeks 'Oorlog met 'Veilig Thuis'' (https://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.nl/2018/01/oorlog-met-veilig-thuis.html)!
Om het kort te stellen, mw. Teeuw, ik beschouw u als een ernstig gevaar voor de volksgezondheid: Uw inzet om genadeloos gezinnen in grote ellende te storten gaat alle proporties te buiten (340 valse signalen op ca. 100 'echte' ). Bovendien schaadt u ieder vertrouwen dat een ouder of kind kan hebben in welke arts dan ook: je loopt immers het risico om uit huis geplaatst te worden, of als ouder je kinderen kwijt te raken door uw 'vals positieven' . Ook vergeet u, gemakshalve, de juridische ellende die ouders en kinderen ten deel vallen.

Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

Een belofte

Aan alle artsen die meewerken aan 'Veilig Thuis' en dus ook meewerken aan het produceren van maar liefst 75% valse meldingen van 'kindermishandeling' waarbij ouders in een nachtmerrie gestort worden die jeugdzorg heet, waarin gezinnen ontwricht worden doe ik de volgende toezegging:

U, mw. dr. Teeuw, heeft al een veroordeling en als u zo door gaat volgen er ongetwijfeld meer en ik zal de dag huldigen dat er een einde gemaakt wordt aan deze voor ouders zeer vernederende handelswijze. Misschien nog wel erger is dat u eveneens er voor zorgt dat ieder vertrouwen in SEH-artsen of kinderartsen wordt geschaad: de patient zal maar eens een 'niet verklaarbaar letsel' hebben door misschien ongelukjes bij spel of sport of door een ziekte waar de arts te weinig van weet: ouders komen bij u direct 'in de verdachtenbank' voor kindermishandeling of PCF.
Ik zal er daarom alles aan doen om uw handelen aan de kaak te stellen bij Tuchtcolleges en dergelijke. Ik zal met alle plezier ouders bijstaan die door uw handelen zwaar getroffen worden. Uiteraard kan u de eer aan uzelf houden. Ik attendeer nogmaals op mijn toezeggingen gedaan in het inleidende artikel in deze reeks.
Nogmaals geef ik u mijn motivatie: artsen dienen zich in te zetten voor de gezondheid c.q. het welzijn van hun medemensen. Ik legde de Eed van Hippocrates af en ik doe die gestand, zo lang ik leef!


Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

(Met dank aan Ranada van Kralingen (Jeugdzorg Darkhorse) voor haar tips en correcties)


Tel.: 06-33109214




Hiep Hoi, wij hebben 'Jeugdzorg' !!

$
0
0
'De hulpverlening aan jongeren staat vaak ter discussie. En niet altijd in positieve zin. Ook nu weer. Er is weliswaar een nieuwe Wet op de Jeugdzorg aangenomen, maar weinigen geloven dat daardoor de hulpverlening aan jongeren beter zal worden.Toch staat in die wet wat jongeren en hun ouders graag willen.' *)

Bovenstaande is niet van recente datum doch sloeg op de Wet op de Jeugdzorg 2005. De wet die recentelijk vervangen is door de nieuwe Jeugdwet 2015.

Inderdaad klopte bovenstaande citaat: in de wet stond onder andere dat de Stichtingen die zorg droegen voor de BJZ 'ouders hielpen om de juiste zorg te bewerkstelligen' en 'zorgen weg te nemen die tot de maatregel (Onder Toezicht Stelling / Uit Huis Plaatsing) geleid hebben weg te nemen.
Indicatiebesluiten tot UHP zouden alleen opgesteld worden met behulp van een gekwalificeerd gedragsdeskundige. Hulpverleningsplannen zouden alleen tot stand komen na overleg en met instemming van de ouders. Prachtig allemaal. En hoe ging de werkelijke praktijk?
Menig artikel is hierover al geschreven, die ga ik niet allemaal aanhalen, echter het proefschrift 'De Tirannie van de jeugdzorg' van dr. R. Clarijs en de rapporten 'Is de zorg gegrond?' (Nationale Ombudsman) en dat van de Commissie Samson ('Seksueel misbruik is structureel aanwezig binnen de jeugdzorg' zeiden genoeg.
Naar ouders werd gewoonweg niet geluisterd en al helemaal niet over samenwerking bij het vinden van de juiste hulp. Sterker nog: als er al naar redelijkheid voldoende en juiste hulp was die de ouders hadden gekozen, dan werd die vaak door jeugdzorg beëindigd waarna BJZ vervolgens stelde 'hulp in de thuissituatie is niet mogelijk' om vervolgens via een leugenachtig indicatiebesluit in samenwerking met een kinderrechter de kinderen uit huis te plaatsen!

Maar nu zou het beter worden: er komt weer een nieuwe wet, waarbij de jeugdzorg dichter bij de mensen zou komen, buurt-teams, zorgmanagers enz. enz.. Dit alles onder verantwoordelijkheid van de gemeenten. In de wet staat zelfs dat gemeenten (gemeenteraad / wethouders) JAARLIJKS informeren bij de ouders naar de tevredenheid over de jeugdzorg....

Wat gebeurt in de praktijk sinds 2015

Gemeenten gaan inderdaad in gesprek, alleen niet met ouders. Sterker nog, de voornaamste zorg schijnt te zijn om de jeugdzorgmedewerkers aan het werk te houden en de financiering van hun paleizen rond te krijgen en niet te vergeten hun salaris en bonussen. Omdat in de wet staat dat de jeugdzorg nu moet geschieden door een 'gecertificeerde instelling' werden alle BJZ en aanverwanten opeens gecertificeerd, alsof ze met een papiertje over registratie opeens van mentaliteit zouden veranderen en hun gedrag over hun werkwijze met roddel, achterklap, bedreigingen en ouders-negeren opeens beter zou worden....
In de aanloop naar de nieuwe wet waren er zelfs wethouders, zoals die van Maastricht, die er trots op waren dat ze op dezelfde voet zouden verder gaan: voor de hele regio was alles bij het oude en zou dat ook blijven.....Ik verwijs naar mijn artikel 'Zuid-Limburg, je zal er maar wonen'.
In mijn enthousiasme over de inspraak van ouders bracht ik juli 2014 een optimistisch artikel uit, dat helaas niet bewaarheid is geworden inde praktijk: de ouders zouden namelijk mee mogen doen met alle overlegtafels, dus eindelijk zou er eens naar ouders geluisterd gaan worden. Niet dus.

In de praktijk kwam er een zeer sterke drang-en aanvullende dwangzorg opgelegd door de 'beschermingstafels' en de 'gecertificeerde instellingen'. Een collega jeugdzorg-blog-schrijver maakte onlangs een en ander duidelijk door de werkwijze van 'jeugdzorg' te vergelijken met de bescherming die maffia-gangs bieden: 'accepteer je niet onze zorg, dan ruïneren we je zodat de rechter je kinderen aan ons overgeeft, maar pakken zullen we u'... Ik verwijs naar het schitterende artikel van Sven Snijer.

Wie zal dat betalen?

In de aanloop van de transitie waren er veel zorgen over hoe een en ander in zijn werk zou gaan: de jeugdzorg moest goedkoper, de gemeenten moesten het met een kleiner budget doen. Er werd gevreesd voor ontslagen bij BJZ en leegstand in de zorginstellingen. Er kwam overleg op gang. In tegenstelling van wat de burgers werd voorgehouden was het overleg niet met ouders en de zogenaamde 'ontvangers van de jeugdhulp', maar bijna uitsluitend met de jeugdzorgbestuurders en de zorgaanbieders. Sommige wethouders waren zeer trots toen ze konden melden dat de jeugdzorg op de zelfde voet verder zou gaan.

Dat laatste werd evenwel niet bewaarheid: in plaats van overleg mét ouders kwam er eerder overleg over ouders en het aandikken van allerlei zorgen met als resultaat minder gevraagde zorg voor kinderen, méér aanmodderen met goedkope 'hulpverleners' (wie het ook mogen zijn) en vooral geen echte professionelezorg, want dat zou te duur zijn. Resultaat: na voldoende aanmodderen komt de dwang echt: Onder Toezicht Stelling (OTS)en Uit Huis Plaatsingen (UHP). De rechter beslist, wederom op grond van dezelfde soort (ronduit leugenachtige) rapporten met zinnen als 'hulp in de thuissituatie mocht niet baten' en allerlei verzinsels, zonder verificatie door een gedragsdeskundige. Nieuwe ziektenwerden verzonnen, zolas de nu heersende 'epidemie' van PCF (Pediatric Condition Falcification, het gevolg van Münchausenby Proxy bij de ouders / ouders die bewust hun kinderen ziek maken!), waar 600 gevallen per jaar van zouden moeten voorkomen (aldus Veilig Thuis!), maar er zijn slechts 60 meldingen en die zijn vooral gekomen na de 'voorlichting' door VT!

U, geachte lezer, zal nu denken 'dan wordt de zorg toch duurder?'. Dat heeft u goed gezien!! Inderdaad, maar dat deert jeugdzorg niet: bij een rechterlijke beslissing tot OTS / UHP dienen gemeenten in feite ONBEPERKT te blijven betalen, de werkgelegenheid en het inkomen is gegarandeerd!

Gemeenten dienen dan te blijven betalen en hebben geen enkele invloed meer over de zorg, dat is dan toevertrouwd aan de Gecertificeerde Instelling (GI / voorheen BJZ)

Komt daar ooit een eind aan? Neen! Er is geen enkele gemeente die aan de GI's zal vragen 'kan het ook anders?' of de vraag: 'gaat er gewerkt worden aan thuisplaatsing met al dan niet hulp thuis? NEEN!

Waar moet het geld vandaan komen?

Gemeenten krijgen inderdaad, naar rato van het inwoneraantal, een rijksbijdrage voor bekostiging van de jeugdzorg en WMO. Helaas is het zo dat als er geld tekort is, de gemeenten dit zelf moeten ophoesten door het verhogen van de gemeentelijke belastingen. Korte tijd geleden kon men dat merken toen de jaarlijkse aanslag in de bus viel. In diverse tv-programma's werd ronduit gezegd dat de verhoging van gemeentelijke belasting kwam door de jeugdzorg Nog wel zo eerlijk.
Wat overigens wél in stand is gebleven zijn de zeer hoge salarissen van jeugdzorgbestuurders en hun bonussen! Voor de echte noodgevallen kan uiteraard wederom een beroep gedaan worden op de burgers: de belastingen verhogen! Het staat gemeenten vrij mijn concept-motiete gebruiken!

De ouders aan het woord

Volgens de nieuwe wet van 1-1-2015 dienen de gemeentebesturen jaarlijks te informeren bij gebruikers van jeugdzorg hoe die ervaren wordt. Tot op heden heb ik geen enkele gemeente hier over gehoord, geen openbare aankondiging vanuit de gemeenteraad om ouders te horen, NIETS.


Voor gemeentebestuurders (en ouders)

Nu de verkiezingen dichterbij komen lijkt het mij nuttig om (aspirant)raadsleden even wakker te schudden.


Daarom een korte samenvatting van hoe het jeugdzorg steeds maar lukt om meer geld te vangen.
  1. Jeugdzorg zit aan tafel bij de thuis-teams, beschermingstafel bij zorg-overleg.
  2. In de buurt-teams wordt van alles en nog wat aan 'goedkope zorg' besproken en ook aangewend bij kinderen die jeugdhulp nodig hebben.
  3. De 'goedkope zorg' is veelal niet toereikend en is meestal niet voorafgegaan door deugdelijke diagnostiek van een echte deskundige als kinderpsychiater of orthopedagoog enz..
  4. Omdat die zorg onvoldoende is, zal jeugdzorg veelal opperen om dan maar gedwongen jeugdzorg in te zetten. Jeugdzorg zal daarom een rapport maken, indicatiebesluit genaamd, met daarin de zinsnede 'hulp in het vrijwillig kader was ontoereikend' (deze zin is altijd goed voor een OTS!!) dan wel 'hulp in de thuissituatie is niet mogelijk gebleken' (dit is altijd goed voor een UHP)
  5. Jeugdzorg, dan wel de Raad voor de Kinderbescherming gaat met de indicaties naar de rechter. Ouders hebben vaak daar ook al geen weerwoord: de 'professionals' zijn toch de 'deskundigen' voor de rechter? De rechter spreekt meestal een OTS of UHP uit.
  6. De buit is binnen: gemeenten moeten praktisch onbeperkt betalen aan jeugdzorg: een OTS minstens 8000, een UHP is goed voor ca. 40.000 Euro's per jaar! De rechter heeft immers beslist!
  7. Jeugdzorg zal er alles aan doen om 1 jaar later te verklaren dat de zorgen nog aanwezig zijn om wederom bij de rechter een verlenging van OTS of UHP te verkrijgen. De gemeenten kunnen verder betalen en belastingen verhogen.
Uiteraard zal jeugdzorg er alles aan doen om politici te overtuigen van hun noodzaak: zij beschermen toch de 'bedreigde kinderen' die de dupe zijn van 'zwakke ouders'? Durf als politicus maar eens 'nee' te zeggen bij hun vragen om meer geld!


Voor gemeentebestuurders / raadsleden:

  • Ga eens met uw burgers praten over hun tevredenheid met betrekking tot de jeugdzorg.
  • Praat eens met jeugdzorg en stel vragen als 'Werkt u ook aan terugplaatsing van kinderen?' Wilt u ons aangeven wat er zou kunnen verbeteren in gezinnen zodat niet zo veel kinderen uit huis geplaatst moeten worden? Worden uw indicaties voor zorg getoetst door onafhankelijke gedragsdeskundigen na gedegen onderzoek of is het nog steeds gebaseerd op 'onderbuikgevoelens' en losstaande indrukken en meningen?
    Misschien de belangrijkste vraag: is het zo slecht gesteld met Nederlandse ouders en kinderen dat in Nederland maar liefst 48 x zoveel kinderen uit huis geplaatst worden als in België?
  • Verbeter uw vrijwilligershulp zoals Home Start projecten ter ondersteuning van ouders. Veelal is een gezinshulp of ondersteuning van een kind voor enkele uren per week toereikend!

Voor ouders /jeugdzorg gebruikers:

  • Vraag aan uw (kandidaats)raadsleden hun visie over jeugdzorg.
  • Vraag aan uw gemeente wanneer de jeugdzorg-gebruikers gehoord gaan worden door de gemeenteraad, zoals de wet hen verplicht.

Bezuinigen

Als men hulp wil geven, dan dient men uit te gaan van enige ouderwetse doch nog steeds geldende uitgangspunten:
  1. Ongevraagde hulp wordt zelden gewaardeerd.
  2. Hulp dient voorafgegaan te worden met gedegen diagnostiek door een deskundige (en niet door amateuristische vermoedens!).
  3. Hulp dient antwoord te geven op de hulpvraag.
  4. Hulp dient alleen en uitsluitend het gevraagde te betreffen: overdaad schaadt!
  5. Houd bij de hulp gezinnen zo veel mogelijk intact, het kind heeft immers het recht op beide ouders én hun familie.
  6. Richt door de hulp geen overbodige schade aan.

Enige ideeën:

a. Heeft een gezin orde-problemen: direct een systeemtherapeut inzetten dan wel bij minder ernstige gevallen hulp van projecten als 'Home Start' (eenvoudige hulp op ouder-ouder niveau voor ouders die mogelijk overbelast raken . Geen poespas met indicatiebesluiten of rechters, alleen vrijwilligers die elkaar helpen!)

b. Heeft een kind psychiatrische problemen als depressies en waandenkbeelden: direct een (kinder)psychiater inzetten.

c. Heeft een kind onverklaarde angsten, slaapstoornissen en gevolgen van pestgedrag op school: direct verwijzen naar een échte kinderpsycholoog. Dit is te zwaar voor amateurs!

d. Heeft een kind problemen als gevolg van een echtscheiding: schakel direct hulp in van een echtscheidings-specialist, en niet allerlei ondeskundige babbelaars in een wijkteam!


In de bovengenoemde gevallen worden nu wijkteams en beschermingstafels of wel buurtregisseurs ingezet. Mijns inziens is dat overbodige nonsens en geldverspilling. Ouders kunnen namelijk zelf wel, al dan niet in overleg met hun huisarts, inzien wat noodzakelijk is.
Treurig is dat huisartsen worden buitengesloten en ouders gezien worden als onmondig, 'zwak'en 'niet leerbaar' zodat de kinderen 'bedreigd' worden (aldus 'Veilig Thuis' c.s.)

Een actualiteit van een gerenommeerdehoogleraar, prof. R. Vermeire, die twitterde 'Verkiezingen zijn uitgelezen kans om jeugdzorg op orde te krijgen'.  Ik sluit me daarbij aan, echter denk wel de andere kant op: in plaats van meer macht voor jeugdzorg er eens het mes radicaal in zetten. Het artikel van Trouw is namelijk geschreven door Hans Spigt, voorzitter van Jeugdzorg Nederland, die pleit voor jeugdzorg tot 23 jaar en kinderen langer in pleeggezinnen.
HOERA!!!

Bent u ook zo blij met 'jeugdzorg' als bijvoorbeeld Hans Spigt? Wilt u ook de jeugdzorg tot uw kinderen 23 jaar zijn? Vooral: ziet u ook al met vreugde en verlangen uit naar de volgende verhoging van lokale belastingen in verband met jeugdzorgkosten? Bent u écht zo blij?


Wat het ook mogen zijn: laat het blijken aan uw lokale politici!


Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis'esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul 
meldpuntjeugdzorg@gmail.com

Belangrijk!!
Speciaal voor gemeentebestuurders en wakkere ouders: Sven Snijer en Ranada van Kralingen publiceerden op 21-3-2018 een interview met gemeenteraadslid Wim Willems die wél wakker is, aangaande 'jeugdzorg'!  Zie hier het artikel: http://svensnijer-essays.blogspot.nl/2018/03/raadslid-apeldoorn-over-werkwijze.html
Mijn advies: doorsturen en verder publiceren!!! N.M.


*) citaat uit het voorwoord door drs. P. Lankhorst van het boek 'Zo willen wij het' door Fiet van Beek ISBN 90 6665 506 2 SWP Amsterdam 2004

Oorlog met 'Veilig Thuis': 2e VT-arts veroordeeld!

$
0
0
De door 'Veilig Thuis' geïntroduceerde epidemie van PCF c.q. 'Münchausen by proxy'' heeft weer een slachtoffer geëist, echter niet een onschuldig kind of de ouders maar wederom een 'Veilig Thuis'- arts, de welbekende mw. A.M.Raat, eerder genoemd in de berichten in deze rubriek in het artikel 'Oorlog met 'Veilig Thuis' en het artikel 'Het zelfreflecterend vermogen van VT'over de veroordeling van dr. Teeuw en de aanklacht tegen mw. Raat, die toen verworpen werd.

Dit keer is er echter eerder reden tot vreugde: mw. Raat is veroordeeld tot maar liefst een berisping en gelukkig voor haar zou ze wél 'zelfreflectie' hebben, die klacht is namelijk ongegrond verklaard. Dit keer is er echter eerder reden tot vreugde: mw. Raat is veroordeeld tot maar liefst een BERISPING!

Het vreugdevolle nieuws kwam tot mij via onderstaand artikel op www.tuchtrecht.nl:

Klacht tegen vertrouwensarts Veilig Thuis gegrond
Nieuwsbericht | 24-04-2018 | 12:00
Amsterdam - Het Regionaal Tuchtcollege Amsterdam verklaart de klachten van de ouders tegen een vertrouwensarts van Veilig Thuis (VT) gegrond.

De klachten

Klagers verwijten de vertrouwensarts van VT dat zij onzorgvuldig en vooringenomen is geweest bij de uitvoering van het onderzoek en het samenstellen van de rapportages over hun drie kinderen. De psychisch medische problematiek van de kinderen zou onzorgvuldig zijn beoordeeld. Zij zou zich verder onzorgvuldig hebben uitgelaten in een brief aan klagers oudste zoon (toen 16 jaar) en tot slot onvoldoende zelfreflectie hebben getoond.

Oordeel van het college

Tijdens het onderzoek door de vertrouwensarts  is onder meer onderzocht of mogelijk sprake was van Pediatric Condition Falsification, verder: PCF, een vorm van kindermishandeling. Zij heeft hierbij onjuiste conclusies getrokken uit de beschikbare medische gegevens en heeft die niet bij de onderzoekers van de kinderen gecheckt. Zij is onvoldoende op zoek gegaan naar informatie die haar ideeën tegenspraken. 
De rapportage voldeed op essentiële onderdelen, waarvoor de vertrouwensarts verantwoordelijk was, niet aan de hiervoor geldende criteria. Zo is de vertrouwensarts bij de interpretatie van de medische informatie over de kinderen onzorgvuldig geweest en buiten haar deskundigheidsgebied getreden. Daarnaast is het College van oordeel dat de vertrouwensarts op basis van haar onderzoek niet in redelijkheid tot de conclusie heeft kunnen komen dat sprake is van kindermishandeling en mogelijk van PCF. Het belang bij zorgvuldige rapportage is groot, gelet op de melding bij SAVE en de Raad voor de Kinderbescherming en verplichtte verweerster tot grote zorgvuldigheid en een zeer kritische houding.
Het College is het ook met klagers eens dat er niet zorgvuldig is gecommuniceerd met hun oudste zoon. Het College stelt op grond van de overgelegde rapportages vast dat bij hem sprake is van een disharmonisch profiel en dat hij het ontwikkelingsniveau van een jong kind heeft. Hoewel het in beginsel legitiem is om een kind van 16 jaar op de hoogte te stellen van de uitkomsten van het onderzoek, acht het College het onwenselijk om het kind met een dergelijke brief in een loyaliteitsconflict met zijn ouders te brengen. Ook het taalniveau van de brief is niet passend bij het ontwikkelingsniveau, terwijl de inhoud voor het kind zeer klemmend kan zijn.

Opgelegde maatregel

Over de vraag of de vertrouwensarts voldoende zelfreflectie heeft getoond doet het college geen uitspraken. De vertrouwensarts wordt de maatregel van een berisping opgelegd.
De volledige beslissing vindt u vanaf 25 april op tuchtrecht.nl

Het is inmiddels 25 april en de uitspraak is er. Ik plak deze hieronder compleet:
Alhoewel een ieder die redelijk lezen kan in staat moet zijn om de gehele uitspraak te kunnen interpreteren, wil ik hier toch vooraf een kleine toelichting geven op de door mij ingekleurde gedeelten. Uiteraard beveel ik u aan deze uitspraak toch volledig te lezen. De cijferaanduidingen verwijzen naar de uitspraak hieronder.

2.5 Min of meer worden ouders 'slecht' afgeschilderd. Komt vaker voor bij de jeugdzorg-sector.

2.9 'Veilig Thuis' stelt de reeds jarenlang vaststaande diagnosen in twijfel, verwerpt die en geeft meteen een verwijt aan de ouders, dat deze zelf de diagnosen zouden stellen!

3 'Veilig Thuis' laat zien dat zij door aandikken van symptomen en illusies scheppen dat de diagnose wél PCF zou moeten zijn. Enig specialistisch onderzoek door een neutrale deskundige ontbreekt echter!

Eveneens in dit blokje de brief aan het kind van 16: zelfs schriftelijk probeert VT een kind tegen zijn ouders op te zetten en een wig c.q. vertrouwenscrisis tussen kind en ouders te veroorzaken.

5.1 + 5.2 Zoals zo vele aangeklaagden uit de jeugdzorg-sector c.q. RvdK probeert aangeklaagde zich te verschuilen achter het team. Bij zowel RTvG als het NIP (Nederlands Instituut voor Psychologen) hebben deze al vele malen gesteld dat de beroepsbeoefenaar zelf verantwoordelijk is en die verschuiling achter protocollen niet opgaat! De beroepsregels zijn leidend en niet 'het protocol'!!

5.6 Het Tuchtcollege geeft hier de criteria waar een rapportage aan moet voldoen! Deze 5 kriteria kan iedere klager gebruiken als een soort geheugensteun dan wel basis bij het opstellen van klachten over artsen, psychologen of pedagogen bij RTvG , NIP, of NVO.

5.7 De communicatie is kennelijk 'zoals gebruikelijk' geweest bij de Jeugdzorg: géén normale 'hoor en wederhoor'!

5.9 De klacht over de 'zelfreflectie' is afgewezen. Het lijkt er op dat de klagers hiervoor geen aanvullend bewijs hadden overlegd, omdat het RTvG stelt dat zij geen oordeel hierover kunnen geven.

5.10 Duidelijke taal: Het RTvG geeft het primaat aan OUDERS met betrekking tot opvoeding van kinderen. Als Jeugdzorg (Jz) dan wel 'Veilig Thuis' anders wil, is er echter geen reden om dit op te dringen!
REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG AMSTERDAM
Beslissing naar aanleiding van de op 11 september 2017 binnengekomen klacht van:
1. A, en
2. B,
beiden wonende te C,
k l a g e r s,
gemachtigde:mr. drs. M. Vlaming, advocaat te Netterden,

tegen

D,
arts,
werkzaam te E,
v e r w e e r s t e r ,
gemachtigde: mr. E.J.C. de Jong, advocaat te Utrecht.

1. De procedure
Het college heeft kennisgenomen van de volgende stukken:
het klaagschrift met de bijlagen;
het verweerschrift met de bijlagen;
de op 28 februari 2018 binnengekomen aanvullende stukken van de gemachtigde van klagers.

Partijen hebben geen gebruik gemaakt van de hun geboden mogelijkheid in het kader van het vooronderzoek mondeling te worden gehoord.

De klacht is op een openbare zitting behandeld.
Partijen waren aanwezig.
Partijen werden bijgestaan door hun gemachtigden, die beiden een toelichting hebben gegeven aan de hand van pleitnota’s, die aan het college en de wederpartij zijn overgelegd.

2 De feiten

2.1. Klagers zijn de ouders van F (geboren: februari 2001), G (geboren: mei 2002) en H(geboren: juli 2004), hierna ook gezamenlijk “de kinderen” genoemd.

2.2.Bij de kinderen is in verschillende vorm en mate sprake van ontwikkelingsproblematiek, waarvoor zij alle drie een AWBZ-GGZ indicatie hebben ontvangen. Klagers hebben voor de kinderen individuele zorg en behandeling ingezet door middel van toegekende PGB’s.

2.3.Bij F is in 2007 een pervasieve ontwikkelingsstoornis vastgesteld (PDD-NOS). Van 2007 tot 2014 heeft hij in een leefgroep van I gewoond, waar hij ook is behandeld. Vanaf 2014 woont F thuis

2.4 Nadat de gemeenten in 2015 verantwoordelijk werden voor de Jeugdzorg, zijn de indicatiestellingen van de kinderen aanvankelijk overgenomen door de Gemeente C (verder: de gemeente). Over de zorgbehoefte van de kinderen hebben klagers en het Sociaal Team van de gemeente vanaf april 2015 gesprekken gevoerd. Partijen zijn het over de zorgbehoefte niet eens geworden. Het Sociaal Team heeft in maart 2016 een opdracht verstrekt aan een adviesbureau (J) om onderzoek te doen naar en advies uit te brengen over de zorgbehoefte van de kinderen

2.5 Op 4 juli 2016 is het conceptrapport door het adviesbureau afgerond en op 8 juli 2016 is het definitieve advies uitgebracht. Het adviesbureau heeft daarin onder meer vastgesteld dat bij de kinderen vanuit geobjectiveerde diagnoses, in meer of mindere mate, sprake is van psychische problematiek, gedrags- en angststoornissen met beperkingen, waardoor ze in meer of mindere mate tijdelijk of blijvend ondersteuning nodig hebben voor Jeugdhulp vanuit de Jeugdwet. Daarbij is de conclusie getrokken dat de thuissituatie voor de kinderen een bedreigend risico vormt voor hun ontwikkeling. Volgens het adviesbureau hebben vrijwel alle gesproken zorgverleners die bij het gezin betrokken zijn, alsmede de school van H hun zorgen geuit over de ontwikkeling van de kinderen en de problemen in hun thuissituatie.

    2.6 Verweerster is werkzaam als vertrouwensarts bij K (hierna: K), onderdeel van L.

    2.7 Op 28 oktober 2016 is door twee medewerkers van het Sociaal Team van de gemeente C een melding (aan de hand van een meldingsformulier) gedaan bij K betreffende de kinderen. De melding luidt, voor zover thans van belang, als volgt:
    (…)
    Reden van uw melding:
    Welke zorgen heeft u, wat heeft u gezien of gehoord?
    (…)
    De onderzoekers van J maken zich ernstig zorgen over het welzijn van alle kinderen M, ook met betrekking tot de opvoedingsvaardigheden en overbelasting van ouders. Er is sprake van fysieke en verbale agressie in het gezin.
    Het Sociaal Team C deelt deze zorg.
    Sinds wanneer heeft u de zorgen en wat is de reden dat u nu meldt?
    (…)
    De gemeente C heeft hierna in augustus en september gesprekken met ouders gevoerd over het advies van J. Ouders zijn het niet eens met alle adviezen uit het onderzoek, om die reden stagneert de hulpverlening en vindt het Sociaal Team C het noodzakelijk dat K betrokken wordt. Met ouders is besproken om N te betrekken, ouders geven hier geen toestemming voor. Daarnaast zijn ouders het niet eens met de geadviseerde uithuisplaatsing van hun oudste zoon F, en stemmen zij niet in met het inzetten van een gezinscoach en het organiseren van een groot overleg met alle betrokken hulpverlening.

    Wat bemoeilijkt de situatie om tot verbetering te komen?
    (…)
    Alle drie de kinderen hebben eigen problematiek waardoor er sprake is van een complexe zorgsituatie van het hele gezin en forste belasting daarvan voor de ouders. De thuissituatie van de kinderen lijkt de ontwikkeling van de kinderen in de weg te staan. Tijdens het onderzoek van J is naar voren gekomen dat er sprake is van fysieke en verbale agressie in het gezin, angstgevoelens bij alle kinderen en stagnatie in de ontwikkeling van alle kinderen. (…)”

    2.8 K heeft de melding onderzocht. Op 16 februari 2017 heeft verweerster, als vertrouwensarts samen met O, een medewerker van K die contactpersoon was en eerste casushouder, een rapportage afgerond over het gezin M. Daarin staan onder meer, voor zover thans van belang, de volgende passages:
    (…)
    Zorgen
    Wat is er aan de hand?
    (…)
    Bron: Medisch dossier ingezien door mevrouw D, vertrouwensarts K en conclusie vanuit de gesprekken door K met de kinderen:
    - F: in 2010 is het advies ouderbegeleiding, dit lijkt niet opgevolgd te zijn. In 2014 is het advies IPG wat wederom niet door ouders is opgevolgd. Opvallend is dat er op school minder problemen lijken dan thuis.
    - G: meest recente diagnose in 2016 is reactieve en aanpassingsproblematiek op gezinsomstandigheden, dus geen ADHD meer. Het advies is systeemtherapie wat ouders niet doen.
    - H: meest recente diagnose in 2016 is angststoornis NAO, dus geen ASS meer. Ouders volgen het advies voor systeemtherapie niet op.
    - in 2014, 2015 en 2016 is het advies IPG en systeemtherapie en alle keren is dit niet opgevolgd. Het lijkt erop dat de psychiatrische diagnoses bij alle drie de kinderen voornamelijk zijn gesteld op basis van het verhaal van ouders. Dit heeft voor de kinderen veel negatieve gevolgen gehad. Anderzijds hebben vrijwel alle behandelaren systeemtherapie geadviseerd die vervolgens nooit van de grond is gekomen. Er is daarom ook geen beeld verkregen van het gedrag van de kinderen in de thuissituatie en de interactie met ouders.
    - K heeft alle kinderen gesproken. Er bestaat een discrepantie tussen het beeld dat ouders hebben geschetst van de kinderen, waarbij alle kinderen een ernstige beperking zouden hebben, en het beeld wat de kinderen hebben laten zien.
    (…)

    3 Conclusie en voorwaarden K

    Is er sprake van kindermishandeling en/o huiselijk geweld en zo ja, in welke vorm?
    Bevestigd
    K is van mening dat kindermishandeling is bevestigd in de vorm van:
    -Pedagogische verwaarlozing van F, G en H(bron: ouders besteden vrijwel alle opvoedkundige taken uit waarbij F drie verschillende logeeradressen heeft waar hij vrijwel ieder weekend is, schoolwissels worden door ouders ingezet waarbij de kinderen onvoldoende worden betrokken, hulpverlening aangaande de kinderen wisselt frequent, H werd tot de kerstvakantie 2016 veelvuldig ziek gemeld waarbij school de klachten niet herkende, passend ouder-kindcontact lijkt te ontbreken, ouders weigeren geadviseerde systeemtherapie)
    - Lichamelijke mishandeling van F(bron: eerder bevestigd door J advies en het door P gedeelde verhaal wat H heeft verteld). Het feit dat H en G getuige zijn (geweest) van dit geweld maakt dat kindermishandeling in de vorm van getuige huiselijk geweld tevens bevestigd is.
    - Lichamelijke verwaarlozing van H. (bron: kleding niet passend bij het seizoen, haren ongekamd, onverzorgde uitstraling)
    Uit het medisch dossieronderzoek door mevrouw D, vertrouwenarts K, is een patroon gekomen van het zoeken naar een diagnose door ouders en het afhouden van geadviseerde hulp (systeemtherapie). In het patroon van het blijven zoeken naar een diagnose, het aandikken van symptomen en het benadrukken van wat de kinderen NIET kunnen zitten elementen van PCF:
    pediatric condition falsification. Dit is een vorm van kindermishandeling met ernstige en langdurige gevolgen voor de gezondheid van kinderen en hun zelfbeeld.
    K heeft ook met alle kinderen gesproken. Er bestaat een discrepantie tussen het beeld dat ouders hebben geschetst van de kinderen, waarbij alle kinderen een ernstige beperking zouden hebben, en het beeld wat de kinderen aan K hebben laten zien.
    K vindt ook daarom dat er sprake is van het bewust uitvergroten en aandikken van de klachten door ouders, zoals dit wordt gezien bij PCF. (…)”
    2.9 Na afronding van het onderzoek van K heeft een adviesgesprek plaatsgevonden met klagers. Daarna heeft K overleg gevoerd met de Raad voor de Kinderbescherming (hierna: de Raad), waarna het dossier aan de Raad is overgedragen.
    2.10 In een brief aan F, gedateerd 21 juni 2017 met daaronder de namen van verweerster en haar collega O, staat het volgende:
    (…)
    Beste F,
    Op 28 oktober 2016 heeft het Sociaal Team C contact opgenomen met K omdat ze zorgen hadden over jullie gezin. Het Sociaal Team maakt zich zorgen om jou, je broer en je zus omdat het advies wat gegeven was door J niet opgevolgd werd. Daarnaast zijn er zorgen geuit dat er thuis spanning is wat gepaard kan gaan met schreeuwen en slaan.
    K heeft daarom onderzoek gedaan. Het doel van het onderzoek was om na te gaan of er inderdaad zorgen zijn. Om goed te kunnen begrijpen hoe het thuis bij jullie gaat hebben we gesproken met jou, je ouders, de huisarts, P, Q, R, de school van G, S (vorige school H) en T. K is bij jou op het U geweest voor een gesprek. K heeft toen met jou gesproken in het bijzijn van een begeleider van jou. Je vertelde ons dat je graag naar school wilt, dat je minder vaak naar een logeerhuis wil in het weekend, dat je hobby’s hebt zoals fietsen en dat je een goede vriend hebt die je te weinig ziet. En dat je door de drukte en de hulpverlening thuis onvoldoende tijd hebt voor je vriend en het fietsen.
    K vindt het belangrijk om een jongere ook zelf te vertellen wat er uit een onderzoek is gekomen en wat voor advies er gegeven wordt. K heeft de afgelopen maanden geprobeerd om met je ouders afspraken te maken over hoe jij, G en H geïnformeerd kunnen worden. Je ouders willen niet dat jullie gesproken worden door K. Je ouders zeggen dit te belastend te vinden voor jou en K heeft hier begrip voor. Daarom krijg je nu een brief met hierin alsnog de terugkoppeling van het onderzoek.

    Conclusie en advies

    K bevestigt de gemelde zorgen door het Sociaal Team en maakt zich grote zorgen om jullie gezin. K heeft geconcludeerd dat langdurig sprake is van spanning thuis en dat dit ook wel eens uit de hand loopt waarbij er geslagen is.
    K vindt het in jouw geval het belangrijkste dat er een ander en minder gunstig beeld van jou gegeven wordt door je ouders en door het U dan wat wij zien en wat we in de onderzoeken zien die er gedaan zijn. Er wordt te weinig rekening gehouden met jouw wensen en capaciteiten.K adviseert jou om je te laten onderzoeken door de afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie van het V om een goed beeld te krijgen van de punten die goed gaan maar ook een beeld te krijgen van de dingen waar je hulp bij nodig hebt. Het zou kunnen dat de
    uitkomst daarvan anders is dan tot nu toe het geval is. Omdat jij 16 jaar bent is er geen toestemming nodig van je ouders voor dat onderzoek. Daarnaast heb je zelf verteld dat je graag meer in de weekenden thuis zou zijn en graag zo snel mogelijk weer naar school zou willen. Inmiddels heeft K begrepen dat je drie dagen per week naar school gaat en K vindt dat heel fijn voor jou. Hoe het met de weekenden gaat hebben we nog niet gehoord. Voor jou is het goed om te weten dat jij ook daar zelf over mee beslist omdat je 16 jaar bent. Dus als je dat niet meer wilt kun je dit aangeven bij je ouders en het logeerhuis.
    K vindt dat er binnen jullie gezin hulp moet komen die zich richt op de spanning onderling in huis. Deze vorm van hulp heet systeemtherapie en dit is in het verleden al door meerdere hulpverleners geadviseerd. K hoopt dat je ouders deze hulp gaan opstarten.

    3. De klacht en het standpunt van klagers
    De klacht bestaat, na bespreking met klagers ter zitting, zakelijk weergegeven uit de volgende onderdelen:
    (i) verweerster heeft onzorgvuldig en onprofessioneel gehandeld bij de uitvoering van haar onderzoek, door onvoldoende acht te slaan op de psychisch-medische problematiek van de kinderen;
    (ii) verweerster is bij het samenstellen van haar rapportages onzorgvuldig – want vooringenomen – geweest;
    (iii) verweerster heeft zich met haar brief aan F op onzorgvuldige wijze uitgelaten;
    (iv) verweerster heeft onvoldoende zelfreflectie getoond.

    4. Het standpunt van verweerster
    Verweerster heeft de klacht en de daaraan ten grondslag gelegde stellingen bestreden. Zij voert, samengevat, aan dat K werd geconfronteerd met een ernstige melding over het gezin, die onderzocht moest worden. Daarbij is niet door haar, als individuele medewerkster, maar door K gerapporteerd. Een dergelijk rapport behoeft volgens verweerster niet te voldoen aan de criteria die gelden voor een deskundigenrapport. Er is sprake van een aaneenschakeling van beschuldigingen jegens verweerster die niet zijn onderbouwd met als doel K buiten de deur te houden. Voor zover nodig wordt op de stellingen van verweerster hieronder ingegaan.

    5. De beoordeling
    5.1 Met de klacht hebben klagers het handelen van verweerster als vertrouwensarts bij het onderzoek van hun gezin door K ter beoordeling voorgelegd. Het College stelt bij die beoordeling voorop dat het bij de tuchtrechtelijke toetsing van professioneel handelen er niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard.

    5.2. In het tuchtrecht is persoonlijke verwijtbaarheid uitgangspunt. Verweerster voert aan dat het hier gaat om beslissingen en rapportages van de organisatie K en niet van haar als individuele medewerker.Het College is van oordeel dat verweerster als vertrouwensarts vanwege haar medische expertise bij het onderzoek, dat zich mede richtte op een vermoeden van kindermishandeling, betrokken was. Verweerster was mede-onderzoekster en maakte daarbij gebruik van de kennis waarvoor zij als vertrouwensarts is geregistreerd. Zij bestudeerde de medische stukken c.q. medische dossiers van de kinderen, beoordeelde (psychiatrische) rapportages en gestelde diagnoses en heeft op basis daarvan in een rapport conclusies getrokken en adviezen gegeven die mede op haar “oordeel” als vertrouwensarts zijn gebaseerd. Zij heeft zich daarbij begeven op het gebied van de individuele gezondheidszorg. Daarmee heeft verweerster een eigen tuchtrechtelijke verantwoordelijkheid met betrekking tot het onderzoek en opstellen van rapportages en kan haar handelen worden getoetst aan de tuchtnormen uit artikel 47 lid 1 Wet BIG. Ook als verweerster handelingen in een multidisciplinaire setting of team uitvoert, kan het College verweerster aansprakelijk houden en aan haar individueel toerekenen bepaalde handelingen die in een collectief verband zijn verricht.
    5.3 Bij K is een melding gedaan vanwege zorgen over het welzijn van de kinderen van klagers. Ook waren er zorgen over de opvoedingsvaardigheden en overbelasting van klagers. Er was volgens melders sprake van verbale en fysieke agressie in het gezin en de ontwikkeling van de kinderen zou in het gedrang zijn. Klagers zouden adviezen over hulpverlening aan het gezin, bijvoorbeeld door middel van een gezinscoach of systeemtherapie, afwijzen. De klachtonderdelen onder i) en ii) betreffen het onderzoek en de rapportage naar aanleiding van de melding, waarbij onderzocht is of sprake is van kindermishandeling en/of huiselijk geweld. De klachtonderdelen lenen zich daarmee voor een gezamenlijke bespreking.
    Hoewel het klachtonderdeel onder i) ruim is geformuleerd, stelt het College vast dat klagers hun stellingen toespitsen tot het verwijt dat verweerster bij haar onderzoek de psychisch medische problematiek van de kinderen onzorgvuldig heeft beoordeeld. Tijdens het onderzoek door verweerster is onderzocht of mogelijk sprake was van Pediatric Condition Falsification, verder: PCF. Deze vorm van kindermishandeling was ook wel bekend onder de naam Münchhausen by proxy syndroom (hierna: MPS) maar sinds 2007 wordt de term Pediatric Condition Falsification (hierna: PCF) en Factitious Disorder by Proxy (FDP) gebruikt. PCF is het deel van de diagnose bij het kind. FDP is het deel van de diagnose dat betrekking heeft op het mishandelende gedrag en de intenties van de ouders: het veroorzaken van fysieke of psychische klachten bij het kind, klachten verzinnen of aanpraten en/of bestaande klachten uitvergroten. Verweerster heeft na medisch onderzoek geconcludeerd tot een patroon bij ouders van blijven zoeken naar een diagnose, aandikken van symptomen en het benadrukken van wat de kinderen niet kunnen, door haar geduid als elementen van PCF.

    5.4 Het College stelt voorop dat het aan verweerster is om bij haar onderzoek te bepalen welke bronnen zij raadpleegt en met welke andere hulpverleners zij van gedachten wil wisselen. Juist omdat de onderzoeker zich bij zijn proces van meningsvorming baseert op meningen en observaties van anderen, zoals zorgverleners en andere bij het gezin betrokkenen, en het tot een ernstige beschuldiging van en conclusies over ouders kan leiden, dient naar het oordeel van het College steeds gewaakt te worden voor het ontwikkelen van een tunnelvisie of voor “confirmation bias”. De onderzoeker moet ter bevestiging, versterking of ontkrachting van het vermoeden van PCF serieus naar alle kanten van de zaak kijken en daarmee dus kritisch te zijn. Zo moet de onderzoeker niet alleen zoeken naar informatie die zijn ideeën bevestigen, maar ook naar wat die ontkrachten. Ook dient de nieuwe informatie zorgvuldig geïnterpreteerd te worden. In dat alles is verweerster naar het oordeel van het College tekortgeschoten nu zij blijkens haar rapportage in het onderzoek onvoldoende op zoek is gegaan naar informatie die haar ideeën tegenspraken. Ook heeft zij de door ouders gegeven uitleg van situaties zonder meer of niet beargumenteerd naast zich neergelegd.

