De vechtscheiding schijnt in de mode te zijn en het nieuwe stokpaardje van zowel BJZ als de 'psychologen' die zich opdringen.
Nu circuleert er op FaceBook een artikel van de 'Vederisch psycholoog'(hier is geen BIG of NIP registratie bij bekend!) Jan Storms. Zijn oplossing van vechtscheidingen: eerst een psychologisch onderzoek van beide ouders en de ouder die het meest zorgzaam 'beschermend' is, krijgt de kinderen, de andere krijgt niets….ook geen omgang bij hem… De vraag dringt zich op: hoe kan ik op zijn best kinderen voor het leven beschadigen door ieder contact met een ouder af te snijden, liefst zo vroeg mogelijk…
Hier zijn artikeltje:
Persbericht – voor onmiddellijke publicatie!
!
Jeugdbescherming kleunt meestal mis!
Meeste moeilijke scheidingen zijn geen ‘vechtscheiding’!
!
!
Jeugdbescherming kleunt meestal mis!
Meeste moeilijke scheidingen zijn geen ‘vechtscheiding’!
!
Dit is de conclusie van Jan Storms, auteur van het boek Destructieve relaties op de schop -
psychopathie herkennen en hanteren, waarvan volgende week de negende druk in een herwerkte
en uitgebreide uitgave verschijnt. Het cliché ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’ is niet van
toepassing op de meeste scheidingen waarna jarenlange onenigheid over de kinderen bestaat. In
werkelijkheid zijn het meestal relaties waarin één twistzieke ouder de kinderen inzet als wapen om
er de andere ouder mee te treffen waar het het meest pijn doet, nl. in zijn liefde voor de kinderen.
Een twistzieke ouder lijdt in vele gevallen aan een ernstig gewetensgebrek – psychopathie, eerder
niet in de zwaar criminele, maar in de huis-tuin-en-keukenvariant – gecombineerd met aspecten
van verschillende persoonlijkheidsstoornissen.!
psychopathie herkennen en hanteren, waarvan volgende week de negende druk in een herwerkte
en uitgebreide uitgave verschijnt. Het cliché ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’ is niet van
toepassing op de meeste scheidingen waarna jarenlange onenigheid over de kinderen bestaat. In
werkelijkheid zijn het meestal relaties waarin één twistzieke ouder de kinderen inzet als wapen om
er de andere ouder mee te treffen waar het het meest pijn doet, nl. in zijn liefde voor de kinderen.
Een twistzieke ouder lijdt in vele gevallen aan een ernstig gewetensgebrek – psychopathie, eerder
niet in de zwaar criminele, maar in de huis-tuin-en-keukenvariant – gecombineerd met aspecten
van verschillende persoonlijkheidsstoornissen.!
Kinderen en beschermende ouders zijn slachtoffer!
Mensen die aan psychopathie lijden bezitten vaak aanzienlijke manipulatieve vaardigheden,
waarmee zij zich in het leven staande houden. De medewerkers van raden voor de
kinderbescherming, meldpunten kindermishandeling en voogdijinstellingen hebben niet door dat
door de wol geverfde oplichters hen bespelen. Met volle overtuiging gaan ze deze psychisch zieke
mensen ‘helpen’ en leveren in talrijke gevallen de kinderen aan hen uit. Wanneer naderhand blijkt
dat de mooie façade uit scheuren bestaat, komen jeugdbeschermers niet op hun eerdere mening
terug. Fouten worden zelden toegegeven of hersteld. De kinderen en de beschermende ouder zijn
dan het slachtoffer, niet alleen van de gestoorde ouder, maar ook van de instanties die zich door
de twistzieke ouder op sleeptouw hebben laten nemen.!
waarmee zij zich in het leven staande houden. De medewerkers van raden voor de
kinderbescherming, meldpunten kindermishandeling en voogdijinstellingen hebben niet door dat
door de wol geverfde oplichters hen bespelen. Met volle overtuiging gaan ze deze psychisch zieke
mensen ‘helpen’ en leveren in talrijke gevallen de kinderen aan hen uit. Wanneer naderhand blijkt
dat de mooie façade uit scheuren bestaat, komen jeugdbeschermers niet op hun eerdere mening
terug. Fouten worden zelden toegegeven of hersteld. De kinderen en de beschermende ouder zijn
dan het slachtoffer, niet alleen van de gestoorde ouder, maar ook van de instanties die zich door
de twistzieke ouder op sleeptouw hebben laten nemen.!
Waarheidsvinding en psychologisch onderzoek noodzakelijk!