    5.5. Bij de kinderen heeft zeer herhaaldelijk jeugdpsychiatrisch onderzoek plaatsgevonden, wat heeft geresulteerd in uitvoerige rapporten, waarbij deskundigen door de jaren heen nagenoeg dezelfde diagnoses hebben gesteld. Niettemin rapporteert verweerster: “G: meest recente diagnose in 2016 is reactieve en aanpassingsproblematiek op gezinsomstandigheden, dus geen ADHD meer. (…) H: meest recente diagnose in 2016 is angststoornis NAO, dus geen ASS meer. Dat is een onjuiste conclusie van verweerster die geen steun vindt in de medische rapportages over de kinderen. Bij G was blijkens de overgelegde rapporten voortgezet sprake van ADHD, terwijl de bij H vastgestelde pervasieve ontwikkelingsstoornis onderdeel is van ASS. Verweerster mocht uiteraard twijfelen aan de gestelde diagnoses, maar dan had zij daarnaar onderzoek moeten doen, wat zij heeft nagelaten. Verweerster kan worden verweten dat zij geen informatie over de psychiatrische onderzoeken heeft ingewonnen door contact te leggen met de onderzoekers van de kinderen, wat het beeld van vooringenomenheid kan oproepen. Zo is bijvoorbeeld ook niet gesproken met informanten die meer inzicht hadden kunnen geven in de draagkracht van en het (kunnen) borgen van een veilige omgeving door de ouders in relatie tot de kinderen. Verweerster is met haar interpretatie van de onderzoeken bovendien buiten haar deskundigheidsgebied getreden. Dat klemt te meer nu zij haar interpretatie van de rapportages ten grondslag legt aan het vermoeden van PCF en in de rapportage schrijft dat de psychiatrische diagnoses voornamelijk zijn gesteld op basis van het verhaal van de ouders, alsmede dat ouders symptomen aandikken, zonder dit objectief te onderzoeken en zorgvuldig te toetsen.

    5.6 Wat de rapportage betreft geldt nog het volgende.In het rapport is expliciet vermeld dat het bevat de onderzoeksbevindingen, onderzoeksconclusie en voorwaarden c.q. adviezen, alsmede dat het dient als overdracht aan N. Indien ouders niet akkoord gaan met de voorwaarden c.q. adviezen dient het rapport als overdracht aan de Raad voor de Kinderbescherming. Dat noopt tot zorgvuldige rapportage. Anders dan zijdens verweerster is betoogd, dient een dergelijk rapport overeenkomstig de vaste jurisprudentievan het Centraal Tuchtcollege van de Gezondheidszorg te voldoen aan de volgende criteria:
    1. Het rapport vermeldt de feiten, omstandigheden en bevindingen waarop het berust;
    2. Het rapport geeft blijk van een geschikte methode van onderzoek om de voorgelegde vraagstelling te beantwoorden;
    3. In het rapport wordt op inzichtelijke en consistente wijze uiteengezet op welke gronden de conclusies van het rapport steunen;
    4. Het rapport vermeldt de bronnenwaarop het berust, daaronder begrepen de gebruikte literatuur en de geconsulteerde personen;
    5. De rapporteur blijft binnen de grenzen van zijn deskundigheid.
    Het college toetst daarbij ten volle of het onderzoek uit een oogpunt van vakkundigheid en zorgvuldigheid de toets der kritiek kan doorstaan. Ten aanzien van de conclusie van de rapportage wordt beoordeeld of verweerster in redelijkheid tot haar conclusie heeft kunnen komen.

    5.7. Zoals eerder overwogen is verweerster bij de interpretatie van de medische informatie over de kinderen onzorgvuldig geweest en buiten haar deskundigheidsgebied getreden. Daarnaast is het College van oordeel dat verweerster op basis van haar onderzoek niet in redelijkheid tot de conclusie heeft kunnen komen dat sprake is van kindermishandeling en mogelijk van PCF. Datzelfde geldt voor de conclusie van verweerster dat bij H sprake is van lichamelijke verwaarlozing. Door verweerster zijn zeer eenzijdig bronnen aangehaald die niet veelzeggend zijn als onderbouwing van verwaarlozing. Weliswaar zijn bij de verzorging en aankleding van H vraagtekens te plaatsen, maar klagers hebben daarvoor een verklaring gegeven die niet door verweerster is meegewogen of verder is onderzocht. Van serieuze hoor en wederhoor lijkt geen sprake te zijn. Ook de constatering dat sprake is van lichamelijke mishandeling van F, behoudens de door klager erkende tik op de arm, vindt in het licht van de betwisting daarvan door ouders onvoldoende steun in de feiten. Voor de conclusie dat kindermishandeling is bevestigd met elementen van PCF, welke conclusie naar verweerster heeft moeten beseffen vergaande gevolgen zou kunnen hebben voor klagers, heeft het college geen motivering in het dossier kunnen vinden. De tekening van H waar verweerster ter zitting op heeft gewezen, kan daaraan niet toe of afdoen nu dit niet uitsluit dat sprake kan zijn geweest van een eenmalige gebeurtenis die veel indruk op het meisje heeft gemaakt. In haar schriftelijk verweer en ter zitting heeft verweerster evenmin een nadere onderbouwing kunnen geven. Dat had wel van verweerster mogen worden verwacht, temeer daar uit het dossier niet blijkt van onjuiste diagnoses, aandikken van klachten, symptomen en beperkingen. Aan verweerster kan worden toegegeven dat er serieuze zorgen waren over de kinderen, maar het is haar taak om zorgvuldig onderzoek te doen en daarover het gesprek aan te gaan met de betrokkenen. Daarin is verweerster tekortgeschoten. De conclusie van al het vorenstaande is dat de klachtonderdelen onder i) en ii) gegrond zijn.

    5.8. Het klachtonderdeel iii) betreft de brief d.d. 21 juni 2017 die mede namens verweerster aan F is gestuurd. Verweerster heeft ter zitting verklaard dat zij nog steeds achter die brief staat. Vooropgesteld moet worden dat een vertrouwensarts verantwoordelijk is voor een goede communicatie met ouders en kinderen. Vastgesteld kan worden dat - hoewel beide partijen met oprechte bedoelingen lijken te hebben gehandeld - het in de communicatie tussen partijen is misgegaan. Het College stelt op grond van de overgelegde rapportages aangaande F vast dat bij hem sprake is van een disharmonisch profiel en dat hij het ontwikkelingsniveau van een jong kind heeft. Hoewel het in beginsel legitiem is om een kind van 16 jaar op de hoogte te stellen van de uitkomsten van het onderzoek, acht het College het onwenselijk om het kind met een dergelijke brief in een loyaliteitsconflict met zijn ouders te brengen. Ook het taalniveau van de brief is niet passend bij het ontwikkelingsniveau van F, terwijl deze voor het kind zeer klemmend kan zijn, gezien de passage: “K vindt het in jouw geval het belangrijkste dat er een ander en minder gunstig beeld van jou gegeven wordt door je ouders en door U dan wat wij zien en wat we in de onderzoeken zien die er gedaan zijn. Er wordt te weinig rekening gehouden met jouw wensen en capaciteiten.” Daar waar de vertrouwensarts, ergo verweerster, verantwoordelijk is voor een zorgvuldige communicatie en de brief mede namens haar is gestuurd waarmee deze onder haar individuele verantwoordelijkheid valt, is de conclusie dat verweerster kan worden toegerekend dat niet adequaat is gecommuniceerd met het kind. Het klachtonderdeel is daarmee gegrond.

    5.9. Met het klachtonderdeel iv) verwijten klagers verweerster dat het haar ontbreekt aan zelfreflectie. Het College zal zich niet wagen aan een dergelijkesubjectieve beoordeling van verweerster, waarmee het klachtonderdeel dan ook wordt verworpen.

    De conclusie van het voorgaande is dat de klacht deels gegrond is. Verweerster heeft gehandeld in strijd met de zorg die zij ingevolge artikel 47 lid 1 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg jegens klagers had behoren te betrachten.

    5.10. Wat de op te leggen maatregel betreft, is het college van oordeel dat het verweerster in deze zaak heeft ontbroken aan de noodzakelijke mate van zorgvuldigheid.Uit de rapportage en het relaas van verweerster ter zitting blijkt dat zij ieder kind een goede ontwikkeling en leefomgeving gunt, zo ook de kinderen van klagers maar dat mag niet te snel tot de conclusie leiden dat sprake is van bedreiging van het kind in zijn ontwikkeling die het gevolg zou zijn van het handelen dan wel nalaten van handelen van de ouders of van kindermishandeling. Aan ouders komt bij de verzorging en opvoeding van kinderen autonomie toe, die in een situatie van kindermishandeling of huiselijk geweld, kan worden doorbroken. Dat verweerster het voor de kinderen beter acht dat zij een andere verzorging en opvoeding genieten, is geen maatstaf voor ingrijpen in het gezin of het inzetten van hulpverlening tegen de wil van ouders.De rapportage voldeed op essentiële onderdelen, waarvoor verweerster verantwoordelijk was, niet aan de hiervoor genoemde criteria. Het belang bij zorgvuldige rapportage is groot, gelet op de melding bij N en de Raad voor de Kinderbescherming en verplichtte verweerster tot grote zorgvuldigheid en een zeer kritische houding. Hier kan niet aan afdoen dat ook klager mogelijk iets met betrekking tot een goede samenwerking en communicatie te verwijten valt. Het college is van oordeel dat het handelen van verweerster dermate ernstig is, dat niet met het opleggen van de lichtste maatregel kan worden volstaan zodat de maatregel van berisping passend is.

    6. De beslissing

    Het college:
    verklaart de klacht onder i), ii) en iii) gegrond;
    legt op de maatregel van berisping;
    wijst de klacht voor het overige af.

    Aldus beslist door:
    mr. A.A.A.M. Schreuder, voorzitter,
    dr. C.M. Sonnenberg, K. Haasnoot, H.A. van Dijk, leden-arts,
    mr. dr. R.E. van Hellemondt, lid-jurist,
    bijgestaan door mr. J.M. Sodderland-Elzas, secretaris,
    en in het openbaar uitgesproken op 24 april 2018 door de voorzitter in aanwezigheid van de secretaris.

    WG WG
    secretaris voorzitter


    Conclusie
    Wederom blijkt uit deze uitspraak een bevestiging van het beeld dat de meeste mensen hebben van de jeugdzorgsector: ouders schofferen, ouders beschouwen als ondeskundig en onmondig, zelf diagnoses stellen zonder adequaat onderzoek, door ouders vertrouwde deskundigen negeren en aan de kant zetten, gezinnen splitsen door kinderen op te zetten tegen ouders (in dit geval) en dan vooral een stelletje LEUGENS ventileren in hetgeen men een 'rapport' noemt.
    In deze uitspraak heb ik wederom een onderbouwing gevonden voor de Latijnse spreuk onder mijn artikelen. Of zou ik die moeten vervangen door de woorden van Prem: 'BJZ moeten ze OPBLAZEN...'? (zie 'Verboden vragen'/ eerste alinea en de videoop ca. 2.06 u-! (1.35 u: ff lachen!)) Het beeld is in meer dan 50 jaar niet veranderd, wel de namen en de steeds maar toenemende geldstromen naar de jeugdzorgsector!
    Eindelijk is het zover: mw. A.M. Raat heeft een BERISPING en dat is al stap 2 op de goede weg: de Tuchtcolleges kennen 4 straffen: waarschuwing, berisping, tijdelijke doorhaling uit de registers en levenslange doorhaling. Nog 2 stappen te gaan dus!!
    Moge deze uitspraak een steun zijn voor de ouders die nog lijden onder de terreur van 'Veilig Thuis' en hun artsen die alleen maar uit zijn op valse beschuldigingen en om hun jacht op minstens 600 ouder paren die hun kinderen mishandelen middels PCF....
    Ik wil hier mijn grote bewondering en waardering voor op de eerste plaats de ouders die door een HEL gegaan zijn 'dankzij' de terreur van 'Veilig Thuis' en voor dit Tuchtcollege uitspreken. Eveneens de wens uiten dat deze uitspraak aanleiding zal zijn tot verdwijnen van de VT-artsen met hun jacht op PCF / 'kinder-mishandelende ouders'!
    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis' esse delendam (naar Cato Maior)


    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.
    P.S. Tijdens het schrijven van bovenstaande bericht bereikte mij het nieuws dat de veroordeelde mw. Raat nog steeds doorgaat met valse beschuldigingen en medische nonsense: nu zouden ASS (Autisme Spectrum Stoornissen) bij kinderen duiden op PCF en 'ernstige kindermishandeling'. Zie dit bericht! Hier past mijns inziens slechts één reactie: AANKLAGEN en bij het RTvG levenslange schorsing en doorhaling uit de registers eisen!














    Belasting verhoging voor 'Jeugdzorg'?

    $
    0
    0
    Nu Prinsjesdag weer in zicht komt gaan weer allerlei partijen actievoeren om meer geld te krijgen voor hun beroepsgroep. Wederom is ook de jeugdzorgsector in het geweer:
    maandag 3-9 gaat de sector actievoeren om meer geld te krijgen wegens hun grote werkdruk en 'vele taken'. Als inzet gebruiken ze de 'ernstig bedreigde kinderen' en doet men alsof een ramp zou uitbreken als de jeugdzorgsector er niet zou zijn.
    Zie hier een voorbeeld van de aankondiging van hun acties in de Nationale Zorggids

    Geschiedenis

    Voor degenen die niet bekend zijn met jeugdzorg is het aardig om een klein stukje recente jeugdzorggeschiedenis hier weer te geven.
    Vanaf de 'wet op de Jeugdzorg 2005' was de jeugdzorg de verantwoording van provincies en bestonden er 15 grote Stichtingen Bureau jeugdzorg (1 per provincie en 3 grootstedelijke St. BJZ)
    Deze BJZ waren eerder gevreesd dan geliefd, zo stonden ze bekend om hun ondeskundigheid, het aaneenrijgen van 'onderbuikgevoelens' en 'indrukken' tot 'feiten', het ronduit negeren en schofferen van ouders en vooral het aansturen op uit huisplaatsingen van kinderen. Menig gezin is geruïneerd door het toedoen van 'jeugdzorg'. Menig officieel rapport (zie bijvoorbeeld 'Is de zorg gegrond?' van de N.O. 13-12-2013) is geschreven over dit falen van BJZ en ze zouden ook professioneler gaan worden. Per 1-1-2015 zou de Jeugdzorg echter naar de Gemeenten gaan, helaas met iets minder geld dan dat alle BJZ gezamenlijk kregen. In feite een verkapte bezuiniging.

    Na 1-1-2015

    Men zou denken dat gemeenten eens schoonschip zouden gaan maken en nieuwe benaderingswijzen gaan hanteren. Zo was dit een uitgelezen kans om bijvoorbeeld:
    1. Naar ouders te gaan luisteren.
    2. Oude gevallen van, langdurige, uit huisplaatsingen eens tegen het licht te houden en de vraag te stellen: 'kunnen de kinderen weer naar huis,m desnoods met hulp thuis?'.
    3. Ouders eenvoudige hulp thuis te gaan bieden die toereikend is om gezinnen in stand te houden.

    Het volgende gebeurde:

    Gemeenten luisterden niet naar ouders, veelal wordt ronduit geweigerd om ouders te aanhoren over jeugdzorgzaken (ondanks de wettelijke verplichting daartoe!). Gemeenten gingen in gesprek met de jeugdzorgaanbieders, die veelal de bekenden waren en het voormalige BJZ, maar dan nu onder andere namen als 'Save-werkers' en 'Veilig Thuis' enz. enz. een geweldige creativiteit van frivole namen kwam tot uiting.
    'Thuis-teams' dan wel 'beschermingstafels' werden ingesteld, waarbij overlegd wordt over de 'zorgen' over kinderen aan de hand van meldingen en signalen. Zo'n signaal kan slechts één telefoontje van een buur of kwaadwillende ex-partner zijn, maar alles wordt consequent uitvergroot en opgeblazen. Het resultaat: het aantal uit huisplaatsingen en de drang c.q. dwangzorg namen proporties aan die eerder te beschrijven zijn met termen als 'Tiranie' (zie proefschrift van Dr. R. Clarijs: 'De Tiranie van de Jeugdzorg' ) en terreur.

    Ondertussen werd weer een nieuwe 'ziekte' ontdekt door jeugdzorg waar men zich naar hartenlust op kan uitleven: de PCF (Pedeatric Condition Falsification), ook wel 'Münchausen by Proxy' genoemd: het willens en wetens ziek maken van kinderen door de ouders. Volgens deskundigen als hoogleraren kindergeneeskunde kwam dit misschien in 1 loopbaan als hoogleraar misschien 3x voor...ca. 8 (= aantal medische faculteiten) hoogleraren kindergeneeskunde dus ca. 32 x in 30 jaar, dus 1 x per jaar voorkomen. Veilig Thuis is de mening toegedaan dat dit maar liefst 600 x per jaar zou moeten voorkomen.... De heksenjacht, beter gezegd kinderjacht kan beginnen...
    Eerdere jachten van de Jeugdzorg-industrie waren:
    • 'Niet leerbare ouders' (1998-2010)
    • 'Borderline moeders' (2000-2010)
    • 'ADHD' (1998-2013)
    • 'Vechtscheiding' (2012-heden)
    • 'Mishandeling' (2005-heden) De term 'mishandeling' werd steeds opgerekt. Nu geldt zelfs een ernstige verbale reprimande door ouders als zodanig.....

    De jaartallen in bovenstaande zijn niet exact, slechts benaderingen.

    Het resultaat is in ieder geval het zelfde gebleven: de jachten van de jeugdzorg-industrie kosten veel geld en hebben geleid tot vele extra uit huisplaatsingen en extra geld voor de JZ-industrie.
    De 'eenvoudige hulp thuis' dan? Het weer aansturen en begeleiden naar thuisplaatsing van uit huis geplaatste kinderen? Uiteraard: daar was geen geld en mankracht voor en een thuisplaatsing betekende (en betekent nog steeds) een einde aan de inkomstenbron van Jeugdzorg!

    Nu wéér 'méér geld'???

    Méér geld zou volgens mij een beloning zijn voor gewoonweg falend handelen. Her zou een compleet ander verhaal worden als de beloning eens gekoppeld zou worden aan een tevredenheids-onderzoek of een resultaat.
    Hierbij doel ik niet een resultaat zoals de Inspectie Jeugdzorg dat graag ziet: alle procedures gevolgd? Formulieren juist ingevuld? Dan is het goed.. Neen, met resultaat bedoel ik echt resultaat dus EERST:

    1. Voldoende tevreden ouders over de werkelijk geboden hulp die gevraagd werd!
    2. Voldoende thuisplaatsingen van UHP kinderen.
    3. Begeleiding van ouders om kinderen weer thuis te krijgen.

    Alle 3 de items gebeuren gewoonweg niet, zie daarvoor de horden ontevreden ouders over 'jeugdzorg'.

    DAAROM:

    GELDKRAAN voor 'jeugdzorg' DICHT!!!

    Het is gewoonweg van de gekke dat een steeds maar weer falende industrie steeds maar weer meer geld krijgt en niet wordt afgerekend op hun resultaten!


    Overigens: als men meer geld toezegt voor de JZ-industrie komt dit ten laste van de Gemeentelijke Belastingen... die zullen dan weer verhoogd worden! U mag als ouders zelf betalen voor de ruïnering van uw gezin en de terreur op uw huishouden middels 'drang en dwangzorg'…..

    Wanneer gaan ouders eens demonstreren tegen de ongebreidelde geldzucht van de jeugdzorgindustrie die klakkeloos hun kinderen gebruiken als geld opleverend middel?

    Nico Mul



    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis' esse delendam (naar Cato Maior)

    'Stegeman op de bres,' voor wie eigenlijk?

    $
    0
    0
    Alberto Stegeman maakt al enige jaren furore met zijn programma's als 'Undercover in Nederland', 'Redt
    mijn vakantie', en 'Stegeman op de bres'. Hij doet zichzelf daarbij voor als grote weldoener en bestrijder van onrecht, soms onkunde etalerend. In zijn laatste uitzending van 2018 wist hij kennelijk niet dat als er een rechterlijk vonnis is met betrekking tot geldvorderingen dat dit betekend dient te worden via de gerechtsdeurwaarder en dat deze alle middelen heeft inzake beslaglegging, verkoop bezittingen om een vordering te voldoen. Stegeman denkt dat zijn dreiging van 'ik heb je op camera' zoden aan de dijk zet.  Stegeman zou zich beter kunnen omhullen met kennis van zaken en wat minder camera's zie bij voorbeeld onderstaand verhaal, waar Stegeman zich laat leiden door een zwakbegaafde vrouw, die en niet kon lezen (Ze zag een integrale en inhoudelijke vrijspraak van een gerechtshof aan voor een veroordeling (uitspraak Hof:: 'Bevestigt het vonnis waarvan beroep onder aanvulling van gronden'  /  Wat was het vonnis? VRIJSPRAAK dus en ook in hoger beroep!) en allerlei illusies in haar hoofd haalde als bijvoorbeeld 'kinderlijken onder het huis'.) In onderstaande wil ik mijn verhaal over mijn ervaring met A.S. doen, maar dan het hele verhaal, inclusief de echte bewijsstukken en de gevolgen.

    Om niet in verdere procedures te komen zal ik mij beperken tot de waarheid en niets anders. Daar kan de heer Stegeman toch geen bezwaar tegen hebben? 

    De inleiding 
    Vanaf ca midden 1994 ben ik, 'dank zij' mijn eigen scheiding, begonnen met het bijstaan van andere ouders die te maken kregen met echtscheiding, kinderbescherming en later ook de 'jeugdzorg' en gezinsvoogdij-instellingen. Ouders komen namelijk in een wirwar van procedures terecht die ronduit slopend en vernederend zijn en bovendien veel geld kosten. Zelf was ik daarom min of meer gespecialiseerd in 'gratis procedures', d.w.z. die je zonder advocaat zou kunnen doen en procedures waar advocaten zich niet voor inzetten. Vanaf het begin heb ik me in ruime mate ingezet met het verzamelen van kennis en dit ook deel. Zie daarom ook deze blog (> 150 artikelen). Zo werkte ik mee aan het boek 'De Jungle van de Jeugdzorg' van drs. T. Cornelissen-Barendse (zie blz. 155 e.v. ). Ondertussen was ik van 2001-2004 medebestuurder van de landelijke ouderorganisatie SCJF te Utrecht. (Opgeheven door subsidiestop, voortgezet als Landelijke Cliëntentafel Jeugdzorg, later LOC en inmiddels, ondanks veel geld, in feite een ouder-organisatie met alleen maar professionals die vooral geld opstrijken en niets doen voor ouders). 

    Stegeman zette een ander beeld van mij op, alsof ik me uitgaf als 'hulpverlener voor kinderen'. Ik heb NIMMER enig kind enige hulp gegeven! In het kader van mijn bijstand aan ouders had ik in 2008 een gedragsdeskundige van BJZ-Haaglanden aangeklaagd en die ook werd veroordeeld door de NVO tot een waarschuwing. Eveneens in 2008 kwam er dank zij mijn bijstand van een cliënte een spectaculaire uitspraak van ons hoogste rechtscollege, CrvB / gelijkwardig aan de Hoge Raad) LJN BD1113, waar bepaald werd dat de rechters die een uitspraak doen inzake OTS / UHP dat die moesten gaan doen aan WAARHEIDSVINDING, d.w.z. De stukken van Jeugdzorg toetsen aan criteria van de AwB (= o.a. juistheid van FEITEN) . Dit was de jeugdzorg-industrie alles behalve welgevallig....Als bewijs van mijn inbreng: zie die uitspraak: ik heb een en ander alleen beargumenteerd en bepleit tegenover 5 van de hoogste rechters op 18-03-2008!

    Hoe Stegeman mij neer wil zetten, samen met 'Jeugdzorg Nederland' / MO-groep)

    Mijn verhaal begint op 17 juni 2008: ik werd gebeld door een cliënte van mij die op de vlucht was voor jeugdzorg met 'n kind van 9 maanden/ Ze belde of ze bij mij mocht komen omdat ze weer in Nederland was. (Ze verbleef in diverse landen.) Ik had direct gezegd dat ze welkom was, maar dat ze geen telefoons moest gebruiken en beter weg kon blijven. Ze wilde per sé komen, omdat ik haar altijd gesteund had in de diverse juridische procedures.

    Ca. 1,5 u later arriveerde ze met haar man en kind. Ze wilden huisvesting en werk gaan zoeken, omdat ze ook financieel aan de grond zaten. Ik stelde mijn huis, telefoons en PC ter beschikking. Ik moest 4 dagen later weg, naar een congres + een folklore-dans festival. Ik had mijn broer gevraagd om voor eten enz. te zorgen voor mijn gasten. Wat gebeurde overtreft alles wat men kon denken: mijn huis werd doorzocht, mijn pc en boeken... Ze vonden zowaar het boek 'Hé dokter Hó dokter, knotsgekke geneeskunde uit grootmoeders tijd' van Leonard de Vries.(Hier staan ook blote kinderen in.) Betiteld als 'kinderporno' door mijn gasten! Ook vonden ze het rechterlijk arrest (Hof Arnhem 19-8-1996) van een VRIJSPRAAK van een valse incest-beschuldiging.Ook kwamen mij de meest rare berichten ter ore als 'wat voor een idioten zitten in je huis?' er werd namelijk opgenomen met 'de secretaresse van Nico Mul'….Het bleek dat een Harrie, ex-cliënt uit Deventer, hier aan meegewerkt had. Hij noemde zich 'Onderzoeksjournalist Jeugdzorg) Toen ik terugkwam op 24 juni kwam mij ter ore via een kennis wat ze zoal beweerden over mij als 'kinderporno', 'kentekens van gestolen auto's ' en 'veroordeeld kindermisbruiker'... 'mogelijk kinderlijken onder het huis'.... 'durven er niet meer te blijven...'. Ik heb deze mensen direct mijn huis uit gezet op 26 juni. 

    (ca. 1 week later werden ze opgepakt en werd hun kind afgenomen op grond van een vonnis UHP)

    Ondertussen had die Harrie contact opgenomen met een JK, de tipgever van AS, middels onderstaand bericht.

    Hieronder ziet u de mail die ik (JK) naar een aantal programma's heb gemaild en ook naar Undercover:

    23.06.2008
    Geachte heer/mevrouw
    Ik wil jullie op de hoogte brengen dat mij het volgende aan informatie bekend is.
    Drs. Nico Mul is een arts die zich bezig houd in de misstanden jeugdzorg en een zeer bekende is als voorvechter voor ouders die met deze problematiek te maken hebben.
    Via een bekende van mij die mij hierover belde is er ruimschoots bewijs over deze persoon dat hij zich bezig houd met kinderporno.
    Het bewijs is een persoonlijke computer die helemaal vol staat met echte kinderporno en ook genoeg ander bewijs.
    Er wordt nu momenteel gekeken naar de betrouwbaarheid.

    Wellicht is dit iets voor jullie.
    Deze persoon woont in het zuiden van het land.
    Ik ben bereikbaar onder het volgende telefoon nummer *****
    JK

    (Die 'kinderporno' was er niet, aldus politie: ik heb zelf mijn PC + het eerder genoemde boek meegenomen naar het bureau!)

    Op 27 juni werd mijn dochter op haar Hyves benaderd door een Iris van de Broek. U merkt het: Stegeman benaderde eerst mijn studerende dochter..Er volgden enige berichten met haar die gewoonweg getuigden van de onzin. Mijn dochter vroeg zich af wie zij was en waarom op de Hyves van die Iris dezelfde vragen stonden als 'wie ben jij?' Iris durfde de onzin te beweren van 'Ik kwam je vader TEGEN op MSN, hij helpt mij met problemen'. 

    Mijn dochter vroeg hoe dan, mijn vader doet niets met MSN? Hoe kan je iemand tegenkomen op MSN? Geen antwoord. 

    Toen werd ik benaderd op mijn Hyves met onzinnige berichten. Ik wilde er meer van weten en stond skype contact, zonder webcam, toe. Het eerste chatcontact was op 10 juli 2008. In het gesprek kwamen toen al zeer merkwaardige zaken naar voren. Zo was de reden van haar om contact te zoeken met mij onder andere dat zij iemand zocht om seks mee te hebben, maar doe moest zijn als haar vader. Vreemd dat ze dit zoekt bij een volledig onbekende man, die ze nooit gezien heeft dus, op 200 km afstand.... Dat was dus de 'hulpvraag' volgens Stegeman!)

    Ook bood ze me aan om mijn haren, die ik toen nog had te knippen, als 'betaling' zou ik haar genitaal mogen bekijken.... Vreemde kapper!
    Het bewijs:

    [10-7-2008 12:22:34] Iris van den Broek zegt: ik bedoel gewone knipbeurt
    [10-7-2008 12:22:46] Iris van den Broek zegt: dat je in ruil daarvoor mijn muisje mag zien...
    [10-7-2008 12:22:56] Iris van den Broek zegt: ;)

    Al in het 1e contact deed ze ook allerlei sexuele toespelingen, waar ik juist NIET op in ging. Idem dito voor de komende 2 maanden: mij werd 'wilde sex', 'trio met haar vader' enz. aangeboden. Daar ging ik niet eens op in. Ik stelde wel voor elkaar te ontmoeten in een openbare bibliotheek dan wel in een winkelcentrum.

    Verdere bewijzen van de fake

    Haar adres en de foto als bewijs van fake. Hier haar adres:

    [10-7-2008 11:50:38] Iris van den Broek zegt: ik woon in de kamperpoort
    [10-7-2008 11:52:46] Iris van den Broek zegt: Grote Baan
    [14-7-2008 13:57:39] nicomul55 zegt: welk huisnummer hebben jullie?
    [14-7-2008 13:57:48] Iris van den Broek zegt: 14

    Iris:

    Hier de foto van Google maps / Streetview: 

    Opvallend: klopt niet, het huis heeft een raam aan de voorzijde, bestaand uit een smal en breed deel. Waar Iris zit is alleen een raam uit een geheel! Waar die ballonnen hangen dient een raam te zijn! Overigens kreeg ik nog 3 andere foto's van verschillende meisjes die 'Iris' zouden zijn!)

    Het viel op dat ze ook haar eigen naam niet wist, zie de volgende chatberichtjes:

    [13-8-2008 15:54:02] Iris van den Broek zegt: op voicemail zeg ik isabel
    [13-8-2008 15:54:21] Iris van den Broek zegt: zo noemen me vrienden en kenissen eigenlijk altijd
    [13-8-2008 15:54:22] nicomul55 zegt: en waarom dan??
    [13-8-2008 15:54:34] Iris van den Broek zegt: is nog van vroeger
    [13-8-2008 15:54:55] nicomul55 zegt: leg eens uit...
    [13-8-2008 15:55:11] Iris van den Broek zegt: mijn vader wilde me vroeger isabel noemen en me moeder iris
    [13-8-2008 15:55:50] Iris van den Broek zegt: maar vindt zelf isabel leuker en heb van jong af al mijn vriendinnnen gezegd dat ze me isabel moete noemen

    Toen ik Iris de volgende dag begroette met 'Hoi Isabelle' toen kwam de reactie: “wie is dat?”... vreemd dus!!

    Minstens zo vreemd is deze:

    [28-8-2008 10:17:06] nicomul55 zegt: wat is er bij jullie thuis aan de hand?

    Antwoord: NIETS... Er was een verbouwing gaande, een 'dixie-toilet' stond bij het huis! Vreed dat je dat als 14 jarige niet weet!!

    De conversatie van mijn dochter Desiree met Iris en met de Hyves redactie (ze klikte al op 16-7-2008 op de 'Niet OK knop' en schreef een bericht. Ze dacht dat de account van een zekere Harrie was (die later ook veroordeeld is wegens zijn laster over mij!)

    Krabbels Hyves e.d., inzake Iris v.d. Broek

    10 juli 2008, 09:13 Iris aan Desiree

    "Hoi hoi,
    Ik ben Iris en ik kom uit Zwolle en kwam je pa toevallig tegen op msn. Hij vertelde w..."
    (deze krabbel heb ik niet in zijn geheel meer)

    14 juli 2008, 16:19 Desiree aan Iris
    oke.. Je kwam hem tegen op msn.

    Ten eerste: Hoe kun je iemand op msn tegenkomen? Je hebt toch écht eerst een e-mailadres nodig en je moet ook nog eens geaccepteerd worden.

    Ten tweede: Toch wel beetje vreemd; mijn pa msn't namelijk bijna nooit

    Ten derde: Mijn vader hééft jou helemaal niet op msn!

    Harry, heb je nou écht niet in de gaten dat je toch wel erg ongeloofwaardig overkomt?


    14 juli 2008, 16:21 Desiree aan Iris

    'toevallig' trouwens dat je precies op 27 juni je op hyves aangemeld hebt

    14 juli 2008, 16:35 Desiree aan Iris

    Niet erg leuk he trouwens, als je hele profiel vol staat met krabbels van 'wie ben jij?'
    Maar goed dat je ze allemaal verwijderd hebt! Wat moeten mensen wel niet denken

    20 augustus 2008, 9:06 Iris aan Desiree  (Opm. N.M..: 18-8 deed ik mijn MSN pas aan, op verzoek van Iris!)

    Hey hey,

    Ik heb je vader wel op msn egt hoor vraag maa een hem en ik weet niet warom je denkt dat ik harrie ben ofzo. Ik weet niet wie dat is. Ik kwam trouwens bij je vader terecht toen ik op internet zat met jeugdzorg vanwege vanalles wat ik allemaal meegemakt hebt. En zo nu en dan praat ik met je pa daarover of probeert ie me te helpen.

    Maar waarom is het toevallig dat ik op 27 juni voor het eerst op hyves zat?

    Je maakt me benieuwd. Ik ben hier verder ook niet zo vaak want kan niet altijd achter een computer.
    Nou ik hoor het allemaal wel.
    Groetjes x-jes Iris.

    Bericht aan redactie van hyves, via ‘niet OK’ link, 16 juli 2008
    Dit is een profiel van een zekere Harrie (voor mij een bekend persoon) uit Deventer. Hij is een kwaadwillend persoon. Hier op hyves doet hij zich voor als Iris; een meisje van 14 uit Zwolle dat graag seksueel getint contact heeft met oudere mannen. Hiervoor valt ze mijn vader (profiel: nicodes) lastig via hyves en later ook via skype en sms.

    _______ tot zover deze berichten van mijn dochter__________________________

    Ondertussen stuurde ik ook enige berichten rond aan een kleine kring:

    Nico Mul

    Aan angela                                   details weergeven 14-07-08
    Het idee om Iris te verwijderen had ik ook al. Anderzijds: ik overweeg dit ff juist niet te doen:
    (Ik verwijder jullie krabbel: het zou voor Iris lijken alsof ik haar door heb...! Zij heeft naar aanleiding van jullie mail al haar krabbels verwijderd....

    - Ik verzamel zo info over de werkwijze van de 'onderzoeksjournalist voor Jeugdzorg' Harrie Stein
    - Ik sla alle berichten en dergelijke die ik van Iris krijg op...
    - Ik zal uit mezelf géén contact leggen met die Iris Als jij dat wilt: haar nummer is: 06-47095945

    Je kan altijd ff bellen en zeggen dat je bijvoorbeeld 'Anneke zocht' en dan om het serieus te doen lijken iets van: 'het is toch nummer 06-47095975' (de 4 en de 7 liggen onder elkaar, je kan je toch vergist hebben...???)
    Als je dat zou doen: ik ben benieuwd wie je aan de telefoon krijgt...

    Ik dank jullie voor je medeleven en hulp...

    en deze, met speciale attentie voor de laatste regel in mijn volgende bericht van 14-07-2008:

    Beste mensen,

    Hier de oorspronkelijke hulpvraag met adres en al van 'onderzoeksjournalist inzake Jeugdzorg' Harrie S en zijn partner Jacqueline B.

    Je bent gewaarschuwd!
    Harrie en Jacqueline moesten zo nodig op maandag 23-6 mijn huis doorzoeken enz enz. en wegwezen toen mijn broer (een jurist) op bezoek zou komen...
    Ik ben ooit zelfs bij hen op bezoek geweest voor hun uitgebreide dossiers...
    Als dank word je huis doorsnuffeld, inclusief PC... en als 'troost' zoekt de 14 jarige 'Iris van den Broek' Toevallig ook vrienden met 'Open en bloot rechtszaak tegen Jeugdzorg' en ook vrienden met al mijn vrienden bij Hyves...op je dak gestuurd...ze wil graag sex met iemand als haar vader...vond sex met haar vader best lekker.....(tot haar 12e zei ze in chatberichten....)

    Nico

    (Ik speel het spel even mee, de volgende laat zich raden: dat is écht justitie, ik pik dit niet!!

    enige reacties:

    angela

    Aan mij                           details weergeven   14-07-08

    Is goed, wil je alleen beschermen, ik weet dat je een goed hart hebt nico,
    kijk je uit?

    Mijn reactie daarop:

    Ik kijk zeer goed uit: ik ga vandaag vragen (met een beetje bluf) waarom ze skyped (ze is nu, om 7.00 u al on line, terwijl ze maar weinig mag computeren van haar moeder...vreemd..gister middag ook al minstens 6 uur...) vanuit een IP adres uit Deventer. Ik ga haar ook vragen (ik vroeg al aan haar of ze iets met jeugdzorg van doen had, maar dat ontkende ze!)...waarom ze vrienden is met 'open en bloot, rechtszaak tegen jeugdzorg' en ze was zelfs een van de eerste vrienden....van die club...

    Ook ga ik vertellen dat ze kennelijk verblijft op Groenewold in Deventer..(daar woont die Harrie Stein...!)

    Nico

    en weer die van Angela:
    angela

    Aan mij                            details weergeven   15-07-08

    Laat je niet beetpakken he? Mijn berichten heeft ze inderdaad verwijderd.
    Waarom doet zij / hij dit nou? wat is er loos? Ik heb gister nog op het forum
    met @nti-bjz gemaild, victoria. Ik heb het niet over jou gehad maar liesbeth belde me
    met het verhaal dat ze haar kind kwijt is bla bla bla..

    Kijk aub uit, die harrie heeft liesbeth gemaild dat hij niets maar dan ook niets meer
    te maken wil hebben met liesbeth, terwijl liesbeth de filmpjes deed voor harrie??
    Ik denk zelfs dat zijn dochter niet eens bestaat.dat hij alleen maar geilt op aandacht
    van de media, hij staat ook op hyves en hij laat mij al vanaf het begin niet door.
    Omdat ik hem misschien al dat hij weet dat ik hem door heb, omdat ik hem destijds iets heb
    gevraagd waar hij nogal boos om werd, dan praat ik over 8 maanden geleden nico.


    Het moge duidelijk zijn: na het eerste chatcontact en de acties daarop van zowel mijn dochter, Angela en mij was vastgesteld dat het een heel FAKE verhaal zou worden, waar ik de keuze maakte daar aan mee te doen, alhoewel ook voorspeld was dat er een hoop ellende van zou komen. Ik had daartegenover gesteld dat ik per sé wilde weten wie mij aan het faken was: een zekere Harry S, Peter R. de Vries of Alberto Stegeman. Harry viel af door de gewoonweg domheid van de berichten: daar zag ik hem niet voor aan!

    De confrontatie op 3-9-2008

    Als eerste ziet men dat de beelden in strijd zijn met het woord van AS: ik zou in mijn camper zitten te wachten, terwijl op een gegeven moment de camper links staat en ik van rechts kwam aanlopen. Waar kwam ik vandaan? Vanuit de bibliotheek AA-landen Zwolle, ik was gebeld om naar mijn camper te komen! A.S. Liet voor de kijkcijfers uiteraard, een en ander weg: toen ik hem zei dat ik nergens ben in gegaan op zijn seksvoorstellen 'dan heeft u er goed over nagedacht'... Weglaten dus. Ook werd weggelaten dat ik hém uitnodigde om in de camper te komen kijken. Dat weigerde hij, omdat anders in beeld kwam dat er NIETS wees op enige seksuele bedoeling: er was maar een kleine ruimte, 'dinette', met op tafel een schrijfblok en pen. Een bed was alleen boven, bereikbaar via een eng trapje en een ruimte van ca. 50 cm. Hoogte.....Uiteraard weglaten dit en de illusie scheppen dat ik seksuele bedoelingen had....

    Alberto dreigde met 'al zijn bewijzen' dat ik fout bezig was... er ontbrak echter iets: de POLITIE.... Normaal doet Stegeman aangifte of dwingt zijn slachtoffers om naar de politie te gaan...... Er is tot op heden (4-1-2019) geen enkele aangifte tegen mij gedaan!!


    De uitzending

    Deze was nu exact 10 jaar geleden en gewoonweg schokkend. Er werd een beeld van mij geschetst dat als volgt begon:


    'In deze uitzending een hulpverlener die zich voordoet als een nobel man, maar er IN WERKELIJKHEID schandalige praktijken op na houdt.' 

    Ondertussen liet Stegeman zien hoe je binnen 1 minuut aan mijn naam, adres en telefoonnummers kon komen.

    De werkelijkheid: ik was van hulpverlener aan ouders kinderhulpverlener geworden. Ik zou kinderen lokken in mijn camper om daar 'naakt intake consulten' te doen... Ik zou alles in het werk stellen om sexueel om te gaan met kinderen ….. Het bewijs was zijn FAKE zoals hier boven geschetst met een niet bestaand meisje! Een echt meisje dat dit beeld van mij zou bevestigen is ook nu nog steeds niet gevonden.

    Ook werd de hoogste baas van Jeugdzorg-Nederland, dhr. Dirk Sprokkenreef er bij gehaald om zijn afschuw over mij te onderstrepen. (let wel: in dat zelfde jaar haalde ik een gedragsdeskundige van BJZ onderuit bij het NVO. De man die de website 'meldpuntjeugdzorg.nl' beheerde werd bedreigd door Stegeman om zijn website het zwijgen op te leggen (daar stonden ook artikelen van mij, vanuit de praktijken van BJZ en ouder-verhalen die jeugdzorg onwelgevallig waren. Na enige jaren kreeg ik, geheel gratis, alle domeinrechten van www.meldpuntjeugdzorg.nl )

    In een mum van tijd verschenen de meest vreselijke bedreigingen aan mijn adres, tientallen dreig-telefoontjes. De terreur was verschrikkelijk en die gaat tot op de dag van vandaag door. Ook verschenen er aardiger berichten zoals deze 2 hier onder:

    Tja, weet niet wat ik van dit alles moet vinden. Die gast heeft een typische pedo-kop, maar Alberto Stegeman kennende moet ik er toch vraagtekens bij zetten. Hij is heel goed in het opblazen van dingen. En als het echt zo is dat Stegeman passages heeft weggelaten voor kijkcijfers dan is hij zeer fout bezig. Niet alleen omdat een (wellicht) pedo vrijuit kan gaan, maar ook in het geval die man niet pedo zou zijn iemand sociaal helemaal kapot maakt (voor zover hij dat al niet was met maar 5 vriendjes op z'n hyves).
    Als ik het verhaal van die Nico moet geloven begon Stegeman na een uur al met seksuele avances te maken. Dit is uitlokking en dat is volgens Nederlandse wet VERBOTEN. Vind het behoorlijk kwalijk als Stegeman daadwerkelijk dit soort tactieken gebruikt voor zijn kijkcijfertjes. Maar ach, tot nu toe heb ik wel de indruk gekregen dat Nico een vuile pedeaux is, zij het wel met enige twijfels in het achterhoofd (Stegeman kennende).

    Zeker_Niet_Links | 05-01-09 | 15:43

    Bemoedigend bericht op 'Geen stijl.nl' !

    Twansel75 | 06-01-09 | 19:22
    @Twansel75 | 06-01-09 | 19:20
    Ik doe maar wat analyse op basis van hetgeen openbaar is. Ik hoef niet per sé gelijk te hebben, maar
    de kans dat ik het bij het rechte eind heb is ook aanwezig. Ben geen jurist, maar als oud-
    opsporingsambtenaar heb ik wel veel met deze juridische bijltjes gehakt in het verleden. Denk dat
    het absoluut voorstelbaar is dat hij door het handelen van Alberto Stegeman en zijn redactie ermee
    weg kan komen. En dat is dus de kern van mijn bezwaar tegen dit soort journalistiek, want als
    maatschappij schieten we er in mijn ogen geen reedt mee op. Zeker als er niemand aangifte heeft
    gedaan, want dan is het sowieso uitgesloten dat hij wordt veroordeeld en is de kans levensgroot dat degene die hem schandpalen wel een veroordeling krijgen en tot rectificatie en
    schadevergoeding gedwongen worden. Per saldo zijn er dan alleen maar verliezers, op de Mul
    na.
    Zie bijvoorbeeld de zaak van Maurice de Hond tegen de 'klusjesman'. De Hond is uiteindelijk
    wegens smaadschrift veroordeeld.