Volgens Jan Storms zijn deze gevallen te ingewikkeld om door voogden en raadsonderzoekers te
worden beoordeeld. Wel zouden zij op de hoogte moeten zijn van het feit dat deze stoornissen
veel voorkomen en vaak moeilijk te herkennen zijn. Wanneer zij op grond van enige training op dit
gebied en op grond van informatie van een van de ouders of van de kinderen vermoeden dat er
van een stoornis sprake zou kunnen zijn, zouden zij deze gevallen moeten overdragen aan op dit
terrein gespecialiseerde teams. Deze deskundigen hebben dan de taak om uit te vissen hoe de
vork werkelijk aan de steel zit, middels een gedegen feitenonderzoek, gesprekken met intimi en
gericht psychologisch onderzoek.!
worden beoordeeld. Wel zouden zij op de hoogte moeten zijn van het feit dat deze stoornissen
veel voorkomen en vaak moeilijk te herkennen zijn. Wanneer zij op grond van enige training op dit
gebied en op grond van informatie van een van de ouders of van de kinderen vermoeden dat er
van een stoornis sprake zou kunnen zijn, zouden zij deze gevallen moeten overdragen aan op dit
terrein gespecialiseerde teams. Deze deskundigen hebben dan de taak om uit te vissen hoe de
vork werkelijk aan de steel zit, middels een gedegen feitenonderzoek, gesprekken met intimi en
gericht psychologisch onderzoek.!
19 juni 2014
De oplossing voor deze moeilijke scheidingen is vrij eenvoudig: leg het zwaartepunt van de
opvoeding bij de geestelijk gezonde, beschermende ouder en geef deze mét de kinderen rust.
Pogingen om de communicatie te verbeteren moeten worden gestaakt. Het is voor beschermende
ouders en kinderen die al heel wat psychisch en vaak ook fysiek geweld hebben moeten verduren
extra traumatiserend. Het heeft geen zin een beroep te doen op redelijkheid wanneer een stoornis
er juist in bestaat dat iemand geen redelijkheid kent.!
opvoeding bij de geestelijk gezonde, beschermende ouder en geef deze mét de kinderen rust.
Pogingen om de communicatie te verbeteren moeten worden gestaakt. Het is voor beschermende
ouders en kinderen die al heel wat psychisch en vaak ook fysiek geweld hebben moeten verduren
extra traumatiserend. Het heeft geen zin een beroep te doen op redelijkheid wanneer een stoornis
er juist in bestaat dat iemand geen redelijkheid kent.!
Familierechters kunnen kinderen een veilige haven bezorgen!
De familierechters kunnen een sleutelrol spelen. Zij moeten ervan doordrongen zijn dat de
jeugdbeschermers ondeskundig zijn op dit gebied en dat hun rapporten meestal tot stand zijn
gekomen op aansturen van een handig manipulerende ouder die zij niet doorzien. Wanneer de
verhalen van de ouders – en eventueel ook de kinderen – zo ver uiteen lopen dat zij onmogelijk
tegelijkertijd waar kunnen zijn, dan is er meestal bij één ouder – en in een enkel geval bij beide –
sprake van een stoornis. Het vaststellen van de materiële waarheid en passend psychologisch
onderzoek zijn dan aangewezen. Wanneer dit wordt nagelaten, zoals nu nog meestal gebeurt, dan
zijn verkeerde beslissingen ten koste van kinderen de trieste norm.!
!
Over Jan Storms!
Jan Storms is bewustzijnsdeskundige. Hij ondernam een academische studie van de vedische
wetenschap (de spirituele en wetenschappelijke traditie van het oude India) en bestudeerde een
rist van exacte- en menswetenschappen in het licht van de fundamenten van kennis (B.A.- en
M.A.-graad). Hij heeft meer dan dertig jaar ervaring in het onderricht aangaande bewustzijn/
geweten en bewustzijnsontwikkeling. !
!
Sinds 2006 maakte hij een studie van psychopathie (het ontbreken van bewustzijn/geweten) die
resulteerde in:!
• het succesboek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren,
uitgegeven bij AnkhHermes, 2010 - 2014, negende druk, herziene en aangevulde uitgave!
• een nieuw, wetenschappelijk gefundeerd psychopathie-construct!
• een effectieve therapeutische aanpak van de diepe trauma’s die teweeggebracht worden door
jeugdbeschermers ondeskundig zijn op dit gebied en dat hun rapporten meestal tot stand zijn
gekomen op aansturen van een handig manipulerende ouder die zij niet doorzien. Wanneer de
verhalen van de ouders – en eventueel ook de kinderen – zo ver uiteen lopen dat zij onmogelijk
tegelijkertijd waar kunnen zijn, dan is er meestal bij één ouder – en in een enkel geval bij beide –
sprake van een stoornis. Het vaststellen van de materiële waarheid en passend psychologisch
onderzoek zijn dan aangewezen. Wanneer dit wordt nagelaten, zoals nu nog meestal gebeurt, dan
zijn verkeerde beslissingen ten koste van kinderen de trieste norm.!