    -edit | 06-01-09 | 19:32
    (N.M.: Deze man heeft gelijk gekregen: niemand deed enige aangifte tegen mij en diverse mensen hebben na rechtszaken véél geld aan mij moeten betalen!)

    Op het toenmalige SBS-forum verscheen een reactie van een voor mij volledig onbekende (hij of zij schreef anoniem). Hier onder het bericht:

    Beste mensen

    Jullie oordelen als een kip zonder kop, ik ken Nico persoonlijk en ken zijn kant van het verhaal, datgene wat jullie in deze documentaire zagen waren puur leugens en laster, zo gemonteerd dat het lijkt alsof hij ergens schuldig aan zou zijn, maar in werkelijkheid is dat niet het geval, het is allemaal zodanig in elkaar gezet en gemonteerd dat het heel wat lijkt maar dat is niet zo.
    Het was wel een mooi voorbeeld van lasterlijke riooljournalistiek. Het is een complot van Jeugdzorg met als doel om een van de mensen die ouders proberen te helpen tegen het onrecht wat ouders en kinderen dagelijks wordt aangedaan (door deze puur criminele Nazi-organisatie) monddood te maken.
    In de docu van SBS6-Undercover wordt gesuggereerd dat Nico Mul een pedofiel is, terwijl daar geen enkele aanleiding voor is, maar zo wordt hij publiekelijk neergezet terwijl daar geen enkel bewijs voor is.

    Het feit dat hij op de avances van één 14-jarig meisje, ‘Iris’, lijkt in te gaan, dat hem al maandenlang via msn en scype achtervolgde met oneerbare voorstellen, wil nog niet zeggen dat iemand pedofiel is, een 14-jarig meisje, die iemand al maandenlang bestookt met sexuele toespelingen is géén kind, een kind is iemand in de leeftijd van vóór de geslachtsrijpheid, dat is iemand die zelf geen sex wil; maar deze ‘Iris’ [die bestond niet en werd gespeeld door Stegeman en andere criminelen] had Nico al maandenlang ZELF met sexueel getinte voorstellen ed. belaagd, en hij heeft het spel meegespeeld om degene te kunnen ontmaskeren die er achter zat, maar hij was zo naïef om te geloven dat je iets kunt uitrichten tegen een dergelijke criminele organisatie als sbs6, in plaats daarvan hebben ze hem ‘ontmaskerd’ als ‘pedofiel’, wat hij helemaal niet is!

    Alles wat verder door de presentator gezegd is is gelogen, en alles wat Nico heeft gezegd wat ze niet tegen hem kunnen gebruiken hebben ze er uit gelaten.
    Zo gaat dat in de journalistiek.

    Het is dus duidelijk een geval van boosaardige uitlokking en laster aan een goedaardige, integere, maar sociaal onhandige en naïeve man, die soms in bepaalde situaties wel eens te eerlijk zijn ideeën en gevoelens over bepaalde intieme zaken heeft geventileerd, ook uit hoofde van het spel dat hij meespeelde.Meer niet.
    En half Nederland wisselt tegenwoordig via de webcam vieze praatjes met elkaar uit en laat elkaar blote lichaamsdelen zien, dus ik zou zo zeggen aan iedereen die aanstoot neemt aan Nico’s vrijmoedige gesprekken, die puur privé waren, en waarbij hij zich onbespied waande, en die bovendien tot doel hadden om de persoon die er achter zat te ontmaskeren:

    HIJ DIE ZONDER ZONDE IS, WERPE DE EERSTE STEEN!!!!

    Jullie zijn allemaal een stelletje verschrikkelijke huichelaars! Wie de naald uit andermans oog wil halen moet eerst eens de balk uit zijn eigen oog halen!!!!
    De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet!

    Dus ik zou zo zeggen: Stop met iedere 10 minuten een doodsbedreiging via email en telefoon naar Nico te sturen, dat verdient deze goede man niet!

    Hij is totaal niet in kinderen geïnteresseerd, hij heeft altijd alleen maar de ouders geholpen, kortom, alles wat jullie via die documentaire zagen waren pure leugens en laster!!!

    Dus ik zou zo zeggen: Laat de goede man met rust, hij is een edelmoedig mens die belangeloos talloze ouders die in een ongelijke strijd met de misdadige organisatie jeugdzorg verwikkeld waren heeft geholpen om hun weggeroofde kinderen terug te krijgen, vandaar dat Jeugdzorg hem wilde ‘aanpakken’ want aan kinderroof (uithuisplaatsingen ed.) valt grof geld te verdienen.

    OORDEELT NIET OF GIJ ZULT GEOORDEELD WORDEN!!!

    ------------------------------- tot zover het aangehaalde bericht ------------------------

    Direct na de rapportage begon de terreur richting mij met dreigtelefoontjes en mijn dochter eveneens: zij werd benaderd in de zin van 'het arme kind met zo'n pedofiel als vader' en werd ook vreemd aangekeken en genegeerd in het dorp waar ze grotendeeld opgroeide (tot haar 14e bij moeder, daarna bij mij) omdat ze haar vader zo steunde... (Let wel: uit het eerdere moge duidelijk geworden zijn dat mijn dochter uitstekend op de hoogte was van de fake en wist dat ik het meespeelde om te weten wie mij benaderde en als pedo wilde neerzetten....

    Procedures, politie, justitie en rechtszaken

    Het begon met politie, niet zoals een dubieuze website meende te weten dat ik zou zijn opgepakt en in de politiecel gezet, dit was gewoonweg lariekoek, maar het feit dat ik begon met diverse aangiften tegen op de 1e plaats Alberto Stegeman en tevens tegen de lasteraars op internet. Ik heb van mijn ca. 8 aangiften nimmer iets vernomen van justitie, ondanks alle aangeleverde digitale bewijs en niet te vergeten de mooie beloften van politiemensen....

    Vervolgens kwam mijn klacht bij de Raad voor de Journalistiek.

    Stegeman verweerde zich met onderandere dat hij het zo schokkend vond dat ik zo normaal doe over naaktheid. Ik vraag me hier af wat Stegeman vindt van de advocaat Spong (openlijk naturist) en de stelling 'Beschaving vraagt geen kleding, ongekleed gaan vraagt beschaving! (afkomstig van een pater-naturist!) en van sauna's, Flevonatuur (openbare naturistencamping, Zeewolde) en naaktstranden en niet te vergeten de schokkende huis-naturist bij mooi weer.... Schokkend toch? Ook betoogde hij het maatschappelijk nut van zijn 'rapportage' waarbij hij echter geen enkele bron of bewijs onthulde. Zijn bronnen zijn geheim... (zie het eerdere bericht van JK hier boven, die zijn tip aan Stegeman overal publiceerde!)

    Uiteraard liet Jeugdzorg zich niet onberoerd: BJZ- Haaglanden (waarvan ik die gedragsdeskundige had aangeklaagd) schakelde een advocaat van het Bureau landsadvocaten in om een poging te wagen om mijn artsentitel te ontnemen via een klacht bij de Inspectie Volksgezondheid. Ik mocht komen bij de inspecteur. Een eenvoudig overleggen van mijn bewijsstukken van fake, mijn e-mail van 14-7-2008 met de regel er onder 'Ik speel dit even mee, anders wordt het echt justitie' overtuigde de inspecteur. Niets aan de hand dus, ik behield gewoon mijn BIG-registratie. (Sinds 1-1-2018 heb ik die niet meer wegens ontbreken verzoek her-registratie, evenzo met 18.000 andere basisartsen)

    De rechtszaken

    Als eerste werden de grootste lasteraars aangeklaagd, met als no. 1 de tipgever van AS, JK. De rechter was
    volkomen duidelijk, zie hier het vonnis van 18-06-2010, hier onder enige belangrijke citaten uit die uitspraak LJN BM8242

    “4.6. Uitgangspunt hierbij is dat de vorderingen van [eiser] in beginsel een beperking inhouden van het in artikel 10 lid 1 van het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM) neergelegde grondrecht van [gedaagde] op vrijheid van meningsuiting. Een dergelijk recht kan slechts worden beperkt indien dit bij de wet is voorzien en noodzakelijk is in een democratische samenleving, bijvoorbeeld ter bescherming van de goede naam en de rechten van anderen (artikel 10 lid 2 EVRM). Van een beperking die bij de wet is voorzien is sprake, wanneer de uitlatingen op de website van [gedaagde] onrechtmatig zijn in de zin van artikel 6:162 BW. Voor het antwoord op de vraag welk recht - het recht op vrije meningsuiting of het recht op bescherming van eer of goede naam - in dit geval zwaarder weegt, moeten de wederzijdse belangen worden afgewogen. Het belang van [gedaagde] is dat hij zich in het openbaar kritisch, informerend, opiniërend en waarschuwend moet kunnen uitlaten over misstanden die de samenleving raken. Het belang van [eiser] is erin gelegen dat zijn persoon niet lichtvaardig wordt blootgesteld aan verdachtmakingen en/of voor hem ongewenste publiciteit omtrent zijn privé-gegevens en privé-situatie. Welk van deze belangen, die in beginsel gelijkwaardig zijn, de doorslag behoort te geven, hangt af van de omstandigheden van het geval. Ten slotte spelen nog een rol de vraag of de beweringen die worden gedaan op waarheid berusten en de manier waarop die beweringen worden gedaan.

    4.7. Door de televisie-uitzending van [datum] - die de voorzieningenrechter ter zitting van 4 juni 2010 met toelating van bepaalde personen heeft bekeken - is in het openbaar aandacht besteed aan een mogelijke misstand die de samenleving raakt, namelijk dat er in Nederland hulpverleners via internet (gratis) zorg aanbieden aan ouders en kinderen met problemen, zonder dat hun werk op enigerlei wijze wordt gecontroleerd. Op grond van de televisie-uitzending zou ook [eiser] tot dergelijke hulpverleners kunnen worden gerekend. Het is op zichzelf niet ongeoorloofd dat daarnaast op een particuliere website (www.dimitri.nu) aandacht wordt gevraagd voor een dergelijke misstand. Het gaat echter te ver om steeds opnieuw dezelfde feiten zoals die in de televisie-uitzending zijn gepresenteerd op de website te plaatsen en daaraan telkens de conclusie te verbinden dat [eiser] dus een pedofiel is én de suggestie te wekken dat [eiser] behalve dit incident ( de FAKE dus, N.M.)zich ook meer structureel bezighoudt met pedofiele praktijken en kinderporno, zonder dat daarvoor enige feitelijke grond wordt aangevoerd waaruit dit zou blijken. Ook in dit kort geding is, afgezien van wat er in de televisie-uitzending is gebeurd, verder op geen enkele wijze gebleken dat zulke praktijken aan [eiser] zijn toe te schrijven. Daarentegen is voorshands wél komen vast te staan dat [eiser] nooit strafrechtelijk is veroordeeld ter zake van enig misdrijf tegen de zeden en dat er thans ook geen enkel strafrechtelijk onderzoek tegen hem loopt. Evenmin is gebleken van tegen [eiser] gerichte aangiftes van mogelijke slachtoffers.
    (vet en markering door N.M.)

    Het moge de attente lezer zijn opgevallen dat de rechter in dit vonnis korte mette maakt met het waarheidsgehalte van de rapportage van AS, sterker nog, hij stelt dat het geen enkel bewijs vormt voor een structurele manier van doen van mijn zijde of enig bewijs van pedofilie.

    Uiteindelijk heeft de tipgever een zeer groot bedrag aan mij kunnen afrekenen.

    Even later volgde een zelfde soort procedure door de compagnon van JK, die zichzelf 'Kinderombudsman' noemde. Zie de uitspraak LJN BP5117 Ook hij moet een fors bedrag afrekenen, de deurwaarder volgt hem nog steeds.

    De procedures tegen A.S. verliepen minder gunstig: hij betoogde dat zijn 'rapportage'niet tegen mij bedoeld was, maar tegen internethulpverleners in het algemeen en het gevaar daarvan. (Waarom moest hij dan laten zien hoe je snel aan mijn naam en adresgegevens zou kunnen komen, welk advies ook door velen gevolgd werd?) Ook stelde hij, overigens correct, dat hij me nimmer pedofiel noemde. Er was één zitting bij de rechtbank Amsterdam, geen gelegenheid tot pleidooi, geen getuigenverhoor, ondanks mijn verzoek daartoe en bij het Hof was er ook al niets: het Hof Amsterdam oordeelde zonder enige zitting. Stegeman is succesvol geweest... AS noemde mij weliswaar geen pedofiel, maar wat hij deed is mijns inziens erger: hij schiep de illusie alsof ik misbruik zou maken van hulpzoekende kinderen tot eigen seksueel genoegen. Onzin: ik heb bewust dit meegespeeld om te weten WIE mij aan het faken was, niets meer en niets minder. Bovendien, blijkt uit de chatberichten en bevestigde AS mondeling, dat ik nimmer ben ingegaan op de aangeboden seksuele toespelingen als 'wilde seks' en 'trio met haar vader' of zo,.. Er is trouwens niemand die dat onzinnige beeld van AS heeft bevestigd, niet voor zijn rapportage en niet erna....

    De vrouw waarmee dit verhaal begon, die ik 26-6-2008 mijn huis uitzette wegens haar lasterlijke onzin-beweringen schreef mij 2x de volgende 2 berichten:

    'Nogmaals ik zweer op mijn moeder's graf ; ik heb nog nooit Alberto Stegeman benadert.
    Graag wil ik met u weer goed maken want u bent en blijft een goed persoon.
    Ik had naar jou broer toen moeten luisteren en jou!!!!
    Het spijt me verschrikkelijk dat het zo afliep.

    Graag een antwoord Nico
    ----------- einde bericht ----------------

    En in een tweede bericht 25-7-2010:

    Ik wacht u response af en we houden contact
    ik zal er alles aan doen om u naam te zuiveren.
    ++++++++++++  einde bericht -------------
    (Let wel: hiermee verviel de bron van de bron van AS!)

    Vervolgens heeft ze nog tot 2x toe gesmeekt of ze bij mij mocht komen wonen, met als argumenten 'jij bent de enige die me altijd heeft bijgestaan' en 'ík heb nu niets meer'... Ik ben hard geweest en tot twee maal toe haar duidelijk laten weten mij nooit meer te bellen of anderszins te benaderen. Na 2012 heb ik nooit meer wat van haar vernomen.

    Positieve aspecten

    Door alle negativiteit op internet ben ik artikelen gaan schrijven, heb een document samengesteld met de titel 'Nico Mul's link' en dit via dropbox op vele websites gepubliceerd. Hier hebben vele van kunnen profiteren. In hoofdstuk 10 stond het hele 'Stegeman verhaal', inclusief alle rechtszaken. (Dropbox heeft deze publieke functie beëindigd, daardoor is dit document niet langer algemeen beschikbaar. Op verzoek stuur ik het toe.)

    Ik kreeg meer cliënten dan ooit tevoren. Grappig was de man die zei:'u moeten ze hebben op internet, u moet dus wel lastig zijn voor BJZ...'....Ik heb de man in kwestie van BJZ af geholpen en zijn kinderen zijn alle 3 goed terecht gekomen!

    Verdere terreur

    De terreur aan mijn adres ging echter door en door. Mijn buren (met uitzondering van de 7 dichtstbijzijnde) groeten niet meer, ben ik aan het werk aan een auto of zo, dan wordt er gewoonweg 'pedofiel' geroepen, kinderen roepen mij van alles toe zoals 'jij bent een vieze kinderlokker'en 'heb jij kindjes vermoord?' (kind ca. 8 jaar...), voor kinderpostzegels word ik structureel overgeslagen, in het winkelcentrum Donderberg wordt het luidkeels geschreeuwd door bepaalde niet voor rede vatbare, mijns inziens matig begaafde, personen. De politie is er uiteindelijk bij betrokken geweest in 2012 en recentelijk op 2-1-2019, mijn 'nieuwjaarsboodschap'...

    Ook jeugdzorg / BJZ liet van zich horen: mijn cliënten werden bedreigd door BJZ wegens 'contact met gevaarlijke pedofiel' en in Limburg werd ook via gezinsvoogden voor mij gewaarschuwd en wat later bleek, in opdracht van de jurist van BJZ.... Ik dacht ooit dat juristen wel beter zouden weten, maar als het te pas komt in de 'Tirannie van Jeugdzorg' (zie proefschrift R. Clarys) dan mag je rustig liegen en ouder-ondersteuners valselijk beschuldigen. Eveneens werd enkele keren een poging gewaagd om mij als gemachtigde van ouders in rechtszaken te weren. Alle pogingen van BJZ zijn in deze mislukt: ze konden geen enkel bewijs aanvoeren! Ook is dit handelen van BJZ illustratief voor hun sector: ouders moeten vooral monddood gemaakt worden en geen verweer bieden!

    Uiteindelijk, oktober 2017, presteert een Tweede Kamerlid, Nine kooiman (SP) het wederom (eerder, ca. 2012, stuurde ze deze waarschuwing: "Boze ouders op jeugzorg, voordat u met "hulpverlener" dr. Nico Mul in zee gaat, eerst even goed googlen. Kleine moeite. #jeugdzorg")   om rond te twitteren dat men moet wegblijven bij mij wegens kindermisbruik....en dit tot 3x toe... Ik heb haar voor de rechter gedaagd, en die was duidelijk op 19-12-2018.... Ze moet op haar Twitter-account een vastgemaakte tweet plaatsen voor de duur van 1 jaar op straffe van een dwangsom van 250 € / dag + mij een onkostenvergoeding en smartengeld betalen. Ik ben benieuwd.

    Ik noem de naam Nine Kooiman hier voluit om meerdere redenen: ze deed haar uitlatingen over mij openbaar, als toen nog Tweede Kamerlid (publieke functie dus!), de rechtszaak tegen haar was openbaar en eveneens het vonnis.  De rechter veroordeelde haar tot deze ratificatie op HAAR twitter-account.


    Mw. Kooiman blijkt zeer creatief en 'slim bezig' te zijn door de volgende actie:
    Ze wijzigt de naam van haar account, verwijderd alles wat zou duiden op haar functie als politie-secretaris en ex BJZ-medewerkster ex-TweedeKamerlid  en SP-lid, blokkeert diverse volgers (mij ook) en plaatst inderdaad een rectificatie. (De tekst die de rechter oplegde was te groot voor Twitter!)
    Hier haar account:


    Ik heb mijn twijfels of een en ander zo de bedoeling was van die rechter....

    Als bijkomstigheden moet zeker genoemd worden:
    - Adressen van Air B&B zijn mij geweigerd
    - Bij vrijwilligerswerk word ik uitgesloten
    - Augustus 2017 meldde ik me aan als 'Burgerhulpverlener', daar bleek een arts ook een reanimatie-certificaat / EHBO diploma voor te moeten halen. Ik deed zo. 29-11-2018 moest ik bij het bestuur komen: bij evenementen zijn ook kinderen, u mag geen EHBO verlenen. Eveneens vond men dat ik geen herhalingslessen meer zou mogen volgen wegens de 'berichten op internet'. Dit zou de EHBO (Heel) schade doen.... Ik mag dus wél optreden als arts, maar niet als EHBO-er en AED – burgerhulpverlener.... Hier is het laatste woord nog niet over gezegd. Ik hoop dat het in redelijkheid kan aflopen, anders rest mij niets anders dan, wederom, de gang naar de rechter. Dat laatste zou ik zeer betreuren, omdat ik vrees dat door de advocaatskosten dit het einde van een EHBO-vereniging zou kunnen worden. (een procedure kost al gauw zo'n 5000 € aan advocaat / griffierecht)

    Conclusie

    - Er was nooit of te nimmer een 'meisje van Stegeman'. 
    - NIEMAND heeft het beeld van Stegeman kunnen bevestigen. 
    - Rechters hebben de vloer aangeveegd met de rapportage, in die zin dat ze niets bewijzen. 
    - Lasteraars zijn veroordeeld en, sommigen, gaan nog steeds door. 
    - Ondertussen wordt mijn leven dagelijks verziekt door het fantasieverhaal van Stegeman en  dat al 10 jaar lang....
    - Er is geen enkele aangifte tegen mij gedaan, geen enkele veroordeling van mij.
    - AS heeft zijn lol gehad: een spraakmakende rapportage van een geheel FAKE-verhaal. 

    Resultaat: 10 jaar juridische procedures 10 jaar sociale en maatschappelijke uitsluiting voor iemand die zich meer dan 20 jaar gratis heeft ingezet om ouders te ondersteunen in hun vaak wanhoopsstrijd om weer hun kinderen terug te krijgen van de organisaties die kennelijk het doel hebben kinderen als een soort handelswaar te gebruiken ten voordele van hun eigen werkgelegenheid, inkomsten enz...

    Kortom: Alberto, waar blijft uw excuus?
    Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn dochter. Schaamteloos betrok u haar in uw vieze spel om mij als kindermisbruiker neer te zetten en omwille van de glorie van uw kijkcijfers. Wat denkt u dat dit haar deed de afgelopen 10 jaar? (Uiteraard heb ik alle goeds voor haar willen doen: en haar overal moreel en materieel gesteund. Dank zij de verbeurde dwangsommen kwamen er 2 auto's bij en reed mijn dochter jarenlang auto op mijn kosten!)

    U komt toch zo op voor sociale misstanden, wees nu eens een echte kerel en biedt uw excuus aan en doe dat dan ook eens in het openbaar!  Wanneer gaat u eens ouders helpen om hun kinderen te bevrijden van de jeugdzorg-terreur en een einde maken aan de eindeloze reeks uit huis plaatsingen (hoogste van de wereld, 100 x zo hoog als België bijvoorbeeld!)? Wie bevestigt uw 'werkelijkheid' over mij, waarmee u zo hoog van de toren blies? U komt toch zo goed op de bres?  Voor wie eigenlijk?

    Evenzo SBS-6: wanneer krijg ik mijn weerwoord en uw openbaar excuus?

    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis' esse delendam (naar Cato Maior)

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p.

    meldpuntjeugdzorg@gmail.com








    De kinderjacht van VT: nieuwe 'heksenjacht'?

    $
    0
    0
    Heksenjacht, een stukje geschiedenis

    Hier nu even geen volledig exposé over de vervolging van 'heksen' tussen ca. 1450 en 1750, maar slechts een paar korten citaten uit het artikel op Wikipedia.

    Citaat 1:
    De meeste heksenbekenden alle beschuldigingen omdat ze gemarteldwerden. Velen stierven al tijdens de marteling. Als ze zich na de bekentenis ook nog bekeerden, werden ze gewurgd voordat ze verbrand werden en zouden ze nog in de hemel kunnen komen.

    Citaat 2
    Na 1590 werden de heksen er door de hogere klasse ook nog van beschuldigd vrijwillig geslachtsgemeenschapmet de duivel te hebben gehad tijdens de heksensabbatten. Daarbij werden de heksen gedwongen om de namen van andere deelnemers aan die sabbatten te noemen. Daardoor ontstonden er op grote schaal procesreeksen en massaprocessen. Ook kinderen, mannen, geestelijken en hoogwaardigheidsbekleders kwamen daarbij op de brandstapel.

    Citaat 3
    Rond 1660 kwam het tot een grote mentaliteitsverandering bij de elite. Men werd sceptisch en verwierp het concept van onstoffelijke wezens. Hierdoor liet de elite zijn ideeën over duivelspacten heksensabbat varen. Rechtersbegonnen heksenprocessen tegen te werken en de wetgeving werd zodanig aangepast dat heksenprocessen steeds minder tot een veroordeling leidden.

    Kort samengevat: onschuldigen werden gedwongen door middel van de meest vreselijke martelingen om schuld te bekennen aan hekserij. Toen de vrouwen van de elite op de brandstapel belandden kwam de elite tot andere inzichten en werden in eerste instantie door rechters de heksenprocessen gedwarsboomd, daarna werd er vanaf ca. 1730 geen enkel heks meer gevonden.... de 'elite' had een mentaliteitsverandering ondergaan.

    De vergelijking met 'Veilig Thuis' en andere zogenaamde jeugdzorginstanties

    Door middel van allerlei verzonnen ziekten wordt er jacht gemaakt op kinderen. Ik noem even, over de afgelopen 20 jaar: ca. 1994-1999 moest er ADHD gevonden worden, de Stichting Balans gaf daar voorlichting over. Deze stichting was zelfs van mening dat in Nederland 30 % van alle schoolkinderen ADHD zou moeten hebben en aan de Ritalin gaan. Het effect is bekend: verslavend, voortijdig dementeren, afvlakken van emoties enz. Zie het boek van de ziekenhuis-apotheker F. Haesbroek: 'ADHD-medicatie: medische megablunder'. 

    Een klein citaat: Dit is het eerste boek dat eens niet handelt over alle mythen rondom ADHD, maar dat het werkingsmechanisme van de gebruikte medicatie gegrond aantoont en uitlegt. De actieve stof in Ritalin en Concerta, is een cocaïneproduct waarvan de amfetaminewerking psychotisch maakt. Het chronisch dwangmatig psychotisch maken heeft in veel gevallen tot gevolg dat corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moet behandeld worden of dat zelfs psychiatrisch moet opgenomen worden.

    Rondom de jaren 1999-2005 waren de 'borderline-moeders' heel populair bij de jeugdzorg-industrie. Je roept die kreet maar als BJZ en je hebt redenen tot uit huis plaatsing van kinderen. Daarna kwamen allerlei, al dan niet verzonnen, 'zorgen om de kinderen', 'niet leerbare moeders', argumenten als 'moeder heeft weinig geld' als er maar uit huis geplaatst kan worden.

    In de jaren 2005-2015 waren, afgezien van de steeds doorsluipende ADHD, ook vooral de 'autisme spectrum stoornissen' als ASS en Asperger zeer populair in jeugdzorgland.

    Rondom 2016 kwam uit het niets de 'PCF', een 'ziektebeeld' dat gekoppeld is aan 'Münchhausen by proxy', een ernstig psychiatrische stoornis, waarbij de ouder het kind allerlei ziekten toedicht en deze ook bevordert. Volgens ervaren kinderartsen, hoogleraren zelfs, zien zij dit ca. 5x per ca. 25 jaar.... met 8 hoogleraren kindergeneeskunde (8 medische faculteiten) dus ca. 1,5 x per jaar (8x5 / 25). Volgens VT zou dit ziektebeeld 600 x per JAAR moeten voorkomen......Zie hierover mijn artikelenin de reeks 'Oorlog met Veilig Thuis'

    Al de bovenstaande 'ziekten' hadden tot doel om steeds meer kinderen uit huis te plaatsen en vooral ouders te diskwalificeren.

    Omdat dit nog te langzaam ging kwam per 1-7-2014 de 'wet meldcode', met daarin de verplichting voor artsen, leraren, maatschappelijk werkers en andere hulpverleners om 'zorgen' te melden. Willekeurige buren of familie zouden ook meldingen kunnen doen en werden daartoe actief opgeroepen via reclamespots op TV en radio....
    Wat met die meldingen gebeurde wist bijna niemand, behalve de ouders die veelal gewoonweg vals beschuldigd werden dan wel ter verantwoording werden geroepen over de kleinste blauwe plek of wondje bij hun kinderen. Bij ieder bezoek van een kind op de SEH van een ziekenhuis worden ouders bijna automatisch als mishandelaren beschouwd. Het 'top tot teen onderzoek' is sindsdien standaard. (Bij ieder bezoek moet een kind (0-18) geheel ontkleed onderzocht worden, ook al heeft het met de vingers tussen de deur gezeten of de neus gestoten aan een muur......)

    Sinds 1-1-2019 is de wet meldcodeen de bijbehorende protocollen aangescherpt: scholen moeten verplicht een x aantal meldingen per klas doen over 'zorgen' en 'mishandelingen' (door ouders wel te verstaan, niet door pleegouders of jeugdzorg!).
    Bij dat protocol bij de meldcode gaat het overigens bij stap 3 al mis, eigenlijk bij stap 2 al: daar wordt namelijk vastgesteld, zonder enig feitelijk onderzoek, dat ouders hun kinderen mishandelen dan wel verwaarlozen. Zou u, geachte lezer, dan nog in gesprek gaan? De conclusies staan gewoonweg al vast voordat enig gesprek of gedegen onderzoek door een deskundige begint!!!

    Het verdere verloop

    VT heeft geen bevoegdheid tot uit huisplaatsing of ondertoezichtstelling. Wel kunnen zij, via jeugdzorg, adviseren tot drangzorg of projecten als 'samen doen', waarbij uw privacy te grabbel wordt gegooid bij uw buren en familie....
    Weigert u een dergelijke vernedering dan moeten er echt wel zorgmeldingen gedaan bij jeugdzorg (ook wel de CI / gecertificeerde instelling = in feite BJZ) en de Kinderbescherming gedaan worden. De conclusie van hun onderzoek, veelal gespeend van enige 'waarheidsvinding' en voorzien van de nodige onderbuiksgevoelens en indrukken, staat meestal al vast: de beschuldigingen van VT worden gewoonweg overgenomen en eventueel ook nog aangedikt met extra 'zorgen', zoals bijvoorbeeld het risico voor kinderen van 14-16 jaar als ze thuis meehelpen in de huishouding bij de afwas of tafeldekken.....

    De 'WAARheidsvinding'

    De hele jeugdzorgsector schijnt een hekel te hebben aan gewoonweg waarheid. Zo rapporteerde de Nationale Ombudsman december 2013 in het rapport 'Is de zorg gegrond?' dat veelal onderbuikgevoelens en indrukken gepresenteerd werden alsof het feiten waren, de willekeur was gewoonweg volop aanwezig. Mede naar aanleiding van dit rapport kwam er een heel congres over 'waarheidsvinding' bij de Erasmus-Universiteit. Het verslag van deze bijeenkomst wordt angstvallig geheim gehouden en men durfde niets te doen met de kritieken van ouders, er moest een nieuwe ronde bijeenkomsten georganiseerd worden via het LOK (Landelijk Overleg Kliëntenraden) in samenwerking met een organisatie die vanuit VWS en Justitie gesponsord werd. Zie het artikel 'Waarheidsvindingvoor Kinderjatters', het artikel spreekt voor zich. (Ikzelf was één van die 31 ouders die bij die bijeenkomsten hun zegje mochten doen, het verslag van die bijeenkomst werd ronduit vervalst door de begeleiders.) Zelf hebben de andere ouder en ik een eigen verslag gemaakt, dit werd naar de prullenbak verwezen, er moest wederom een nieuwe ronde bijeenkomsten komen met andere ouders, die 'verkozen' werden door de organisatoren zelf, ouders die niet al te kritisch zijn.... Ikzelf heb nimmer iets gehoord. Dit terwijl mijn opvatting heel kort en duidelijk is: gewoon eens 'ophouden met LIEGEN en alleen in de dossiers zaken die aantoonbaar JUIST zijn'. Deze opvatting schijnt Grieks of Latijn dan wel Sanskriet te zijn: bijna niemand begrijpt dit....
    Het beeld van de willekeur van de gewoonweg leugenindustrie wordt zonder omhaal bevestigt door een jeugdzorg-directeur: René Meuwissen van JZ-N.Br.. Zie het artikel 'Positie van jeugdzorgbestuurder totaal onhoudbaar'
    Toch even enige duidelijk citaten:
    'Om zijn eigen positie te beschermen is alles geoorloofd. Variërend van achterhouden van informatie, het in de doofpot stoppen van onderzoeken, smaad/laster, liegen in de rechtbank, het persoonlijk en in zijn bijzijn toelaten van liegen tegen zijn eigen klachtencommissie en intimideren van cliënten. Intimidatieis al jarenlang zijn handelsmerk'en

    '…..Als bestuurder probeert hij bij dossiers buiten beeld te blijven om zo te voorkomen dat hij verantwoordelijk, lees aansprakelijk, gesteld kan worden voor de handelingen van zijn pionnen op de werkvloer.....'

    En als extraatje:
    '…...En om hun werk goed te doen stelt Meuwissen ruime beleidskaders vast. Kaders waarbij zij de wet mogen overtreden. Maar de verantwoordelijkheid die ze krijgen is slechts een afleidingsmanoeuvre om zo zelf buiten schootsveld te blijven....'.

    Na dit extraatje nog de klap op de vuurpijl voor deze jeugdzorg-bestuurder:
    '….daaronder een keur aan JZW-ers die, vaak uit angst voor hun baan en de lange arm van Meuwissen, niet durven af te wijken van zijn beleidskaders. Ondanks de vele, vaak gegronde, klachten en overduidelijke overtredingen van wet- & regelgeving mogen/moeten zij onbelemmerd doorgaan in het mishandelen en beschadigen van kinderen en ouders die toch al kwetsbaar zijn. Op geen enkel moment is er enige zelfreflectie en wordt er nimmer de-escalerend gehandeld....'

    Let wel hier sprak de directeur van JEUGDZORG Noord-Brabant, voorheen heette dit BJZ!!!

    Willekeur spreekt ook uit het beleid aangaande maatregelen als OTS en UHP: waarom wordt er bijvoorbeeld niets gedaan, in 2013, als onze koning met zijn moeder en echtgenote 7 dagen naar de Antillen vertrekt, 3 kinderen alleen achter latend? Niets aan de hand. Als je als gewone ouder een vaste oppas hebt voor 1 dag per week of 2 dagen weg bent heb je al een 'risico-factor' omdat ouders slecht bereikbaar zijn als een kind een ongelukje krijgt. Bij koninklijke kinderen is het genoeg als 'papa /mama over 24 uur bij je is als je een ongeluk krijgt of ziek wordt..... Mijn zorgmeldingover deze situatie is direct de prullenbak in gegaan!

    Een verdere illustratie is de recente actie van een kind van 15, wiens ouder burgemeesteris van een grote stad. Dit schreef De Telegraaf hier over op 14-8-2019. Zou die burgemeester ook een O&K adviseur, SAVE-werker of buurtregiseur aan de keukentafel krijgen? Moeten zijn ouders ook komen voor de gesprekken met VT al dan niet aan de keukentafel? Moet er niet een onderzoek komen naar de opvoedvaardigheden alsmede de veiligheid van het kind in de thuissituatie? Wordt dit kind ook UHP? Zijn er ook zorgen over de thuissituatie als dit kind komt inbreken en met namaak-wapens rondloopt? Of is dit ook allemaal 'privé zaak'? Uiteraard niet denk ik zo.
    Als de maatregelen die 'normale ouders' ten deel vallen vanuit VT, Jeugdzorg en Kinderbescherming NIET van toepassing zijn voor het gezin van een burgemeester, dan neem ik aan dat er snel een einde komt aan de jeugdzorg-terreur in Nederland: iedereen wordt daar toch gelijk behandeld?

    De rechter

    De gang naar de rechter gaat meestal via de GI dan wel via de Raad voor de Kinderbescherming die een Onder Toezicht Stelling dan wel direct een Uit Huis Plaatsing aanvraagt.
    In het verzoekschrift staan meestal een hele reeks zorgen, zonder enig feitelijk bewijs en vooral de volgende zin:
    'De hulp is in de thuissituatie niet mogelijk' of de zin 'Ouders weigeren de hulp'.

    Meestal zijn deze zinnen pure leugens: er is vaak nimmer enige hulp aangeboden. Soms is er hulp voor kinderen met bepaalde problemen, maar jeugdzorg verbiedt dan wel stopt die hulp die ouders zelf gevonden hebben en gebruiken.

    De eerste van deze zinnen moet in zo'n rapport staan: een rechter mag namelijk alleen en uitsluitend een UHP uitspreken áls de hulp in de thuissituatie niet mogelijk is of redelijkerwijs zal falen.... Dus: gewoonweg een leugentje om financieel gewin voor de jeugdzorgindustrie!

    Na de uitspraak

    'Dank zij' de nieuwe jeugdwet van 1-1-2015 waarbij de jeugdzorg naar de gemeenten ging en verantwoordelijk zijn voor zowel de hulp als de financiering daarvan, betekent een OTS dan wel UHP voor de GI dat de gemeenten vanaf dat moment door moeten blijven betalen zolang de maatregel (OTS of UHP) duurt. Onbeperkte geldstroom richting jeugdzorg dus.

    En de hulp?

    Voor de OTS of UHP staan eer allerlei zorgen die dringend om hulp voor het kind vragen. De praktijk is echter anders: menig ouder zal bevestigen dat, als er al hulp komt, deze pas na een maand of 6 begint, om dan na 1 jaar, bij de verlenging OTS, gesteld wordt dat de 'hulp pas kort begonnen is' , zodat verlenging OTS noodzakelijk is....KASSA dus!

    Bij een UHP wordt het erger: een kind gaat van crisispleeggezin, naar pleeggezin (perspectief zoekend) dan wel perspectief biedend pleeggezin. Bij dat laatste betekent dit dat een kind nimmer terug gaat naar zijn of haar ouders.
    Ook kan het zijn dat een kind in een jeugdzorg-instelling wordt geplaatst dan wel in een 'gezinshuis'. Dat laatste is een 'gewoon' gezin, waarbij een van de ouders een affiniteit heeft met jeugdzorg. Bij deze gezinnen mogen maximaal 4 kinderen 'inhuis geplaatst' worden, ze hebben daarnaast 2 of soms meer pleegkinderen en enige eigen kinderen. Tegen alle richtlijnen van deze gezinshuizen in werken de ouders soms ook nog buiten de deur. Het verschil tussen 'inhuis geplaatst' en 'pleegkind' is louter financieel: voor de eerste krijgt een gezinshuis ca. 40.000 € per jaar per kind, als onkostenvergoeding en loon, omdat het extra-zorg kinderen zouden zijn. Voor de pleegkinderen krijgt men de normale pleegzorgvergoeding van ca. 600 € per maand voor verzorgingskosten + eten. Bij dat laatste komen ook nog toelagen voor bijvoorbeeld nieuwe fiets en schoolspullen enz. Dit vinden pleegouders ook nog maar weinig: zo maakt de Stichting Kinderpostzegels reclame om meer geld te geven aan pleeggezinnen, zodat ze betere voorzieningen (lees woningverbetering!) voor die armlastige pleeggezinnen en arme hulpbehoevende kinderen.

    En de verdere 'HULP' dan?

    Alle zorgen die er voor de UHP waren lijken als sneeuw voor de zon verdwenen... de UHP bleek de 'HULP' te zijn. En de verdere hulp die de wet verplicht aan de GI? Deze hulp betreft '… alles te doen wat noodzakelijk is om de zorgen die geleid hebben tot de maatregel weg te nemen... ', aldus de wet. Treurig: dit gebeurt vrijwel NIET, als het aan de GI ligt dan wel aan een 'gezinshuis' wordt er nimmer een kind terug geplaatst bij de ouders: de geldstroom naar de GI of gezinshuis houdt dan namelijk op.....

    Conclusies

    Dat hele circus van OTS en UHP hangt samen van gewoonweg valse voorlichting aan de rechter en bedrog ten opzichte van ouders en kinderen door de GI en 'jeugdzorg'.
    Het dient slechts één doel: geld richting jeugdzorg-industrie en pleegouders c.q. 'gezinshuisouders'. Het gewoonweg geroofde kind is de bron voor deze industrietak!

    Vragen

    Wanneer gaan ouders en gemeente-ambtenaren dit eens doorzien en stoppen ze de onbeperkte geldstroom, waarom roepen ze de GI niet ter verantwoording met de vraag: WELKE HULP hebben jullie geleverd aan de kinderen en ouders? WAT hebben jullie gedaan om kinderen weer thuis te plaatsen? Welke hulp hebben jullie aan gezinnen aangeboden zodanig dat UHP overbodig zou zijn?

    Voor zover mij bekend heeft geen enkele gemeenteambtenaar die vragen gesteld, de goede niet te na gesproken. (Er is op zijn minst één gemeente die dit wél gevraagd had!)

    Een vraag voor de kinderen in 'jeugdzorg' die ontdaan zijn van hun ouders en familie:
    Realiseren jullie dat je vaak door leugens je gezinsleven met ouders en familie bent kwijt geraakt en je daarmee gewoonweg een stuk van je normale leven kwijt bent? Wanneer komen jullie zelf in protest? Protesteren HELPT!

    Zou er ooit een eind komen aan de HEKSENJACHT op kinderen nu ook kinderen van de koning (mogelijk?) en kinderen van een burgemeester 'slachtoffer' worden van de jeugdzorgterreur, of zijn die vrijgesteld? Hoe rijmt dit zich met art. 1 Grondwet: iedereen wordt toch gelijk behandeld?

    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis' esse delendam (naar Cato Maior)

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p.   
    (meldpuntjeugdzorg@gmail.com)

    Naschrift
    Bij het afsluiten van dit artikel bereikte mij het bericht dat een 73 jarige vrouw de staat aansprakelijk stelt voor het haar aangedane leed door haar kind gewoonweg te roven, wegens het feit dat zij ongetrouwd was. EINDELIJK.... 
    WANNEER gaan de andere ouders waarvan hun kinderen gewoonweg mishandeld (het doorsnijden van familiebanden is ook mishandeling!) en misbruikt zijn (zie het rapport Samson: 'seksueel misbruik is structureel aanwezig binnen de jeugdzorg') onder het mom van 'jeugdzorg' eens de staat aanklagen? Ik wens deze vrouw alle succes en sterkte!!!

    Goede 'jeugdzorg'? WEG er mee!!!

    $
    0
    0
    Vele malen heb ik op deze blog geschreven over de terreur, het falen en het amateurisme van hetgeen 'jeugdzorg' zou zijn. Niet te vergeten de al maar toenemende druk om kinderen UIT huis te plaatsen, tegenwoordig met een nieuw eufemisme IN-huis plaatsingen genoemd, hetgeen het voordeel heeft dat de gezinshuisouders in plaats van ca. 600 euro per maand pleegzorgvergoeding nu 40.000 euro per kind per jaar ontvangen als 'salaris,
    wegens de speciale zorg'! (En de gemeente lees belastingbetalers, maar betalen!)
    Hieronder het verhaal, geschreven door een moeder, die er alles aan gedaan heeft haar zoon te helpen om gelukkig te worden, een opleiding te krijgen en te VRIJWAREN van UIT HUIS PLAATSING! Merk op hoe ook hier werd aangedrongen op UHP, hoe de gemeentelijke 'hulpverleners' de diagnose door deskundigen meteen van tafel veegden, zonder onderzoek en er systematisch niet naar ouders geluisterd werd.... het zal u bekend voorkomen! Deze ouders zochten samen adequate hulp, zeer goed voorbeeld dus en mijn grote waardering voor deze ouders!

    HET GEVECHT TEGEN 'HULP'VERLENERS'

    Om bij het begin te beginnen
    Na een moeizame zwangerschap met een ziekenhuisopname van 3 weken door
    zwangerschapsvergiftiging en groeiachterstand werd uiteindelijk onze zoon door middel van een spoedkeizersnee geboren. Na een periode van een zeer rustige baby begonnen ons met 9 maanden dingen op te vallen die anders waren.

    Naarmate hij ouder werd begonnen er steeds meer dingen op te vallen ….. uiteindelijk werd op 5 jarige leeftijd de diagnose klassiek autisme vastgesteld bij het GGZ. Onze vermoedens werden eindelijk bevestigd. We waren niet gek of overbezorgd.
    We wisten het eigenlijk al en toch krijg je een klap in je gezicht, want wat nu, hoe ziet zijn toekomst eruit!
    Er komen een hoop dingen op je af hoe gaat het verder met zijn opvoeding, gooi alle standaard opvoedmethodes of wat dan ook maar overboord want met een kind dat autisme heeft gaat dat niet werken, en dat hadden we inmiddels al ondervonden.
    Anders denken, verplaatsen in zijn wereld en denkwijze leer je gaande weg. Het houd je als opvoeder ALTIJD scherp en continu oplettend je bent steeds opnieuw opzoek naar wat werkt ,wat heeft hij nodig op dit moment en hoe blijf ik zelf rustig bij boze buien en woedeaanvallen.