!
Over Jan Storms!
Jan Storms is bewustzijnsdeskundige. Hij ondernam een academische studie van de vedische
wetenschap (de spirituele en wetenschappelijke traditie van het oude India) en bestudeerde een
rist van exacte- en menswetenschappen in het licht van de fundamenten van kennis (B.A.- en
M.A.-graad). Hij heeft meer dan dertig jaar ervaring in het onderricht aangaande bewustzijn/
geweten en bewustzijnsontwikkeling. !
!
Sinds 2006 maakte hij een studie van psychopathie (het ontbreken van bewustzijn/geweten) die
resulteerde in:!
• het succesboek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren,
uitgegeven bij AnkhHermes, 2010 - 2014, negende druk, herziene en aangevulde uitgave!
• een nieuw, wetenschappelijk gefundeerd psychopathie-construct!
• een effectieve therapeutische aanpak van de diepe trauma’s die teweeggebracht worden door
!
langdurige interacties met mensen die aan psychopathie lijden.!
Indien u een interview wenst met Jan Storms, graag contact opnemen via
communicatie@psychopathie.info
communicatie@psychopathie.info
Jeugdbescherming kleunt meestal mis - persbericht:
http://psychopathie.info/bestanden/persberichten/persbericht-jeugdbescherming.pdf
http://psychopathie.info/bestanden/persberichten/persbericht-jeugdbescherming.pdf
PSYCHOPATHIE.INFO
Om niet in zijn artikel / persbericht te knoeienheb ik al de links van J.S. er ook maar in laten staan, ik sta echter op geen enkele wijze achter zijn denkbeelden.
- Dhr. Storms gaat er kennelijk van uit dat een 'vechtscheiding' voortkomt uit een relatie met huiselijk geweld enz. Dit is onzinnig: de meest spectaculaire vechtscheidingen met als inzet de kinderen en hun omgang met vader/ moeder zijn voortgekomen uit huwelijken waar nimmer enig geweld of disharmonie was. Alleen de frustratie van 'nieuw leven beginnen' / 'nieuwe liefde' en daarbij te weinig alimentatie dan wel materieel bezit uit de boedelscheiding krijgen kan leiden tot de meest smakeloze vechtscheidingen. Niets dus over 'omgang met kinderen'!
- Dhr. Storms gaat volledig voorbij aan hetgeen bekend is vanuit de wetenschap over het scheiden bijvoorbeeld het proefschrift van Dr. J.H.C. van Schooten uit 1995, waaruit een 'gebruiksaanwijzing scheiding' is voortgekomen onder de naam 'Ouderschap voor en na (echt)scheiding', voor slechts 15 € te verkrijgen. Dr. Van Schooten promoveerde op een onderzoek naar ca. 75 echtscheidingen en ontrafelde oorzaken van het ontstaan van vechtscheidingen: de basis ligt bij respect voor elkaar en zelfwaardering….(wederzijds). *)
- Ook wordt voorbij gegaan aan de kennis van zaken van bijvoorbeeld wijlen prof. mr. G.P. Hoefnagels, de eerste die in Nederland begon met mediation en daarmee voorkomen van vechtscheidingen. Zie het nog her en der in een tweedehands boekhandel verkrijgbare boekje 'Gelukkig getrouwd, gelukkig gescheiden'. *)
- Hoe moet men de handelswijze van dhr. Storms in de praktijk voorstellen: beide ouders eerst naar de psycholoog /psychiater en die gaat als een rechter bepalen 'wie is de beste ouder' / 'wie biedt de beste bescherming aan de kinderen?' En dit zou gevechten tussen ouders voorkomen? Het lijkt er op dat dhr. Storms de klok 20 jaar terug wil stellen: toen was die 'beschermende ouder' automatisch de moeder (dit stond bij sommige rechtbanken al voorgedrukt op het griffieformulier bij 'uitspraak'!!) Door deze terugstelling lijkt het mij dat het echte gevecht dan begint bij de uitspraak van de psycholoog / psychiater in plaats van bij de rechter….
BJZ ter voorkoming van vechtscheidingen
Bij BJZ N-Br. loopt het project 'Expeditie scheiden'.