    Kortom best pittig daarbij helpen de afkeurende blikken van de medemensen ook niet mee bij zo een woedeaanval op straat.
    In het ergste geval krijg je het nog te horen ook: 'Pak dat kind eens aan.'. 'Als het mijn kind was'. 'Geef hem maar een weekje aan mij.'
    Nadat de diagnose was gesteld werd er een 'rugzakje' aangevraagd op school. Het is daarbij de bedoeling dat het kind met extra ondersteuning op het reguliere onderwijs kan blijven.
    Dat bleek na een jaar niet voldoende en hebben in groep 4 besloten hem naar het speciaal onderwijs te doen cluster 4 voor kinderen met een psychiatrische diagnose. 
    Het ging goed OP SCHOOL maar eenmaal thuis barst de bom weer en was er weer werk aan de winkel! En dat is keihard werken hoor en je moet wel.
    Je probeert alles: structuur en regelmaat, planbord met vaste tijden, duidelijkheid.
    Rekening houdend met zijn autisme, hij kon vroeger heel slecht tegen het wisselen van kleding. Hij werd dan helemaal gek, alles voelt voor hem anders aan of er speldenprikken aan de binnenkant zaten... zo had hij dus 10 dezelfde t-shirtjes in zijn kast.
    Vakanties werden aangepast met zo min mogelijk prikkels om zich heen.
    Ook heb ik boeken over autisme gelezen (Geef me de 5) verhalen gelezen en heel veel informatie opgezocht.
    Ondertussen voel je je meer hulpverlener als moeder.
    Je probeert ervoor te zorgen dat hij zoveel mogelijk mee kan met de andere kinderen Zo heeft hij op judo, jongens-gym en scouting gezeten, maar eindigde altijd in een mislukking, Vervolgens op autivoetbal, maar dat hield hij ook niet vol.
    En ook al gaf ik keer op keer aan bij school hoe het thuis was, ECHT geluisterd werd er niet want het gaat immers goed op school het is een harde werker!!
    Totdat hij werd overgeplaatst naar een nieuwe locatie wat dichter bij ons huis. Daar ging het fout, andere juf andere omgeving hij voelde zich daar niet veilig, dat bleek wel door zijn fiep (preoccupatie) op het moment loomarmbandjes maken wat hij zelfs mee naar school nam en moeilijk mee te stoppen was op school. Hij werd steeds somberder en wilde op een gegeven moment niet meer naar school ook zijn schoolwerk lukte niet meer om te maken ( stagneerde) .
    Het was tijd om hulp te zoeken.
    We hebben hem aangemeld bij het GGZ. Drie maanden hebben we moeten wachten tot hij aan de beurt was.
    Er volgde opnieuw onderzoek en mijn vermoedens werden opnieuw bevestigd. Nog een diagnose: Dysthyme stoornis oftewel chronische depressies.
    Er is wat begeleiding geweest zo moesten wij als ouder iedere week op gesprek komen bij een deskundige. Er werd besproken hoe we het moesten aanpakken wat gericht was op zijn autisme. Iedere week werd dan besproken hoe het was gegaan. Achteraf onuitvoerbaar bij een kind met autisme die daarboven op ook nog een depressie heeft, verder kreeg hij een anti-depresivia voorgeschreven wat ook geen zoden aan de dijk zette en bovendien behoorlijk in gewicht van aankwam.
    Dit alles zette behoorlijke druk op het gezin want de theoretische plan van aanpak werkte in de praktijk gewoon niet!!
    Uiteindelijk is de behandeling gestopt. We besloten met een tussen pauze andere soort hulp te zoeken. Deze werd inmiddels georganiseerd door de gemeente.
    We kregen iemand van het zorgteam thuis en voerde eerst een aantal gesprekken met ons om de problemen in kaart te brengen.
    Zo gingen we kijken of hij op een zorgboerderij terecht kon zodat hij ook meer in aanraking komt met leeftijdgenootjes in de hoop hij er plezier zal beleven wat goed zou zijn voor zijn sombere stemmingen.
    Er kwam weer iemand anders bij ons thuis die ging zoeken naar een geschikte plek.
    Na een aantal huisbezoeken was het gelukt hij kon ergens starten!! Een paar keer ging het goed en was ik hoopvol. Daarna kreeg ik hem er absoluut niet meer heen.
    En NEE..... natuurlijk hebben we niet meteen opgegeven!!

    Natuurlijk blijf je proberen en laat je hem huilend en schreeuwend achter en rij je snel weg en zet je je moedergevoel opzij soms moet je hard zijn maar een keer houd het gewoon op en weet je gewoon dit gaat niet werken!! Vlak daarna in mei 2015 kwam er een dieptepunt in onze relatie en een scheiding was onvermijdelijk, en wist nu moet ik sterker zijn als ooit.
    De emoties liepen vaak hoog op. Er kwam uiteindelijk een regeling en en samen met zijn zusje ging hij om het weekend naar zijn vader.
    Dat was heerlijk voor mij. Ik kon op adem komen en mijn leven weer opnieuw oppakken.
    Ik laadde mezelf op waarna ik er daarna weer vol tegenaan ging, alles draaide om mijn zoon........... al 11 jaar lang.
    Heel vaak heb ik mij afgevraagd is hij niet beter af als hij uit huis wordt geplaatst?
    Ik heb er nachten wakker van gelegen maar iedere keer kwam ik tot de conclusie: Nee, er moet iets anders zijn!
    En opnieuw schakelde ik hulp in want het ging nog steeds moeizaam.
    Inmiddels was hij begonnen op het voortgezet onderwijs, praktijkonderwijs in een structuurklas, een speciale klas met kinderen met autisme.
    Na een moeizame gewenningsperiode ging het na een half jaar wel oké. Dit ging een paar maanden goed totdat het zijn tol weer eiste!!
    Hij kreeg weer sombere buien en trok zich terug had vaak paniekaanvallen en kreeg geregeld woedeaanvallen, en was niet meer te sturen. Weer tijd om hulp in te schakelen.
    Dit keer werd het een zorginstelling waar hij 2 dagdelen na school tijd zou verblijven tot na het avondeten. Ze zouden hem daar nieuwe vaardigheden kunnen aanleren. Daarnaast kregen wij ouderbegeleiding in de vorm van gesprekken 1 keer in de week kwam er iemand bij ons thuis. Het ging over: wat ging er goed wat ging er fout hoe kunnen we dit aanpakken, wat moeten we daarvoor doen. Dit alles samengevat in verslagen en doelen. Heeft het geholpen? NEE …... want natuurlijk wisten we inmiddels wel HOE we het moesten aanpakken. De handgrepen die je krijgt hadden we inmiddels na 14 jaar wel geleerd, wel kon ik mijn verhaal kwijt dat was wel fijn.
    Ook het verblijf van de 2 dagdelen verliep niet zoals het moest.
    Uiteindelijk werd er gezegd,.....'hij is niet leerbaar meer, hij is hier alleen nog maar om jullie te ontlasten.'.
    Hij vond het er vreselijk, ik kreeg hem er steeds moeizamer heen en het escaleerde vaak in woedeaanvallen en werd bovendien steeds somberder... Ook dit ging niet werken. Ondertussen werd er gezocht vanuit de gemeente naar iemand die zijn vader kon helpen in de praktijk, zij zou bij het avondeten aanwezig zijn.
    Helaas lukte het ook haar niet contact te krijgen met hem en ze vond dat dat zo geen zin had.
    We hadden besloten om 1 keer in de week oudergesprekken te doen om zo toch nog iets te kunnen betekenen.
    Het begon steeds slechter te gaan.

    Iedere ochtend werd hij met hoofdpijn wakker, douchen en
    tanden poetsen ging niet meer.
    En JA natuurlijk heb ik doucheschema's en tandenpoetsschema's gemaakt.
    En op die tijden van douchen en tandenpoetsen stond ik er iedere dag weer. Het is tijd je moet nu douchen en tandenpoetsen en hoe moeizaam het ook ging, volhouden bleef ik soms duurde het een uur voordat ik voor elkaar had dat het lukte!
    Hij werd steeds somberder kreeg steeds vaker hoofdpijn, buikpijn, klaagde dat zijn hoofd helemaal vol zat 'Alles zit door elkaar heen' schreeuwde hij dan!!!!!
    School viel helemaal uit, hij kwam zijn kamer nog amper uit.
    In de middag ging hij fornite spelen, dat was het enige wat er nog was voor hem, ik kreeg nog moeizaam contact met hem. Het was klaar alles was hem te veel!!!!!!
    En NU ….toch uit huis plaatsen??? Wat betekent dat... uit zijn enige veilige plekje halen betekent nog een terugslag. Het vertrouwen als ouder is weg en dan moet je tegenwoordig nog maar afwachten waar hij terecht komt ….je hoort vaak verhalen van opsluiting, misbruik, enz....daarbij ben ik ervan overtuigd ...de beste plek voor een kind is bij de ouders die hem liefde en vertrouwen kunnen geven!!
    Ik wilde het nog een kans geven en zocht opnieuw hulp.

    Dus meldde ik hem opnieuw aan bij de GGZ.
    Ik was ervan overtuigd dat hij een depressie had, die behandeld moet worden. Zodra de depressie weg is scheelt dat de helft en redde ik het wel.
    Na lang aandringen vanuit school en ons konden we met spoed terecht, en er kwam een crisisteam om hem te beoordelen.
    Die hadden hun conclusie snel getrokken: Het is geen depressie.
    ?? hu (diagnose GGZ 2015 dysthyme stoornis) Hij zou zich terugtrekken op zijn kamer omdat hij de buitenwereld niet aan kon en daar veiligheid zocht.
    Maar depressie, nee hoor dat zagen ze niet (in die 3 minuten dat hij er was). Ik zette alles op een rijtje …. – buikpijn – hoofdpijn- somber- geen contact- moe- eetbuien- langzaam bewegen.
    Het leek mij toch een depressie die behandeld moet worden. Op aandringen van mij kreeg hij toch medicatie een antipsychotica, maar voordat het zijn werk had kunnen doen moest hij er onmiddellijk mee stoppen, omdat uit bloedonderzoek was gebleken dat er bijwerkingen waren. Over een ander medicijn werd niet gesproken.

    Er volgde een groot gesprek met gemeente, school, Triversum en wij als ouders. De enige mogelijkheid wat Triversum ons aanbood was opname in het Leo Kanner huis in Arnhem, intern!
    Ze wisten het dus niet. WE hadden uiteindelijk besloten om hem in ieder geval aan te melden, er stond toch een wachtlijst van 1½ jaar mocht het binnen die tijd niet verbeteren zat er niks anders op.
    En wat bleek: inschrijving bij het Leo Kannerhuis was onmogelijk, omdat het niet in onze regio was en werden doorverwezen naar het GGZ in onze regio. ??????? Daar was ik dus klaar mee.

    Conclusie: ik ga het alleen doen zonder hulp, want het is er niet. Ik heb besloten om melatonine te geven, zodat hij een goede nachtrust krijgt en vitamine D, omdat hij niet buiten komt. Het bleek langzaam te werken.
    Het is me gelukt hem naar school te brengen, dat is een eerste goede stap. Eerst een paar uurtjes later halve dagen. Het kostte me al mijn energie maar het lukte. Geregeld hadden we een gesprek op school, het ging de goede kant op!!
    Thuis ging het steeds beter het leek of hij langzaam 'ontwaakte'!!!!
    Ik kreeg steeds meer contact, hij ging nog niet volledig naar school en er waren ook nog wel dagen dat het niet lukte, maar het was beter dan het was. Toch was ik hoopvol. Echter school zag het anders, daar was hij nog stil maakt alleen contact met zijn vaste juf hij kwam nog moe en onverzorgd over.
    Tegenstrijdig thuis ging steeds beter en beter...

    Toch was dit een aanleiding om vanuit school een melding te doen bij Veilig Thuis!
    Veilig Thuis? Ja wij zijn verplicht melding te doen als wij ons zorgen maken.
    Kan dat anders om ook? Veilig school??? Enfin deze melding is met ons besproken. Ik wist ervan maar begrijpen zal ik het niet Waarom deze negatieve inzet?
    Het voelt als ouder alsof je het niet goed doet mishandeld of wat dan ook. De alarmbellen gaan bij mij rinkelen: HELP wat is er loos we doen toch onze best, zetten ons volledig in, maar toch dit … een trap na …. geen vertrouwen in ons als ouders voelt vreselijk!!!
    Dus ik opnieuw naar de huisarts met mijn verhaal want het gaat thuis goed, maar op school dus niet en is er hulp nodig want als ik als ouders niks doe geeft dat geen goede indruk bij veilig thuis.
    Ik heb de huisarts gevraagd geen verwijzing naar het GGZ door de eerdere slechte ervaring die ik daar heb gehad. Maar helaas als je hem ergens anders aanmeld moet hij helemaal opnieuw door de molen en daar zit je ook zeker niet op te wachten.
    Inmiddels is hij weer aangemeld bij de GGZ, maar dan een andere locatie... Ik zie het wel weer, ik wacht het wel af, want ik word er behoorlijk moe van..deze verspilde energie steek ik liever in mijn zoon gingen mijn gedachten.

    Hij is inmiddels 15 jaar en het gaat nog steeds beter en beter, natuurlijk functioneert hij niet als een 'normale jongen' maar moet je dat per se willen?
    Hij ontwikkelt zich op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo daar heeft niemand invloed op, maar moet dat dan? Het geluk van mijn zoon staat bij mij voorop en niet wat hij later gaat doen of wat voor cijfers hij haalt. Ik ben tot nu toe blij dat ik naar mijn kind en mijzelf heb geluisterd en niet naar de hulpverleners door hem uit huis te plaatsen.Geduld is belangrijk: een kind ontwikkelt zich het beste waar hij zich veilig en vertrouwd voelt, waar kan dat het beter dan bij zijn eigen ouders??
    Nu ben ik geen hulpverlener die geleerd heeft in boekjes, nee ik ben een moeder met een zoon van 15 die klassiek autisme heeft al 15 jaar praktijkervaring 24/7. En nog wordt er door de hulpverleners niet ECHT geluisterd!!!
    Voor het eerst in 15 jaar hebben we een relaxte vakantie gehad met mijn zoon.
    Heb ik een echt serieus gesprek gehad.
    Vertelt hij wat hij later wil en hoe hij zich voelt. Gaat hij met plezier mee met gezinsuitjes en is hij rustig. Doen we samen boodschappen helpt hij met spullen op de band zetten, tas inpakken en tas dragen.
    Krijg ik spontaan een kroel en zoen en zegt: bedankt mam voor de gezellige vakantie. Hier word ik gelukkig van.
    Ik weet ook dat hij gevoelig is voor depressies en zal daar ook voor moeten blijven waken.

    Waar ik niet gelukkig van word is de hulpverlening die je van het kastje naar de muur stuurt het zelf niet weten en je naar alle kanten duwen. Ik heb via de gemeente nooit zorg aangenomen die ik niet passend vind, nou dan ben je lastig hoor, en ook een zorgweigeraar dus ook aanleiding tot meldingen, terwijl ik altijd alleen het beste voor mijn kind wil!!!

    Voor ons nooit meer 'hulp'verlening.
    Gr Gina Goedhart


    Tot zover mw. Goedhart, met zeer veel dank en waardering!
    Bovenstaande illustreert duidelijk dat hulp in overleg tussen huisarts en ouders zeer goed kan zijn en de 'hulpverleners' maar al te intens hebben aangedrongen op uit huisplaatsing en ouders aan het diskwalificeren waren, zonder enig gedegen onderzoek. Op zich goed dat de plaatsing bij het Leo Kannerhuis niet door is gegaan: het is meestal een voorstadium van 'nooit meer terug naar echte ouders' dan wel 'plaatsing in een perspectief biedende setting' zoals dat zo mooi genoemd wordt.

    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis'esse delendam (naar Cato Maior)

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p. (
    meldpuntjeugdzorg@gmail.com)



    Goede Jeugdzorg: ons kent ons!

    $
    0
    0
    In 1997 vond er een wetswijziging plaats inzake de nevenfuncties van rechters. Plaatsvervangend rechters, meestal advocaten, mochten niet meer recht spreken in hun eigen arrondissement en moesten zich verschonen in zaken van een kantoorgenoot van hen. Dit naar aanleiding van het feit dat Henk Rem ontdekte dat, in verzekeringszaken, de rechter meestal een kantoorgenoot was van de advocaat van de verzekering: burgers verloren toen in meer dan 95% van alle zaken tegen verzekeringen. Hieruit volgde, dank zij Henk en 3 helpers, het IRM rapport, van 2-12-1996, hetgeen een 'schok' te weeg bracht.
    Rechters werden toen verplicht om hun nevenfuncties op te geven, later werden die ook verplicht geregistreerd op de website van justitie, www.rechtspraak.nl. De 'schok' bleek slechts betrekkelijk: zie de nevenfuncties van de huidige rechters en 'rechter plaatsvervangers' komen nog steeds voor!

    Onderstaand verhaal is ook niet door mij geschreven, maar door een vader die er achter kwam welke bijbanen een rechters hebben en hoe dit doorweven is met de jeugdzorg-industrie. Het betreft hier slechts 2 rechters en enkele jeugdzorg-professionals. Een geluk trouwens dat deze sinds 1-1-2015 'professionals' zijn sinds de registratie in het SKJ-register! Nu mogen hun namen ook genoemd worden!!! (In 2014 bepaalde een rechter dat de namen van Jz-medewerkers niet gepubliceerd mochten worden, maar wél de namen van de echte professionals!!!) Met genoegen publiceer ik dus onderstaand relaas van gewoonweg een vader die in tegenstelling tot de Jz-industrie zelf zijn kind laat testen, de zogenaamd noodzakelijke maar gevaarlijke en gedrags-veranderende kul-medicatie stopte en zie: zijn kind wordt van gedragsgestoord en 'cluster 4' problematiek (SBO) tot een jongen die 2 jaar later in 3 VWO zit en dan ook nog in de speciale klas: die voor hoogbegaafden! En dat laatste zonder jeugdzorg en zónder medicatie en al helemaal geen jeugdzorgwerker, SAVE-werker, O&K-adviseur of gezinsvoogd!

    Ik wil hier uitdrukkelijk vooropstellen dat het handelen van de genoemde personen niet strafbaar is, maar of dit zo integer en transparant is, zeker naar kind en ouders toe, en allemaal 'in het belang van het kind' is een ander verhaal.

    Hier het verhaal:

    Ik heb een aantal opvallende zaken ontdekt over 2 rechters die aantoonbaar een commercieel belang delen met Jeugdbescherming Gelderland en een gezinsvoogd.
    Het betreft rechter mr. M. (Mark) Rietveld en (plaatsvervangend rechter) mr. N.J.W.G. (Nathalie) Simons.
    1. Mr. Nathalie Simons is:

    -
    (plaatsvervangend) rechter, Midden Nederland. Doet uitspraken OTS, UHP enz.
    - eigenaresse/advocate van het Kinderrechtkantoor in Arnhem:
    http://hetkinderrechtkantoor.nl/ (onderaan de eerste pagina staat dat ze geadviseerd wordt door Hans Lomans : tot april 2018 baas van Jeugdbescherming Gelderland)
    - (bezoldigd) bestuurder van Het Omgangshuis Arnhem: https://www.hetomgangshuisarnhem.nl/over-ons/(tegen betaling kan je door haar collega rechters toegewezen krijgen dat je kind kan zien waar Nathalie Simons aan verdient als bestuurder. Op haar site staat dat ze samenwerkt met de rechtbank)
    - Bijzonder Curator: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBGEL:2018:5734
    (bij Beslissing staat: dat haar collega rechter haar betaald werk toewijst!)
    - Eigenaresse Regioopleidingen: https://regioopleidingen.nl/over-ons/
    (Daar valt te lezen dat diverse medewerkers van Justitie voor haar werken om trainingen te geven aan o.a. jeugdzorgers ( ook senior officier van justitie werkt voor haar)
    In de bijlage kunt mr. Simons horen zeggen hoe het systeem werkt aan mijn toen 12 jarige zoon. Het systeem waar zij bakken met geld aan verdient via haar vriendjes bij de rechtbanken. Omdat, zoals ze zegt: 'dat nu eenmaal bepaald is'.
    Ze heeft als rechter wel keurig deze functies vermeld op de site van rechtspraak:
    https://namenlijst.rechtspraak.nl/#!/details/BFklpOe7wMqOh5ogCfnZ1K0IYn9kWqyZ 
    Maar het is toch bizar dat zij aan alle kant verdiend aan ellende van kinderen en ouders?
    Opvallend is haar interview met RTL Nieuws. Ze zegt hier dat het niet iets is wat ze er bij doet: https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/4147306/tegenover-papa-en-mama-de-rechtszaal-speciale-kinderadvocaat-bij-scheiding
    terwijl zij (als zelf gescheiden moeder) om komt van het werk met al haar banen.


    2. De andere rechter is mr. M. (Mark) Rietveld. Op 13 augustus 2018 is hij gewraakt vanwege vermeende partijdigheid richting Jeugdbescherming Gelderland: TOEGEWEZEN https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBGEL:2018:3742
    (zie punt 2 Wrakingsverzoek en onderaan bij beslissing)
    En nog steeds doet mr. Mark Rietveld zaken met Jeugdbescherming Gelderland als partij, waaronder die van mij waar gezinsvoogd Frank Versteeg, steeds weer gelijk krijgt.
    Daarnaast heeft mr. Rietveld een bezoldigde functie bij JJI de Hunnerberg:https://namenlijst.rechtspraak.nl/#!/details/s4kqKfE8cwI2esydPAxogRaI0WH
    Tr906
    Op de site van rechtspraak staat per 1 september 2018 maar in het jaarverslag van JJI de Hunnerberg van 2018 staat 1 augustus 2018: dus VOOR de toegewezen wraking.
    Gezinsvoogd Frank Versteeg van Jeugdbescherming Gelderland dreigde mij met zijn contacten bij de rechtbank. Nu vermeld zijn Linkedin dat hij in de beleidscommissie van JJI de Hunnerberg zit, dus collega is van mr. Rietveld:
    https://nl.linkedin.com/in/frank-versteeg-817a5b3a
    Zo houden ze elkaar, ten kostte van kinderen, aan het werk.
    De naam Frank Versteeg mag als gezinsvoogd niet gebruikt worden. Maar hij heeft sinds vorig jaar oktober naast zijn "drukke baan" bij Jeugdbescherming, ook zijn eigen bedrijfje met zijn voor- en achternaam, en namen van bedrijven mogen wel worden genoemd:
    https://www.kvk.nl/zoeken/?source=all&q=Frank%20versteeg&start=0&site=kvk2014

    Ik
    heb een klacht ingediend bij de rechtbank over zijn opstelling en belangenverstrengeling.
    Verder ben ik dankzij onderzoek van de OTS af omdat de Raad dit heeft getoetst. In de bijlage kunt u lezen dat de Raad heeft gezien dat het gezinsvoogd mij dwars zat door te beweren dat mijn zoon Asperger (autisme) zou hebben, wat niet waar bleek te zijn.
    Mijn zoon zit nu in 3-VWO (speciale klas voor hoogbegaafden) en toen hij 2 jaar geleden bij mij kwam wonen zat hij bij moeder op cluster 4 onderwijs en zat aan zware medicatie. Omdat ik mijn zorg uitsprak over die medicatie enz. was het gevolg een onder toezicht stelling.
    VADER (naam bekend bij mij)
                                               *************************

    Tot zover het verhaal van deze vader.
    Wederom wordt geïllustreerd dat het 'belang van het kind' alleen en uitsluitend het financiële gewin van de jeugdzorg-industrie betreft. Als deze vader namelijk niet had ingegrepen had dit kind nog steeds onder de traumatiserende medicatie gezeten waardoor hij speciaal onderwijs op laag niveau zou moeten volgen. Nu gaat het heel goed juist! Hulde voor deze vader! 
    Het moge ook duidelijk zijn, dat men eerst even de bijbanen van de rechter en jeugdzorg/werkers dient te checken, voordat een zitting begint! De naam van de dienstdoend rechter kan men middels een telefoontje aan de griffie/kinderrechter opvragen!

    Zie in dit verband ook het boek van Ada Busman 'Ik zal nooit meer stout zijn.'. Het hier beschreven kind zou ook zwak begaafd in een jeugdzorg-instelling moeten blijven... door ingrijpen van vader is hij nu, 17 jaar, en normaal begaafd en volgt normaal onderwijs... alleen moest hij daarvoor naar Bolivia vluchten om gevrijwaard te blijven van de NL-jeugdzorg.

    Ik maak van de gelegenheid gebruik om hier een oproep te plaatsen:

    Wie wil de moeite nemen eens de lijst van bijbanen rechters door te nemen en de lijsten van bestuurders van jeugdzorg-instellingen? Daarbij uiteraard ook kijken naar de 'raden van toezicht' van de jeugdzorg-instellingen! Mijn vermoeden is dat er wel heel wat belangenverstrengeling is in deze bedrijfstak, nu nog het hele harde bewijs voor elkaar krijgen!

    Ceterum censeo BJZ /'Veilig Thuis'esse delendam (naar Cato Maior)

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p. (
    meldpuntjeugdzorg@gmail.com)


    EINDE ALLE UITHUISPLAATSINGEN....?!

    $
    0
    0
    Het aan kinderen ontnemen van hun ouders en familie is zeer kind beschadigend en werkt zeer lang door. Dit gegeven is ieder weldenkend mens bekend, behalve kennelijk de gewoonweg LEUGENFABRIEK die ook wel 'Jeugdzorg' wordt genoemd.

    Op geen enkele wijze is het 'in het belang van het kind' om kinderen te vervreemden van hun ouders. Ik noem enige wetenschappelijke stukken: de boeken van prof. Bowlby (ca. 1956), de boeken van prof. R. Gardner over PASen het zeer recente onderzoek door de Duitse internist, Prof. dr. U.Gresser.

    De 'Jeugdzorg' en 'Kinderbescherming' Nederland kunnen en willen deze wetenschap nog steeds niet begrijpen en volharden in hun leugens. Nu is de Nederlandse leugen-industrie niet de enige: In Noorwegen bijvoorbeeld is een groep ouders geweest die dat niet langer pikte en doorgeprocedeerd heeft tot het EUROPEES HOF voor de RECHTEN van de MENS (EHRM). Deze hoogste Europeese rechts-instantie heeft op 10-09-2019, ca. 4 weken geleden dus, een uitspraak gedaan die gewoonweg duidelijk was: het vervreemden van kinderen van hun ouders is
    KINDERMISHANDELING het schendt een fundamentele recht van een kind op zijn ouders en familie!

    Nederland

    In Nederland zijn ca. 48.000 kinderen die niet meer thuis 'kunnen' wonen (aldus Trouw / Jeugdzorg) aangenomen dat het merendeel is gebaseerd op
    'onderbuiksgevoelens', 'indrukken' en ronduit leugens en valse beschuldigingen, neem ik aan dat er misschien een 500 kinderen écht niet thuis kunnen wonen door ernstige omstandigheden. De rest zou gewoonweg naar hun ouders kunnen komen, zo nodig met enige hulp in de thuissituatie of persoonlijke begeleiding.
    Dit betekent dat er dus ca/ 47500 kinderen eens naar hun ouders zouden kunnen.....

    WIE zorg er voor dat die kinderen thuis komen?

    Jeugdzorg-Nederland?
    Sportief van de Jeugdzorgsector zou zijn dat deze eens het belang van het kind en de ouders vooropstellen en 'sorry' zeggen en de kinderen weer thuis plaatsen en de ouders alle rechtszaken besparen....Het EHRM heeft immers beslist, een sorry zou gewoonweg gepast zijn.

    Ervaringsgegeven: op een 'sorry' van jeugdzorg hoeft men niet te rekenen. Van thuisplaatsen van kinderen nog minder. Er moeten dus andere acties komen.

    De STAAT der Nederlanden zelf?
    Gezien het feit dat de staat (regering + volksvertegenwoordiging) zelf de
    hoofdverantwoordelijke is voor de fundamentele mensenrechtenschendingen door de Jz-industrie, lijkt het mij redelijk dat deze ook zorgt dat mensenrechten in Nederland gehandhaafd blijven.... men heeft het toch zo vaak over mensenrechten in China, Korea en andere verre landen?? Nederland wijst toch zo graag met het vingertje? En de eigen Nederlandse kinderen dan?
    Zou er iemand in de Tweede Kamer of iemand van de ministers zijn nek uit steken en verordenen dat alle kinderen met spoed moeten worden thuisgeplaatst?

    Ervaringsgegeven: als het er op aan komt, laat de regering en volksvertegen-woordiging de burgers in de steek.... (of niet? De uitzondering bevestigt de regel....)

    De burgers zelf...opstand?
    Rondom deze tijd zijn forse protesten gaande van boeren tegen de overheid omwille van de al maar uitdijende regelgeving, die steeds weer wijzigt... De boeren nemen het niet langer....
    Ik wil hier niet oproepen tot opstand of strafbare acties, maar wat moet de burger?

    De enige oplossing?

    Het lijkt er op, als de staat niet uit zichzelf het arrest van het EHRM respecteert, dat de burgers zélf rechtsprocedures tegen de staat dienen te gaan voeren.
    Gezien het aantal, ca. 47500 UHP-kinderen, lijkt mij een collectieve procedure het meest aangewezen.

    Problemen:
    WAAR zijn die ouders van UHP-kinderen die willen procederen met één goede advocaat?
    WAAR is die GOEDE advocaat die misschien wel pro-deo de wanhopige ouders wil bijstaan uit menslievendheid? (De meeste ouders die met Jz te maken hebben zijn financieel ook geruïneerd!!)

    Voor verdere toelichting over de onmenselijkheid van hetgeen 'jeugdzorg' genoemd wordt verwijs ik naar de vele artikelen op deze blog, vooral de reeks 'de praktijk van jeugdzorg' en 'een en al amateurisme', maar evengoed kan men aan iedere ouder wiens kind is ontnomen door Jeugdzorg vragen wat het doet om jarenlang te moeten procederen om enkele uren per maand bij je eigen kind te kunnen zijn....het is DRAMATISCH!

    OPROEP

    Bij deze doe ik een oproep aan:
    • De volksvertegenwoordigers om een wetsvoorstel in te dienen tot
      onmiddellijke thuisplaatsing van alle UHP-kinderen.
    • De Ministers van VWS en Justitie tot naleving van het EHRM-arrest
    • De OUDERS van UHP: meldt u om zo nodig een groeps-procedure te beginnen tegen de Staat, als het niet anders zou kunnen.....(indien u dat wilt: laat uw naam / e-mail / tel. nr. en de reden van UHP (in 1-2 regels) na op e-mail meldpuntjeugdzorg@gmail.com)

    Ik heb stiekem de hoop dat een en ander zonder procederen zou kunnen.....HELP!!!


    Ceterum censeo BJZ /
    'Veilig Thuis' / GI esse delendam (naar Cato Maior)

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p. (
    meldpuntjeugdzorg@gmail.com)




    Mensenrechten en het vingertje van Nederland!

    $
    0
    0

    Nederland wijst graag naar andere landen als daar mensenrechten mogelijkerwijs geschonden worden, zo wordt er gewezen naar China, Myanmar, Arabische landen, de strijd in Syrië en niet te vergeten Polen en Hongarije, die laatste 2 wegens de vermenging van politiek met justitie…. In Nederland is alles ‘keurig geregeld’, hebben we een eerlijke justitie, onafhankelijke rechters en worden geen mensenrechten geschonden…..

    Over de ‘eerlijke justitie’ geef ik hier 2 voorbeelden, beiden afkomstig van ministers, waaruit een tegendeel blijkt:

    De eerste: een brief van de minister van Justitie die beveelt dat aangiften van faillissementsfraude, waar curatoren bij betrokken zijn, dienen te worden opgelegd, idem voor een aangifte ex art. 12 Sv…

    Voor degene die er niet mee bekend zijn: curatoren worden door de rechtbank benoemd, zijn vaak (oud)-rechters of advocaten. Faillissementsfraude gaat ongeveer zo: Uw bedrijf, met inventaris van zeg 80.000 € gaat failliet… er wordt een curator benoemd, die de taak heeft de maximale opbrengst te verkrijgen van uw boedel. De marktwaarde van uw boedel is, zeg, een 50.000 €…. De curator regelt onderhandse verkoop van uw boedel voor, zeg, 20.000 € en uw concurrent start met uw voormalige boedel een winstgevend bedrijf… alleen u betaalde 80.000, uw concurrent, dankzij de interventie van de curator, slechts 20.000… U voelt u gewoonweg belazerd… aangifte tegen de curator is ZINLOOS: de minister heeft bepaald dat die nooit vervolgd wordt…..

    Hieronder de ‘vertrouwelijke notitie’ van de minister waaruit dit blijkt:



    Anderzijds: u bent een burger en heeft zelfs een stichting opgericht tot behoud van industrieel erfgoed….. U bent tegen de sloop van allerlei oude fabrieken en dergelijke…. De minister van V&J bepaalt vervolgens dat er ALLES aan gedaan moet worden om u veroordeeld te krijgen, u bent te lastig… Een brief van 20-02-2015 bevestigt dit, zie hier onder:


    Na deze exercitie over de eerlijke justitie toch weer naar het onderwerp van deze blog: KINDERRECHTEN, mensenrechten voor kinderen én ouders…


    Recentelijk, 10-09-2019 werd Noorwegen veroordeeld wegens de uit huis plaatsing van 1 kind: dat kind had recht op zijn ouders en ‘family-life’ aldus het EHRM. Noorwegen had toen 1500 UHP kinderen op ca, 5 miljoen inwoners…. Nederland had ca. 48000 UHP kinderen op 17 miljoen inwoners… Kinderen die ontdaan zijn van hun ouders én familie, die amper hun familie te zien krijgen, worden opgesloten in pleeggezinnen, gezinshuizen, al dan niet gesloten ‘jeugdzorg’ enz. enz……

    Toch eens tijd om de Nederlandse Wetgevers (= Tweede Kamer) aan te spreken op hun verantwoordelijkheid, idem voor de uitvoerende macht (ministers)


    Om een en ander duidelijk te maken en officiëel te laten weten heeft een groep ouders enige deurwaarders op pad gestuurd om aan de 150 Tweede kamerleden en enige ministers de aansprakelijkstelling met toelichting officieel uit te reiken: het kan NIET ONTKEND worden dat mensenrechten geschonden worden: het recht van een kind om op te groeien bij beide ouders (art. 8 EVRM / art. 9 IVRK).


    De tekst van de exploten zoals die naar de Tweede Kamer zijn gegaan is onderstaande:

    (Die naar de minister-president en min. van V&J en min. van rechtsbescherming waren in detail (1e blz) iets anders: zijn zijn immers als uitvoerende macht verantwoordelijk voor de schendingen van mensen / kinderrechten in Nederland!)

                               ----------------------------------------------------   

          

    Per EXPLOOT

    uit te brengen aan:  KAMERLID geb. plaats,  wonend Plaats

    Namens: NAAM        wonende te  PC PLAATS

    Schrijver van dit stuk is reeds 24 jaar ouder-ondersteuner in Jeugdzorg- en Kinderbeschermingszaken en ondersteunt in deze een groep ouders van uit huis geplaatste kinderen die de Tweede Kamerleden aansprakelijk houden voor het volgende.


    Onder uw verantwoording als ‘wetgevende vergadering’ van Nederland, worden door instanties die  ‘Gecertificeerde instellingen’ heten en als ketenpartners samenwerken met de rechterlijke macht, gezinnen gesplitst en worden onder het mom van ‘jeugdzorg’ hele gezinssystemen geruïneerd. Derhalve voel ik mij genoodzaakt u (mede) verantwoordelijk te houden voor het immens aangerichte leed. U had er op moeten toezien dat er wetgeving en rechtspraak zou zijn die in ieder geval de mensenrechten in Nederland respecteert en waarborgt! Daarom deze 

    AANSPRAKELIJKHEIDSSTELLING

    Mensenrechten schendingen zijn van een geheel andere aard dan schendingen van bijvoorbeeld eigendomsrecht of verblijfsrecht.  Voor mensenrechtenschending geldt een persoonlijke verantwoordelijkheid en is de zogenaamde 'parlementaire onschendbaarheid’ niet van toepassing. Een ieder die zich hieraan schuldig maakt is persoonlijk hiervoor verantwoordelijk.

    De Tweede Kamer is de wetgevende vergadering en maakt dus wetten die het splitsen van gezinnen door instanties die zich ‘jeugdzorg’, ‘gecertificeerde instelling’ en andere frivole benamingen hebben, mogelijk maakt.  Deze instellingen krijgen de vrijheid om rapporten samen te stellen die vol staan met gewoonweg onwaarheden, onderbuikgevoelens en meningen. Menig rapport is hierover reeds geschreven om er enige te noemen:

    Nationale Ombudsman 'Is de Zorg Gegrond?' van 13-12-2013, 

    Rapport van de Commissie Winters,

    Over het seksueel misbruik binnen de jeugdzorg het Rapport van de commissie Samson, hierbij aangetekend dat de schokkendste zaken zijn weggelaten, 'omdat anders Bureau Jeugdzorg er zo slecht van af zou komen’! Hieruit bleek ‘seksueel misbruik is structureel aanwezig binnen de jeugdzorg’!

    Eveneens kan genoemd worden het proefschrift van dr. R. Clarys met de titel 'De Tirannie van Jeugdzorg', duidelijke taal!

    Menig brandbrief van kinderrechten advocaten is aan de Tweede kamer verstuurd, o.a. in 2016 en 2018. Allen zijn volledig genegeerd door de tweede kamer.

    U, als wetgever, heeft dit onrecht mogelijk gemaakt.

    De Jeugdwet 2015 is zeer breed geformuleerd. In weze kan iedere ouder ten prooi vallen aan willekeur. Zorg mijden wordt ook al gezien als kindermishandeling (zie het boek van Truus Barendse ‘De Jungle van Jeugdzorg’ en ‘De Jungle van de Jeugdzorg na 1-1-2015’). 

    Rechters nemen de meningen van de jeugdzorg-industrie klakkeloos over om tot maatregelen te komen, U, als parlementariër, negeert alle klachten van ouders, reeds tientallen jaren lang en verschuilt zich achter ‘de rechter heeft beslist’.

    Als een van de weinige landen ter wereld is er in Nederland geen enkel orgaan dat de rechterlijke macht controleert, U, als parlement, heeft dat tot op heden tegengewerkt dan wel de vraag hierom genegeerd. De controle op naleving van art. 1-262 BW gebeurt geheel niet.

    Art. 1.262 BW

    De G.I. heeft tot taak mee te werken aan:

    te zorgen voor hulp en steun om de concrete bedreiging weg te nemen

    de ouder zo veel mogelijk in zijn ouderlijke verantwoordelijkheid te laten

    de gezinsband met het kind en ouders te bevorderen

    De negering van dit artikel door de G.I.  heeft tot gevolg dat UHP eindeloos verlengd worden, hetgeen ronduit een grote financiële beloning voor de G.I. oplevert: de omgekeerde wereld dus!

    Sinds 10-09-2019 is door het EHRM  (ECHR 306-2019) vastgesteld dat het scheiden van kinderen en ouders door toedoen van de instanties die in Nederland 'jeugdzorg' dan wel Gecertificeerde Instellingen' worden genoemd te

    beschouwen is als kindermishandeling.

    Het hierboven aangehaalde arrest betrof enige zaken van Noorwegen. Noorwegen behoort tot de EU. In Nederland zijn de zaken met betrekking tot kinderen overeenkomstig: 'social workers', in Nederland medewerkers van Veilig Thuis (VT), G.I., SAVE en Kinderbescherming, maken rapporten op, waarbij  de waarheidsvinding geheel ontbreekt: hiervoor is menig rapport geschreven en dit beeld blijkt ook uit de vele klachten van ouders.

    Rechters negeren meestal hetgeen ingebracht wordt door ouders, rechters maken deel uit van de 'keten jeugdzorg baseren zich op rapporten van de jeugdzorgsector, waarbij ieder onafhankelijk onderzoek door een medisch specialist of BIG-geregistreerde gedragsonderzoeker ontbreekt, en bijvoorbeeld de jeugdzorgsector middels extra geld voor iedere Onder Toezicht Stelling (OTS) of Uit Huis Plaatsing (UHP). Het geldelijk belang van die jeugdzorg-instellingen is zeer groot: een paar extra 'risico's' noemen in rapporten leidt meestal tot extra gelden voor hun zelf!

    De vergelijking met de Noorse 'Social workers' en hun keten komt bijna volledig overeen met de Nederlandse jeugdzorg-keten, alleen met dat verschil dat in Noorwegen 1500 UHP-kinderen zijn bij 5 miljoen inwoners, in Nederland 48000 op 17 miljoen (een humanitaire ramp).

    Nederland is lid van de EU en heeft het EVRM in een ver verleden geratificeerd.  

    In Nederland dienen derhalve mensenrechten, zoals verwoord in het EVRM en de handhaving daarvan zoals voortvloeiend uit de jurisprudentie van het EHRM te respecteren.

    Gezien het grote aantal uit huis plaatsingen van kinderen, 48000 jongeren die niet thuis kunnen wonen, aldus recente berichten in de media, alsmede het feit dat er nog maar liefst 2500 pleeggezinnen gezocht worden (1-11-2019 in de media) lijkt er geen afname van het aantal uit huis geplaatste kinderen in zicht te zijn.

    Gezien de rijksoverheid de plannen heeft 1 miljard euro extra aan jeugdzorg te besteden (rijksoverheid.nl), dit terwijl de geldkraan volledig dichtgedraaid dient te worden. Immers perverse  financiële perikelen ten aanzien van pleegzorg zijn nu juist de aanleiding tot zoveel kindermishandeling.

    Het EHRM heeft bepaald dat ieder kind recht heeft op een gezinsleven met zijn

    of haar ouders.

    Medisch is recentelijk door (prof. U. Gresser / Duitsland)  aangetoond dat het zeer schadelijk is voor kinderen om gescheiden te zijn van zijn of haar ouders.

    Het risico op ouderverstoting is in een zeer grote mate aanwezig bij UHP-kinderen.

    Ook doen wij een beroep op artikel 382 RV en eisen herroeping van de  jeugdzorg-keten vonnissen, voor 10-12-2019.

    Door rechters is veelvuldig art. 8 EVRM, het recht van een kind op familieleven, niet gerespecteerd.

    Op MENSENRECHTEN kan altijd een rechtstreeks beroep worden gedaan!

    Door de rechtsgang, waarbij de rechters vooroverleg hebben met de jeugdzorginstanties en juist hun rapporten als 'waarheid' worden beschouwd en ouders verweer  grotendeels wordt onthouden, is er geheel geen sprake van respect voor art. 6 EVRM, de 'eerlijke rechtsgang'.

    Een gerede eis is dan ook dat de verantwoordelijke, de wetgever, de kosten van herstel van de hereniging van gezinnen, voor zijn rekening neemt en NIET ouders laat opdraaien voor extra juridische kosten als gevolg van het gedrag van de overheid c.q. onze wetgevers.

    U als lid van de wetgevende macht bent verantwoordelijk voor de schendingen van mensenrecht die uit uw handelen en wetgeving voortkomen.

    De 'parlementaire onschendbaarheid' is niet van toepassing op mensenrechten.  

     


    U bent derhalve verantwoordelijk voor de schendingen van mensenrechten die voortkomen uit de door u goedgekeurde wetten.


    Conclusie: aanbieder van dit exploot

    NAAM xxx

    XXXstraat  no

    PC-PLAATS


    Tel.: 06-xxxx      e-mail xxxxx@gmail.com

    houdt u derhalve aansprakelijk voor het aan ca. 48000 uit huis geplaatste kinderen en hun ouders toegebrachte leed en is gaarne bereid om dit leed, schending van MENSENRECHTEN, waar u dus (mede) verantwoordelijk voor bent, toe te lichten in een persoonlijk gesprek op een in redelijk overleg te bepalen plaats, waarbij hij eventueel 1 of 2 van te voren aangekondigde medestanders zou willen meebrengen, en hoopt op uw uitnodiging daartoe en buiten dit uiteraard op de spoedige terugkeer van de uit huis geplaatste kinderen, vóór KERST!


    Bij het uitblijven van een adequate reactie uwerzijds overwegen wij, de groep ouders en ik, de schending van mensenrechten, zoals die reeds meer dan 100 jaar voortgaat in Nederland, voor te leggen aan een Internationaal Strafhof (Den Haag dan wel Genève), waarbij wij u, zoals eerder gesteld, persoonlijk verantwoordelijk stellen.

    Als toelichting op dat laatste memoreer ik enige items van artikel 7 van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof:

    Voor de toepassing van dit Statuut wordt verstaan onder misdrijf tegen de menselijkheid elk van de volgende handelingen, indien gepleegd als onderdeel van een wijdverbreide of stelselmatige aanval gericht tegen de burgerbevolking, met kennis van de aanval:

    ……

    d.  Deportatie of onder dwang overbrengen van de bevolking  (In Jeugdzorg: uit huis plaatsen en kinderen isoleren van ouders en familie).

    e. Gevangenneming of andere ernstige beroving van de lichamelijke vrijheid in strijd met fundamentele regels van internationaal recht (‘gesloten plaatsing’ of ‘jeugdzorg plus’: kinderen worden beroofd van al hun sociale contacten en contact met hun ouders en familie).

    ……

    g. Verkrachting, seksuele slavernij, gedwongen prostitutie, gedwongen zwangerschap, gedwongen sterilisatie of elke andere vorm van seksueel geweld met vergelijkbare zwaarte; (‘seksueel misbruik is structureel

    aanwezig in de jeugdzorg’/ rapport Samson).

    …...

    i.  Gedwongen verdwijning van personen (Hoeveel kinderen verdwijnen er niet, voor jaren, onder het mom van ‘plaatsing op geheim adres’?).

    ……

    k.  Andere onmenselijke daden van een gelijkwaardig karakter die opzettelijk groot lijden of aanzienlijke schade aan het lichaam, aan de geestelijke of fysieke gezondheid toebrengen (zie de schade door UHP en splitsing van gezinnen, veroorzaakt door ‘jeugdzorg’, zie als wetenschappelijk bewijs de stukken van prof. R. Gardner (geestelijke schade) en prof. dr. U. Gresser (toonde lichamelijk schade bij kinderen aan door scheiding van kind-ouders). 


    Voor de toepassing van het eerste lid:

    a. betekent “aanval gericht tegen de burgerbevolking”: een wijze van optreden die met zich meebrengt het meermalen plegen van de in het eerste lid bedoelde handelingen tegen de burgerbevolking ten uitvoering of voortzetting van het beleid van een Staat of organisatie, dat het plegen van een dergelijke aanval tot doel heeft

     

    Tot zover het verkorte citaat van het Statuut van Rome, de cursieve toevoegingen behoren daar niet toe.

    Gezien het jarenlange beleid in uit huis plaatsingen, dat inmiddels is toegenomen tot 48000 uit huis geplaatste kinderen en de verwachting dat er nog voor het komend jaar 2500 extra pleeggezinnen ‘noodzakelijk’ zijn, lijkt het gezin-splijtende beleid van de Nederlandse Staat structureel en langdurig te zijn.

    Ik spreek hier de hoop uit dat het niet tot een strafvervolging zal hoeven komen en u haast maakt van het aanpassen van de wetgeving alsmede de indiening van een wet met de inhoud ‘spoed terugplaatsing van kinderen’, ‘spoed uit huis plaatsing bleek al jarenlang immers ook mogelijk!

    Uiteraard heeft onze groep ouders ook al contact gehad met the Nordic Commission of Human Rights en met Marius Reikeras, de advocaat die met de procedures bij het EHRM begon.

    Wij raden u aan de video van prof. Heertje over 'Jeugdzorg''

    (https://www.youtube.com/watch?v=zn2Mal2VVAQ ) en van de arts Nico  Mul, ouder-ondersteuner (https://www.youtube.com/watch?v=TeUjg_s5gpk)  eens te bekijken: het is nog steeds actueel!

     

    Bijgevoegd treft u enige uitleg aan inzake ‘Hoe komen kinderen in de jeugdzorg?’

     

               Geacht Parlementslid, Kabinetslid, Beste Burger,

     

    Wij zijn de ouders van onterecht uit huis geplaatste kinderen. Wij zijn onze kinderen al jaren kwijt. Wij zijn slachtoffers van ‘Jeugdzorg’.

    U zult denken als Nederlandse burger dat een normaal gezin nooit te maken zal krijgen met Jeugdzorg, dat dit enkel mensen zijn met problemen die zorg ontvangen van de overheid. Niets is echter minder waar! Ieder kind en iedere ouder kan anno 2019 te maken krijgen met 'Jeugdzorg'. Hoe dat precies zit wil ik u graag uitleggen:

    De naam “Jeugdzorg” is zeer verraderlijk. Jeugdzorg is een misleidende term. Waar dit impliceert dat er zorg wordt geleverd, gebeurt dit niet en staan kinderen en hun ouders in de kou. Jeugdzorg is in wezen een wolf in schaapskleding.

    De meeste mensen die met Jeugdzorg te maken hebben gehad zullen dit beamen. De term jeugdZORG wordt gebruikt om de burger zand in de ogen te strooien. Jeugdzorg doet zich voor als ZORG, maar in wezen is het repressie.

    Zodra U als ouder  te maken krijgt met jeugdzorg, verandert  uw leven als ouder  binnen enkele dagen in een Hel.  

    U zult denken ‘Hoe komt een ouder dan in aanraking met jeugdzorg?’

    Nou dit is heel gemakkelijk. Een enkele  anonieme melding bij Veilig Thuis van een buurman kan genoeg zijn. Een melding van  jaloerse broer of zus, vriend vriendin kan uw gezin ook fataal worden. Een melding van een leraar waarmee U een woordenwisseling heeft kan ook al voldoende zijn. Erger nog: binnenkort worden de 'aandachtsfunctionarissen' binnen scholen geïntroduceerd, die speciaal kinderen gaan screenen op kindermishandeling, want in iedere klas MOET minstens 1 mishandeld kind zijn, waarbij de signalen zijn: geen goede kleding, vuile schoenen en eventueel een beschimmelde boterham....

    Zodra er een (anonieme) melding is gedaan bij Veilig Thuis en de brief van Veilig Thuis in uw brievenbus ligt, dan is uw gezin letterlijk in gevaar. 

    Veilig Thuis zijn de scouts van Jeugdzorg, zij gaan actief op zoek naar Kindermishandelaars.  Sinds 1 juli 2014  is er de meldcode kindermishandeling die per 1 januari 2019 wederom is aangescherpt. Een echte heksenjacht van de overheid op ouders is gaande.

    Zie ook Zembla 'Verdachte ouders'. Hier werden kinderen bewust op het randje van de dood gebracht, alleen en uitsluitend om ouders vals te kunnen beschuldigen, volledig aangestuurd door VT!

    Een en ander alleen vanwege de perverse financiële prikkel van de jeugdzorgketen (professor Heertjes / video 6 mei 2014) en in diverse artikelen, o.a. van de advocaat mr. ir. P. Prinsen / www.peterprinsen.nl.

     

    Als U de definitie van kindermishandeling leest in de jeugdwet dan is iedere ouder Kindermishandelaar. Totale willekeur regeert. Emotionele verwaarlozing is immers  ook verwaarlozing. De meeste uithuisgeplaatste kinderen zijn emotioneel verwaarloosde kinderen. Maar wat is  emotionele verwaarlozing nou precies? Met de definitie emotionele verwaarlozing kan men iedere ouder vangen. Een autoritaire ouder maar ook een lieve ouder kan een emotioneel mishandelaar zijn, deze geeft namelijk dan niet voldoende grenzen aan en dit werkt ook beschadigend. Maar wie bepaalt of U een emotionele kindermishandelaar bent van uw eigen kind? Juist ja, de zorgwerkers die werk nodig hebben. Zij creëren werk ten koste van uw leven en ten koste van uw gezin. 

    Zodra Veilig thuis eenmaal het oog op uw kind heeft laten vallen dan bent U de klos. Het vergrootglas gaat nimmer van U af.  

    Vervolgens komt een zogenaamd 'Raadsonderzoek', waarbij de ronduit leugens van VT worden overgenomen en aangedikt. Veelal verschijnt ook nog de zin: 'De gedragsdeskundige maakt deel uit van ons team'.  Dit moet de illusie wekken alsof er enig gedragsdeskundig onderzoek verricht is. Dit is ronduit niet waar: de gedragsdeskundige heeft meestal noch ouders noch de kinderen gezien en al helemaal geen onderzoek verricht! Sterker nog: veelal wordt zijn of haar naam angstvallig geheim gehouden, uit angst voor tuchtklachten wegens 'oordelen zonder enig onderzoek'! Vervolgens.... zal U denken: Als veilig thuis mij nu typeert als kindermishandelaar van mijn eigen kind dan kan ik de Rechter toch wel uitleggen dat ik dat niet ben? Ik hou van mijn kind!

    Niets is minder waar. De kinderrechter doet niet aan Waarheidsvinding. Zij neemt het dossier van Veilig thuis en de Raad van de kinderbescherming klakkeloos over in haar vonnis, sterker nog, zij houdt voorbesprekingen met veilig thuis over wat uw anonieme melders gemeld hebben.

    De rechtszitting tot ‘machtiging uit huis plaatsing’ is in wezen een schijnvertoning: de Raad komt met zijn zogenaamd deskundig rapport, de ouders die zeggen dat het een stelletje bij elkaar geraapte leugens, indrukken, vooroordelen en onderbuikgevoelens zijn, worden gewoonweg aan de kant geschoven. U krijgt het vonnis thuis gestuurd.

    Boven het schijnvonnis wat U thuisgestuurd krijgt, staat ‘In naam van de Koning’. Dit vonnis is over (zowat) de hele wereld rechtsgeldig. U kunt uw kind niet meer zomaar meenemen naar het buitenland zonder zwaar gestraft te worden. Er volgen vermissingsberichten van uw kind in de dagbladen en Interpol wordt over de grens ingezet. Haalt U uw kind stiekem op bij het pleeggezin, dan krijgt U te maken met het ‘high expert politieteam’ van de jeugdzorg. U wordt direct hardhandig ingerekend. Vaak wordt er dan ook nog een melding gedaan door een Jeugdzorg-medewerker die dan in het nieuws brengt hoe hardhandig wij wel niet met hem zijn omgesprongen.

    Het resultaat is voor de jeugdzorg industrie bereikt: hun inkomen is voor de komende paar jaar gewaarborgd: meer dan € 60.000,- per jaar 'omzet' dankzij een paar leugens, over de rug van uw kind!

    Vanaf dit moment is uw kind vaak op een geheime locatie. U krijgt uw kind nog slechts weinig te zien, soms 1 maal in de 5 maanden een uurtje op het kantoor van

    Jeugdzorg of de Raad van de kinderbescherming. De pleegmoeder voedt, kleed en geniet financieel voordeel van uw kind. Uw kind is een verdienmodel geworden van jeugdzorg. U krijgt uw kind nooit meer terug, wat U ook doet en wat U ook schrijft aan de kinderrechter. Vanaf  dit moment bent U een van onze  groep geworden. U bent een slachtoffer van Jeugdzorg! U bent een ouder van een onterecht uit huis geplaatst kind. Welkom in onze Hel van de institutionele ouderverstoting en leugens! U bent ongewenst onbetaald draagmoeder geworden voor pleegouders en als dank wordt u letterlijk financieel en emotioneel gemarteld door kinderrechters en de jeugdzorgketen via de leugenfabriek genaamd Jeugdzorg. 

    U bent letterlijk binnen enkele maanden na de melding van veilig thuis een paria geworden. U loopt zonder uw kind op straat de hele buurt kijkt U raar aan. Er is geen moeder meer die contact met u opneemt. Er zal wel iets met U zijn. U zult wel raar gedaan hebben tegen uw kinderen. Nederland heeft toch een gedegen Rechtssysteem? Je kinderen worden je toch niet zomaar afgenomen? Maar als U antwoordt: De Nederlandse rechters doen niet aan waarheidsvinding? Dan kijkt iedereen U raar aan!

    U vraagt zich af: Waarom overkomt mij dit ? Had ik mijn kind nou maar beter gekleed, had ik het huis nou maar beter opgeruimd. Dit gegeven vreet aan U. Maar in werkelijkheid bent U slachtoffer geworden van de perverse prikkel van Jeugdzorg (lees: Jeugdzorg tirannie). Het verdienmodel op uw kind betaald van uw eigen belastinggeld. De ontwrichting van uw gezin betaald door de Staat. Een uit huis geplaatst kind levert de zorgsector per jaar meer dan € 60.000,- /jaar op. Uw kind is dus tonnen zorggeld waard geworden. Er is veel geld gemoeid met het feit dat U uw kind niet terug krijgt. Stel je voor dat Uw kind terug thuis komt. Dan verliest de zorgketen enorm veel inkomsten. Nu wordt er aan een stuk door gelogen over U door de instanties, genaamd de leugenfabriek “U bent gewelddadig”, “U bent psychisch”, “U bent autistisch”, U kunt het zo gek maar het wordt U in de schoenen geschoven. Dit staat allemaal in uw dossier (zeer veel bewijs circuleert in onze groep en op internet). 

    Welkom in de hel van: JEUGDZORG SLACHTOFFERS

    Kort samengevat:

    Enige meldingen, indrukken, leugens, wraak-meldingen en 'signalen', waarbij de volstrekte willekeur aanwezig is (zie bijvoorbeeld onze 3 prinsesjes in Den Haag: als hun ouders 1 week op 24 uur reizen zijn, dan is er niets aan de hand.  Als een gewone ouder een oppas heeft voor 1 of 2 dagen en eventueel 2 verschillende oppassen, dan is dat zelfs reden tot uit huis plaatsing wegens 'afwezige ouders' en 'emotionele verwaarlozing'...) worden verbouwd tot Veilig Thuis of Raadsrapporten, zonder enige vorm van adequaat onderzoek nemen rechters die over  en de jeugdzorgsector wordt aan geld / werkgelegenheid geholpen...

    KINDEREN worden VOOR HET LEVEN beschadigd, door de gewoonweg maffiapraktijken van 'jeugdzorg' als bijvoorbeeld de vergelijking met de malafide aannemer die je dak stuk maakt en vervolgens zegt 'het dak is stuk', u dient dit door mij te laten repareren'. Een dak is een ding, een goede aannemer kan het leed tegen betaling weer ongedaan maken: Uw kind is echter voor zijn hele leven getraumatiseerd. Dit komt nooit meer goed!  

    Fundamentele MENSENRECHTEN worden gewoonweg genegeerd en al helemaal het RECHT op GEZINSLEVEN van KINDEREN!

    (De vergelijking dringt zich op met hoe de Aboriginals in de 50-er jaren behandeld zijn in Australië en de Noorse en Canadese kinderen door hun ‘jeugdzorg’! Canada heeft sinds einde 2018 nieuwe wetgeving gemaakt, Australië is rond het millennium overstag gegaan. Momenteel staat Noorwegen zwaar onder druk. Maar Nederland doet nog steeds alsof er niets aan de hand is!).

    Dit dient GESTOPT te worden: MENSENRECHTEN zijn toch DIRECT AANROEPBAAR in NEDERLAND?

     

    NEDERLAND let op uw zaak!!!

     

    P.S.

    Degene van wie u dit exploot heeft ontvangen, heeft  (ruime) ervaring met 'jeugdzorg' en wil u daarom ook gaarne meer vertellen over de handelswijzen, praktijken en gewoonweg vernederingen die je als ouder ondergaat, als men met 'jeugdzorg' te maken krijgt en zijn gewoonweg leugen-industrie, ten koste van hun bloedeigen kinderen! Hij wacht op uw uitnodiging tot gesprek.

     

    ----------------------------------   einde exploot     ---------------------------------------


    DE REACTIES


    Kort samengevat: TREURIG!  Zowel de SP als de minister-president voelen zich niet aansprakelijk noch verantwoordelijk voor de ruïnering van kinderlevens en schending van mensenrechten door hun ‘jeugdzorgbeleid’.

    Voor het beeld hieronder de complete reacties. Op de reactie van de SP heb ik nog gereageerd met enige wetenschappelijke referenties. Ook daar kwam, bijna uiteraard, geen zinnige reactie op, De SP maakte zich wél druk om méér geld naar de jeugdzorg-industrie te sturen, en daar zijn ze nog trots op ook!

     

    Als eerste namens M. Rutte:

     



                                                                                          Rijksvoorlichtingsdienst

                                                                             Ministerie van Algemene Zaken



    Datum: 17 januari 2020

    Betreft: Reactie op uw brief d.d. 4 december 2019



    Geachte heer Mul,


    Uw brief van 4 december 2019 met de bijgaande exploot heb ik in goede orde

    ontvangen. In uw brief en de bijgaande exploot vraagt u aandacht voor de

    uitspraak van het Europees Hof van de rechten van de Mens (ECHR 306-2019)

    over een casus in Noorwegen en stelt de minister-president aansprakelijk voor

    circa 48.000uit huis geplaatste kinderen en hun ouders toegebrachte leed.


    Middels deze brief laat ik u weten dat ik de aansprakelijkheid voor uw schade niet

    erken en ik wijs iedere aansprakelijkheid nadrukkelijk van de hand. Aan uw

    verzoek tot een persoonlijk gesprek zal evenmin worden voldaan.


    Hoogachtend,


    namens de minister-president, minister van Algemene Zaken,



    S.J, Nawijn

    Directeur Rijksvoorlichtingsdie

                                                                                                                 
    En nu de langere
    reactie van de SP met mijn antwoord erbij:

    Reactie van de SP op het Exploot van 5-12-2019  (van Team Jeugdzorgslachtoffers).

     

    Geachte heer, mevrouw,

    Hartelijk dank voor de verschillende mails en het exploot dat u ons heeft gestuurd. Wij hebben deze gelezen en willen graag, namens alle Kamerleden van de SP, met deze mail op uw correspondentie reageren.

    Wij begrijpen dat u ontevreden en verontwaardigd bent over de manier waarop in sommige situaties door jeugdzorg in ons land wordt gehandeld. Er worden regelmatig ingrijpende beslissingen genomen die verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor kinderen, ouders en gezinnen.

    In de politieke debatten die wij over de jeugdzorg voeren vragen wij steevast aandacht voor het belang van goede jeugdzorg waarbij jeugdhulpverleners en jeugdbeschermers in staat worden gesteld om onder goede omstandigheden en met voldoende capaciteit hun werk te kunnen doen. Ook hebben wij de afgelopen jaren vaak benadrukt dat de huidige politiek, waarin de jeugdzorg met een harde bezuiniging is neergelegd is bij gemeenten, slecht uitpakt voor juist die jongeren die zorg, hulp en bescherming het hardst nodig hebben.

    Als Kamerleden kunnen wij geen uitspraken doen over hoe de rechter in verschillende individuele situaties heeft geoordeeld. Wij beschikken niet over de juiste informatie en expertise om hierover te kunnen oordelen.  Het is onze taak als volksvertegenwoordiger om de regering te controleren en zelf met voorstellen te komen daar waar het binnen de jeugdzorg structureel en stelselmatig de verkeerde kant opgaat.

    De afgelopen jaren hebben wij dit dan ook gedaan, zowel waar het gaat om tekorten in het jeugdzorgbudget alsook daar waar de jeugdzorg tekortschiet in het beschermen en helpen van jongeren en gezinnen. Bijvoorbeeld bij de uithuisplaatsing van kinderen streven wij ernaar deze tot een minimum te beperken omdat algemeen bekend is dat een uithuisplaatsing traumatiserend kan werken voor een kind. Dat wil echter niet zeggen dat je nooit tot uithuisplaatsing moet overgaan, zeker niet wanneer de veiligheid van het kind zelf of iemand anders binnen het gezin in het geding is.

    Wij herkennen ons dan ook niet in de door u gemaakte verwijten en aantijgingen over het schenden van mensenrechten. Het is immers niet aan ons als Kamerleden om te oordelen over individuele situaties waarin uithuisplaatsing te sprake komt maar aan de rechter om dan een uitspraak te doen. De rechter dient daarin een zorgvuldige afweging te maken op basis van volledige en juiste informatie. Wij zijn dan ook niet aansprakelijk.

    Uiteraard respecteren wij uw keuze om alle volksvertegenwoordigers persoonlijk aansprakelijk te stellen, al vinden wij dit niet de juiste weg om verbeteringen en  zorgvuldige besluitvorming voor elkaar te krijgen.

    Met vriendelijke groet,

    namens de SP-fractie in de Tweede Kamer,

    Maarten Hijink, Tweede Kamerlid en woordvoerder Jeugdzorg

    Michiel van Nispen, Tweede Kamerlid en woordvoerder Justitie

    _______________________________________________________

     

    Het antwoord van ‘Team Jeugdzorgslachtoffers’:

     

    Geachte heer Hijink, Geachte heer van Nispen,

     

    Uw reactie op de diverse exploten die naar uw fractie c.q. alle Tweede Kamerleden zijn gegaan, getuigt er wederom van dat u of een en ander niet begrepen heeft dan wel het niet wil begrijpen. Ik ben zo vrij om, namens de het 'Team Jeugdzorgslachtoffers' u een reactie te sturen.

     

    Wij hebben u niet gevraagd om in te grijpen in rechterlijke beslissingen, wij hebben u PERSOONLIJK aansprakelijk gesteld voor medeplichtigheid aan de schending van MENSENRECHTEN die door uw wetgeving geschied en voortgaat: sinds 10-09-2019 is namelijk door het EHRM bepaald dat het SCHENDING van MENSENRECHT is om kinderen te scheiden van hun ouders, zoals door 'jeugdzorg' voortdurend doorgaat en inmiddels meer dan 48000 kinderen getroffen heeft.

     

    - Uw excuus dat de rechter een en ander beslist gaat voor ons niet op: rechters doen immers niet aan waarheidsvinding, konkelen met de jeugdzorg-industrie en gaan uit van UW WETGEVING die uit huis plaatsing mogelijk maakt op gronden als 'onderbuik  en 'indrukken', gedegen feitenonderzoek heeft u als Tweede Kamer ook immers tegen gehouden!

     

    - Als het EHRM bepaald heeft dat het splitsen van gezinnen schending van mensenrecht en zelfs te beschouwen is als 'kindermishandeling' is het geheel onredelijk om 96000 ouders  (ieder kind heeft er immers 2!) weer terug te wijzen naar die zelfde rechters die de uit huis plaatsing hadden 'geregeld': U bent verantwoordelijk en U, als Tweede Kamer dient dit op te knappen.  Nogmaals 96000 ouders naar die rechters terug sturen om weer een show-proces te krijgen waar naar iedereen behalve de ouders geluisterd wordt, is gewoonweg not done, weerzinwekkend en zelfs abject te noemen.

     

    - Eveneens heeft uw Kamer volledig verzaakt om enige wetgeving te maken ter controle van rechters: u heeft bijvoorbeeld een 'constitutioneel hof' verworpen. Nederland is een van de weinige landen in de wereld die dat niet heeft.

     

    - Ook was u doof voor alle ouders die klaagden over het gebrek aan enige 'waarheidsvinding' in het familierecht evenals het beëdigen van die jeugdzorgwerkers die onbegrensd mogen liegen voor rechters.

     

    - U schreef over 'het belang van het kind': ook uw Kamer was BLIND en DOOF voor het eenvoudige gegeven dat uit de wetenschap NOOIT een onderzoek is verschenen waaruit bleek dat uit huis plaatsing van kinderen zo 'goed' zou zijn.  Onderzoeken over de schadelijkheid en het mensonterende karakter van uit huis plaatsing zijn er te over.  Zelfs

    een gegeven als 'Seksueel misbruik is structureel aanwezig binnen de jeugdzorg' beschouwt u (uw Kamer)  als gewoonweg een feit en we gaan over tot de orde van de dag.... In bijlage verstrek ik u enige toelichting en linken naar onderzoeken van echte wetenschappers.

     

    - In het exploot is duidelijk opgenomen waarvoor wij u AANSPRAKELIJK stellen: het SCHENDEN van MENSENRECHTEN van kinderen en ouders 8 EVRM (en art. 6 EVRM: eerlijke procesvoering)   Hierbij is aangemerkt dat u, c.q. Kamerleden géén aanspraak kunnen maken op 'parlementaire onschendbaarheid' als het gaat om mensenrechten, daarom ook meer dan 150 exploten richting Den Haag.

     

    - U ziet niet in dat een UHP, die uitgevoerd én geïndiceerd wordt door de zelfde instelling, een omzet oplevert van ca. 60.000 euro voor die GI, als een kind wordt thuis geplaatst en de onder toezicht stelling er niet meer is, daalt de omzet naar 0.  U begrijpt niet hoe PERVERS dit gegeven is: méér uit huisplaatsingen indiceren = méér geld... en we gaan gewoon door....

     

    - Vooralsnog zijn wij, 'Team Jeugdzorgslachtoffers' bereid om met u individueel in gesprek te gaan om eens te laten horen hoe het de ouders / kinderen vergaat die met 'jeugdzorg' te maken hebben en straks met Kerst ook zonder kinderen zitten, DANK ZIJ UW WETGEVING en 'rechters'.... Als u gesprek weigert, rest ons niets anders dan andere middelen, die wij overigens liever niet doen, als klachten bij Internationaal Strafhof te Den Haag en Genève wegens 'Schending van mensenrechten' en uiteraard de internationale pers, Unesco, AI en de EU. Laat het u duidelijk zijn: er moet ONMIDDELLIJK een eind gemaakt worden aan ALLE UIT HUIS PLAATSINGEN en u als Tweede Kamer, zorgt maar dat die wetgeving er komt!

    U kon zo snel de wetgeving omtrent maximumsnelheid realiseren (binnen één dag), nu ligt er voor u een spoed taak voor de wet 'SPOED TERUGPLAATSING van alle UHP-kinderen'!

     

    - Een extra reden om dat te doen is ook uw VERZAKEN in uw taak aangaande 'hulp in de thuissituatie' die jeugdzorg verplicht was / is te geven: juist DIE HULP wordt min of meer verboden dan wel tegengewerkt, met als enige doel uit huis plaatsing van kinderen en dan de leugen voor de rechter inbrengen: 'hulp in de thuissituatie is niet mogelijk'...

     

    In bijlage enige achtergrondinformatie,

     

    In de hoop dat u bereid bent tot spoedige gesprekken met jeugdzorgslachtoffers,

    met vriendelijke groet en dank voor uw tijd,

     

    Namens het Team Jeugdzorgslachtoffers,

     

    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

    tel.: 06-33109214

     

    De bijlage    Over ‘jeugdzorg’

     

    Voor al degenen die nooit gehoord hebben over ‘jeugdzorg’ en geen idee hebben waar men in terecht komt als men met ‘jeugdzorg’, ‘Veilig Thuis’, SAVE’ en andere zogenaamde jeugdzorg-instanties te maken krijgt.Hieronder een kleine impressie van internet!

     

    In de ‘jeugdzorg’ is het gebruikelijk dat het orgaan dat ‘zorgen’ enz. constateert bij een kind of gezin, via enige vaak ronduit leugen-rapporten, zonder enige waarheidsvinding bij de rechter een beloning krijgen voor hun leugens: men krijgt een ‘Onder Toezicht Stelling’ al dan niet met een ‘machtiging Uit Huis Plaatsing’ voor elkaar bij de rechter: omzet 8000 Euro/jaar / kind voor de OTS, ca. 60.000 Euro’s omzet voor een UHP… tel uit je winst! Wordt een kind uiteindelijk thuis geplaatst, dan wordt de omzet voor de jeugdzorgindustrie teruggebracht tot 0,0…. U begrijpt waarom ‘jeugdzorg’ liever uw kind nooit meer thuis plaatst!

    Dit laatste is volledig in strijd met alle MENSENRECHTEN (art. 8 EVRM en niet te vergeten het arrest d.d. 10-09-2019 (ECRH 306-2019) van het EHRM.

     

    Enige video’s, die nog steeds actueel zijn:

     

    Interview  met ouder-ondersteuner Nico Mul door Rob Brockhus SDN 18-03-2008

    Een conferentie over ‘jeugdzorg’

    Kinderroof door ‘jeugdzorg’ (Let wel: deze moeder mocht haar 2e kind wél gewoon houden, met dezelfde vader, zelfde huis en dezelfde omstandigheden.  Haar 2e kind is gewoon gezond en inmiddels 8 jaar, haar eerste kind is onder behandeling (geweest)  bij een psychiater omdat hij worstelt met de vraag ‘WAAROM mag ik NIET bij mijn ouders blijven en mijn zus wel?’  Antwoord op die vraag: hij is gewoonweg BELOOFD door Jeugdzorg aan dat pleeggezin dat om een kind vroeg ‘om te houden’! Pleegmoeder was ‘trainer pleegouders’ in de pleegzorg….)

    Een misdadige kinderroof: een kind is beter af bij ‘tokkies’ dan bij een hooggeschoolde moeder….evenzo deze...en deze kind van 10….

    De VALSE BESCHULDIGINGEN van VT

    Advocaat Richard Korver hier over

    Nog iets over Uit huis plaatsen

     

    Rapporten uitgebracht door officiële instanties over de waanzin van het uit huis plaatsen en ‘jeugdzorg’:

    909 zorgen”, prof. N.Slot c.s. 2002 (slechts ca. 26% van de jeugdhulp bleek effectief / ca. 28 % schadelijk en de rest gewoonweg géén effect: jeugdzorg is dus voor ca. 74% WEGGEGOOID GELD!)

    Rapport Samson, 2013: ‘seksueel misbruik is structureel aanwezig binnen de jeugdzorg’ Enige kritische aantekeningen daarbij.

    De Kinderombudsman: ernstige fouten veel onterechte UHP

    De Nationale ‘Ombudsman Is de zorg gegrond?’De N.O. constateert dat veel rapporten van de jeugdzorg-industrie berusten op indrukken, aannames, onderbuikgevoelens en dat adequaat feitenonderzoek ontbreekt.

    Enige kritische geluiden, goed onderbouwd:

    Een jeugdzorgzaak

    De slodderwetenschap van ‘jeugdzorg’

    Huize Alexandra, waar meisjes in feite mishandeld werden door ‘jeugdzorg’. Hoor hier de zeer hypocriete rechter A.Quick-Schuit die als rechter daar vele kinderen heen stuurde zónder te weten wat daar werkelijk gebeurde….(had ze toch als rechter MOETEN weten?)

    Dat de jeugdzorg veel overeenkomsten heeft met gewoonweg de ‘fabeltjeskrant, werd onlangs verdedigd in het proefschrift(download-links staan in de rechter marge) van Dr. C. Bartelink op 1-2-2018 aan de universiteit van Groningen. Hier haar proefschrift, met als inhoud dat de beslissing tot uit huis plaatsen vaak afhangt van de willekeur van de medewerkers bij jeugdzorg! (Ouders wisten dit al lang!!)

     

    Medische schade door uit huis plaatsen:

    Medical Kidnap: “Foster care system harms children

    Prof. dr. U. Gresser, internist, toonde medisch aan hoezeer het gescheiden zijn van ouders kinderen schaadt! (NL-vertaling)

    Schade door‘oudervervremding’/ ‘Parential Alianation’ Het hersenspoelen van kinderen door hen gewoonweg zaken wijs te maken als ‘Ik ben nu je nieuwe papa/mama’/ ‘je ouders houden niet van jou’ en andere leugens om een kind zogenaamd te laten hechten aan pleegouders of jeugdzorginstellingen.

     

    Kritische artikelen:

    Het dreigen van BJZ, richting gemeenten en overheid dit keer.

    Uit huisplaatsingen als Catastrofe, P. Dijkshoorn, psychiater

    Praktijk van jeugdzorg-1

    Over mensenrechten schendingen (arrest 10-09-2019 EHRM): einde alle UHP? (In dit artikel ook een link naar de uitspraak van 10-09-2019 van EHRM)

    Waarom jeugdzorg echt maffia is.

    Over de JACHT op KINDEREN door VT

    Nieuwste: jeugdzorg wil reeds ruim voor geboorte van een kind op kinderjacht!

    Oorlog met VT: kinderen worden tot het randje van de dood gebracht, alleen voor het ‘gelijk van VT’.

     

    Het ultieme doel, terugplaatsing van kinderen bij hun echte ouders.  Een en ander naar het Deense model van UHP: daar gebeurt dat alleen met instemming van ouders én 2 gedragsdeskundigen en anders niet! Mogelijk kan dit concept met spoed in de praktijk gebracht worden, uit huis plaatsen kan immers ook binnen 1 uur geregeld worden!

     

    Opvallend is in deze reeks dat er géén enkele onderzoek is aangetroffen waaruit zou blijken dat uit huis plaatsen van kinderen zo goed zou zijn…..m.u.v. de omzet voor jeugdzorg-industrie en de bonussen voor zijn bestuurders!

     

    …. de vergelijking met de belastingdienst inzake kinderopvangtoeslag dringt zich op…...

     

    Verdere reacties en effecten:

     

    Als eerste kwam via Facebook een Nina Blessing, die zich voordeed alsof de exploten-actie van haar was. De werkelijkheid is dat zij er niets mee te maken had, niets aan meegewerkt en niets aan meebetaald, onzinnige beweringen van haar dus! Wel even subtiel reclame maken voor haar bedrijfje….

     

    Naar aanleiding van deze actie kwam mw. Tielen van de VVD in actie: zij wilde eens met ouders gaan praten over jeugdzorg, en hield daarvoor 3 bijeenkomsten, waarvoor men zich moest aanmelden.

     

    Ik meldde me uiteraard ook. Ik had een telefonisch contact, mw. Tielen wilde (zogenaamd) daarom apart met mij spreken.  Ik was nogal kritisch: ik had namelijk géén behoefte aan een gesprek als: “Het heeft onze aandacht”, “Jeugdzorg gaat altijd in gesprek met ouders”en “uit huis plaatsen gebeurt écht als het niet anders kan” en vooral:”waarheidsvinding heeft onze aandacht”... “u kan uw bezwaren bij de rechter vertellen”.. Dat soort onzin zit ik niet op te wachten!

     

    Uiteindelijk gaf mw. Tielen het stokje over aan dhr. M. Wörsdörfer.  Ok met hem had ik een e-mailwisseling… Tot op heden heb ik, ondanks zijn beloften NIETS vernomen!  Ondertussen zag ik een aantal kamervragen en stukken van deze man, waaruit slechts één ding bleek: hij heeft géén enkele kijk op hoe het werkelijk toegaat in ‘jeugdzorg’, 

     

    In de tussentijd…..

    De Commissie De Winter, over mishandeling / geweld in de jeugdzorg, kwam met zijn eindrapport en naar aanleiding daarvan werd er een excuus gemaakt door de minister van rechtsbescherming, Sander Dekker, en de directeur Generaal van het ministerie van VWS… Erik Gerritsen (wel bekend als ex-bestuursvoorzitter van BJAA.. bekend van de uit huis plaatsing terreur in de regio Amsterdam….

     

    Ze waren zo erg geschokt over hoe mensen hadden geleden door ‘jeugdzorg’ en de (aangemelde) slachtoffers kregen zelfs een genoegdoening van 5000 € voor alle aangedane leed…..

     

    Het aantal uithuisplaatsingen stijgt nog steeds, in oktober waren het al ‘53000 kinderen die niet thuis kunnen wonen’ aldus het CBS…..

    Het leed dat wordt aangericht door kinderen weg te rukken van hun ouders, al dan niet op te sluiten in jeugdzorginstellingen, ‘gezinshuizen’, en pleeggezinnen, kinderen vervreemden van hun echte familie….. het leed gaat onverminderd verder…..

     

    Minder uit huis plaatsen?

     

    NEE dus, ondanks de wetenschappers, die nog steeds niet hebben kunnen aantonen dat jeugdzorg een goed resultaat heeft, sterker nog, er is wetenschappelijk aangetoond dat het wegrukken van ouders minderen ook medisch schaadt (Prof. Gresser / internist / Duitsland).  Ook is aangetoond dat maar liefst 90 % van de kinderen die jeugdzorg hadden juist slechter af is ‘dankzij de jeugdzorg’.... Het gaat maar door….

     

    Ondertussen:

    Wederom is er een proefschrift verschenen over het uit huis plaatsen, diverse media besteden aandacht aan het failliet van gemeenten door ‘Jeugdzorg’. Ikzelf heb een praatje  (ik begin bij ca. 1.00 u) mogen houden in Rotterdam, dat een succesvol effect had, een motie: Rotterdam wil méér jeugdhulp thuis om minder uit huis te plaatsen! 

    Nu heeft het programma ‘De Hofbar’ recentelijk enige uitzendingen gewijd aan Jeugdzorg, ook kwam daar minister Sander Dekker in beeld met gewoonweg een karikatuur: ondanks alle tegenbewijs bleef hij volhouden hoe goed en onafhankelijk de RvdK onderzoek doet en rechters de jeugdzorg toetsen…. Iedere ouder weet dat dit gewoonweg onzinnig is, minister Dekker gelooft het nog….. (eerdere uitzending van de Hofbar hier.)

     

    Tjebbe Strubbe, specialist in ‘Adoptiezaken / jeugdzorg’ schreef recentelijk enige, wetenschappelijk goed onderbouwde stukjes:

    Eerst een artikel over de politiek / verantwoordelijkheid.

    Over de misleiding van minsiter De Jonge aangaande ‘jeugdzorg’.

    Over ‘Kwakzalverij-jeugdzorg’ en wetenschappelijke onderbouwing!

    Tot zover enige artikelen van Tjebbe, hieronder nog een artikel uit 2014 van Sven Snijer, dat nog steeds actueel is: ‘Lanceert u maar’ over de transitie en alles wat er gewoonweg niet onderzocht is…. Het was van maart 2014, maar gezien het naderende faillissement van verschillende gemeenten, (Bergen op Zoom bijvoorbeeld / gaat gemeentelijke monumenten en stadhuis verkopen en WOZ met 25 % verhogen….!) is het gewoonweg goed gezien van Sven in 2014….

     

    Ik vraag me ondertussen af of ik nu zo slim ben of de gemeenten zo dom: hebben die nu écht niet gezien dat toen gemeenten klakkeloos BJZ de GI gingen noemen, zij de jeugdzorg naar de GI hebben gestuurd en nu de wet de gemeenten verplicht te BLIJVEN BETALEN als de rechter een OTS of UHP uitspreekt, dat die GI zó SNEL MOGELIJK aansturen op een OTS (= zeker van 9000€ per kind per jaar!) en dan komen daar de kosten van allerlei zorgtrajecten nog bij… en gemeenten blijven betalen en vragen niets…(ondanks de wettelijke verplichting daartoe!)  Waarom vragen gemeenten niet ieder jaar aan de GI: ‘Wat hebben jullie gedaan om zorgen weg te nemen, zodat de OTS / UHP kan worden opgeheven? Juiste antwoord is meestal ‘NIETS’, maar ondertussen indiceren die zelfde GI weer méér zorgen om de zoveelste verlenging OTS /UHP te vragen bij de rechters….. en die laaste krijgen ze zelfs op telefonisch verzoek…..!

     

    Een en ander stemt mij treurig: de jeugdzorg-lobby schijnt onbeperkt door te gaan, de MISHANDELING van kinderen DOOR JEUGDZORG idem, kinderen voor het leven beschadigen…...Wanneer komt hier eens een einde aan, door bijvoorbeeld eens te LUISTEREN naar ouders é kinderen de zorg te geven die ze nodig hebben in OVERLEG met ouders….. het stoppen met LIEGEN zou een eind kunnen helpen… nu nog alle onwaarheden VERWIJDEREN uit de huidige dossier… ‘niet waar dan UIT de dossiers… Zó moeilijk moet dat toch niet zijn….. en dat lost meteen het probleem van ‘waarheidsvinding’ op….

    Gewoon dus: NIET meer LIEGEN!!!

     

    Exploten-actie mislukt?

     

    Ja en neen! Ja: het heeft géén enkel direct effect gehad op het verminderen van uithuisplaatsingen en terreur van ‘jeugdzorg’, neen: wij hebben zowel aan onze wetgevers én aan regering duidelijk gemaakt dat we HEN AANSPRAKELIJK stellen voor de voortgaande schending van mensenrechten en in feite mishandeling van kinderen! Vele advocaten kunnen dit gebruiken om uiteindelijk, als er over een jaar of 10 weer een ‘commissie de Winter’ komt, een forse schadeloosstelling te eisen!  De wetenschap zal toch eens een keer doordringen tot Den Haag, de Rechters en misschien ooit de ‘jeugdzorg’!!

     

    Tenslotte: Nederland: houdt eens op met wijzen naar het buitenland, zolang u 53000 kinderen afsluit van hun ouders, opsluit zonder proces en voor het leven beschadigt! Het EVRM én IVRK geldt immers ook voor hen!

     

    Ceterum censeo BJZ /'Veilig Thuis' / GI esse delendam (naar Cato Maior)

     

    Drs. N.J.M. Mul, arts n.p. (meldpuntjeugdzorg@gmail.com)




    Jeugdzorg-Toeslagen en Liegende ministers!

    $
    0
    0

     De geschiedenis herhaalt zich! 



    Over politiek wordt op deze blog niet veel geschreven. Dit artikel vormt hier de uitzondering die de regel bevestigt.


    Ik noem een paar spraakmakende politieke zaken die de media ernstig beroerden en na het aftreden van een minister dan wel een kamerdebat allemaal zo snel mogelijk verdwenen… de prullenbak was hierbij de favoriete bestemming….


    Op een rijtje:

    • De RSV-Verolme parlementaire enquête: miljoenen gulden verdwenen naar, uiteindelijk, een bedrijf MMWOPS, hetgeen stond voor ‘Making Money While Other People Sleep’: de Nederlandse overheid subsidiëerde de kolengravers, gemaakt door RSV-Verolme, om dit bedrijf in stand te houden… de subsidie kwam ten goede aan een stel kolengravers, alleen de winst kwam terecht in de USA bij MMWOPS…. de Nederlandse belastingbetaler betaalde…

    • De IRT-affaire: de Nederlandse justitie, onder leiding van minister Sorgdrager (voordien hoofd PG van het OM, hoofd opsporing criminaliteit dus) en staatssecretaris van Justitie Schmitz (voormalig burgemeester Haarlem en hoofd politie + Interregionaal Recherche Team) moesten koste wat kost in de doofpot duwen, wat geheel niet mocht: bewust werden er hele ladingen cocaïne geïmporteerd, justitie kneep een oogje toe, zogenaamd om een paar drugshandelaren te kunnen arresteren… Het mislukte: de grootste drugs importeur (justitie-informant) kreeg zelfs een justitiële bescherming, ca. 5.000.000 guldens en beveiliging…. Hij zou moeten onderduiken...Hij woont, voor zover mij bekend, gewoon in Nl in een grote villa! De winsten mochten de criminelen houden, justitie kon een paar kruimel-handelaren arresteren….. Dit moest gewoonweg de doofpot in, hetgeen mislukte.  Zie verder ‘IRT-affaire’, een rapport van de Parlementaire enquête van vele boeken dik! Hoe serieus is het anti-drugsbeleid, als onze overheid zélf de grootste importeur van harddrugs is, werd toen gesteld.  (Tegenwoordig hebben de pillen-drugsbazen en falende douane (in de haven van Rotterdam en op Schiphol) het voortouw in de verspreiding van drugs!)

    • De ‘Bouwfraude’: Er bleek bij bouwondernemers een soort dubbele boekhouding te bestaan, waarbij men van elkaar wist voor welke bedragen ondernemers zouden intekenen op projecten en men bijhield welke ondernemer aan de beurt zou zijn voor een bepaald (overheids)project, inclusief omkoping van ambtenaren.. Zie Wikipedia, 344 bouwbedrijven… uiteindelijk moesten bouwbedrijven in 2005 70.000.000 € betalen! Véél geld verdween: men hield bewust tarieven hoog…..

    • Het bedrog rond uitbreidingen van Schiphol en de milieu-overlast van luchthavens…: burgers worden genegeerd, rapporten vervalst en vooral: de uitbreidingen van Schiphol en Lelystad moeten doorgaan… ook nu in corona crisis zijn 25 verkeersleiders in Lelystad aan het werk, voor minder dan 5 vliegtuigen per dag…..Wordt er geluisterd naar omwonende? En de geluidshinder over de Veluwe dan?

    • De schade door aardbevingen in Groningen: nog steed wordt er niet uitbetaald, menig minister heeft gezegd dat de burgers snel schadeloos gesteld zouden worden….Groningers onder de lezers: heeft u uw geld al gehad? Zijn burgers serieus genomen?

    • De ‘Toeslagen-affaire’: recentelijk leidde dit tot de val van het ‘Kabinet Rutte-III’: willens en wetens werden door de overheid burgers én ‘geprofileerd’ en ‘gecriminaliseerd’ op grond van zeer onduidelijke regels, Gezinnen werden geruïneerd en kregen de aantekening als ‘fraudeur’, op grond van hetzij vergissingen, hetzij administratieve zaken buiten hen om…. GROOT onrecht en de ministers weten het al 5 jaar en het gaat maar door…. Ouders zouden schadeloos gesteld worden en een voorschot van 30.000 € krijgen… Wanneer volgt de rest? Is er al iets binnen?