Ook dit weer is een toonbeeld van AMATEURISME en m.i. onzinnig: vaak meer dan 2 jaar na scheiding gaat BJZ een soort 'mediation' doen door een 'coördinator gesloten jeugdzorg'… met voldoende opleiding' (dat wekt echt vertrouwen als je 3 kinderen hebt….met OTS) om 'ouders bij elkaar te brengen' en die moeten 'op een lijn komen'…
HOE onzinnig kan men bezig zijn… zal wel te maken hebben met de werkgelegenheid van BJZ-medewerkers… Ouders zijn niet voor niets gescheiden…misschien wel juist omdat ze 'niet op een lijn' zitten. Een volgende, onzinnige, stap zou zijn om maar een relatiebureau te integreren in BJZ…
Mijn opvatting
Stel het kind eens voorop en respecteer elkaar als ouders, ten alle tijden. Juist voor het kind is het goed te weten dat beide ouders van hem / haar houden en het kind mag best weten dat vader soms andere ideeën heeft dan moeder. Als ouders beiden van de zelfde mening zijn en 'helemaal op een lijn zitten' dan kunnen ze evengoed bij elkaar blijven…. Toch dient er wat te veranderen, met name in het wederzijds respect en de opvattingen man / vrouw. Ca. 20 jaar geleden moest het vak 'verzorging' worden ingevoerd op alle middelbare scholen, ook voor jongens. Als het op kinderen verwekken komt zijn jongens daar wel voor te vinden…. Maar dan begint het: het verwekken van een kind houdt ook een PLICHT in, de PLICHT tot VERZORGING van hetgeen uit eigen daden voortkomt!
De zorgtaak zou daarom ook 50 /50 % verdeeld moeten worden, eigenlijk vanaf 9 maanden voor geboorte, maar ja…
De wetgever is echter een beetje nalatig: de wetgeving maakt het mogelijk om een strijd over het recht tot verzorging te gaan voeren. Dit zou juist ten principale voorkomen moeten worden. Ook zou het RECHT van een KIND (zie het IVRK!!) op het contact met vader / moeder niet te hoeven afhangen van 'zijn mijn ouders getrouwd of niet?' 'Wonen mijn ouders samen of niet?' 'Heeft vader mij erkend of niet?''Betaalt vader / moeder alimentatie of niet?' NEEN: een KIND heeft recht op beide ouders, ongeacht wat dan ook! Ik verwijs hier in een regel naar de gevolgen op de lange duur van het niet kennen van ouders / familie. Programma's als 'Spoorloos', 'Vermist' en 'DNA-onbekend' geven er schrijnende voorbeelden van…
Om bovenstaande mogelijk te maken zouden ouders ook altijd bij elkaar in de buurt moeten blijven wonen. De Raad voor de Kinderbescherming acht het vaak 'in het belang van het kind' als een kind over meer dan 200 km wordt weggerukt uit de vertrouwde omgeving, ja zelfs naar het buitenland wegrukken wordt als zodanig beschouwd (wel door een Raadsonderzoeker die een relatie had met een moeder… die vertrok uiteindelijk naar Engeland, nam ontslag, maar dat pas nadat hij zijn 'raadsonderzoek' in het voordeel van moeder had afgesloten… Vader in kwestie heeft zijn kinderen niet meer terug gehad…(althans 1994-1996). In onderstaande voorstel zou juist omwille van de 50/50 % verdeling van zorgtaken, het niet mogelijk zijn om ver uit elkaar te gaan wonen. Kinderen dienen dan ook in de zelfde buurt te blijven als voor uiteengaan van de relatie van de ouders, kinderen bij de zelfde verenigingen lid zijn, zelfde scholen en zelfde vriendjes/vriendinnen kunnen houden. Het kind heeft toch niets misdaan, als de ouders uit elkaar gaan?
Een definitief einde maken aan iedere strijd om de kinderen, alimentatie, de vernederende 'omgang', en hoofdverblijfplaats zou mogelijk moeten zijn voor de volgende oplossing in de wet..
1. In het Burgerlijk wetboek een bepaling opnemen met de volgende strekking: "Bij de geboorte van een kind krijgen beide biologische ouders het ouderlijk gezag met de daaraan verbonden plicht tot verzorging van hun kind, op basis van 50/50 % ieder."
2. In het wetboek van Strafrecht een bepaling met de strekking: "De ouder die een ouder hindert in zijn of haar zorgtaak ten aanzien van de kinderen dan wel zijn of haar zorgtaak verzaakt, wordt bestraft met (strafmaat…) en ontneming van het ouderlijk gezag."