    • Bij ‘De Hofbar’, 2-2-2021, wederom de noodzaak voor de biomassacentrale bij Diemen: de milieuvergunningen worden klakkeloos aan Vattenfall verstrekt: Vattenfall maakte zelf de rapporten over milieu-eisen, en betaalde 100.000€ aan de gemeente… de provincie NH gaat klakkeloos akkoord, ‘omdat de gemeente het onderzocht heeft en de vergunning verstrekt heeft’, ook die controleert niets, op de vraag van de Hofbar ‘WAAROM is er géén Milieu-effect rapportage?’ komt gewoon geen antwoord…. en de burgers in Diemen? Worden, zoals gewoonlijk, genegeerd door de politiek!

    • Nu ik dit schrijf kijk ik naar het Kamerdebat over het GGD-datalek, waarbij de gegevens van ca. 3.000.000 mensen op straat en in handen van criminelen kwamen…. U begrijpt het al, beste lezers: niet de schuld van uw overheid…. 


    Conclusievan bovenstaande, niet complete, rijtje van overheidsfalen: men is zelfs zó dom daar in Den Haag dat men zich afvraagt: “Hoe komt het nu dat de burgers steeds minder vertrouwen in de overheid hebben?”... ik zou het toch echt niet weten….


    Onderstaande lijstje kan ik u geven in de reeks ‘loze beloften van ministers, staatssecretarissen en politici’ inzake ‘jeugdzorg’:


    De BELOFTEN: meer recht op omgang met je kind, WAARHEIDSVINDING en MINDER uit huis plaatsen van kinderen.


    De politici, vanaf ca. 1992:

    - Aad Kosto (Justitie)

    - Otto Vos (TK)

    - Schmitz (Staatssecr. Justitie)

    - M.Langkamp (TK)

    - H.Krol (TK)

    - A. Rouvoet (min. van Jeugd en gezin, ook wel genoemd ‘min. van Jeugd zónder gezin’ / voerde Centra voor J&G in.)

    - V. Bergkamp (TK)

    - M. Keyser (TK)

    - J. Thielen (TK)

    - M.Wörsdörfer (TK)


    Bovenstaande lijst is niet compleet. Ca. 1992 waren er ca. 20.000 kinderen uit huis geplaatst, midden 2020 53.000 en over de ‘waarheidsvinding’: nog steeds overheersen de leugens in jeugdzorg rapporten, zitting vertegenwoordigers zijn nog steeds NIET BEËDIGD en de klachtencommissies hebben meer weg van afpoeieren en zoet houden: zijn de klachten gegrond, dan gaan de uitspraken ook de bekende prullenbak in en verandert er niets….en ouders? Worden zoals dat in 1990 ook al zo was, worden niet serieus genomen…..


    En dan volgen er vragen aan de MINISTER van RECHTSBESCHERMING, gesteld door 2 Tweede Kamerleden. De minister antwoord aan de Kamer, met gewoonweg een aantal pertinente leugens.



    Ook inzake ‘Jeugdzorg’ komt hetzelfde beeld naar voren als in de zo genoemde ‘toeslagen affaire’: de Tweede Kamer wordt bewust verkeerd voorgelicht door een minister, die ook nog essentiële informatie over het werkelijke handelen van de jeugdzorgsector en kinderrechters achterhoudt.  Ook informatie  over de ‘rechtsbescherming’ van ouders zwijgt hij: die ouders zijn namelijk bijna rechteloos uitgeleverd aan de willekeur van Jeugdzorg, die gewoonweg samenwerkt met de rechterlijke macht! Rechtsbescherming?  Het kan beter…….


    Bij de omzetting van Pdf gaat het soms wat mis, en zeker met de lay-out. Om die reden ziet de eerste bladzijde van onderstaande brief er wat vreemd uit, bij deze mijn excuus.

    De tekstuele inhoud is gelukkig hetzelfde gebleven.


    Een en ander is mijns inziens een illustratie hoe een minister gewoonweg ouders negeert, de jeugdzorgleugens gelooft en geen idee heeft wat ouders ervaren. Dit dient mijns inziens méér in de openbaarheid te komen, idem als de ‘toeslagen affaire’, waarbij ouders ook gecriminaliseerd werden, valse beschuldigingen en volharding in leugens door in dat geval de belastingdienst, ook overheid dus.


    U treft hier aan: de brief d.d. 25-01-2021 van minister voor Rechtsbescherming Sander Dekker en mijn brief d.d. 27-01-2021 aan de Tweede Kamer, waar ik inga op de vragen van de Tweede Kamerleden Peters en Toornburg.


    _________________________  DE BRIEVEN  ______________________


    Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal 

    Postbus 20018 

    2500 EA DEN HAAG 


    Datum 25 januari 2021 

    Onderwerp Antwoorden Kamervraag over Uithuisplaatsing en feitenonderzoek. 


    Hierbij zend ik u, mede namens de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, de antwoorden op de vragen van de Kamerleden Peters en Van Toorenburg (beiden CDA) over kinderen die onterecht uit huis worden geplaatst door slecht feitenonderzoek (2020Z25605). 


    De Minister voor Rechtsbescherming, Sander Dekker Directoraat-Generaal Straffen en Beschermen Directie Sanctietoepassing en Jeugd Turfmarkt 147 2511 DP Den Haag Postbus 20301 2500 EH Den Haag www.rijksoverheid.nl/jenv 


    Ons kenmerk 3168166 Uw kenmerk 2020Z25605 


    Datum 25 januari 2021 

    Ons kenmerk 3168166




     Antwoorden van de minister van minister voor Rechtsbescherming en de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport op de schriftelijke vragen van de leden Peters (CDA) en Van Toorenburg (CDA) over kinderen die “onterecht uit huis worden geplaatst door slecht feitenonderzoek”. (ingezonden 21 december 2020, 2020Z25605) 


    De minister voor Rechtsbescherming,


    Sander Dekker


    Vraag 1 Hebt u kennisgenomen van het bericht dat kinderen onterecht uit huis worden geplaatst door slecht feitenonderzoek?

    1 Antwoord op vraag 1 Ja. 


    Vraag 2 Herkent u het beeld dat jeugdzorgwerkers hun rapporten vooral baseren op aannames en er nauwelijks tot geen waarheidsvinding plaatsvindt? 


    Vraag 5 Welke maatregelen gaat u nemen om ervoor te zorgen dat jeugdzorgwerkers niet meer alleen uitgaan van aannames, maar ook aan waarheidsvinding gaan doen, zodat onterechte uithuisplaatsingen worden voorkomen? 


    Antwoord op vragen 2 en 5

     In artikel 3.3 van de Jeugdwet is vastgelegd dat jeugdzorgmedewerkers van de Gecertificeerde Instellingen (GI’s) en raadsonderzoekers van de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) verplicht zijn in rapportages of verzoekschriften de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Het komt in de praktijk helaas voor dat ouders en kinderen menen dat door jeugdzorgwerkers of raadsonderzoekers geen goed feitenonderzoek is gedaan.. Die signalen bereiken ons ook. Dat het doen van feitenonderzoek in de praktijk beter kan wordt ook door de betrokken instellingen onderkend. Daarom investeren zij voortdurend in het doen van zorgvuldig en navolgbaar onderzoek en in een goede samenwerking met kinderen en ouders. Daarmee moeten foutieve beslissingen, zoals onterechte uithuisplaatsingen, voorkomen worden. Steeds moet worden afgewogen of een uithuisplaatsing nodig is en of dit de beste optie is voor een kind. Om het doen van goed feitenonderzoek te ondersteunen is in juni 2018 het Actieplan verbetering feitenonderzoek in de Jeugdbeschermingsketen aangeboden aan de Tweede Kamer.2 Het doel van dit Actieplan is goed feitenonderzoek en onderbouwde besluiten in de jeugdbeschermingsketen met betrokkenheid van kinderen en ouders. Veilig Thuis, RvdK en GI’s zijn gezamenlijk opdrachtgever van het Actieplan. Zij organiseren kennisverbreding in (digitale) regiobijeenkomsten voor professionals en cliëntvertegenwoordiging over rapporteren, cliëntervaringen, intercollegiaal toetsen van rapportages en toepassen van zorgvuldigheidscriteria bij dossiers. Tevens zijn gesprekken met Hogescholen gaande over de ontwikkeling van een curriculum en is een juridische werkgroep aan de slag om te komen tot een gezamenlijk richtinggevend kader voor feitenonderzoek. 


    1 Tv-uitzending de Hofbar, 1 december 2020 

    2https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2018/06/06/tk-bijlage-actieplanverbetering-feitenonderzoek-in-de-jeugdbeschermingsketen. 


    Pagina 3 van 4 Directoraat-Generaal Straffen en Beschermen Directie Sanctietoepassing en Jeugd Datum 25 januari 2021 Ons kenmerk 3168166 


    Het belang van het goed uitvoeren van feitenonderzoek, conform het vereiste van artikel 3.3. Jeugdwet, wordt dus ruimschoots erkend door de hele jeugdbeschermingsketen. Samen met de staatssecretaris van VWS ondersteun ik de uitvoering van het Actieplan, dat een looptijd heeft tot en met 2021. Uw Kamer wordt in de voortgangsbrieven Jeugd periodiek geïnformeerd over de uitvoering van het Actieplan. 


    Vraag 3 Herkent u het beeld dat vervolgens de Raad voor de Kinderbescherming en de kinderrechter besluiten nemen gebaseerd op aannames, die niet altijd overeenkomen met de feiten? 


    Antwoord op vraag 3 

    Wanneer de RvdK wordt gevraagd onderzoek te doen, zijn er zorgen over de veiligheid en ontwikkeling van een kind. Onderzoek naar het al dan niet ingrijpen in het ouderlijk gezag over het kind dient met alle zorgvuldigheidsbeginselen te worden omkleed. De RvdK dient dit onderzoek onafhankelijk en eigenstandig uit te voeren. Net als de GI’s is de RvdK verplicht om in rapportages of verzoekschriften de van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. In tegenstelling tot wat in de Tv-uitzending van de Hofbar wordt gesteld, baseert de RvdK zich niet alleen op de bevindingen van jeugdzorgwerkers. De onderzoeken van de RvdK voldoen aan het kwaliteitskader van de RvdK. In dit kader is onder meer opgenomen dat de RvdK de zorgen altijd met kind en ouders bespreekt. De RvdK betrekt ook het netwerk van een gezin om te onderzoeken waar mogelijkheden en onmogelijkheden liggen. De RvdK haalt verder informatie op bij professionals zoals hulpverleners, leraren en huisarts. De informatie wordt in het rapport opgenomen en ter accordering aan de informanten voorgelegd. Ouders en kind krijgen gelegenheid hier hun reactie op te geven. Feiten, visies van betrokkenen en interpretaties van de RvdK dienen in de rapportages duidelijk gescheiden te worden. De RvdK heeft een onafhankelijke rol bij het eerste ingrijpen in het ouderlijk gezag en toetst de situatie van het kind en het gezin onafhankelijk en zonder enig belang. Een deel van de casuïstiek gaat niet naar de rechter. Op basis van zijn onderzoek verzoekt de RvdK in ongeveer 73% van de zaken die hem zijn voorgelegd de kinderrechter een kinderbeschermingsmaatregel uit te spreken. Een kinderrechter neemt het advies van de RvdK of GI’s niet zondermeer over. Een kinderrechter toetst eigenstandig of aan de wettelijke gronden is voldaan en of daarmee een ondertoezichtstelling en/of machtiging tot uithuisplaatsing noodzakelijk is op basis van alle aanwezige informatie, maar ook op basis van het onderzoek ter zitting waar de kinderrechter spreekt met ouders en eventueel het kind. Als een kinderrechter twijfelt over de kwaliteit van het feitenonderzoek en onvoldoende in staat is te toetsen of aan de rechtsgronden van een kinderbeschermingsmaatregel is voldaan, dan kan hij de zaak aanhouden en eventueel verzoeken om contra-expertise om onduidelijkheden of tegenstrijdigheden in het dossier op te helderen. De kinderrechter kan ook afwijzen, of alleen de ondertoezichtstelling toewijzen en bijvoorbeeld de uithuisplaatsing (nog) niet. Overigens kan ook de ouder verzoeken om contraexpertise. De kinderrechter beslist dan of hij dit verzoek toewijst. Als een kinderrechter een beschikking afgeeft voor een ondertoezichtstelling en/of machtiging tot uithuisplaatsing, kunnen ouders hiertegen hoger beroep instellen bij een gerechtshof.

     


    Vraag 4 Bent u het met de mening eens dat het risico hierdoor groot is dat kinderen onterecht en onnodig uit huis worden geplaatst en dat dit grote impact en onomkeerbare schade kan toebrengen aan gezinnen? 


    Antwoord op vraag 4 

    Zoals hierboven beschreven is het systeem van kinderbescherming met verschillende checks en balances omgeven. Ik ben daarom niet van mening dat het risico groot is dat kinderen onterecht en onnodig uit huis worden geplaatst. 


    Vraag 6 Welke maatregelen gaat u nemen om ervoor te zorgen dat de Raad voor de Kinderbescherming de aannames van Jeugdzorg niet als feiten beschouwt en bij twijfel zelf meer feitenonderzoek gaat doen, zodat kinderen niet onnodig uit huis worden geplaatst? 


    Antwoord op vraag 6 

    Op basis van het bovenstaande ben ik van mening dat het huidige systeem reeds voldoende waarborgen bevat om het door u geschetste probleem te ondervangen. Dit neemt niet weg dat we altijd moeten zoeken naar mogelijkheden hoe het uitvoeren van feitenonderzoek beter kan en dit ondersteun ik met het Actieplan Verbetering Feitenonderzoek in de Jeugdbescherming.



    -------------------------------------------  Reactie van N.M.  ------------------------------------------

    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

    e-mail: n.j.m.mul@gmail.commeldpuntjeugdzorg@gmail.com

    Tel.06-33109214


    (per e-mail) AAN:

    Tweede Kamer der Staten-Generaal,

    t.a.v. alle leden, in het bijzonder

           R. Peters en M. Van Toorenburg


    Betreft: Brief 25-01-2021 S. Dekker / kenmerk 3168166 (uw brief 2020Z25605) ‘Onterecht uit huis geplaatst door slecht feitenonderzoek’


    Roermond, 27-01-2021


    Geachte Tweede Kamer,


    Het onderwerp van deze brief alleen al getuigt van een miskenning van bijna alle wetenschappelijke kennis op jeugdzorg gebied: er zijn namelijk maar zéér weinig terechte uithuisplaatsingen. Sterker nog, een gerenommeerd emeritus hoogleraar prof. Dr. J. Hermanns stelde ooit onomwonden dat praktisch iedere uithuisplaatsing overbodig is.  'Men behoeft alleen ouders én kinderen de juiste hulp thuis te geven’ of woorden van gelijke strekking.

    Toch blijft het aantal uit huis geplaatste kinderen toenemen: eind 2019 ca. 48.000, midden 2020 waren het er al 53.000 (cijfer CBS).


    Met inmiddels meer dan 25 jaar ervaring als actief ouder-ondersteuner in jeugdzorgzaken en de nodige procedurele ervaring wil ik enige opmerkingen maken ten aanzien van de antwoorden van minister S. Dekker.


    Deze antwoorden sluiten aan bij wat recentelijk de ‘Rutte-doctrine’ genoemd werd: onvolledig, onjuist en miskenning van feiten die de minister onwelgevallig zijn.

    Ook blijkt dat hij het exploot, dat ca. 5 december 2019 naar de hele Tweede Kamer + diverse ministers is gegaan niet kent: via dit exploot, uitgebracht naar aanleiding van de veroordeling van Noorwegen (10-09-2019)  inzake schending van mensenrechten wegens uithuisplaatsing van kinderen niet kent dan wel negeert, terwijl de aansprakelijkheid én de verantwoordelijkheid inzake schending van mensenrechten gelegen is bij wetgevers en ministers.


    Ik ben, geachte Kamerleden, zo vrij geweest u van enige feitelijke antwoorden te voorzien en ga daarbij uit van de nummering zoals in de aangehaalde brief van de minister.


    Vragen 2 en 5


    De minister legt de bedoeling van de wet uit. Hij verzwijgt echter dat in de praktijk de leugens en onwaarheden in de jeugdzorgsector gewoon doorgaan. Herinner u drs. R. Meuwissen, bestuurder Jeugdzorg N.Br., die zelfs in een kranteninterview toegaf dat zijn medewerkers maar moesten liegen, áls de omzetdoelen maar behaald worden (artikel: “Positie bestuurder Jeugdbescherming Brabant totaal onhoudbaar” / 12-10-2018) Recent voorbeeld: op 12-01-2021 werd door JBG voor het Hof de leugen over ‘huiselijk geweld’ nog eens herhaald...Die leugen was reeds door de politie weerlegd in 2010: ‘Nimmer huiselijk geweld’ luidde de verklaring. Jeugdzorg gaat desondanks op de ingeslagen weg voort en creëert met ongefundeerde vermoedens en aannames haar eigen werkelijkheid.

    Nadere informatie en tal van voorbeelden hiervan zijn te vinden bijwww.sosjeugdzorg.nl  en worden graag verstrekt door de oudste ouder-ondersteun stichtingwww.stichtingkog.info

    Ook heb ik er zelf vaak over gepubliceerd opwww.meldpuntjeugdzorg.nl .


    Het ‘actieplan feitenonderzoek’ is op zo’n manier in de publiciteit gebracht dat het lijkt of het  door ouders geschreven zou zijn. De werkelijkheid is anders: er is een voorgekookt stuk tekst geproduceerd door het ministerie van VWS, waarbij ouders in 4 sessies op verschillende locaties commentaar mochten leveren. De ouders die mochten komen werden door een ingehuurd bureau geselecteerd. Van wát de ouders inbrachten werd 90% verdraaid, dan wel weggelaten. Op deze handelswijze is een officieel protest gekomen, o.a. begeleid door mr. ir. P. Prinsen, de oud-advocaat, gespecialiseerd in familierecht. Zie zijn website en hier van het advocatencommitee:

    http://advocatencomite.nl/Actieplanwaarheidsvinding.html waar u het hele verhaal kunt nalezen inclusief een opvatting over jeugdzorg die wél de steun heeft van de meeste ouders en cliëntenorganisaties. Hierover zijn Kamerleden door de minister echter niet geïnformeerd.


    Vraag 3


    Ook hier wordt een verhaal gepresenteerd dat slechts theoretisch weergeeft hoe de praktijk zou moeten zijn. De praktijk is helaas anders, blijkens de dagelijkse ervaringen van ouders en advocaten in het jeugd- en familierecht. Ook nu nog neemt de RvdK klakkeloos visies van GI over zónder eigen onderzoek. Het komt zelfs voor dat kinderen door één telefoontje van de Gecertificeerde Instelling of Veilig Thuis aan de kinderrechter met een spoedmachtiging’ uit huis worden gehaald.  Deze ‘telefonische spoedmachtiging’ is voldoende om de politie in te zetten om kinderen weg te rukken van ouders. Uiteraard gaat dit alles zonder enig feitenonderzoek of rechterlijke toets daarvan.


    Het regelmatig voorkomende machtsvertoon van politie, jeugdzorg en de Raad bij dit soort uithuisplaatsingen doet de directe omgeving van het kind zich dikwijls afvragen waarom de uithuisplaatsing eigenlijk nodig is. Toch blijft ook in die gevallen zowel de GI als de RvdK vaak volharden in leugens en onwaarheden bij de rechter. Als de zorgen over het kind op het moment van de uithuisplaatsing naderhand ongegrond blijken, heeft de RvdK er een handje van om gedurende de tijd van het uithuisgeplaatst zijn, de zorgen achteraf in te vullen met aanvullende observaties. Dit in een situatie waarin het kind volkomen in de war door de traumatische gebeurtenis van het bij de eigen ouders te zijn weggenomen, gespannen en emotioneel reageert bij de spaarzame bezoek-uurtjes. Hebben de jeugdbeschermers geen gelijk, dan creëren zij dat met terugwerkende kracht, om maar geen fouten te hoeven toegeven.


    Vraag 4


    Iedere uithuisplaatsing is in feite overbodig en schadelijk (tot > 95 %). Dat dit cijfer niet door de minister genoemd wordt heeft voornamelijk te maken met de financiën van de GI (zie: Follow the Money over het verdienmodel van jeugdzorg). Feitelijk is door prof. dr. Ursula Gresser aangetoond dat zelfs het depriveren van het kind-ouder contact aantooonbare lichamelijk schade nalaat. Het EHRM stelde zelfs dat het een schending van een mensenrecht zou zijn, maar ook hierover hoort u niets van uw minister.

    Meerdere wetenschappelijk onderzoeken kunnen hierbij worden aangedragen, maar al die rapporten (Slot, Junger-Tas, prof. Akkermans, N.O., proefschrift dr. B. Goudard over ouderverstoting, proefschrift dr. C. Bartelink (2018 / over de

    volslagen willekeur bij UHP!) worden hetzij niet gelezen, hetzij opzettelijk genegeerd door de beleidsmakers en uw verantwoordelijk minister. Enige wetenschappelijke referenties staan onderaan mijn artikel over ‘Het vingertje van Nederland‘ (even scrollen dus!).


    Vraag 6


    Uit de beantwoording van de minister dat er ‘voldoende waarborgen’ zijn voor integriteit en juistheid van feiten, blijkt dat de Kamer onjuist wordt geïnformeerd over de daadwerkelijke stand van zaken betreffende het functioneren van de jeugdbescherming in Nederland. Schijnbaar was de houding van de minister van rechtsbescherming bij de bijeenkomst van 21-02-2020 tijdens de presentatie van het rapport van de commissie De Winter over mishandeling in de Jeugdzorg er nog een van bezorgdheid: hij beweerde zelfs dat dit niet meer mocht voorkomen, maar de boze ouders in de zaal die hun kinderen terug eisten en wilden dat de institutionele kindermishandeling (lichamelijk en geestelijk) door Jeugdzorg zou stoppen, wilde hij niet eens te woord staan. De minister is blijkbaar niet geïnteresseerd in wat ouders ervaren in ‘jeugdzorg’ en hierin zien we een treffende gelijkenis met wat ouders is overkomen in de toeslagen affaire bij de belastingdienst. Zij liepen tegen een muur van beleidsregels en maatregelen, zonder dat er oog was voor de menselijke maat en de individuele gevallen. Mensen werden teruggebracht tot een algoritme gebaseerd op een postcode en voerden jarenlang een machteloze strijd.


    U begrijpt dat dit antwoord van de minister niet serieus te nemen is, omdat zij niet alleen getuigt van arrogantie, maar illustratief is voor het structureel negeren van ouders met serieuze klachten over jeugdzorg.

    Illustratief zijn de artikelen van RTV-Utrecht, Marc van Rossum du Chattel, zie:https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/2126429/kritische-jeugdbeschermers-durven-niet-te-spreken-in-amersfoort.html  en de links onder het artikel!


    Als klap op de vuurpijl: in een vrij recente (januari 2021) uitzending van ‘De Hofbar’  over Jeugdzorg stelde de  Staatssecretaris van VWS Paul Blokhuis dat  ‘Jeugdzorg gaat professionaliseren en meer aan waarheidsvinding doen’... Ze zijn dus nog steeds NIET professioneel maar alleen amateurs en met de waarheid zit het ook nog niet goed… het tegengestelde van waarheid is

    LEUGEN!


    Ik wil u, geachte Kamerleden, vragen zich eens te gaan oriënteren bij mr. ir. P. Prinsen (Den Haag), Stichting KOG of Stichting SOS-Jeugdzorg. Deze zullen u gaarne te woord staan over hoe de ‘jeugdzorg’ ervaren wordt en of RvdK en GI wel echt aan ‘waarheidsvinding’  doen.

    Uiteraard ben ik met gepaste bescheidenheid, bereid u van extra informatie te voorzien en kunt u rondkijken op mijn jeugdzorg-kritische website

    www.meldpuntjeugdzorg.nl (ca. 160 artikelen!)

    U veel succes en wijsheid toewensend,       


             Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.


                         -------------------------------   einde brieven  --------------------

    Er was bij mij een foutje geslopen in mijn visie over de totstandkoming van het ‘Actieplan Feitenonderzoek’. Feit blijft echter dat bij dat plan BEWUST de inbreng van ouders is veranderd dan wel weggelaten!

    ------------------------------  reactie 1  --------------------------

    Nico,

    Was het niet zo dat de minister de opdracht gaf voor het onderzoek Actieplan Feitenonderzoek in de jeugdzorgketen, en dat na LOC (en later NJi) het AMHK + RvdK + jeugdbescherming (met ver. Jeugdzorg Nederland) het actieplan geschreven heeft, omdat de inbreng van het LOC hen niet beviel ondanks dat het LOC al heel veel had weggelaten.

    Volgens mij is het dus net andersom dan dat het ministerie een Actieplan zou  hebben geschreven.

    Ik had reeds

    https://kinderbescherming.jimdofree.com/brieven/brief-aan-tweede-kamer-2011/liegende-of-onnozele-minister/ geplaatst, na

    https://kinderbescherming.jimdofree.com/brieven/brief-aan-tweede-kamer-2011/wets-oplossing/ met conceptwetwijziging plus tegen het Actieplan zonder inbreng van ouders met hun deskundigen.

    Pas wanneer ze jouw brief echt zouden lezen zouden ze dit kunnen opmerken van het door elkaar halen van die eerste twee punten.

    Tjebbe Strubbe (AZF)


    ------------------------------------- reactie 2  ------------------

    Dag Nico,

     

    Dank voor je brief aan de Kamerleden.

     

    Van die antwoorden van Sander Dekker draait mijn maag om.

    Even een paar voorbeelden over de Raad tijdens de OTS:

    • Bij wijziging hoofdverblijfplaats van vader naar moeder en van 50/50 naar 1 x per 14 dagen een weekend omgang zei de raads vertegenwoordiger geen dossier gekregen te hebben (uiteraard ook geen onderzoek gedaan) en ging blind achter dit voorstel van de GI staan

    • Bij afname gezag vader zie de raads vertegenwoordiger dat zij geen onderzoek gingen doen want dit zou maar ophouden??? (Ja, ophouden om dit erdoor te drukken)

    • Op onze (als grootouders) noodkreet aan de Raad dat het mis ging met ons kleinkind o.a. door de onrechtmatige en onterechte uit huis halen bij de vader, werd ons en de aanwezige vader en advocaat in een (opgenomen) gesprek met wnd dir. Woelk van de Raad meegedeeld dat het dus escaleerde met deze GI en de Raad over 14 dagen achter het verzoek van vader voor een andere GI zou gaan staan. Om tijdens de zitting NIET achter het verzoek te gaan staan.

     

    Alleen bij voor de OTS zijn 2 personen bij vader geweest in aanwezigheid van zijn zoontje en werd alles als goed betiteld. Ook zijn wij als grootouders toen benaderd per telefoon waarop ik zei dit niet per telefoon te bespreken omdat het niet een pakje boter betrof. Daarop hebben wij een gesprek bij de Raad in Leeuwarden gehad.  Het probleem was dat onze kleinzoon bij de overdrachten naar zijn moeder zich extreem verzette, wat buurt, familie e.a. ook mee maakten.

    Daarvoor heeft vader hulp gevraagd, maar zowel de Raad als de GI hebben geweigerd dit te onderzoeken. En daarna werd de leugen-/verzinmachine aangezet, wat werkgelegenheid heeft opgeleverd van 4 jaar OTS.

     

    (Naam schrijver bij mij bekend, N.M.)

     

    Conclusie van dit geheel:

    Toeslagen-affaire zou bijna een op een te vergelijken zijn met 'jeugdzorg': bedrog an ouders, leugens door ministers en ouders criminaliseren.....

    Ook inzake ‘jeugdzorg’ wordt de Tweede Kamer bewust voorgelogen door een minister, zelfs de minister van

    RECHTSBESCHERMING… De ouder in ‘Jeugdzorgland’ schijnt rechteloos te worden….(ik hoop van niet…)


    Uiteraard is doorsturen en herplaatsen van dit bericht toegestaan en aanbevolen!

     

    Nico Mul

    meldpuntjeugdzorg@gmail.com

     


    UPDATE 03-02-2021

    Kort na het plaatsen van dit artikel werd ik attent gemaakt op een artikel van een rechter samen met een hoogleraar over de overeenkomst Toeslagenaffaire met Jeugdzorg:

    Het is duidelijk....!!!









    Julia Bregts, Heidi Janssen: HULP-verleenster of charletan?

    $
    0
    0

     Inleiding


    Ik begin dit verhaal met een paar citaten van de hoofdrolspeelster:


    “Wie leugens verteld

    wordt vroeg of laat

    zelf gekweld

    En geraakt

    wel eens

    verstrengeld in zijn

    eigen onrecht”


    “Het zet je meer in je kracht,

    als je blijft geloven

    in jezelf


    (Beide citaten van openbare FaceBook Julia Bregts 20-06-2021)


    “Lieve vrienden,

    Al jaren help ik als kinderverpleegster zieke

    kinderen en komen ze logeren bij mij om de ouders te ontlasten.


    Ik wil dit mogelijk maken voor alle gezinnen die het zwaar hebben, ouders hebben ook eens een time out nodig.

    Als u info wenst stuur mij een pb.”


    (Openbare FB J.B.  15-mei 2021)


    Bovenstaande klinkt als muziek…...


    Nu waar het hier over gaat: het verhaal van ‘Julia Bregts’ als hulpverleenster.


    Als iemand mij vraagt om eens te praten over de mogelijkheden om tot minder uithuisplaatsingen te komen en tot het herenigen van kinderen met hun ouders, dan kan men aan mij een welwillend gesprekspartner vinden.


    Zo werd ik 16 oktober 2019 benaderd door Julia Bregts die een nieuw project wilde beginnen begin 2020, waarvoor ze een ondernemingsplan aan het maken was. Op 17 oktober zijn we samen gaan eten in een restaurant in de buurt van mijn woonplaats.

    Het eten was uitstekend, het gesprek wat minder. Toen ik namelijk vertelde dat je geen kinderen kon thuis plaatsen als je als buitenstaander kinderen ging helpen, toen werd ze boos.  Ik vertelde haar namelijk dat er altijd nog een gezinsvoogd en rechter tussen zit en de gecertificeerde instelling nooit zou accepteren dat als een buitenstaander zou zeggen dat ze de juiste hulp zou leveren dat kinderen dan direct thuis geplaatst worden. 

    We zijn toch in goede harmonie uit elkaar gegaan en ik in afwachting van haar plannen. Ze kon namelijk nog niet veel zeggen ‘in verband met patenten en auteursrechten’.


    Julia Bregts in de praktijk


    Maart 2020 benaderde ik Julia toch maar eens, met de vraag hoe het stond met haar plannen.  Ze vertelde me klaar te zijn en 2 cliënten ‘gratis’ te willen gaan begeleiden / behandelen.  

    Ik stelde haar voor aan mijn laatste jeugdzorg-cliënt, vader van een toen al 12 jaar uit huis geplaatst kind, die toevallig ook in haar woonplaats woont.

    Mijn cliënt en Julia maken kennis met elkaar. Julia gaat op huisbezoek. Vraagt een foto van vader en kind en toen kwam het:


    De foto’s werden middels handoplegging op een telefoon ingestraald…. doorgestuurd naar een vriendin van Julia en in enkele minuten kwam het advies: er zou EMDR-trauma-behandeling moeten komen voor vader en kind…..


    Enkele dagen later kreeg vader een hulpverleningsplan, opgesteld door een zekere H. JANSSEN, met de vraag  of vader deze wilde ondertekenen en opsturen naar de voogd van zijn kind …. Vader deed dit en werd, zoals door mij verwacht,  gewoon geheel niet serieus genomen, de rechter had nu eenmaal UHP bepaald en dat bleef zo!

    H. Janssen beveelde therapie aan van ‘Family Buddies’, zie hier de website: https://family-buddies.com/ en zie hier het contactadres: 


    Family Buddies

    Onderdeel van Innerlijke Thuiszorg geregistreerd onder Kvk-nummer 0123456789.

    Voor info of telefonische coaching kan u ons bereiken op:

    BE 0909 919 29 47 1.5€/min

    NL 0903 36 014 1€/,min

    info@family-buddies.com

    Statenlaan 129, 5708 ZX, Helmond

    Deze ontdekking over Julia Bregts was aanleiding tot enig gegoogle en de schok was groot:

    Julia Bregts = Heidi Janssen!

    Belgische kranten en het Eindhovens dagblad spraken over haar bedrog en ontvreemding van zorggelden waarvoor zij 26 feb. 2018 strafrechtelijk is veroordeeld door de Correctionele Rechtbank te Turnhout (volgens Belgische krant/ in België zijn rechterlijke veroordelingen NIET allemaal openbaar), zie:

    https://www.ed.nl/default/helmondse-tovert-bedrijf-weg-24-werknemers-gedupeerd~aa23d7ce/

    https://www.gva.be/cnt/dmf20160802_02409049


    Verder googelen levert een interessant beeld:

    De opleiding, aldus de eigen Linked in van Julia:


    Education




    *) https://www.desocialekaart.be/zorgbedrijf-antwerpen-woonzorgcentrum-sint-bartholomeus-centrum-voor-kortverblijf-539447 Vraag: hoe doe je de werkervaring met kinderen op: de minimum leeftijd is 65 jaar in deze instelling!

     

    In Vlaanderen circuleerde de term hoger beroepsonderwijs (hbo) in een beleidsnota (2007) van de Vlaamse minister van Onderwijs. Om verwarring met het Nederlandse hbo te vermijden, noemt men het sedert begin 2009 HBO5. Het komt immers overeen met het Europese onderwijsniveau 5, waar het Nederlandse hbo overeenkomt met onderwijsniveau 6: bachelor. Sommige Nederlandse hbo's bieden een tweejarige opleiding aan vergelijkbaar met HBO5 en de titel associate degree.HBO5 kan vanaf 2019 enkel nog georganiseerd worden door een een hogeschool


    Enkel de HBO5-opleiding verpleegkunde wordt nog georganiseerd door een secundaire school of/en een centrum voor volwassenenonderwijs (CVO).


     Bron: Wikipedia

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

    Opvallende details: WAAR staat de opleiding tot Psycholoog?  Waar staat de opleiding tot EMDR-therapeut?  (Om EMDR-therapeut te worden dient men eerst een universitaire masters graad in psychologie te hebben + een opleiding tot EMDR-therapeut, zie: https://www.emdr.nl/emdr-opleidingen/  U ziet: men moet alleen voor de basisopleiding een vooropleiding hebben van psycholoog, pedagoog, geestelijk gezondheidskundige of arts zijn.  Geen van alle opleidingen heeft JB gedaan!


    Nog een paar details: Julia pretendeert jarenlang werkzaam geweest te zijn zowel als kinderverpleegkundige als in de ouderenzorg. Waar staat dit in haar LinkedIn?  Wat er op staat aan werkervaring is dit:


    Experience

    In welke jaren was dat? De jaren van 2009-2016 runde ze een zorgkantoor voor huishoudelijke en schoonmaakhulpen…. Hier staat dat ze al vanaf 2013 ‘manager in thuiszorg’ is in Noord Brabant, maar alleen niet bij welk bedrijf of instelling!


    Als kinderverpleegkundige werkt men meestal in een ziekenhuis en niet in de thuiszorg!

    Toch maar even een check in het BIG-register: 

    (https://zoeken.bigregister.nl/bignummer/79007985730):

    Uit niets blijkt van enige specialisatie als ‘kinderverpleegkundige’ of ‘psycholoog’!!!

     

    In 2017, kort na haar vertrek uit België dus,  had Julia al uitgebreid commentaar op de ‘Thomas-huizen’, welke haar kwam te staan op een brief die er niet om liegt: https://www.dedrienotenboomen.nl/ir/wp-content/uploads/2017/06/20170623-Brief-Julia-Bregts-.pdf


    Nu even terug naar de zaak waarmee ik dit verhaal begon, de zaak Das.  


    De KLACHT


    Door het bedrog middels ‘instralen foto’s’ en het ‘hulpverleningsplan’ van H. Janssen was voor dhr. Das aanleiding om de volgende klachten in te dienen bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Eindhoven.


    Hier de klacht bij het RTvG te Eindhoven:



    Das, J 

     xxxxxxxx

     XXXXX


    AAN:

    Het Regionaal Tuchtcollege

    Postbus 61

    5600 AB EINDHOVEN


    Betreft: Klacht tegen mw. H. Janssen, verpleegkundige BIG 7900798730

      wonende Statenlaan 129, 5708 ZX Helmond



    Helmond,  28 augustus 2020


    Geacht Tuchtcollege,


    Bij deze wil ik enige klachten indienen met betrekking tot het handelen van bovengenoemde mw. H. Janssen.


    Het betreft het volgende:

    Reeds meer dan 11 jaar is mijn kind, J.D. uit huis geplaatst en staat onder toezicht van Jeugdzorg-Gelderland. Pas sinds enige jaren krijg ik een zeer karige omgang met mijn zoon: eerst, vaak naar willekeur, 4 uur per ca. 10 weken, daarna 1 dagje per 8 weken.

    Deze ‘omgang’ nu inmiddels 1 overnachting in de 8 weken en geen enkel vakantie met vader, is tot stand gekomen via een rechter.


    Mijn omstandigheden zijn op dit ogenblik zodanig dat zelfs Jeugdzorg stelt dat daar geheel niets aan mankeert, evenals mijn omgang met mijn kind. U begrijpt dat ik alles wil doen om mijn kind bij mij te krijgen.


    Een kennis van mij, ouder-ondersteuner in Jz-zaken, attendeerde mij er op dat in Helmond sinds kort een Julia Bregts actief is op dit gebied en het voor elkaar kan krijgen dat uit huis geplaatste kinderen weer thuis kunnen komen wonen.  Uiteraard was ik hier voor te vinden en een contact werd gelegd.

    Aangeklaagde kwam als Julia Bregts bij mij binnen, uiteraard een uitgebreid gesprek en toen begon de ‘hulp’: ze maakte een foto van mij en die moest eerst worden ‘ingestraald’ en opgestuurd naar een vriendin. Al snel kwam het antwoord: ik moest ‘EMDR-behandeling’ wegens traumaverwerking.

    Ik geloof hier niet zo in, maar het ging om mijn kind terug.  Daar had Julia ook een oplossing voor: zij zou een hulpverleningsplan’ schrijven en met die hulp én invloed van een wethouder uit Nijmegen  (mijn kind verblijft in die regio) die zij zou kennen, zou mijn kind terugkomen.


    Er kwam dus een  ‘Hulpverleningsplan’ d.d. 3-3-2020, dat ik u hier als bijlage 1 verstrek.

    Enige aspecten:

    Opeens blijkt dat Julia Bregts Heidi Janssen is geworden.

    De therapie is, ongezien, EMDR en coaching te leveren door ‘Familie Buddies’ (zie website, een site van Julia Bregts = Heidi Janssen!)

    Julie heeft noch kind noch enig onderzoek interactie vader-kind gedaan!


    Uiteraard heb ik dit hulpverleningsplan opgestuurd naar Jeugdzorg Gelderland en het antwoord was zoals verwacht: ‘De rechter heeft een beslissing gegeven en daar houden wij ons aan’. Géén enkel succes. Toen kwamen er telefonisch (whatsapp geluidsbestanden) enige verhalen over opname in zorgboerderij en bij haar thuis…. Gaarne zou ik die willen inbrengen, indien mogelijk zal ik u die opsturen (geeft u maar een e-mail-adres waarheen)


    Misschien wel het meest kwalijke, met name voor een professioneel verpleegkundige:


    Zij maakt valse illusies door te stellen ‘ik ben deskundig, ik ben verpleegkundige en EMDR-therapeut’, en komt met zaken die kant noch wal raken.

    Zij meent deskundig te zijn op gebieden die niets met verpleegkunde te maken hebben

    Verpleegkundige is een eervol beroep: zieken verzorgen, medicijnen toedienen / bewaken, infusen en injecties toedienen, wonden reinigen, verbanden verschonen enz….WAAR staat dat een verpleegkundige ook een indicatie-bevoegdheid heeft op pedagogisch / psychologisch gebied, zoals aangeklaagde pretendeert?


    Samengevat

    Naar mijn mening is deze verpleegkundige alle regels met betrekking tot goede zorg te buiten gegaan en maakt misbruik van haar registratie als verpleegkundige. Om dat laatste is het misschien zaak om deze registratie te beëindigen. 

    Het oordeel hieromtrent is aan u, geacht College!


    Gaarne zie ik uw zitting tegemoet en zal ik mij nader motiveren,


    J. Das, vader


    Bijlagen: 1 (+ 3?)


    Hulpverleningsplan d.d. 3-3-2020


    (3-geluidsbestanden van aangeklaagde / wil ik u toezenden na uw goedkeuring)

    (De overige bestanden, inclusief geluidsbestanden en de (Belgische) websites mochten we, in 7-voud, op een CD-rom insturen aan het RTvG)


    Als aanvullend bewijs had ik ook een profiel van Julia, zoals zij zich presenteerde op de website van de  ‘Stichting Opkomst voor het Kind’, waarvan zij secretaris was:


    Merk op: Julia Bregts noemt zich kinderverpleegster, en tevens PSYCHOLOOG!!! Hier de tekst: 


    Julia Bregts, secretaris 

    Het breekt mijn hart wat mij, mijn dochter en vele duizenden gezinnen wordt aangedaan door jeugdzorg en of de kinderbescherming. Ik heb meer dan 22 jaar in de ouderzorg gewerkt, veel ervaringen opgedaan, daarna ben ik als kinderverpleegster gaan werken in de thuiszorg bij ernstig zieke kindjes waarvan de meeste zo ernstig ziek zijn dat er nog geen diagnose voor bestaat. Emotioneel en zwaar – maar werk mag ik het niet noemen. Het is een missie. Uiteindelijk ben je als kinderverpleegster ook psycholoog en begeleider voor het hele gezin. Kinderen liggen me na aan mijn hart, met mijn eigen zware jeugd waarin mij geluk werd ontnomen. Ik wilde moederliefde – dat mis ik nog steeds en ik besef hoe belangrijk dit is, je draagt dit mee in je onderbewuste, en soms komt het weer als pijn boven en huil ik. Daarom wil ik ieder kind het geluk van liefde , genegenheid, geborgenheid geven, dat wat verwaarloosd wordt in deze toch wel harde maatschappij en geen aandacht meer krijgt bij de hulpverleners. En ik merk dat trauma’s bij ouders vaak problemen geven bij de opvoeding en dat ouders radeloos zijn en hulp vragen. Helaas zag ik uit eigen ervaring bij mijn kind met autisme de hulp meer als boekjestheorie: 20 hulpverleners, 20 verschillende verhalen. Door haat , jaloezie en nijd werd er een aangifte gedaan bij VT. Na 10 jaar bleek dit onterecht, de schade is geestelijk immens. Tijdens mijn traject bij jeugdzorg kwam ik de meest bizarre bevindingen tegen over hun werkwijze. Ik zag dit bovendien overal terugkomen. En ik ging samenwerken met een onderzoeksteam. De grootste problematiek is niet aan waarheidsvindingen doen en maar in 5% moeite doen tot hereniging. Er werd niet naar oplossingen gewerkt maar er werden problemen gecreëerd. Ik ben toen achter de schermen gezinnen gaan helpen, sommige heb ik kunnen bevrijden uit de klauwen van jeugdzorg,. Sommige wilde ik helpen maar dat werd door jeugdwerkers geweigerd. En door het wegvallen van doelen bij de gezinnen werd er in sommige gevallen zelfmoord gepleegd door ouder en/of kinderen. Ik ben nu actief bezig met de uitwerking van een project. De hulp die ik nu bied neem ik mee als proefprojecten, als onderzoeken waar het misloopt in de hulpverlening. Waarin wordt hulp geweigerd? Welke argumenten gebruikt men? Wat kunnen we wel doen? Ik wil alle kinderziektes in mijn project wegwerken voordat ik er werkelijk mee naar buiten kom. Alhoewel ieder slachtoffertje mij er 1 teveel is en het ontzettend veel hartpijn geeft bij mij. Ik wil mij als secretaris bij de stichting Opkomst voor het kind nog meer gaan verdiepen in het juist neerzetten van problemen en oplossingen, en een kanaal aanreiken voor ouders waar ze op termijn terecht kunnen met hun problemen en dat we meer oplossingen kunnen aanreiken. Het is niet gemakkelijk, maar mijn hele leven hebben problemen bij kinderen op allerlei vlakken mij getriggered. Ik verdiep mij als EMDR therapeut verder om uit te zoeken hoe het geheel aan te pakken in de gezinnen. Ik kom dichter bij de oplossingen, en hoop dat ze niet tegengewerkt worden. Via de stichting wil ik gezinnen terug gaan herenigen naar de liefde, het geestelijk stuk terug, meer aandacht geven. uit-huis-plaatsing vermijden. Haal NOOIT eerst een kind uit huis, maar vang ze op, observeer en kijk wat er werkelijk aan de hand is. Enkel bij ernstige bewijzen moet er acuut opgetreden worden. Liefde is onze kracht, help mensen terug op hun pad, maar duw hen er niet verder af. 


    Love you all, don’t give up .


    Tijdens de zitting op 23-4-2021, mijn allerlaatste, hebben vader en ik ons betoog gemotiveerd aangevuld en gewezen op de ernst van deze zaak: een verpleegkundige maakt, onder het mom van ‘ik zorg dat uw kinderen weer thuis komen’, valse illusies aan ouders, pretendeert deskundig te zijn op allerlei gebied, maar houdt zich in werkelijkheid bezig met allerlei PGB-en (Persoons Gebonden Budgetten) binnenhalen voor haar therapieën, gebaseerd op instralen van foto’s en ander onzin. BEDROG dus!


    Julia dan wel Heidi Janssen gaf geen enkel verweer, kwam niet opdagen ter zitting (hetgeen haar zeer kwalijk genomen werd!)


    De uitspraak van het RTvG op 4-6-2021 was duidelijk: BERISPING en openbaarmaking + notitie in het BIG-register!


    Hier de 6e blz. van deze uitspraak:

    het college verweerster zeer aan. Het college acht om die reden de maatregel van berisping passend.

    Het college is verder van oordeel dat patiënten/cliënten hiervan op de hoogte moeten kunnen raken om te voorkomen dat nog meer wanhopige ouders de dupe worden van de onprofessionele zorgverlening van verweerster.Daarom oordeelt het college dat het belang van de individuele gezondheidszorg vordert dat deze maatregel (met vermelding van de naam van verweerster en de plaats waar zij werkzaam is) openbaar wordt gemaakt met de gronden waarop zij berust, zoals bedoeld in artikel 48, elfde lid, in verbinding met artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, en zevende lid en artikel 11 Wet BIG.

    6. De beslissing 

    Hetcollege:

    • verklaart de klacht gegrond;

    • legt aan verweerster de maatregel van berisping op;

    • bepaalt dat de berisping, zodra deze beslissing onherroepelijk is geworden, op de voet van artikel 48, elfde lid, Wet BIG wordt aangetekend in het BIG-register en dat de 
minister zorg draagt voor openbare kennisgeving van hetgeen in het BIG-register is aangetekend.

    Aldus beslist door H.A.W. Vermeulen, voorzitter, P.A.H. Lemaire, lid-jurist, A. Petiet, M. IJzerman en C.E.B. Driessen, leden-beroepsgenoten, in aanwezigheid van

    N.A.M. Sinjorgo, secretaris, en uitgesproken door E.P. van Unen op 4 juni 2021

    in aanwezigheid van de secretaris.



    De markering in de tekst is door mij, N.M., aangebracht!


    Diverse kranten schreven er over. Ik geef hier een aantal linken:


    https://www.destentor.nl/binnenland/foto-s-instralen-om-uit-huis-geplaatste-kinderen-terug-te-krijgen-julia-misbruikt-wanhopige-ouders~ae8a4c85/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F


    https://www.ad.nl/helmond/foto-s-instralen-om-uit-huis-geplaatste-kinderen-terug-te-krijgen-helmondse-misbruikt-wanhopige-ouders~ae8a4c85/


    https://rtvkontakt.nl/instralen-van-fotos-mislukt/


    En na de uitspraak:


    https://www.ad.nl/helmond/scherpe-berisping-voor-helmondse-die-foto-s-instraalt-en-wanhopige-ouders-valse-hoop-geeft~a072b6be6/


    U ziet: zelfs het Tuchtcollege vindt dat de naam van Julia Bregts / Heidi Janssen ACTIEF BEKEND gemaakt dient te worden om mensen te waarschuwen tegen haar!


    Het ‘Verdienmodel’


    Voor degene die niet zo thuis zijn in wat er hier gebeurt even een uitleg van het ‘verdienmodel’:

    Er worden klachten verzameld, met name over kinderen als ‘autisme’, ‘adhd’, ‘druk kind’, ‘emotioneel instabiel kind / ouder’.  Julia Bregts werft dit soort kinderen / ouders via haar mooie praatjes, FaceBook en boeken. Ouders komen met Julia in contact.  Julia stelt vervolgens zogenaamde ‘diagnosen’ door instralen van foto’s en meningen van een hypnotherapeut. Allemaal zéér alternatief.  Julia pretendeert KINDERverpleegkundige, PSYCHOLOOG én EMDR-therapeut te zijn.  Via de diagnosen van Julia Bregts komt er een ‘behandelplan’ of ook wel ‘hulpverleningsplan’ gemaakt door een Heidi Janssen (= Julia zelf!). Het behandelplan beveelt Family-Buddies aan als uitvoerende organisatie van de ‘hulp’. Voor deze hulp wordt een PGB aangevraagd, van daaruit wordt Julia / Heidi Janssen betaald…. ouders wordt wijsgemaakt dat zij ‘deskundige hulp’ zouden krijgen…..


    Het PGB

    Ouders wordt in de regel gevraagd zelf hun PGB aanvraag te doen bij de gemeente. De gemeente kent dit al dan niet toe.  Bij toekenning stort de gemeente het zorgbedrag aan de SVB. Ouders kunnen vervolgens de nota’s van hun zorgverlener door de SVB laten vergoeden, tot het maximum van het PGB.


    Het kwalijke:

    • Een verpleegkundige verzorgt zieken, wast patiënten, geeft medicatie, prikt en bewaakt infusen, bewaakt de ademhaling (-sapparatuur) geeft troost……Dit zijn allemaal zeer nobele taken die grote waardering verdienen, groot respect voor alle goed werkende verpleegkundigen!


    • Een verpleegkundige is NIET diagnostisch bevoegd, dat is altijd nog aan de arts of medisch specialist!


    • Uit NIETS blijkt dat H.Janssen geregistreerd is als

             KINDERverpleegkundige.  Ook uit haar werkervaring blijkt niets van dit:                                       ze had immers in België een ‘dienstencheque-bedrijf’ Ze heeft in geen enkel ziekenhuis als verpleegkundige gewerkt! (Dit volgens haar C.V. op LinkedIn.)


    Ondertussen blijft Julia klanten werven via haar acties als ‘deskundige’ bij de Zorgboerderij Kruisstraat 5 te Neer, samen met haar vriendinnen/ collegae Natasja van der Pluijm (‘PGB bij thuis’ onder haar naam op LinkedIn), Erika van Lankveld en Monique Hermans (een ‘hypnotherapeut’, bekend van ‘Heavenly my’ / ook iemand die u echt nodig heeft voor juiste diagnostiek!)


    Ze is tevens via haar FaceBook pagina’s actief bezig cliënten te werven, ook om als ‘coach’ haar diensten aan te bieden.


    Julia Bregts(Auteur)

    Kinderverpleegster, Emdr therapeut, auteur, life coach,.



    15 April 

    Uniek zijn is bijzonder.

    Jezelf zijn is een wonder.

    Soms vraagt het veel kracht van je om jezelf te (durven) leren kennen.

    Er komen tal van hindernissen op je pad.

    Er komen overtuigingen van andere in jouw geest.

    Doorbreek de muur, ga op zoek naar jezelf.

    Ik ben bezig met een nieuw boek, iets totaal anders dan de vorige.

    Het kan voor iedereen gemaakt worden en via coaching mee ondersteunt, meer verklap ik nog niet.

    Maar het boek opent nieuwe stukken in jou.

    In juli 2021 komt hij uit, dit heeft een reden waarom. Meer hierover later.

    Ik ben er nu al trots op.


    26 april 

    ·

    Wat ga ik hierop schrijven.

    Binnenkort start ik met mijn coachingspraktijk, mijn stages zitten erop. Mijn proefcasussen afgewerkte.

    Een boek in wording die mensen helpt zichzelf te ontdekken,  hun sterke punten aan te wakkeren,...

    En nog veel meer vertel ik later.


    29 april

    Weer een nieuw stapje, binnenkort ben ik via telefoon ( betalend) bereikbaar.

    In deze moeilijke tijden is het meer dan anders nodig een luisterend oor te zijn voor hen die leven met onrust, machteloosheid , verdriet, boosheid,......

    Afstand mag niet het probleem zijn om hulp te ontvangen.

    Ik ben Emdr therapeut en heb mijn coachingopleiding bijna afgerond , met deze 2 en mijn levenservaring kan ik jou wat tools meegeven .

    Je kan ook via skype eventueel een coaching krijgen, of later in mijn praktijk, maar daar zoek ik locatie voor.

    Alle wegen staan open  om jezelf terug te vinden, herboren te worden.

    Weldra komt de nummer en wanneer ik er ben, hier op fb.

    We groeien en ik help je bloeien.

    Wat ben ik trots op deze stap vooruit.

    Fijne dag

     

    11 mei

    https://family-buddies.com/

    We zijn bijna zo ver.

    Na 2 jaar voorbereidingen aan ons nieuw project, trachten we 1 juli professioneel van start te gaan.

    We hebben gedurende 2 jaar gezinnen vrijwillig begeleid, onder toezicht als stage, kinderziektes weggewerkt, nieuwe aanpak toegevoegd,.....

    De laatste hand wordt tot 30 juni aan onze website gelegd.

    Het waren bijzondere tijden van voorbereiding maar we gaan ervoor                                   

    We hopen vele gezinnen gelukkig te kunnen maken.

    Groeten vh family buddies team

     

    15 mei

    Lieve vrienden,

    Al jaren help ik als kinderverpleegster zieke kinderen en komen ze logeren bij mij om de ouders te ontlasten

    Ik wil dit mogelijk maken voor alle gezinnen die het zwaar hebben, ouders hebben ook eens een time out  nodig.

    Als je info wenst stuur mij een pb .

    Ik kan kijken wat ik voor jullie gezin kan betekenen.

    Veel sterkte.

    Deel mij, je maakt vele blij.

     

    15 mei

    15 mei

    Vandaag ben ik vanuit nl bereikbaar  tot  18 u op het nr  0909 91 92 947   1€/min

    Mis jij een puzzelstukje .

    Draai je rondje in je leven.

    Mis je the flow.

    Ben je verdrietig, machteloos,...

    Ik kan je tools meegeven, inzichten geven.

    Jaren coachte en hielp ik op allerlei vlakken mensen.

    Nu werd het tijd dit ruimer

    te gaan oppakken.

    Veel sterkte

    (N.M. Goed dat ze bereikbaar is: pikt ze zelf ook nog een graantje mee 1 € per minuut!    )  



    17 Mei

    Zo weer een diploma binnengehaald.

    Weer een stapje dichter om gezinnen te begeleiden.  (N.M.:en ze was toch al ‘jaren bezig’????)

                             

    Julia Bregts

    Dankjewel allemaal. Belangrijke doorbraak om nu eindelijk professioneel gezinnen te helpen. 1.5 j hielp ik vrijwillig als stage ik kreeg veel over me heen van andere hulpverleners, nu worden we plots collega.s. en... is het samenwerken vanuit gelijkwaardigheid.                    

         

    9 juni 06:48

     

    Goeiemorgend vrienden,

    Jullie weten dat er een portfolio boek over mij wordt uitgegeven.

    In juli is hij af, rond mijn 50 ste verjaardag.

    Titel :

    My golden book " be yourself"

    Veel foto.s weinig woorden waarin ik mezelf ontdekt.

    Waarin ik nieuwe deuren durf openen die mijn ontwikkeling stimuleren.

    Een weg waarbij ik andere ook coach om zo te helpen uit hun voorgeprogrameerde situatie te komen, uit de comfortzone om zo meer en meer zichzelf te zijn.

    Wie durft het?

    Wie doet het?

    Wie ben jij?

    Do it .

    Maak er een fijne dag van.

    De mijne wordt heel bijzonder.


    17 juni

     

    https://www.facebook.com/My-golden-book-be-yourself-105694611668392/

    Mijn boek is op komst  op mijn 50 ste verjaardag.

                   

    I.m happy

    Volg je me?


    24 juni

    Deze leed heb ik jaren moeten observeren.

    Jaren heb ik de rode draad van jeugdzorg onderzocht.

    Ik werd hierdoor niet geliefd. En kreeg heel wat bagger over me heen, er werd  getracht mij uit vergaderingen te zetten, mij uit te sluiten uit machteloosheid omdat ze afhankelijk zijn van een niet werkend systeem.

    Ik zette een nieuwe oplossing op, als hulp voor gezinnen.www.family-buddies.nl

    Ik hielp de laatste 2 jaar gratis mensen, het lukte me goed, helaas werd ik maanden belemmerd door personeel van jeugdzorg, weigerde ze gesprekken, dwongen ze mij tot andere antwoorden, dreigden ze me geen financien te  

    voorzien ,(N.M.: ze werkte toch ‘gratis’?)  heel wat observatie werden achtergehouden,ik werd respectloos behandeld, de mond gesnoerd, ik besprak problemen en zag ze ook gebeuren, maanden aan een stuk, tot het zeer ernstig was en ze telaat optraden en ik hun al een jaar verwittigde, ik gaf snel oplossingen, ....ik wilde meewerken. Maar keer op keer zag ik hoe kinderzieltjes en die van ouders verwoest werden. Ik hielp kinderen van zelfmoorddaden, ik liet kinderen logeren bij me nadat jeugdzorg het niet meer kon oplossen en stopte ,toen kon ik het getraumatiseerd kind behandelen zolang jeugdzorg in  beeld was    mocht ik niks doen, geen bedankje, mijn hulp wordt al 2 jaar geweigerd. Ik mag kinderen niet zien, geen therapie geven, terwijl ze zelf nog geen hulp hebben aangevraagd voor een kind, ze nemen bezoeken af, er zijn ots zonder dat er personeel is, Ik leg zeer snel de oorzaak vast met doelen en oplossingen.

    Waarom durven ze het probleem niet aanpakken?

    Wij leggen de aandacht op de psychologie ipv de bureaucratie.

    Onze sleutel is

    Motivatie

    Positiviteit

    Doelen

    Gelijkwaardigheid

    Niet oordelend

    Ik wil samenwerken naar oplossingen.

    Oplossing vraagt verandering in hun mindset.

    Minder bureaucratie, eerlijkheid en vanuit liefde.

    Met pijn in mijn hart heb ik onterecht leed moeten zien.

    Waarom luistert er niemand vd instanties?

    Ik ben kinderverpleegster- EMDR therapeut, life coach.

    Een enorme levenservaring, maar nee ik mag niks.

    Er zijn honderden coachen en therapeuten die klaarstaan.

    En dan spreken over wachtlijsten.

    Er is maar 1 oplossing, de verandering durven aangaan.

    Ik weet al jaren van rapporten die ze verstoppen.

    De ommekeer wordt nu gedwongen omdat personeel het ook niet meer volhoudt.

    2jaar geleden zei ik nog het staat op vallen. Omdat ze steeds tegenwerken ipv samenwerken komt er nu andere druk op te staan.

    Want ik zag enkel een jeugdzorg worstelen in hun spinneweb vd bureaucratie, daarom begrijp ik hun en hoop ik dat ze ons helpende hand gaan aanvaarden.

    De weg naar oplossingen ligt OPEN

    https://www.ad.nl/.../kritisch-rapport-over-meer-dan.../


    Julia Bregts

    Tot zover de Face-Book pagina’s van deze charlatan (zo noemde een krant haar!): als je écht eerlijk bent, ben je eerlijk over je opleidingen, je achtergrond en werkervaring en JE NAAM, zelfs haar echte naam durft ze niet te vermelden!

    Nog een opvallend detail: nergens is de AGB-code van H.J. te vinden... die code moeten alle zelfstandige zorgverleners hebben!


    Epiloog



    U begrijpt dat dit soort mensen als J.B of H.J. mij woedend maken: over de rug van wanhopige ouders, die vaak jaren hun kinderen kwijt zijn aan ‘jeugdzorg’, zich proberen te verrijken onder het maken van valse illusies, valse beloften en geveinsde ‘deskundigheid’, en daar ook nog grof geld aan proberen te verdienen.  (Een ‘weekend-opname’ voor ADHD-kind wordt al snel 500 € voor gerekend!) In één woord: WALGELIJK!


    Uiteraard kan mw. Janssen nog in hoger beroep gaan bij het CTvG te Den Haag, de vader in kwestie niet (omdat al zijn klachten gegrond waren!). Mocht mw. Janssen in hoger beroep gaan, dan zal ik nogmaals bepleiten dat iemand als haar definitief van iedere zorg gehaald dient te worden, dus levenslange doorhaling uit het BIG-register. Ook zal ik in deze een brief schrijven aan de IGJ over dergelijke praktijken van H.J.


    Mocht u als ouders een (kinder)psycholoog nodig hebben, zoek er dan een die of BIG (geld alleen voor GZ-psychologen),  danwel bij NIP of NVO lid is en niet anders.

    (Er zijn ook sociaal- / arbeid & organisatie- en neuro psychologen)

    Dus: altijd eerst even checken!


    Uiteraard staat u, geachte ouders, het vrij om u in te laten met wie dan ook of uw kinderen bij mw. H.J. te laten opnemen in haar ‘privé kliniek’ in haar woonhuis Statenlaan 129 Helmond of haar ‘zorgboerderij’, vrijheid blijheid natuurlijk, maar bij deze mevrouw heb ik enigszins mijn twijfels. Ik heb alleen informatie hier neergezet die openbaar beschikbaar is,. Doe er uw voordeel mee!


    Moge dit artikel bijdragen tot 


    Wie leugens verteld

    wordt vroeg of laat

    zelf gekweld

    En geraakt

    wel eens

    verstrengeld in zijn

    eigen onrecht”


    Let wel: woorden van mw. H. Janssen, ‘Julia Bregts’, zélf!


    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

    website: www.meldpuntjeugdzorg.nl

    e-mail: Meldpuntjeugdzorg@gmail.com

    Tel.: 06-33109214




    'Jeugdzorg': véél erger en schandelijker dan gedacht!

    $
    0
    0

    Voor dit artikel wordt het mij als schrijver gemakkelijk gemaakt: ik kan om te beginnen één pagina van een overheidswebsite hier in plakken, en dat zal ik dan maar doen, ze vragen immers zelf ‘deel deze pagina’:


    Het perspectiefbesluit in de jeugdbescherming


    Realiseer een rechtspositieregeling voor ouder(s) en

    kind en toets het ingrijpende perspectiefbesluit altijd 

    bij de kinderrechter. Dat is de kern-boodschap van

    de Raad voor Strafrechtstoepassing

     en Jeugdbescherming (RSJ) in het advies over

     het perspectiefbesluit in de jeugdbescherming.


    Download       'Advies 'Het perspectiefbesluit in de jeugdbescherming''


    In dit advies constateert de RSJ dat een rechtspositieregeling voor de ouders en het kind bij een dergelijk besluit ontbreekt. Vanwege de mogelijke verstrekkende gevolgen voor de ouder(s) en het kind acht de RSJ het essentieel dat een perspectiefbesluit met rechtswaarborgen is omkleed.

    Wat is een perspectiefbesluit?

    Als een kind ernstig wordt bedreigd in zijn ontwikkeling, kan de kinderrechter de maatregel van ondertoezichtstelling in combinatie met een uithuisplaatsing uitspreken. In dat geval coördineert de jeugdbeschermer van een Gecertificeerde Instelling (GI) de noodzakelijke hulp en steun voor het gezin met als doel de ontwikkelingsbedreiging op te heffen.

    Na verloop van tijd neemt de GI een besluit over de vraag of het kind weer thuis kan gaan wonen bij zijn ouder(s), of (blijvend) ergens anders zal opgroeien. Dit besluit heet het perspectiefbesluit.

    Wat zijn de gevolgen van het perspectiefbesluit?

    Als het perspectief volgens de GI niet meer bij de ouder(s) ligt, heeft dit grote gevolgen voor de ouders en het kind. Zij zullen elkaar minder vaak zien. In de praktijk vermindert de omgang tussen ouders en kind na het perspectiefbesluit. De hulpverlening aan ouders en kind verandert ook. De hulpverlening aan ouders zal zich niet meer richten op de thuisplaatsing, maar op het invullen van de rol van ouder op afstand.

    De hulpverlening aan het kind is gericht op een toekomst ergens anders dan bij ouders, bijvoorbeeld in een pleeggezin. Ouder(s) en kind kunnen niets doen tegen dit perspectiefbesluit. Er is geen mogelijkheid om het perspectiefbesluit (bij de rechter) ter discussie te stellen.

    In het advies signaleert de RSJ enkele knelpunten met betrekking tot het perspectiefbesluit, wat zijn deze knelpunten precies?

    De RSJ signaleert drie knelpunten bij het perspectiefbesluit:

    1. Ouders en kind hebben geen mogelijkheid om het perspectiefbesluit door de kinderrechter te laten toetsen, bijvoorbeeld wanneer zij het niet eens zijn met het genomen perspectiefbesluit. Het perspectiefbesluit wordt pas besproken bij de kinderrechter op een zitting over de (verlenging van de) ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing. Het kan (soms) maanden duren voordat deze zitting plaatsvindt. Intussen heeft het perspectiefbesluit tot ingrijpende wijzigingen (in de hulpverlening) geleid.

    2. Ouders en kind worden soms wel, maar soms ook onvoldoende betrokken en gehoord bij de besluitvorming rondom het perspectiefbesluit. Ouders en kind lijken ook onvoldoende op de hoogte van het perspectiefbesluit en de gevolgen van dit besluit.

    3. Als het perspectief volgens de GI niet meer bij de ouders ligt, verandert de hulpverlening zodanig dat de hulp en steun aan de ouders en het kind niet meer gericht is op ‘terug naar huis’. Dit is in strijd met het doel van de maatregelen van de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing.

    Waarom is een rechtspositieregeling zo belangrijk?

    Het perspectiefbesluit heeft grote gevolgen voor het privéleven en familie- en gezinsleven van de ouders en het kind. De RSJ is van mening dat ouders en het kind betrokken en gehoord moeten worden bij de besluitvorming rondom het perspectiefbesluit. Een dergelijk ingrijpend perspectiefbesluit moet altijd getoetst worden door de kinderrechter.

    Wat denkt de RSJ dat moet veranderen aan de huidige situatie?

    Om de rechtspositie van ouders en kinderen en de rechterlijke toetsing te realiseren adviseert de RSJ het perspectiefbesluit wettelijk vast te leggen. Meer specifiek adviseert de RSJ dat het besluit (dat inhoudt dat terugkeer naar huis niet meer mogelijk is) binnen drie maanden wordt getoetst bij de kinderrechter. Dan kan ook geregeld worden wie het besluit neemt, hoe het wordt gemotiveerd en op welke wijze ouders en kind hierbij betrokken worden.

    Neemt u nu even een

    om het document van 13 pagina’s te downloaden en door te nemen!


    -----------------------------------------------------------------------------------


    Het BEDROG en de jacht op kinderen van de GI


    Menigmaal heb ik geschreven over de kinder jacht van de jeugdzorgsector (die soms de landsgrenzen te buiten gaat!),

    met alleen het doel zo veel mogelijk kinderen van hun ouders te stelen en ter eer en glorie

    van de omzet van de GI al dan niet met salaris bonussen.


    Het is erger dan gedacht: tot voor kort kende ik alleen de uitdrukking waar de GI 's

    mee komen: 'het perspectief ligt in het pleeggezin'. Dat dit 'perspectiefbesluit'

    ook werkelijk een papieren document is moge blijken uit dat rapport van de RSJ:

    men spreekt niet van een 'besluit' als dit een mondeling iets zou zijn, bovendien

    blijkt dat dit besluit genomen wordt binnen de geledingen van 'Jeugdzorg', waarbij

    volgens de RSJ bezwaar en beroep mogelijk zou moeten zijn. Dit speelt nooit als

    er slechts sprake zou zijn van een mondelinge mening in de achterkamertjes! 

    Ook mij viel op dat na UHP er zo veel gedaan werd om de banden tussen kind en

    ouders te verbreken en de omgang te minimaliseren. De smoes was en is:

    'het kind moet veilig ingroeien in het pleeggezin' enz. enz.


    De werkelijkheid is echter:

    Bij kinderen jonger dan 5 jaar staat al kinnen 6 maanden vast of ze nog terug kunnen


    naar hun ouders, bij oudere kinderen is die termijn 1 jaar….


    De WETTELIJKE TAAK van de GI bij OTS / UHP:


    (zie de nieuwe jeugdwet 2015):


    Bij een OTS: hulp in te zetten voor kind en ouders die in het vrijwillig

    kader niet mogelijk zou zijn, om de bedreigingen die geleid hebben tot

    de maatregel (OTS) weg te nemen…


    Vaak weet niemand wat die ‘bedreigingen’ zijn, vaak komt er géén enkele

    hulp, soms komt het kind op een wachtlijst en dat heet dan ‘de hulp’

    of wordt, bij de nieuwe hobby van de GI ‘vechtscheidingen’ geheten,

    een ouder middels ‘begeleide omgang’ tot het uiterste vernederd met

    het eigen kind als wapen, door geen foto te mogen maken, niet vrijuit

    met je kind kunnen praten en vooral met een vreemde in een kleine

    ruimte…. dat heet dan ‘hulp’...

    Bij een kind met een psychische stoornis is deskundige hulp van

    een psychiater aangewezen en niet een jeugdwerker van de sociale academie!

    Als u als ouders het etiket ‘pedagogisch onvermogen’ krijgt

    (veelal uit de duim of onderbuik van een jeugdzorgwerker), denkt u

    toch niet dat u een opvoedcursus of begeleiding door een

    deskundige orthopedagoog krijgt? Neen, er wordt snel gewerkt aan

    de volgende stap: uit huis plaatsen!


    Bij een UHP is die wettelijke taak: ‘Hulp in te zetten met als doel de

    bedreigingen weg te nemen die geleid hebben tot de maatregel’...


    De praktijk: als wordt ingezet om uw kind te vervreemden. Is de

    'bedreiging' bijvoorbeeld 'slechte huisvesting'... u denkt toch niet dat de GI

    u aan goede huisvesting helpt?! Is de bedreiging: ‘traumaverwerking bij ouders

    door persoonlijke omstandigheden’...  als u, al dan niet met de GI

    de juiste hulp heeft ingezet, u denkt toch niet dat u uw kinderen terug krijgt…

    De GI vindt heus wel wat anders als: 'kind is nu gehecht aan het pleeggezin' 

    (Dit hechtingsargument wordt alleen en uitsluitend ingezet als het gaat

    om terugplaatsing van kind naar ouders, nooit als het gaat om gesol tussen

    bijvoorbeeld 5 instellingen / pleeggezinnen in 6 jaar tijd… dan kan

    het kind als een postpakket rond gesold worden… dat is dan 'in het belang van het kind'!)


    DE SCHANDE

    Deze 'perspectief-besluiten' worden genomen door veel mensen die het kind of ouders in kwestie nimmer gezien of gesproken hebben, geen onderzoek hebben verricht en erger nog: ze zijn gespeend van iedere wetenschappelijke onderbouwing  en nog erger: ouders kunnen er niet

    tegen in beroep: het zijn  GEHEIME besluiten van de GI…..

    Erger nog: de WETENSCHAP zegt allang dat maar liefst 90 % van de kinderen slechter af is mét 'jeugdzorg' en sterker nog, het EHRM stelt in een uitspraak tegen Noorwegen dat het

    UHP SCHENDING van MENSENRECHTis… en Nederland gaat maar door met uit huis plaatsen… nu, juli 2021, al > 55000 UHP-kinderen..


    Het treurige van dit SRJ rapport is ook nog dat het min of meer bewijst dat

    Jeugdzorg op geen enkele wijze van plan is om sowieso kinderen

    aan hun ouders terug te geven: Jeugdzorg maakt in de regel niet

    zo’n haast met het instellen van de 'hulp' en het 'hulpverleningsplan'

    dat binnen 6 weken na aanvang OTS er moet zijn… sterker nog: vaak

    is er na 10 maanden nog geen enkele hulp en zijn de 'jeugdbeschermers'

    of 'gezinsmanagers'  grotendeels afwezig, ziek en of onbereikbaar…

    resultaat: kind onder de 5 jaar komt nooit meer terug bij de ouders, kind

    ouder dan 5 maakt nog een kleine kans….


    Het lijkt er op dat de zogenaamde door 'Jeugdzorg' geïndiceerde 'hulp'

    niets anders is dan een rookgordijn om de ware aard van de 'Jeugdzorg'

    te verhullen: zo veel mogelijk kinderen in hun macht krijgen om er zo

    veel mogelijk aan te verdienen.


    Er zijn mensen in Nederland die de 'jeugdzorg' betitelen als ‘kinderrovers’...

    Zouden die toch een beetje gelijk hebben?


    Ik word hier een beetje moe(deloos) van…..


    Dit brengt mij tot het volgende:


    April 1971 sloot de directeur dhr. Gillissen van de MULO het schoolfeest

    af met de woorden: ‘De tijd van komen is gegaan, de tijd van gaan is nu gekomen’

    Na 27 jaar ouders ter zijde te hebben gestaan, min of meer een verlengstuk

    van PC of telefoon was, enz. enz lijkt mij deze uitspraak weer actueel: de

    tijd aangebroken om eens tot mezelf te komen van mens en eens me te storten

    op auto's, elektronica, zendamateurisme en mijn hobby als gewoonweg

    nieuwsgierig wetenschapper en niet te vergeten mijn taak als vader en

    opa van 2 schattige kleinkinderen.


    Daarom:


    Een (of meerdere) ouder-ondersteuners in jeugdzorgzaken


    Vereisten:

      Kennis van jeugdzorgzaken en procedures

      Enige juridische kennis

      Ervaring in jeugdzorg procedures, klachten- en bezwaarprocedures

      Geduld en stressbestendigheid

      In het bezit van computer, telefoon en auto


    Werktijden en salariëring:


    Werktijden van ca. 8.00u tot ca. 02.00 u ‘s-nachts in volcontinudienst per telefoon, whatsapp, sms of e-mail.


    Salaris: 0,0

    Reiskostenvergoeding: meestal geen

    Vakantie: geen

    Toeslagen: geen

    Waardering: Jeugdzorginstanties haten u…..ouders waarderen u, maar op veel dank

    hoeft u niet te rekenen.


    Om in te werken in een dergelijke functie stel ik mijn kennis-archief ter beschikking en

    bied ik een ‘cursus ouderondersteuning’ voor belangstellenden.


    Sollicitaties aan meldpuntjeugdzorg@gmail.com


    Nico Mul


     

     

    Ceterum censeo 'Veilig Thuis' / BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

     


    Met veel dank voor het lezen, verspreiden en becommentariëren van mijn artikelen,


    Nico Mul, arts n.p.

     

    E-mail: N.J.M.Mul@gmail.comtel.: 06-33109214


    Julia Bregts c.q. Heidi Janssen, veroordelingen en waarschuwing!

    $
    0
    0


    Op 1 juli 2021
    publiceerde ik een artikel over bovengenoemde: in België veroordeelde wegens fraude enz. en in Nederland opnieuw begonnen in de 'zorg' en vooral uit op geld en met zichzelf ingenomen verpleegkundige die stelt tevens psycholoog én EMDR-therapeut te zijn.  Dat ze voor die laatste 2 kwalificaties geen enkele gedegen opleiding heeft gehad, speelt geen rol, ze wordt immers gecoached door de voormalige assistent van Jomanda (die uit Tiel, van het 'ingestraalde water' / Woont nu in Canada, op de vlucht voor veroordelingen!) R.t.H..

    Dat geeft ff vertrouwen… ze noemt haarzelf immers 'enorm bekwaam'.


    Ik beloofde u de uitspraak in hoger beroep van het Centraal Tuchtcollege voor de gezondheidszorg. 16 Maart is die gekomen!


    Tot vreugde van mw. Janssen wordt een aantekening in het BIG-register en het actief bekend maken van haar naam door de instanties van de 'straf' afgedaan….

    Teleurstellend is dat het CTvG op geen enkele wijze kanttekeningen zetten bij haar zelf bedrijven van diagnostiek, hetgeen voor verpleegkundigen verboden is (art., 3 wet BIG!), idem ten aanzien van de opleiding tot psycholoog  ('in het weekend kan je ook een cursus doen')  en EMDR-therapeut: zelfs de eenvoudigste vraag wist mw. Janssen niet te beantwoorden!

    Tot grotere zorg is de pertinente leugen die in de uitspraak staat: Mw. Janssen stelde dat dhr. Das haar hulp niet accepteerde en dat daarom hij zijn kind niet terug heeft.  De werkelijkheid was, tot enkele keren toe gezegd,  dat mw. Janssen zelfs telefoon en FB blokkeerde toen er géén PGB kwam en er niets kwam van de 'aanbestedingen' die zij zou doen, er kwam dus GEEN GELD voor iemand die 'gratis' zou helpen! Het feit dat haar 'hulpverleningsplan' rechtstreeks naar de prullenbak ging door Jeugdzorg, vergeet zij ook te vermelden!


    Hieronder treft u mijn pleidooi aan alsmede de integrale uitspraak.


    Moge dit dienen voor u, geachte wanhopige hulpzoekende ouders, als een waarschuwing….Zij heeft wél graag PGB en 'aanbestedingen' maar van hulp hoeft u niet veel te verwachten…. wél eerst foto's insturen….


    Betreft: Visie dhr. Das / Mul (gemachtigde)

    Zitting: CTvG 02-02-2022 15.00 u

    In zake: C2021/1078 Das/Janssen


    Geacht college,


    Alvorens ik met onze visie begin wil ik een kleine opmerking maken ten aanzien van de laatste brief, gedateerd 10-01-2022.

    U stuurde mij op 6 oktober 2021 een brief waarin u stelde dat de discussie gesloten was en er alleen stukken mochten worden ingediend ter onderbouwing van een standpunt.


    Tot mijn verbazing komt er een brief met niets van dit alles, word ik neergezet als agressieve crimineel, stalker (en dit door een straf en civielrechtelijk op 26-02-2018 / Rb. Turnhout, veroordeeld persoon) er zou extra bescherming moeten komen (punt 3), ik zou stalken en een Dark Web website hebben met 44 pagina's. Bovendien wordt mij het onderzoek van de gemeente Leudal naar de 'zorg'-boerderij die gekoppeld is aan aangeklaagde, aan mij verweten. Aangeklaagde zegt op haar eigen website Family-buddies, dat het HAAR zorgboerderij was, ze zegt het ook in de ingebrachte geluidsbestanden!

    Ook wordt een vertrouwenspersoon ingebracht van bedenkelijk gehalte: hij heeft een zeer alternatieve praktijk in Veldhoven en was tot 2004 in samenwerking met Jomanda (aldus Het Parool 13-05-2009 'Oplichtingstrucs bij Jomanda' aldus R.t.H) en hij zegt in zijn eigen stukken dat hij alleen een geboortedatum nodig heeft om te zeggen wat voor een persoon iemand is (Bron: Linkedin van R.t.H). Ik neem aan dat deze vertrouwenspersoon hier niet het woord zal voeren, dan wel niet al te serieus zal worden genomen.


    Verdere bedenkelijke zaken: ze verwijt haar strafrechtelijke veroordelingen aan haar personeel en stelt dat dhr. Das nooit gezegd heeft ontevreden te zijn over haar 'hulp'. U zal het zo direct horen van hem zelf en hij heeft het ook per whatsapp en e-mail laten weten!

    Grappig is dat mij een mooie VW van 1-7-2019 wordt toegedicht... bij mijn weten zijn mijn 2 auto's van 1983 en 1986......waar ik nu niet eens op de openbare weg mag tot 1-3.

    Overigens is gebleken op 24-1 na overleg met de politie, dat er geen aangifte tegen mij ligt!

    Dit heeft niets met mij en deze zaak te maken, de valse beschuldigingen daar onderneem ik actie op.

    Inhoudelijk staat er slechts in dat aangeklaagde verklaard inderdaad geen opleiding tot kinderverpleegkundige te hebben gehad (punt 10) en dat zij zichzelf beschouwd als 'enorm bekwaam'!

    Wederom niets als bewijs waarom zij psycholoog zou zijn en EMDR-therapeut en al helemaal niets over waarom zij diagnostiek mag bedrijven op de door haar gedane manier en kinderen bij haar thuis opnemen!


    --- Tot zover over de brief van 10-01-2022 ---

              === Vervolg zaak Das/Janssen zijdens Mul-Das===


    Wij zijn blij om ook onze visie te mogen geven in deze zaak.Wij kunnen heel kort zijn: een verpleegkundige, die zich uitgeeft als ‘kinderverpleegkundige’, ‘psycholoog’, ‘EMDR-therapeut’ en daarbij diagnostiek bedrijft, hetgeen volledig in strijd is met art. 33 wet BIG, nergens haar BIG-inschrijving vermeldt (wel haar 2 KvK-nummers als schrijfster en eigenaresse van ‘intuïtieve thuiszorg’ wat dat ook mag zijn), en nog erger niet eens haar eigen naam gebruikt, dient volledig te verdwijnen uit welk beroepsregister inzake ‘zorg’ dan ook! Wat nog kwalijker is dat zij zelfs kinderen bij haar thuis dan wel in een zorgboerderij denkt te mogen opnemen. Vanuit welke bevoegdheid?


    Hierbij willen wij opmerken dat het vreemd voorkomt dat mw. Janssen zegt spijt te hebben van haar niet-verschijnen bij het RT, zelfs zegt dat ze zich ‘niet toetsbaar heeft opgesteld’, maar in tegenstelling dat men zou verwachten, nergens enig bewijs van deskundigheid overlegt, géén bewijs van studie psychologie en inschrijving als EMDR-therapeut. Al zou ze dat wel gedaan hebben, dan resteert nog het feit dat zij diagnostiek bedrijft middels het ‘instralen van foto’s', dat dhr. Das hier gaarne nog eens wil vertellen.


    Haar beroepschrift is eerder een soort aanval op mij, waarbij ze mijn artikel, dat grotendeels bestaat uit openbare stukken van Facebook of kranten dan wel RT over mw. Janssen, waar géén woord laster in zit, alleen een feitenrelaas. Die feiten heeft u ook kunnen lezen op de CD-ROM’s die zijn ingebracht bij de klacht in eerste aanleg. Mogelijk is u ook het onzinnige opgevallen, daar waar beweerd wordt dat ik het tuchtrecht zou gebruiken om een concurrent te benadelen: onzinnig omdat ik ouders gratis bijsta en ik ‘officieel’ vanaf 1-1-2015 reeds gestopt ben met het bijstaan van ouders, desalniettemin word ik nog steeds gebeld door wanhopige ouders in Jz-zaken (de zaak Das dateert voor mij uit 2008!), zo ook door aangeklaagde die MIJ VROEG mijn kennis met haar te delen en niet andersom: waarom zou ik een nieuwkomer, waar ik niets van wist, geen naam, geen telefoonnummer, vragen om advies?

    Uiteraard gaan wij er van uit dat u alle eerder ingebrachte stukken, met name mijn brief van 30-9-2021 aan u, hier nadrukkelijk als ingebracht en herhaald zal beschouwen!


    Ondertussen gaat aangeklaagde op FaceBook ook verder met te illustreren hoe goed zij bezig is: zij helpt met het uit huis plaatsen van zogenaamd mishandelde kinderen (zie ook punt 4 / brief 10-1-2022 aangeklaagde!), waarbij zij een hard- en sofddrugs verslaagde cliënt bijstaat. Ze schroomt er niet voor om mij ook negatief neer te zetten en de waarheid omtrent ons eten in een restaurant te verdraaien. Ze zegt op haar FB, dat ze daarom geen tijd had haar te verweren bij het RTvG…..

    Mogelijk ten overvloede heb ik ook nog een verklaring van een andere  ex-cliënt van aangeklaagde, die ik zo u wenst wil overleggen. Ik heb dit niet eerder gedaan, omdat die gewoonweg hetzelfde beeld geeft: Julia Bregts zoekt hulpzoekende ouders, stelt diagnoses met ‘instralen foto’ en er komen hulpverleningsplannen, opgesteld door H.Janssen, die hulp indiceren, te geven door Julia Bregts of Family-buddies (=Julia Bregts = H.Janssen) de hulp te financieren via aanbestedingen of PGB, uit te betalen aan Family-buddies….!


    Qua jurisprudentie wil ik u attenderen op de uitspraak van uw college d.d. 9-7-2021, zaak G2019/105, waarbij u een bedrijfsarts, die aanvankelijk een berisping had, uiteindelijk door haalde uit het BIG-register wegens het niet hebben van enig inzicht in eigen handelen en vooral overtuigd was van zijn eigen gelijk.

    Ook hier is het duidelijk dat aangeklaagde geenszins van plan is haar werkwijze te veranderen, zij toont geen enkele zelfreflectie, overlegd geen enkel bewijs van haar opleiding tot psycholoog of EMDR-therapeut en stelt zelfs dat zij ‘enorm bekwaam’ is en gaat maar door met haar ‘diagnostiek op afstand’.

    Zo iemand hoort naar onze mening niet in de zorg thuis, derhalve pleiten wij voor algehele doorhaling van aangeklaagde uit de beroepsregisters..


    Het oordeel daarover is uiteraard aan u, geacht College. Wij danken u,


    J. J.H. Das / drs. N.J.M. Mul (gemachtigde)


    En nu de uitspraak: https://tuchtrecht.overheid.nl/zoeken/resultaat/uitspraak/2022/ECLI_NL_TGZCTG_2022_48



    ECLI:

    ECLI:NL:TGZCTG:2022:48

    Datum uitspraak:

    16-03-2022

    Datum publicatie:

    16-03-2022

    Zaaknummer(s):

    C2021.1078

    Onderwerp:

    Geen of onvoldoende zorg

    Beslissingen:

    Gegrond, berisping


    Inhoudsindicatie:

    Klacht tegen verpleegkundige. Klager is de vader van een zoon die al meer dan elf jaar uit huis is geplaatst. Klager is er op enig moment op geattendeerd dat in zijn woonplaats iemand (de verpleegkundige) actief is die het voor elkaar kon krijgen dat uit huis geplaatste kinderen weer thuis komen wonen. De verpleegkundige heeft klager twee keer thuis bezocht en een hulpverleningsplan opgesteld. Klager heeft dit plan naar jeugdzorg gestuurd, waarna hem werd geantwoord dat de rechter een beslissing heeft gegeven en dat jeugdzorg zich daaraan houdt. Klager verwijt de verpleegkundige dat zij:a. valse illusies maakt door te stellen dat zij deskundig is, dat zij verpleegkundige en EMDR-therapeut is en dat zij met zaken komt die kant noch wal raken;b. meent deskundig te zijn op gebieden die niets met verpleegkunde te maken hebben, zoals de bevoegdheid een indicatie te geven op pedagogisch/psychologisch gebied;c. haar registratie als verpleegkundige misbruikt. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht gegrond en legt aan de verpleegkundige de maatregel van berisping op. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep van de verpleegkundige, maar laat de openbare niet-geanonimiseerde publicatie van de beslissing vervallen.

    C E N T R A A L  T U C H T C O L L E G E

    voor de Gezondheidszorg

    Beslissing in de zaak onder nummer C2021/1078 van:

    A., verpleegkundige, werkzaam te B., appellante, verweerster in eerste aanleg,

    tegen

    C., wonende te B., verweerder in beroep, klager in eerste aanleg, gemachtigde: D. te E..

    1.    Verloop van de procedure

    C. - hierna klager - heeft op 1 september 2020 bij het Regionaal Tuchtcollege te Eindhoven tegen A. - hierna de verpleegkundige - een klacht ingediend. Bij beslissing van 4 juni 2021, onder nummer 20104 heeft dat College de klacht gegrond verklaard en aan de verpleegkundige de maatregel van berisping opgelegd. Tevens is bepaald dat de beslissing wordt aangetekend in het BIG-register en dat de minister zorg draagt voor openbare kennisgeving van hetgeen in het BIG-register is aangetekend. 