Juist de 2e bepaling zou wonderen doen: je zal als ouder heus wel uitkijken: 'gun ik ons kind wel voldoende zorg van de andere ouder?' is dan de hoofdmoot van het handelen van ouders in plaats van "wat kan ik verzinnen om ons kind de andere ouder te ontnemen?' Juist door die laatste strijdvraag is menig kind ontouderd: in het verleden door 'Moeder heeft weerstanden tegen de omgang met vader. Dit leidt tot onrust in het gezin van moeder. Dit komt de rust voor de kinderen niet ten goede. Daarom dient het verzoek tot omgang van vader te worden afgewezen, nu dit niet bijdraagt tot het welzijn van het kind"… weer een vader afgeschaft… (Dit soort regels stonden in vele rechterlijke vonnissen.) Tot de dag van vandaag worden zo ca. 10.000 kinderen per jaar een ouder, 80 % vaders, ontnomen.
Een ander aspect: zoals het nu is en een ouder dwarsboomt de andere ouder in het contact kind-ouder, dan wordt het KIND bestraft! In de opvatting zoals hierboven beschreven wordt niet het kind bestraft, maar de OUDER die het kind willens en wetens aan het beschadigen is. Daar zou toch niets mis mee moeten zijn, zeker omdat allerlei personen en instanties beweren 'wij stellen het kind voorop'…
Soms wil het wel eens dat ouders bang zijn voor confrontatie met elkaar na het uiteengaan van een relatie. Dit hoef geheel niet: draag de kinderen over op een neutrale plaats als restaurant of stationswachtruimte, laat één ouder met de kinderen wachten, als de andere ouder aan de ingang verschijnt, laat dan de kinderen zelfstandig naar de andere ouder lopen. Bij het terug brengen idem. Laat de kinderen een 'heen en weerschrift' bij zich hebben voor de meest noodzakelijke info als 'wanneer voor het laatst gegeten' of welke medicatie moet ingenomen worden op welk tijdstip of zo en communiceer verder per e-post. Géén confrontaties tussen ouders waar kinderen bij zijn! De afstand zoals hier beschreven is de afstand van de ingang van een gelegenheid tot de plaats waar de wachtende ouder zit!
Inmiddels zijn er al enkele rechters geweest die bepaalden dat een kind, na het uiteengaan van een relatie tussen de ouders, moesten blijven waar zij op het moment van scheiding ouders verbleven en dat de kinderen de ene helft van de tijd door vader, de andere helft door moeder verzorgd worden en de ouders 2x per week verhuisden in plaats van gesleep met de kinderen. Ik bewonder de rechters en de ouders in kwestie!
Ook zal u, geachte lezer, denken 'en wat dan als ouders drug en alcohol gebruiken, gewelddadig zijn en kinderen mishandelen enz. enz.'? Deze categorie ouders is, gelukkig, een zere kleine minderheid. Nu: daar hebben we toch onze professionele Raad voor de Kinderbescherming voor….? Dat die nu min of meer een slapend bestaan heeft wil niet zeggen dat die moeten blijven slapen… eens wordt het toch tijd om eens écht kinderen te beschermen en die kinderen die écht niet kunnen samenwonen met een ouder een verantwoord en begeleid contact te geven met die ouders. Het KIND heeft toch NIETS MISDAAN? Waarom dan het kind straffen met het ontnemen van oudercontact en de familie van die ouder? Geen grond voor!
Even de vergelijking met de opvattingen van dhr. J. Storms: hier hoeven niet ouders door een psycholoog of psychiater onderzocht te worden, ouders dienen gerespecteerd te worden zoals ze zijn: de ene ouder meer streng, de ander van lichtere opvatting, de ene godsdienstig, de ander atheïst, de ene harde werker, de ander luier van aard, de ene 'denker', de ander doener'… mensen verschillen nu eenmaal en iedereen verdient RESPECT!
Overigens: pleegouders hoeven nooit of te nimmer onderzocht te worden op 'beschermend zijn' of 'psychisch stabiel'!
Conclusie
In de door mij hier boven betoogde oplossing van vechtscheidingen staat het KIND voorop: beide ouders worden namelijk min of meer gedwongen om er voor te zorgen dat de kinderen de verzorging van beide ouders krijgen. Dit laatste op straffe van ontneming gezag bij het hinderen van de andere ouder in zijn of haar zorgtaak! Tevens maakt dit een einde aan iedere alimentatiestrijd.
Ik hoop dat met name ook eens VADERS méér gaan ZORGEN en hun rol opeisen, in het BELANG van de KINDEREN!
P.S. NIETS is mooier dan zelf voor je kinderen zorgen!
Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)
Nico Mul, zorgvader
Nico Mul, zorgvader
meldpuntjeugdzorg@gmail.com