    De verpleegkundige is van die beslissing tijdig in beroep gekomen. Klager heeft een verweerschrift in beroep ingediend. 

    De zaak is in beroep behandeld ter openbare terechtzitting van het Centraal Tuchtcollege van 2 februari 2022, waar zijn verschenen de verpleegkundige en klager, bijgestaan door zijn gemachtigde. 

    D. heeft de standpunten van klager toegelicht aan de hand van pleitnotities die aan het Centraal Tuchtcollege zijn overgelegd.

    2.    Beslissing in eerste aanleg

    Het Regionaal Tuchtcollege heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd.

    “2.    De feiten

    Het gaat in deze zaak om het volgende.

    2.1    Klager is de vader van F., geboren in 2007 (hierna: de zoon). Zijn zoon is meer dan elf jaar geleden uit huis geplaatst en onder toezicht gesteld van Jeugdzorg. Sinds enige jaren vindt er via de rechter in beperkte mate omgang plaats tussen klager en zijn zoon. 

    2.2    Klager is door zijn gemachtigde erop geattendeerd dat er in zijn woonplaats sinds enige tijd iemand actief is, die het voor elkaar kan krijgen dat uit huis geplaatste kinderen weer thuis kunnen wonen. Klager heeft vervolgens via zijn gemachtigde contact gelegd met deze persoon. Dit bleek later verweerster te zijn. 

    2.3    Verweerster is als zelfstandig gevestigd verpleegkundige werkzaam.

    2.4    Verweerster heeft eind februari 2020 klager thuis bezocht. Tijdens het gesprek heeft zij klager om een foto van hem en zijn zoon gevraagd en heeft zij vervolgens die foto ingestraald en opgestuurd naar een vriendin. Verweerster deelde klager mee dat hij een EMDR-behandeling wegens traumaverwerking moest ondergaan alsook dat zij een hulpverleningsplan zou schrijven.

    2.5    Op 3 maart 2020 bezocht verweerster klager wederom en had zij het hulpverleningsplan, getiteld ‘PLAN VAN AANPAK’ in tweevoud bij zich. Klager heeft toen van dit plan het exemplaar van verweerster ondertekend. In het ‘PLAN VAN AANPAK’ staat, voor zover relevant:

    “(…)

    Periode 1 jaar indien nodig een family buddy in huis, als het kind thuis is, starten met begeleidingen en zo nodig therapieën.

    Leerdoelen

    1. Herenigen van het gezin

    2. Behandelen van posttraumatisch syndroom bij het kind

    3. Begeleiden vh gezin thuis (hier ts vader en kind)

    4. Dagelijks leven terug pakken, ouder(s) en/of kind terug in hun kracht zetten ahv 

    begeleiding en therapie.

    Subdoelen en te gebruiken middelen

    Leerdoel 1:    Hereniging in het gezin.

    (…)

    Middelen:

    1.1  Kindercoach

    1.2 Psycholoog

    Leerdoel 2:    Behandeling post traumatisch syndroom

    (…)

    Middelen:

    2.1  EMDR eventueel EMDR? En of voor vader familieopstelling.

    2.2 Kindercoach, life coach”.”

    2.6.    Klager heeft het hulpverleningsplan naar Jeugdzorg gestuurd, waarna hem werd geantwoord dat de rechter een beslissing heeft gegeven en dat Jeugdzorg zich daaraan houdt. Aan het hulpverleningsplan/plan van aanpak heeft klager geen verdere uitvoering gegeven.

    3.    De klacht

    Klager verwijt verweerster, zakelijk weergegeven, dat zij: 

    a.    valse illusies maakt door te stellen ‘ik ben deskundig, ik ben verpleegkundige

        en EMDR-therapeut’ en met zaken komt die kant noch wal raken;

    b.    meent deskundig te zijn op gebieden die niets met verpleegkunde te maken 

    hebben, zoals de bevoegdheid een indicatie te geven op pedagogisch/ psychologisch gebied;

    c.    haar registratie als verpleegkundige misbruikt.

    Klager is van mening dat verweerster als professioneel verpleegkundige alle regels met betrekking tot goede zorg te buiten is gegaan en misbruik maakt van haar registratie als verpleegkundige. Het lijkt hem zaak om deze registratie te beëindigen. 

    In zijn aanvullend klaagschrift heeft klager erop gewezen dat verweerster ook een schrijversnaam (college: pseudoniem) hanteert, zich profileert als verpleegkundige alsook dat zij op haar LinkedIn pagina schrijft dat ze kinderverpleegkundige is. Ook op een aantal door haar gebruikte websites profileert zij zich als deskundige en geeft ze aan dat ze weet kinderen, die uit huis geplaatst zijn, weer bij hun ouders thuis te plaatsen zónder inmenging van rechters.  

    4.    Het standpunt van verweerster

    Bij aangetekende brief van 29 september 2020 heeft de secretaris van het tuchtcollege 

    het klaagschrift, de brief van de secretaris van 7 september 2020, het aanvullend klaagschrift, de brief van de secretaris van 14 september 2020, de aanvullende informatie en de cd-rom, beide op 18 september 2020 van klager ontvangen, aan verweerster gestuurd. Tevens is verweerster in deze brief in de gelegenheid gesteld daarop schriftelijk bij verweerschrift te reageren. Genoemde brief van 29 september 2020 is door het tuchtcollege op 20 oktober 2020 retour ontvangen onder de vermelding dat verweerster de zending niet heeft afgehaald. Bij brief van 22 oktober 2020 heeft de secretaris verweerster gevraagd zo spoedig mogelijk telefonisch met het tuchtcollege contact op te nemen, zodat de aangetekend verstuurde stukken alsnog aan haar kunnen worden aangeboden. Verweerster heeft daarop bij e-mailbericht gereageerd. Vervolgens zijn bij aangetekende brief van 9 november 2020 genoemde stukken nogmaals naar verweerster gestuurd. Deze zending is volgens een bericht van PostNL op 10 november 2020 bezorgd. Het tuchtcollege heeft ook daarna geen verweerschrift ontvangen. Bij brief van 

    1 februari 2021 is verweerster meegedeeld dat het voor haar niet meer mogelijk is schriftelijk op het standpunt van klager te reageren. Verweerster is uitgenodigd voor de zitting van 23 april 2021, maar daar is zij zonder bericht niet verschenen. 

    5.    De overwegingen van het college

    Het college leidt uit het klaagschrift, het aanvullend klaagschrift en de mededelingen van zowel klager als zijn gemachtigde ter zitting af dat verweerster zich ten opzichte van klager heeft gepresenteerd als verpleegkundige. Voorts leidt het college daaruit af dat het de bedoeling was dat verweerster als zelfstandig gevestigd verpleegkundige de in het plan van aanpak voorgestelde behandeling, onder meer bestaande uit EMDR-therapie en familieopstelling, bij klager en zijn zoon zou uitvoeren. Verweerster heeft de stellingen van klager onweersproken gelaten. 

    De toepassing van deze behandelingen/therapieën behoort niet tot de gebruikelijke deskundigheid van een verpleegkundige. Gesteld noch gebleken is dat verweerster daarvoor is opgeleid en daarom deskundig en bevoegd is om dergelijke behandelingen uit te voeren. Door deze behandelingen aan te bieden met de bedoeling deze vervolgens uit te voeren, heeft verweerster niet gehandeld zoals van een redelijk handelend en redelijk bekwaam verpleegkundige mag worden verwacht. Dat de behandeling vervolgens niet is geëffectueerd doet daar naar het oordeel van het college niet aan af. Dat is namelijk niet te wijten aan verweerster, maar aan het feit dat klager niet verder met verweerster in zee wilde gaan, omdat hij twijfels had of verweerster haar beloften wel kon waar maken en ernstig betwijfelde of zij wel ter zake deskundig was. Het feit dat verweerster bij haar eerste bezoek aan klager vroeg om een foto van hem en zijn zoon en deze vervolgens ‘instraalde’ heeft daartoe in belangrijke mate bijgedragen, zo heeft het college op grond van de verklaring van klager ter zitting begrepen. Het is voor het college niet begrijpelijk hoe verweerster heeft kunnen denken dat haar ‘behandeling’ tot het in het behandelplan voorgespiegelde resultaat, namelijk hereniging van het gezin, zou kunnen leiden. Dat is in dit soort zaken uiteindelijk aan de rechter, die zich bij de te nemen beslissing laat adviseren door (erkende) instanties als de Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdzorg. Klager verwijt verweerster dan ook terecht dat zij valse illusies maakt. Door deze handelwijze speelt verweerster in op de wanhoop van ouders zoals klager, en als verpleegkundige schaadt zij daarmee ook het vertrouwen in de gehele beroepsgroep. Met haar handelwijze overschrijdt zij de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening alsook van de voor haar geldende professionele beroepsnormen. Wat betreft de professionele beroepsnormen verwijst het college in het bijzonder naar artikel 4.7 van de Beroepscode van Verpleegkundigen en Verzorgenden (januari 2015). Daarin staat:

    “4.7    Als verpleegkundige/verzorgende bewaak ik de onafhankelijkheid, de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van mijn beroepsgroep. 

    Dit betekent onder andere dat ik 

    - mij bij de uitoefening van mijn beroep gedraag op een manier die het vertrouwen van zorgdragers in mijzelf en in de beroepsgroep bevordert

    - mij in de sociale media presenteer op een manier die het vertrouwen van zorgdragers in mijzelf en in de beroepsgroep bevordert

    (…)”

    De wijze waarop verweerster zich aan klager heeft gepresenteerd alsook hetgeen zij hem heeft voorgespiegeld is niet in overeenstemming met de wijze waarop een

    zorgverlener zich jegens een zorgvrager dient te gedragen. Zij brengt daarmee ook schade toe aan de onafhankelijkheid, de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van haar beroepsgroep. 

    Dit alles leidt tot de conclusie dat de klacht gegrond is.

    maatregel en publicatie 

    Verweerster heeft met haar handelwijze niet alleen de grenzen van haar professionele beroepsnormen en de grenzen van een redelijke bekwame beroepsuitoefening overschreden, maar ook het vertrouwen in de beroepsgroep op laakbare wijze geschonden. Verweerster heeft niet de moeite genomen zich ten opzichte van het tuchtcollege te verantwoorden. Dit rekent het college verweerster zeer aan. Het college acht om die reden de maatregel van berisping passend. 

    Het college is verder van oordeel dat patiënten/cliënten hiervan op de hoogte moeten kunnen raken om te voorkomen dat nog meer wanhopige ouders de dupe worden van de onprofessionele zorgverlening van verweerster. Daarom oordeelt het college dat het belang van de individuele gezondheidszorg vordert dat deze maatregel (met vermelding van de naam van verweerster en de plaats waar zij werkzaam is) openbaar wordt gemaakt met de gronden waarop zij berust, zoals bedoeld in artikel 48, elfde lid, in verbinding met artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, en zevende lid en artikel 11 Wet BIG.”

    3.    Vaststaande feiten en omstandigheden

    Voor de beoordeling van het beroep gaat het Centraal Tuchtcollege uit van de feiten en omstandigheden zoals weergegeven in de beslissing in eerste aanleg, welke weergave in beroep niet, althans onvoldoende, is bestreden.

    4.    Beoordeling van het beroep

    4.1    De verpleegkundige is in beroep gekomen van de bestreden beslissing. De verpleegkundige voert aan dat klager in eerste aanleg ten onrechte ontvankelijk is verklaard in zijn klacht en meent ook overigens dat de klacht ongegrond is. 

    4.2    Klager heeft gemotiveerd verweer gevoerd en geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

    Ontvankelijkheid 

    4.3    De verpleegkundige voert allereerst aan dat klager ten onrechte ontvankelijk is verklaard in zijn klacht, omdat zij zich bij klager niet heeft gepresenteerd als verpleegkundige. De verpleegkundige meent bovendien dat zij op geen enkel moment in haar hoedanigheid als verpleegkundige jegens klager heeft gehandeld. 

    4.4    Het Centraal Tuchtcollege volgt de verpleegkundige niet in haar stellingen en is van oordeel dat het Regionaal Tuchtcollege klager terecht ontvankelijk heeft verklaard in zijn klacht. De handelwijze van de verpleegkundige valt niet onder de eerste tuchtnorm, omdat het geen behandelrelatie van de verpleegkundige als zodanig is. Het Centraal Tuchtcollege beoordeelt dit handelen dan ook op basis van de tweede tuchtnorm, als bedoeld in artikel 47 lid 1 onder b van de wet BIG. Het handelen is in strijd met hetgeen een behoorlijk verpleegkundige betaamt, ook indien het niet een verpleegkundig optreden betreft. Voor dit oordeel is het volgende redengevend. Het Centraal Tuchtcollege acht het van belang dat de verpleegkundige ter mondelinge behandeling in beroep desgevraagd heeft verklaard dat zij bij het voorstellen aan klager heeft verteld dat zij verpleegkundige en zelfs kinderverpleegkundige is. Dit staat ook zo vermeld op de website van de verpleegkundige, waar zij zich onder haar schrijvers-pseudoniem presenteert als kinderverpleegster. De verpleegkundige heeft bovendien verklaard dat zij het belangrijk vindt om aan cliënten te vertellen dat zij verpleegkundige is omdat zij wil laten zien wie zij is, omdat zij vertrouwen wil wekken en opdat duidelijk is over welke beroepscompetenties zij beschikt. Onder deze omstandigheden is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat de verpleegkundige zich aan klager heeft gepresenteerd als verpleegkundige vanwege het daardoor opgewekte vertrouwen; het feit dat zij van plan was therapeutische sessies te houden maakt dat niet anders. Het Regionaal Tuchtcollege heeft klager daarom terecht ontvankelijk verklaard in zijn klacht.  

    Inhoudelijk 

    4.5    In beroep zijn de schriftelijke klachten over het beroepsmatig handelen van de verpleegkundige en is het door de verpleegkundige gevoerde verweer tegen naar aanleiding van haar professioneel handelen geformuleerde klachten nog een keer aan de tuchtrechter ter beoordeling voorgelegd. Het Centraal Tuchtcollege heeft kennis genomen van de inhoud van die in eerste aanleg geformuleerde klachten en de daarover in eerste aanleg door klager ingenomen stellingen. Het door het Regionaal Tuchtcollege gevormde zaaksdossier is aan het Centraal Tuchtcollege gestuurd.

    In beroep is het debat door partijen schriftelijk nog een keer gevoerd, waarbij door ieder van hen standpunten zijn ingenomen naar aanleiding van de door het Regionaal Tuchtcollege vastgestelde feiten en de door dat College gegeven beschouwingen en beslissingen. Tijdens de mondelinge behandeling op 2 februari 2022 is dat debat voortgezet.

    4.6    De behandeling van de zaak in beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot de vaststelling van andere feiten of tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg, behalve dan dat het Centraal Tuchtcollege niet overneemt de zinsneden in de overwegingen van het Regionaal Tuchtcollege dat de verpleegkundige de stellingen van klager onweersproken heeft gelaten en dat de verpleegkundige tijdens het eerste bezoek een foto van de zoon van klager instraalde. Dit instralen wordt door de verpleegkundige weersproken en is daarmee niet vast komen te staan. 

    4.7    Dat sprake is van misbruik van tuchtrecht of de omstandigheid dat (de gemachtigde van) klager de verpleegkundige in een kwaad daglicht wil stellen, zoals de verpleegkundige stelt, is het Centraal Tuchtcollege niet gebleken. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de openbare publicatie van de maatregel berisping en opname in het BIG-register van die uitspraak uitgesproken. Een openbare kennisgeving en aantekening in het BIG-register wijkt af van de gebruikelijke gang van zaken bij een opgelegde berisping. Het Centraal Tuchtcollege wijkt op dit punt af van die beslissing. In beroep is de verpleegkundige wél verschenen en heeft zij haar standpunten aan het college voorgehouden. Onder die omstandigheden acht het Centraal Tuchtcollege de bredere bekendmaking dan in het dictum vermeld niet noodzakelijk. 

    4.8    Het voorgaande betekent dat het beroep zal worden verworpen.

    5.    Beslissing

    Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg:

    verwerpt het beroep, behoudens ten aanzien van de openbare kennisgeving en aantekening in het BIG-register;

    verstaat dat die kennisgeving en aantekening vervallen; 

    bepaalt dat deze beslissing op de voet van artikel 71 Wet BIG zal worden bekendgemaakt in de Staatscourant, en zal worden aan¬geboden aan het tijdschrift voor Ziekenverpleging (tvz), Nursing, V&VN Magazine, het Tijdschrift voor Gezondheidsrecht, Gezondheidszorg Jurisprudentie en Medisch Contact met het verzoek tot plaatsing.

    Deze beslissing is gegeven door: J.M. Rowel-van der Linde, voorzitter; L.F. Gerretsen-Visser

    en A.R.O. Mooy, leden-juristen en D.A. Polhuis en H.A. de Visser, leden-beroepsgenoten en 

    M. van Esveld, secretaris. 

    Uitgesproken ter openbare zitting van 16 maart 2022.

        Voorzitter   w.g.   Secretaris  w.g.


    Deze uitspraak en gedrag ter zitting van het CT heeft iets weg van hoe ouders in Jeugdzorgzaken behandeld worden: zowat alles wat vader inbracht over het instralen van foto's en houding van Heidi is genegeerd, maar deze Heidi wordt wel vrij gelaten om door te gaan met haar EMDR en psycholoog spelen, en dat zonder enige opleiding daartoe. Vergelijkt u maar eens mijn pleidooi met de uitspraak!


    Voor degene die meer van Julia / Heidi willen zien: hier haar Youtube-kanaal: 

    https://www.youtube.com/channel/UC9UZvwh6EcCLCOfUo8JjqsA

    Ze heeft zowaar al 3 video's, 8 abonnees en 455 views (25-3-2022) in 5 jaar tijd!

    Overigens zijn haar FaceBook pagina's een bejubeling van Julia zélf: ze schreef in bovenstaande procedure 2x: dat ze zichzelf ENORM BEKWAAM acht!


    Het staat u, geachte lezer, vrij om met Heidi Janssen of zoals ze zich graag wil noemen, Julia Bregts in zee te gaan, maar of dit instraal-ritueel en allerlei hokus pokus rituelen, waar altijd uitkomt dat kinderen 'getraumatiseerd' zijn en vooral EMDR-therapie nodig hebben dan wel opname bij Julia thuis of in de zorgboerderij, zoveel nut heeft en verantwoorde besteding van PGB gelden is, heb ik mijn twijfels!


    Op 14 oktober 1988 zwoor ik de Eed van Hypocrates, om mij ten dienste te stellen voor het medisch welbevinden van mijn medemensen.  Ik heb geen BIG-registratie meer als gepensioneerd arts, maar mijn eed heb ik nimmer herroepen: juist omwille van het welbevinden van mijn medemensen heb ik dit artikel geschreven!


    Julia / Heidi is in ieder geval al berispt… nu nog de doorhaling BIG-register.

    Ik zal mijn best doen om zowel de IGJ en het BIG register al te informeren over haar 'werk' als verpleegkundige en haar veroordelingen (in België én hier bij het CTvG!!)

    Mogelijk is de 'Vereniging tegen de Kwakzalverij' geïnteresseerd, Jomanda was daar immers ook lange tijd een hot item!


    …. Zou ze in 2023 een herregistratie krijgen?


    Nico Mul




    Julia Bregts / Heidi Janssen, nu 'Wettelijk Goedgekeurd'!?

    $
    0
    0

     


    Naar aanleiding van de tuchtklachten tegen de verpleegkundige Heidi Janssen, die haarzelf ook Julia Bregts pleegt te noemen en zichzelf 'enorm bekwaam' acht (eigen woorden!) schreef ik enige artikelen die op zijn minst tot enige twijfel over deze hulpverleenster zou moeten leiden.Haar 'deskundigheid' blijkt veel weg te hebben van zeepbellen en gebakken lucht: bij de laatste zitting van het Centraal Tuchtcollege voor de Gz bleek dat zij in het weekend een cursusje psychologie zou hebben gedaan, bij welk instituut bleek volledig onduidelijk. Idem voor haar opleiding in de EMDR. Zij heeft daarbij Ronald Ter Heegde (zie de gewoonweg naar pure kwakzalverij riekende en allemaal onbewezen therapieën) als 'coach': de man die tot 2004 de assistent van Jomanda (uit Tiel, u weet wel, van dat 'ingestraald water' en al haar genezingen... vooral die van Sylvia Millicam...).

    Ze gaf ter zitting ook toe dat ze GEEN OPLEIDING tot kinderverpleegkundige had!!


    Ik attendeer u op de artikelen: http://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.com/2021/07/julia-bregts-heidi-janssen-hulp.htmlen http://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.com/2022/03/julia-bregts-cq-heidi-janssen.html

    Nu dacht ik ongeveer alles naar waarheid weergegeven te hebben, maar tot mijn grote verbazing komt er een reactie op dat laatste artikel van mij. Ik geef u hierbij de complete tekst, inclusief de vele taalfouten en pertinente leugens en aanvallen op mij, waarbij Heidi zelfs mijn naam niet correct weet te schrijven:

                  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

    Geachte,
     

    Dhr Das heeft mij 1 malig gezien en wenste geen doelenplan maar zijn kind ipv daarvan en weigerde dit zel omdat hij er niet in geloofde en heeft nooit iets getekend, nooit geklaagd, nooit klacht ingediend.. Hij heeft zelf gekozen, die vrijheid heeft hij. En omdat hij me vaak belde en mailde heb ik hem geblokkeerd. Er was teveel negativiteit en zoals de tuchtraad zei dhr Mull jij bent al 12 jaar met Das bezig en niks bereikt. Er waren getuigen hiervan Ik hoef geen pgb ik werk ook vanuit mijn hart. Maar de waarheid, dit veel groter is als dit zal ooit gezien worden . U weet dat ik andere diplpma.s heb en uzelf dit manipuleerde over verpleegkudig diploma. Het hoorde niet bij de tuchtraad dat was het. Wees eerlijk en draai het niet, zoals u het interpreert

    En trouwes ik ben wettelijk goedgekeurd kinderen en gezinnen te helpen.Met mijn competenties.
    Ik ben blij met deze doorbraken en bewijzen die ik heb over veel zaken.

    Veel liefs
    En ik bied iedereen een kans om zijn kind naar huis te krijgen en is me kortelings ook gelukt.

                                    _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

    Mijn commentaar:

    • De eerste 3 regels: Heidi maakte wél een 'hulpverleningsplan' voor terugkeer van het kind en hij heeft dit ook naar Jeugdzorg opgestuurd. Dat plan werd direct naar de prullenbak verwezen door Jeugdzorg. Overigens had Jeugdzorg wél een getekende versie! Toen dhr. Das dit meldde aan Heidi zei ze op een ingesproken Whatsapp bericht dat ze nu de hulp zou regelen via een aanbesteding en de wethouder Jeugdzorg van Nijmegen zou benaderen. Dhr. Das heeft Heidi zelfs nooit meer gebeld, wel via Whatsapp 1 berichtje gestuurd....Deze vader heeft afgewacht wanneer zijn kind zou terugkeren dank zij deze voortreffelijke hulp.... Het kind is nooit meer thuis geweest, m.u.v. de door mijn hulp gestarte acties via de rechters en daardoor kwam het kind 1 weekend per 4 weken....

    Het adagium 'ik hoef geen PGB' is volledig in strijd met hetgeen Heidi / Julia beweert op haar websites en hetgeen zij als eerste tegen mij vertelde in dat restaurant te Reuver: zij zou juist via PGB's kinderen thuisplaatsen + haar EMDR-behandeling!

    Als Heidi klaagt dat dhr. Das nooit geklaagd heeft: Heidi / Julia is NERGENS aangesloten bij welke beroepsorganisatie dan ook, dus ze kan in principe nergens aangeklaagd worden, behalve bij het Medisch Tuchtcollege, omdat ze er prat op gaat 'Kinderverpleegkundige' te zijn, maar blijkt alleen een BIG-registratie als verpleegkundige te hebben....

    Over mijn manipulaties met haar verpleegkundig diploma: ik heb me alleen en uitsluitend gebaseerd op de info die op de LinkedIn van Julia Bregts / Heidi Janssen stond. Deze info heb ik ingebracht bij de tuchtcolleges!

    Over het 'niets bereikt' hebben van mij wil ik hier toch enige wapenfeiten uit mijn 28 jaar opsommen:

    • 1e In het recht 'opvragen dossiers' en hoe dit te doen (1994).

    • 1e Die een school aanklaagde bij de Commissie Gelijke behandeling aangaande de behandeling van gescheiden ouders door scholen (1998).

    • 1e In 'recht op schoolinfo' en stelde die ook samen. (Een richtlijn die door alle schoolkoepels in de jaren 2003-2006 geaccepteerd is.)

    • Bestuurslid landelijke SCJF (2001-2004).

    • Zorgde in mijn eentje voor de belangrijkste uitspraak inzake 'waarheidsvinding' in jeugdzorgzaken: LJN BD1113 (29-04-2008)

    Ik schreef vele stukken inzake hulp aan ouders, zie de reeks boeken bijvoorbeeld 'De Jungle van de Jeugdzorg' van de stichting www.stichtingkog.ingo

    Op mijn blog's staan ca. 175 artikelen

    Thuis geplaatste kinderen: de snelste was binnen 14 dagen weer thuis, met excuus van Jeugdzorg. Vele anderen vaak na langere tijd, waarbij ik ouders steunde in het schrijven van bezwaar, klacht- verzoekschriften enz..

    Ook historisch waren de uithuisplaatsingen die in het geheel niet doorgingen! (En diverse zelfs geheel zonder advocaat, maar wel met mijn stukken en pleidooien!)

    Tot op heden krijg ik bedankjes van ouders die dank zij mijn tips en stukken hun kinderen weer thuis gekregen hebben!

    Het meest verbazingwekkende in de reactie van Heidi / Julia is wel 'Ik ben nu wettelijk goedgekeurd om kinderen hulp te bieden.'

    Waar en DOOR WIE is zij 'goedgekeurd?

    Is dit dezelfde instantie als waar haar opleiding tot EMDR-therapeut en psycholoog geregistreerd zijn? Die zijn namelijk niet gevonden! Idem waaruit blijkt dat haar instralingspraktijken toe dienen.

    Ook wekt het verbazing dat Heidi kennelijk direct kinderen mag thuisplaatsen, zonder rechters en daarmee boven rechterlijke uitspraken staat omtrent uithuisplaatsing. Ik moest het nog 'ouderwets' doen via verzoekschrift aan Jeugdzorg en de kinderrechter en eventueel met advocaat + overleggen van bewijsstukken... Voor Heidi Janssen / Julia Bregts en Family-buddies niet nodig. Vreemde zaak!

    Het verbaast mij hoe Jeugdzorg en ouders reageren als zij alle jeugdzorgzaken met 'de kracht van de liefde' oplost' met haar hart, als kinderen praktisch 100 % onterecht uit huis geplaatst zijn.......

    Is een veroordeling (berisping) bij het Tuchtcollege een pré om jeugdhulpverlener te zijn?

    Of zouden hier ook de 3 veroordelingen (18-02-2018) bij de Correctionele rechtbank te Turnhout een aanbeveling zijn voor betrouwbaarheid?... bijna net zo betrouwbaar als Jomanda en het 'instralen' zijn lijkt mij!

    P.S.

    Ik ben nu bezig met enige aanklachten voor te bereiden in samenwerking met ´tevreden´ ex-cliënten van Julia Bregts / Heidi Janssen!

    Ik hoop met bovenstaande wederom een waarschuwend signaal te hebben gegeven voor mijns inziens een walgelijke praktijk om ouders te belazeren tot zelfverrijking en dat over de ruggen van vaak wanhopige ouders en kinderen!

    Moge gemeentebestuurders afzien van welke 'jeugdzorg' of 'hulp' dan ook door deze aanbiedster!

    Ceterum censeo BJZ / 'Veilig Thuis' esse delendam (naar Cato Maior)
     

    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.


    Www.meldpuntjeugdzorg.nl

    www.meldpuntjeugdzorg.blogspot.nl

    e-mail: meldpuntjeugdzorg@gmail.com

    Tel.: 06-33109214


    Jeugdzorg en de liegende professor!

    $
    0
    0
     De voornaamste klacht van ouders tegen de jeugdzorgsector is het gebrek aan waarheidsvinding en de leugens die door de Jeugdzorginstanties worden gepostuleerd als waarheden.

    Het wordt erger dan gedacht: zelfs professoren, die geacht worden aan wetenschappelijk onderzoek te doen en de waarheid te vinden liegen aantoonbaar.

    Deze schok kwam tot mij via de uitzending van Nieuwsuur van 7 september 2022.

    Prof. mr. dr. drs. M. Bruning (ex-medewerkster van Jeugdzorg en nu ook plv. Kinderrechter Rb Amsterdam!)
    :

    'de ouders van de nu uithuisgeplaatste kinderen kunnen absoluut niet voor hun kinderen zorgen'…. Anders gezegd: de ca. 55000 UHP-kinderen zijn allemaal terecht uit huis geplaatst!

    Het contrast: prof. em. dr. J. Hermanns betoogde jarenlang:´Iedere UHP is overbodig, men moet alleen de juiste zorg in het gezin brengen´. Als een soort klap op de vuurpeil noemde ze de jeugdzorgwerkers ook nog ´De helden van ons systeem´.

    Over die ´heldendaden´ van Jeugdzorg geef ik u een opsomming:

    • Leugenrapporten die gewone alledaagse probleempjes over kinderen opblazen tot zorgen en ´bedreigingen´, alleen en uitsluitend om aan te sturen op uithuisplaatsingen.

    • ´Omgangsregelingen´ organiseren waarbij ouders vernederd worden in een klein kamertje, waarbij ze niet mogen spreken met hun kind, vaak ook nog moeten liegen en vooral geen cadeau´s geven aan je eigen kind. Het summum hierbij is de ´omgang´ van 1 uur per maand in een auto ter grootte van een Fiat Panda met een jeugdzorgwerker op de achterbank....

    • Gezinnen uiteensplijten zodanig dat ook ieder contact tussen de kinderen onderling verloren gaat.

    • Vooral NIETS doen om te werken aan hereniging van gezinnen.

    • Ouders onthouden van wettelijke rechten als opname van alle gesprekken en meenemen van een vertrouwenspersoon.

    • Ouders voorliegen over de voorwaarden voor einde uithuisplaatsingen van hun kinderen.

    • Ouders tegen elkaar uitspelen dan wel partijdig zijn naar een ouder toe.

    • De door henzelf tot bedreigingen opgeklopte problemen bij rechters uitdragen en vooral de pertinente leugens volhouden waarbij zelfs écht deskundig onderzoek wordt tegengehouden dan wel verworpen, als ouders daar zelf voor gezorgd hebben (en betaald!).

    U ziet: een fantastische rij ´heldendaden´ die menig ouder die met Jz te maken heeft gehad zal herkennen! 

    Ondertussen negeert prof. Bruning alle wetenschap omtrent de schade die wordt aangericht bij kinderen door de jeugdzorgindustrie, ik noem de rapporten van de commissie De Winter van 12-06-2019 over de systematische mishandelingen en geweld in de ´Jeugdzorg´, het rapport van de commissie Samson in 2012 over het seksueel misbruik in en het falen van de jeugdzorg, dat, aldus het rapport, ´structureel aanwezig is in de jeugdzorg´ (zelfs > 100 x zoveel als zonder jeugdzorg!' In de zelfde rij past het onderzoek van prof. dr. U.Gresser, internist die medisch aantoonde welke permanente schade het verbreken van banden tussen ouders en kinderen bij kinderen teweeg brengt.....

    Ook het rapport van de IGJ van juli 2022 over de uithuisplaatsingen werd onder tafel gewerkt. Ondanks de overtuiging van prof. Bruning dat alle UHP terecht waren, bleek uit dat onderzoek van de IGJ gepubliceerd op 27-06-2022 naar dossiers over UHP, dat maar liefst 100 % van die dossiers NIET in ORDE waren!

    Voegt u hieraan toe het proefschrift van dr. C. Bartelink 2018 naar de beslissingen rondom UHP: daaruit bleek dat UHP geschieden naar volstrekte willekeur van de Jz-medewerkers......

    De uitlatingen van prof. Bruning op 7-9-2022 in Nieuwsuurstaan in schril contrast met de rapportage van 8-9-2022 van Indepen ´Taken Kinderen van de Staat´ (men dient een ticket te kopen, waarbij men zelf het bedrag mag betalen... zeker op zijn minst 1 Euro waard!) Deze video blijkt ook hier, gratis, te zien.

    Toch zijn er goede aspecten aan beide rapportages: zowel Nieuwsuur als ´Taken: kinderen van de staat´ komen tot de conclusie dat Jeugdzorg anders moet... Dat is opzich niets nieuws, dat zeiden ouders al in 1989 toen een groep ouders zich zorgen maakte over het grote aantal kinderen in pleeggezinnen en jeugdzorginstellingen... het waren er bijna 20.000.... Nu is dat gestegen tot ca. 55.000 en zijn er in die 30 jaar vele onderzoeken geweest over het falen van jeugdzorg... alle in de prullenbak gedaan... Ik geef hierbij mijn gedachte: OPDOEKEN die huidige GI en ga eens terug naar de basis: de KINDEREN en hun ouders in overleg met hun huisartsen. Ga eens uit van de zorgvraag van die gezinnen en als die huisarts bepaalt dat er een huishoudelijke hulp moet komen om een gezin te steunen, geef dan dat gezin een huishoudelijke hulp; is een kinderpsychiater wenselijk, laat dan het kind in kwestie direct naar de kinderpsychiater gaan; zo ook voor orthopedagoog, systeemtherapeut of welke hulpverlener dan ook! Uiteraard dit direct door de gemeenten laten betalen. Kosten: één ambtenaar per gemeente! Besparing: de keukentafelgesprekken, de buurtcoaches, de gezinsmanagers, de rechters, de vernederingen van een OTS en al helemaal het verdwijnen van de uithuisplaatsingen. Wellicht kunnen de vrijgekomen Jz-medewerkers werk vinden als beveiliger op Schiphol of treinconducteur dan wel machinist, maar laat ze van kinderen afblijven!

    Ik leerde mijn hele leven dat liegen niet mag.... het mag wellicht grof klinken dat ik hier spreek over de leugens van ´jeugdzorg´, feit is dat zelfs een jeugdzorgbestuurder in 2018 de kranten en andere media haalde met een interview waarbij deze gewoonweg toegaf zijn medewerkers aan te zetten tot leugens, als het doel, omzetdoelen halen, méér OTS en UHP! Lees vooral deze regel: ´Ondanks de vele, vaak gegronde, klachten en overduidelijke overtredingen van wet- & regelgeving mogen/moeten zij onbelemmerd doorgaan in het mishandelen en beschadigen van kinderenen ouders die toch al kwetsbaar zijn.'.. duidelijke taal voor een organisatie vol met ´helden´....

    Ik hoor en voel al de kritiek op mijn voorstel over: 'en al die kinderen van gewelddadige ouders dan? En de kinderen van drugsverslaafde ouders dan?' Mijns inziens hebben we ook nog de ´Raad voor de Kinderbescherming´ die zich de laatste jaren meer ontwikkeld heeft als overschrijfstation van Jeugdzorg in plaats van kinderen te beschermen. Misschien iets om deze taak eens écht serieus te gaan nemen, dames en heren kinderbeschermers?

    Kortom, prof. Bruning, men zegt wel eens ´al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald haar wel´, of is hier meer de uitdrukking ´wiens brood men eet, diens woord men spreekt´ van toepassing, voor u als hoogleraar Jeugdrecht en plv. kinderrechter, maar dan benoemd vanuit Justitie en kinderbescherming?  

    Overigens meen ik net als u dat jeugdzorg anders moet: OPDOEKEN van de huidige instanties, zoals prof. J.vd Acker in 2010 al zei, en eens opnieuw te beginnen maar dan met de werkelijke hulpvragen van kinderen en ouders in overleg met hun huisartsen centraal en niet de instanties, ´onderbuikgevoelens´ en buurtteams in combinatie met ´keukentafelgesprekken´....


    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

    (e-mail: meldpuntjeugdzorg@gmail.com)


    Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)



    STOP de waanzin van 'Inkoop zorg'!!!

    $
    0
    0

     Rond het einde van ieder jaar komt weer het circus op gang over de ‘inkoop zorg’, zowel bij ziektekosten-verzekeraars als bij gemeenten waar het om de ‘inkoop jeugdzorg’gaat. Alhoewel ik mij verre houd van politiek en zeker geen stemadvies zal geven, wil ik hier toch een paar kanttekeningen maken met dit mijns inziens volledig onzinnige gebeuren. De ‘inkoop’ wordt veelal goed gepraat met de ‘zorg voor de juiste trajecten dan wel hulpverlening’.  Deze ‘zorgen’ lijken mij de laatste jaren doorgeschoten in een soort controle waar menig terreurstaat een voorbeeld aan zou kunnen nemen. 


    Ter illustratie het volgende van een onbekende schrijver dat ik kreeg doorgestuurd. Lachen is niet verboden….alhoewel het eigenlijk om te huilen is… 


    Hier het stukje ‘groentesoep’:




    De zorg door de jaren heen doet mij denken aan mijn groentesoep. 

    Al jarenlang kook ik soep. Lekkere groentesoep. Niks mis mee.

    Een paar jaren geleden kwam er een kennis die zei: “Schrijf het eens op, hoe je die soep maakt” .

    Ik vond het een goed idee, en ik noemde het “protocol voor soep”.

    Als ik soep ging koken, deed ik dat precies volgens mijn protocol.

    Toen kwam er iemand die zei: “als je nou eens precies opschrijft wat je erin doet, dan kun je de ingrediënten afvinken op een lijst”.

    Zo gezegd, zo gedaan. Ik noemde de lijst “ Huffels”, en vergat niets toe te voegen. Het kostte wel meer tijd, maar dat nam ik maar voor lief.

    Als ik eens van huis moest, vroeg ik één van de kinderen in de soep te roeren. Dat ging prima. Toen zei mijn dochter: “ Mam, je moet opschrijven wanneer je precies roert, hoelang, en hoe vaak”.

    “Dat is goed”, zei ik, en ik noemde het de “soep-rapportage”. Voortaan schreef ik eerst een overdracht voordat ik de deur uitging.

    Mijn buurman, die bij de vrijwillige brandweer is, kwam langs. Hij vroeg of ik wel dacht aan de veiligheid. “Houd je wel aan de voorschriften, voor je het weet heb je de vlam in de pan”.

    Daar had ik wel van gehoord, dus ging ik op cursus brandveiligheid, en, om het meteen maar goed te doen, leerde ik ook EHBO en reanimatie. We hadden die week geen tijd voor de soep.

    Na de scholing, waarvoor wij een certificaat kregen, hoorde ik dat niet iedereen zomaar mee mocht helpen met mijn soep. Men moest bevoegd en bekwaam zijn. Ik noemde de nieuwe regels de BIG registratie: Bijzondere Instructies Groentesoep. Voortaan werd eerst bekeken of men een certificaat had voor er geroerd mocht worden. Helaas mochten mijn kinderen niet meer helpen. Maar we vormden een gespreksgroep, we evalueerden, controleerden, en hielden team-overleg. En als er tijd over was, maakte ik gauw nog wat soep.

    Toen kwam mijn tante eens langs. Ze was op vakantie geweest, en had iets nieuws geleerd: JCI.

    “Dat betekent: Je Controleert Intensief”, zei ze. “Er zijn lijsten over hoe groot de pan moet zijn, hoe lang de pollepel, de potjes voor de ingrediënten, en richtlijnen voor de inrichting van de keuken”. “Ook mag je niet je keukenschort meer aan, maar moet je in je eigen kleding soep maken, dat is huiselijker”.

    “En hier heb ik lijsten voor de rapportage, het links- of rechtsom roeren, het vet-percentage, de calorieën, en natuurlijk de protocollen, de BIG-registratie, de observatielijsten, en de veiligheid- certificaten.” “En al deze lijsten worden periodiek gecontroleerd en ge-update”. “En we hebben een accreditatieplan, dat wil zeggen dat we bij elkaar in de pan gaan kijken”. “we houden evaluaties, en intervisies, kortom, aan álles wordt gedacht!”

    U begrijpt, dit is allemaal erg handig, en er is veel voor te zeggen.

    Maar ik denk wel tijdens het invullen van al die lijsten:“Wie bekommert zich nog om de soep?”

    —--------------- met dank aan de onbekende schrijver —------------------


    Vult u voor ‘soep’ ’gezondheidszorg’ of ‘jeugdzorg’ in en een ieder die er mee te maken heeft begrijpt het volkomen:

    Gezondheidszorg wordt, evenals de jeugdzorg, geleverd door administratieve medewerkers, voorzien van afvinklijstjes en protocollen maar de effectieve zorg is vaak ver te zoeken….,



    En nu even inkopen…

    Als mensen honger hebben en brood willen kopen, gaat men veelal naar de bakker.  De ene koopt bruinbrood, de ander wit, nog een ander koopt puntbroodjes of bruine bolletjes…. mensen betalen de bakker en genieten van hun brood.

    De terugkoppeling die de bakker krijgt is veelal van zijn klanten: goed brood, dan komt men terug, voor slechte kwaliteit niet….









    Soms gebeuren er ongelukken groot of klein. Mensen hebben daarom vaak een Wettelijke Aansprakelijkheidsverzekering.  Heeft u schade gemaakt, dan geeft u dit door aan de verzekering en de verzekering betaalt..


    Nu weer de vergelijking met de ‘zorg’:


    Gesteld een instantie, stel de ‘brood-wacht’ koopt voor een ieder brood en daar moet u uw brood bestellen. U wilt graag witbrood, maar de broodwacht heeft geen wit ingekocht…. u krijgt bruine bolletjes door de strot geperst….


    In de zorg, ik overdrijf wat, gesteld uw verzekering heeft 150 blindedarm-operaties ingekocht, 50 operaties voor beenbreuken. U breekt uw been…. helaas bent u patiënt 52 van dat jaar…. u krijgt als vervanging een blindedarm-operatie en uw been…. jammer dan..


    In de ‘Jeugdzorg’: uw gemeente koopt 50 plaatsen in gezinshuizen in en 30 behandelingen voor autisme.  Uw kind heeft autisme, maar er zijn al 40 kinderen met autisme…. ach we hadden nog 15 plaatsen in gezinshuizen... we plaatsen die 11 kinderen met autisme maar uit huis naar een ‘gezinshuis’, want die ‘zorg’ hebben we ingekocht……

    Hoe het met de terugkoppeling zit aangaande de ‘tevredenheid over de jeugdzorg’ daar hebben gemeenten en jeugdzorg-instanties veelal geen boodschap aan: naar ouders en kinderen wordt structureel NIET geluisterd en de jeugdzorg-aanbieders zijn eerder geïnteresseerd in de winstcijfers dan in de beleving van hun ‘jeugdzorg’ door ouders en kinderen!


    Zo ook: wat zou u zeggen als u een ongelukje had en u vernielde de bloempot van 75 € van uw buren…. De nota gaat naar uw verzekering en die zegt terug: ‘wij vergoeden alleen tafels en stoelen, maar geen bloempotten’ die vallen niet onder de WA dekking…. Ik neem aan dat u op zijn minst boos zal worden…


    Het belachelijke van de ‘inkoop zorg’ lijkt mij aan de hand van bovenstaande voorbeelden wel duidelijk. Hier de mijns inziens meest simpele oplossing:


    Heeft u witbrood nodig, dan koopt u dit naar behoefte en betaalt het.

    Heeft u een operatie nodig, dan gaat u naar het ziekenhuis en stuur de rekening naar uw verzekering die dit m.i. gewoonweg dient te betalen.

    (Zo gaat het toch ook voor auto-verzekeringen en WA-aansprakelijkheid?)


    Zo dient het mijns inziens ook te gaan met de ‘jeugdzorg’: hebben kinderen, in overleg met hun ouders en huisarts, behoefte aan bijvoorbeeld autisme / dyslexie / gedrags-/ angst / verlegenheids -behandeling, dan dienen DIE behandelingen gewoonweg vergoed te worden en niet de idiotie van ‘eerst inkopen’ en dat aan kinderen / ouders door de strot persen….


    STOPPEN dus die ‘inkoop zorg’!





    Dat zal tevens een heleboel ambtenarij en andere administratieve rompslomp verminderen!


    Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.

    meldpuntjeugdzorg@gmail.com